اخیراً سرکنسول حکومت افغانستان در پیشاور پاکستان و همچنین نماینده دیپلوماتیک افغانستان در یک همایش بین‌المللی در ایران از ایستادن به احترام سرود ملی این دو کشور خودداری کردند. این اقدامات با واکنش‌های منفی مقامات پاکستانی و ایرانی مواجه شد و آن را بی‌احترامی به عرف دیپلوماتیک و قوانین بین المللی دانستند.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر ـ ولایه افغانستان از این اقدامات تقدیر نموده و آن را نشانه‌ی شجاعت ایمانی و احساس اسلامی می‌داند. در واقع سرود ملی همان ترانه‌ی ملی‌گرایی است که تعصب جاهلیت جدید را زنده نگه می‌دارد. در جهان معاصر، «ملت» منبع حاکمیت و معیار حق و باطل شده ‌است. منافع ملی جایگزین حلال و حرام شده، دولت‌های ملی مانع وحدت امت و بدیل خلافت شده‌اند، مرزهای ملی به خطوط تفرقه میان امت اسلامی بدل شده‌اند و پرچم‌های ملی همچون پرچم‌های جاهلیت بر پیکر تکه‌تکه‌شده امت نصب شده‌اند.

همین ملی‌گرایی است که قضایای مهم امت، مثل قضیه غزه، را به قضیه داخلی فلسطین تقلیل داده و به "اسرائیل" و حامیان جهانی اش جرأت داده است تا دست به نسل کُشی بزنند. بنابراین، ارزش‌های ملی "محترم" نیستند که مذموم دانستن آن بی‌احترامی تلقی شود. متأسفانه، که امروز مفاهیم ملت و ملی‌گرایی چنان تقدیس می‌شوند که گویی در گذشته بت‌ها عبادت می‌شدند؛ برای آن‌ها قربانی داده می‌شد و در دفاع از آن‌ها جنگ‌هایی برپا می‌شد. از این رو، نه تنها احترام به این "بت‌های" جدید حرام است، بلکه واجب است آن‌ها شکسته شوند.

أَتَتَّخِذُ أَصْنَامًا آلِهَةً ۖ إِنِّي أَرَاكَ وَقَوْمَكَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ [الانعام:٧٤]

آیا بت‌ها را به‌عنوان معبود خود می‌گیرید؟ من تو و قومت را در گمراهی آشکاری می‌بینم.

ما مسلمانان مخالف عرف بین‌المللی نیستیم، اما از آنجایی که امروزه این عرف با افکار سکولار و ضد اسلامی آلوده شده است، از پیروی آن خودداری می‌کنیم. قوانین بین‌المللی را برخاسته از عقاید سکولار و مخالف با اسلام می‌دانیم.

متأسفانه، برخی از نمایندگان بعداً عذرخواهی کرده و اظهار داشتند که قصد بی‌احترامی به سرود ملی کشور میزبان را نداشته‌اند. ما به آن‌ها می‌گوییم که در عصر غربت اسلام، نباید تحت تأثیر فضای جهانی قرار بگیرند و به توصیه کسانی عمل کنند که تحت نام مصلحت، شریعت را قربانی می‌کنند. اسلام عزیز در هر شرایطی ما را به استقامت در مسیر حق فراخوانده است و بدون شک، در این دوران غربت، اسلام بیشتر از هر زمانی بر صبر و استقامت تأکید می‌کند. همچنین، در فتنه‌های آخرالزمان، فرد صابر کسی است که عمل به اسلام برای او به مانند گرفتن قوغ (آتش) در دست باشد؛ چراکه او تحت تأثیر هیچ قدرت، هیچ فضای سیاسی، هیچ منفعت و مصلحت، و هیچ دستور و فرمایشی قرار نمی‌گیرد.

این یک واقعیت مسلم است که هرچه بیشتر وارد نظم سکولار جهانی شوید، حتی کوچک‌ترین احساس اسلامی‌تان سرکوب خواهد شد و شما را وادار به عقب‌نشینی خواهد کرد. بنابراین، باید به دولت ملی «نه» بگویید و مرزهای ملی را بشکنید، چرا که بت‌شکنی رسالت این امت است. پیامبر اسلام (ص) در به چالش کشیدن بت‌ها و افکار جاهلی صراحت داشتند و هرگز حاضر به عقب‌نشینی نمی‌شدند.  همانطور که سران مشرکین از پیامبر صلی الله علیه وسلم خواستند به عقاید و بت‌هایشان توهین نکند و از رسالت خود دست بکشد، اما رسول‌الله (ص) فرمود: «واللهِ لَوْ وَضَعُوا الشَّمْسَ في يَمِينِي، والقَمَرَ في يَسَارِي عَلَى أَنْ أَتْرُكَ هَذَا الأَمْرَ حَتَّى يُظْهِرَهُ اللهُ أَوْ أَهْلِكَ فِيهِ، ما تَرَكْتُهُ» «قسم به الله اگر خورشید را در دست راست من و ماه را در دست چپ من قرار دهند، دست از این عمل برنمی‌دارم تا اینکه الله متعال این دین را ظاهر (غالب) گرداند یا من در این راه جان بدهم.»

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر ـ ولایه افغانستان