(ترجمه)

ای مسلمانان سرزمین عقبه بن نافع! شما همه‌ساله، سال‌روز میلاد رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم را به‌عنوان بخشی از امت‌اش با ابراز شادی و افتخار تجلیل می‌کنید. حال‌آن‌که امروزه کسانی‌که سیاست را به‌پیش می‌برند، اکثر احکام اسلام معلق نگه‌داشته‌اند و از تطبیق‌شان سرباز می‌زنند، چنان‌که می‌گویند: "تونس یک دولت مدنی است و قرآن نباید هیچ دخلی در قانون‌گذاری داشته باشد".

﴿كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ إِن يَقُولُونَ إِلَّا كَذِباً﴾

[کهف: ۵]

ترجمه: سخن بزرگی از دهان‌شان خارج می‌شود! آن‌ها فقط دروغ می‌گویند.

آن‌ها می‌گویند تونس یک کشور دموکراتیک سکولار است و سیکولریزم را دین مقدس‌شان می‌دانند. هم‌چنین، آنان تسلط استعمارگران كافر را بر خویشتن پذیرفته‌اند و می‌گویند: "ما باید دوستان غربی‌مان را نیز در کنار خود داشته باشیم تا به ما كمک كنند." بنابراین، آن‌ها قانون اساسی ذلت‌باری را ساختند تا خودشان را با آن مصروف کنند، درحالی‌که آن‌ها را در گرداب قرضه‌های مرگ‌بار فروبرده و در نتیجه کشور را غرق کرده‌است؛ بناءً  همه مات و سردرگم به‌دنبال راهی برای خروج استند.

ای مسلمانان سرزمین عقبه بن نافع! وضعیت کنونی‌مان شبیه شعری‌ است که می‌گوید: هم‌چون شتری‌که در صحرا به دلیل عطش زیاد هلاک می‌شود؛ درحالی‌که بر پشت خود آب حمل می‌کند.

شما امروز تولد رسول الله صلی الله علیه وسلم را به یاد آورده‌اید، اما آیا عجیب نیست که تنها یک مسلمان از امت محمد صلی‌الله‌علیه‌وسلم راه حل و راه نجات از این وضعیت رقت‌بار را جستجو می‌کند؟! آیا رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم ما را به‌سوی راه الله سبحانه‌وتعالی و روش زندگی مطابق احکام اسلام رهنمایی نکرده‌است؟ آیا او جزئیات نظام سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را یکجا با طریقۀ تنفیذ آن در زندگی برای‌مان نشان نداده‌است؟ آیا بسیار عجیب نیست که در سرزمین‌های اسلامی که اکثریت ساکنان‌شان مسلمان اسنتد، پیامبرشان را دوست دارند و میلادش را جشن می‌گیرند، اما احکام اسلام را در زندگی و به‌منظور مدیریت دولت‌شان تطبیق نمی‌کنند؟!

ای مسلمانانی که رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم را دوست دارید! درحالی‌که شما تولد پیامبر گرامی را تجلیل می‌کنید، ما در حزب‌التحریر – ولایه تونس شما را یادآوری می‌کنیم که ۱۲ ربیع‌الاول نه‌تنها روز تولد رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم، بلکه روز مهاجرت وی به مدینه برای تأسیس و رهبری اولین دولت اسلامی نیز بود. هم‌چنین، خلیفه رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم نیز در همین روز انتصاب شد؛ روزی‌که رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم درگذشتند، اصحاب وی جمع شدند و به اتفاق آراء در مورد انتصاب رهبر جدید برای دولت اسلامی اجماع کردند. آن‌ها علی‌رغم سنگینی مصیبت مرگ رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم، تمرکز خود را از دست ندادند و هیچ یک از آن‌ها نپرسید که "راه حل چیست؟ " و یا "راه نجات کدام است؟" با این وجود، آن‌ها احکام و تکالیف خود را به خوبی می‌شناختند و جهت پایبندی به بزرگ‌ترین فرض دین، یعنی استمرار دولتی‌که توسط رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم تأسیس شده‌بود، با سرعت تلاش کردند.

پس منتظر چی استید؟! چرا درحالی‌که راه‌حل کاملاً واضح و بدون ابهام است، سردرگم استید؟! انتظار چه معجزه‌ای را دارید تا ما و سرزمین‌مان را از شر دموکراسی و حقارت‌اش نجات دهد و از استکبار و جنایات استعمارگران رهایی بخشد؟! آیا زمان آن نیست که مسلمانانی که خود را متعلق به امت رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم می‌دانند، عزم خود را راسخ و شهامت خود را افزایش دهند، طوری‌که برای ریشه‌کن کردن خائنین، متحد شوند و استعمارگران را از پای درآورند تا با خلیفۀ رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم بیعت کنند و سرانجام، فرمان‌روایی از آن اسلام باشد؛ از سرزمین‌های اسلامی محافظت کنند و سپاه مسلمانان در  پشت سر او بجنگند تا بتوانند دوباره مسجد‌الاقصی را فتح و آزاد کنند و همۀ سرزمین‌های مسلمانان را، همانند گذشته، باهم یکجا کنند. سپس، برای نجات بشریت از شر نظام سرمایه‌داری و جنایات استعمارگران و مظاهر آن‌ها، مانند: سازمان ملل، صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی و کسانی‌که این جنایات را به پیش می‌برند، اقدام کنند.

بدانید که تأسیس خلافت اسلامی از جانب الله سبحانه‌وتعالی، نه بر انبیاء، بل بر گردن بندگان مؤمن او فرض است؛ موضوعی پیروزی‌بخشی‌که الله سبحانه‌وتعالی نه تنها آن‌ را در آخرت، بلکه در زندگی دنیا نیز اعطاء خواهد کرد. الله سبحانه‌وتعالی می‌فرماید:

﴿إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ﴾

[غافر: ۵۱]

ترجمه: ما به یقین به پیامبران خود و کسانی را که ایمان آورده‌اند، در زندگی دنیا و (در آخرت)، روزی که گواهان به پا می‌خیزند، نصرت می‌دهیم.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر - ولایه تونس

مترجم: مرصاد مرصوص