(ترجمه)

حزب‌التحریر- ولایۀ بنگله‌دیش با شدیدترین لحن، سخنان پروفیسور یونس را در مجمع عمومی سازمان‌ ملل محکوم می‌کند که گفت: «تنها بر اساس مرزهای پیش از سال ۱۹۶۷م. و با زندگی مسالمت‌آمیز اسرائیل و فلسطین در کنار هم، می‌توان عدالت را تحقق بخشید».

در حالی‌که فلسطینی‌ها در برابر چشمان ما قتل‌عام می‌شوند و یهودیان ۷۸ درصد از سرزمین فلسطین را غصب کرده‌اند، چگونه ممکن است عدالت با اجازه دادن به موجودیت این رژیم غاصب در کنار دولت فلسطین تحقق یابد؟!

چرا بخش‌های کوچک و پراکنده‌ای در دل رژیم یهود را «دولت فلسطین» می‌نامیم، در حالی که حتی ارتش مستقل هم ندارد؟!

این نمایش خنده‌آور ما را به یاد صحنه‌سازی یاسر عرفات در ۱۵ نوامبر ۱۹۸۸م در الجزایر می‌اندازد؛ زمانی که اعلام «دولت فلسطین» کرد، دولتی که تنها روی کاغذ وجود داشت و نتیجه‌اش در توافق‌نامه‌های اسلو چیزی جز یک اداره‌ی ناتوان و تحقیرشده زیر تفنگ‌های یهودیان نبود. با این حال، همان حکام خائن سرزمین‌های اسلامی و نیز سازمان همکاری اسلامی و اتحادیه عرب از آن استقبال کردند.

شگفت‌انگیزتر این‌که برخی گروه‌های فلسطینی نیز آن را ثمری از «پایداری» خود دانستند، گویی فلسطین آزاد شده و رژیم یهود از میان رفته است!

هدف از طرح «راه حل دو دولت» که توسط آمریکا طراحی شده، چیزی جز عادی‌سازی روابط میان رژیم غاصب یهود و سرزمین‌های اسلامی نیست. اگر خیانت حکام مسلمانان نمی‌بود، این رژیم حتی یک روز هم دوام نمی‌آورد؛ با آن‌که میلیاردها دالر کمک نظامی از غرب دریافت می‌کند.

﴿لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلَّا أَذًى وَإِنْ يُقَاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ﴾ [آل‌عمران: 111]

ترجمه: هرگز برای تان ضرر رسانده نمی‌توانند جز آزاری (و اذیت سطحی) و اگر با شما بجنگند به شما پشت کرده (و فرار می‌کنند) سپس یاری نخواهند شد.

آمریکا به‌ویژه از دهه نود میلادی نفوذ خود را برای پیشبرد «راه حل دو دولت» به کار گرفت و آن را وسیله‌ای برای تحقق اهداف ژئوپولیتیک خود و تقویت مزدورش، رژیم یهود، ساخت. این سیاست باعث شده که امت اسلامی همواره در حالت تفرقه بماند؛ در حالی‌که رژیم یهود را از نظر نظامی نیرومند و تحریک‌کننده‌ی تنش با همسایگانش نگه می‌دارد.

در عین حال، واشنگتن مراقب است که تعادل منطقه‌ای بر هم نخورد و رژیم یهود نتواند جنگی برپا کند که نظام جهانی را مختل سازد.

این مجموعه‌ی «کنترل‌ها و تعادل‌ها» در واقع پرده‌ای برای پوشاندن سلطه‌ی آمریکا بر خاورمیانه است.

آمریکا نه میانجی بی‌طرف است و نه داور منصف، بلکه مدیر شبکه‌ای است که در آن رژیم یهود بر عرب‌ها چیره است و خود آمریکا به شکل مستقیم یا غیرمستقیم (گاهی از راه ایران) بر آن تسلط دارد، و در نتیجه، همه‌ی بازیگران به او وابسته‌اند.

ای مسلمانان! بریتانیا، کانادا، استرالیا و پرتغال کشورهایی‌اند که به‌تازگی چیزی به نام «دولت فلسطین» را به رسمیت شناخته‌اند، و پس از آنان، چند کشور دیگر نیز در کنفرانس بین‌المللی سطح بالای مجمع عمومی سازمان ملل، که از ۲۲ تا ۳۰ سپتمبر ۲۰۲۵م به ریاست فرانسه و عربستان برگزار شد، همین کار را کردند.

اما آشکار است که بریتانیا، این سرکرده‌ی سابق کفر، همراه با دیگر کشورهای کافر، با این به‌اصطلاح «به‌رسمیت‌شناختن» در واقع می‌کوشند چهره‌ی زشت و فریبکارانه‌ی خود را در برابر مردم جهان، به‌ویژه در برابر ملت‌های خویش، پنهان سازند.

گزارش‌های خبری متعددی نشان می‌دهد که حمایت نظامی از رژیم یهود هم‌چنان ادامه دارد؛ چنان‌که خبرگزاری آناتولی به نقل از رسانه‌های بریتانیا گزارش داده است: «بریتانیا در ماه آگست گذشته، در حالی‌که کشتار مردم در غزه ادامه داشت، بیش از صد هزار فشنگ به اسرائیل ارسال کرده است. این محموله‌ها شامل تانک، تفنگ‌های تک‌تیرانداز، سلاح‌های مختلف و انواع مواد منفجره بوده است».

بریتانیا همان کشوری است که در سال ۱۹۱۷م با «وعده‌ی فریبکارانه‌ی بالفور»، بخش‌هایی از سرزمین خلافت عثمانی، یعنی فلسطین را، به یهودیان واگذار کرد.

پس از جنگ جهانی دوم، زمانی که بریتانیا از پا درآمد، آمریکا صحنه‌گردان اصلی خاورمیانه شد و قدرت بزرگ جهان گردید. از آن زمان تا کنون، آمریکا همراه با غرب، دام‌های فریبنده‌ای را برای امت اسلامی گسترانیده است و همین قدرت‌ها هستند که حقوق همیشگی برای ظلم و چپاول امت به رژیم یهود داده‌اند.

در ادامه‌ی همین سیاست، اکنون نقشه‌ای در دست دارند تا نهادی بین‌المللی با نام «هیئت انتقالی بین‌المللی برای غزه» تشکیل دهند؛ نهادی که قرار است «مرجع سیاسی و حقوقی عالی» غزه باشد و مأموریتش تا پنج سال ادامه یابد. ریاست این نهاد را نیز تونی بلر، نخست‌وزیر پیشین بریتانیا، بر عهده خواهد داشت؛ همان کسی که در سال ۲۰۰۳م. در تجاوز و اشغال عراق نقش مستقیم داشت.

ای مسلمانان! نسل‌کشی در غزه یک فاجعه‌ی دور نیست؛ بل صف اول نبرد امت ما بر سر آن سرزمین مبارک است. برادران و خواهران ما در فلسطین برای مقام یا زر و زور نمی‌جنگند؛ آن‌ها پاسبانان سرزمین‌ اسلامی اند که با جان خود از هر وجب خاک مسلمانان دفاع می‌کنند و حرمت امت را در برابر هجوم کافران مجرم نگه داشته‌اند. پس مسلمانان لازم است بدانند که «راه حل دو دولتی» به معنی به رسمیت شناختن غصب سرزمین‌ مقدس ماست و این امر گناهی بزرگ در دین است؛ سرزمینی که صحابه و مجاهدان آن را با خون خود نگه داشتند، و نیز محل مسجدالاقصی، یکی از مراقد شریف که از آن است معراج پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم واقع شد. چون این سرزمین اسلامی است، مسلمانان حق ندارند حتی یک وجب از آن را واگذار کنند.

بزرگ‌ترین مصیبت امت ما حاکمانش‌اند؛ کسانی که جوانان شجاع ما را در پادگان‌ها محبوس کرده‌اند. به‌جای این‌که آنان را زیر پرچم اسلام برای نجات مسلمانان از قتل‌عام، حفاظت از نخستین قبله و آزادسازی سرزمین‌های مقدس بفرستند، آن‌ها را به مأموریت‌های سازمان ملل و تحت فرمان کفّار استعمارگر می‌فرستند. از زمان سقوط خلافت بیش از یک قرن می‌گذرد و امت، خلیفه‌ای که زیر پرچم او گرد آیند و به او توکل کنند را از دست داده است، چنان‌که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم فرمودند:

«إِنَّمَا الْإِمَامُ جُنَّةٌ يُقَاتَلُ مِنْ وَرَائِهِ وَيُتَّقَى بِهِ» (رواه مسلم)

ترجمه: امام سپری است که شما از عقب آن می‌جنگید و به او پناه برده و از دشمنان در امان می‌مانید.

بنابراین، ما از همه‌ی مسلمانان در هر گوشه‌ی جهان و از افسران صالح و وفادار می‌خواهیم که دست در دست هم دهند و خلافت را تحت رهبری حزب‌التحریر بازآفرینند. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِينَ وَ یُذهِب غَیظَ قُلُوبِهِم﴾ [التوبه: 14]

ترجمه: ای (مؤمنان)! با آن کافران بجنگید تا الله آنان را با دست شما عذاب کند و خوارشان دارد و شما را بر ایشان پیروز گرداند و (با فتح و پیروزی مؤمنان بر کافران) سینه­های اهل ایمان را شفا بخشد (و بر دل­های زخمی ایشان مرهم نهد و درد دیرینه أذیت و آزار کفار را از درون آنان بزداید)، و خشم (ناشی از ظلم ستم‌کاران موجود) در قلب‌های شان را از میان بردارد.

 مطبوعاتی حزب‌التحریر – ولایۀ بنگله‌دیش