(ترجمه)

مدت‌هاست که رییس جمهور قیس سعید، مولای (سید) ما، عمر فاروق، خلیفۀ راشد رضی‌الله‌عنه را به‌عنوان الگوی خود در حکومت‌داری برگزیده است. آخرین بار او به‌ نقل از عمر بن خطاب رضی‌الله‌عنه به روز چهارشنبه مورخ 22 ژوئیه/جولای 2020م، در هنگامی‌که در خصوص یکی از جنبه‌های فساد در محاکم تونس سخنرانی می‌کرد، چنین فرمود: "آیا شما می‌دانید که عمر رضی‌الله‌عنه یک روز چنین گفت: «اگر یک‌قاطر در عراق (پایش در راه) بلغزد/لغزیدن بگیرد، الله سبحانه‌وتعالی مرا محاسبه خواهد کرد که چرا تو راه را برای او (حیوان) هموار نکردی یا عمر؟» من در حضور الله سبحانه‌وتعالی قرار خواهم گرفت و از هیچ جنبنده‌ای؛ مگر الله رب‌العالمین نخواهم ترسید، او از من خواهد پرسید، چرا من در برابر حق به‌خاطری‌که آن مسأله حق است، خاموش بودم و کسی‌که در برابر حق خاموشی اختیار کند، در واقع شیطان أخرس (لال و زبان بسته) محسوب می‌شود."

این بیانیه‌ رییس جمهور قیس در تناقض با افعال و عمل‌کرد عمر فاروق رضی‌الله‌عنه قرار دارد:

چنان‌چه عمر بن خطاب رضی‌الله‌عنه شدیداً به‌خاطر تطبیق شرعیت حنیف الله سبحانه‌وتعالی و سنت مطهر نبی صلى‌الله‌عليه‌وسلم حریص بود، تا این‌که رسول‌الله صلى‌الله‌عليه‌وسلم به وی لقب فاروق را عطا نمود؛ زیرا او بین حق و باطل در قضاوت خود بر بالای منافق‌ای‌که از حکم الله سبحانه‌وتعالی راضی نبود، فرق قائل می‌شد. اما رییس جمهور قیس سعید، حرص به تطبیق حاکمیتی دارد که از سوی الله سبحانه‌وتعالی نازل نشده است.‌ او مکرراً تأکید ورزیده است که وی متعهد (ملتزم)، حریص و ضامن "قانون تأسیسی‌ای (‌founding constitution)" است که تحت نظارت «نوح فیلدمان یهودی» قرار دارد!

هم‌چنین، عمر بن خطاب رضی‌الله‌عنه، در خصوص اسلام و خلافت حریص و علاقمند بود؛ بناءً وی اولین کسی‌ بود که به ابوبکر رضی‌الله‌عنه بیعت نمود. فلهذا، پس از مرگ ابوبکر رضی‌الله‌عنه در یک شرایط بسیار سخت و مهم، در هنگامی‌که ارتش مسلمانان در برابر دو قدرت عظیم در جهان می‌جنگیدند، به او خلافت داده شد و به عنوان خلیفه تعیین شد. هنگامی‌که رزشتی/مجوسی‌ وی را با خنجر زد، او یک طرح مشرح دقیق را به‌خاطر انتخاب/نصب خلیفه نوشت که نمایان‌گر این بود که وحدت مسلمانان با ارزش‌تر از خون صحابه است؛ اگر آنان در بیعت نمودن‌شان با یک خلیفۀ واحد سستی یا تاخیر کنند، طوری‌که در نقل قول مشهورش چنین فرموده:

«لا إسلام بلا جماعة ولا جماعة بلا إمارة ولا إمارة بلا طاعة»

ترجمه: اسلام بدون جماعت نیست، جماعت بدون امارت (رهبری) نیست و هیچ امارتی بدون اطاعت نیست.

 ‏چنان‌چه در زمان (حاکمیت) رییس جمهور سعید، اسلام از دایرۀ حکومت‌داری خارج شده بود، در برابر حاملین دعوت‌اش جنگیده می‌شد و اعضای حزب‌التحریر تحت توقیف گرفته می‌شد و آنان را به‌خاطر دعوت برای اقامۀ خلافت راشدۀ ثانی بر منهج نبوت، محکمه می‌نمودند!

فلهذا، جای‌گاه رییس جمهور سعید با توجه به هم‌چو بی‌عدالتی (ظلم) چیست؟! آیا سعید می‌دانست که عمر بن خطاب رضی‌الله‌عنه یکی از حامیان نصرت دعوت به‌سوی اسلام بود و بر ضد دشمنان‌اش عمل می‌کرد، جایی‌که عبدالله بن مسعود در خصوص‌اش چنین فرمود: «ما پس از این‌که عمر مسلمان شد، تا اکنون پیروز هستیم (ما زلنا أعزة منذ أن أسلم عمر)»؟!

بنابراین، سیرت خلیفه عمر بن خطاب رضی‌الله‌عنه، مجهول و ناشناخته نیست. او هرگز با احکام کفر بر بالای مردم حاکمیت نکرده است و هیچ‌گاهی با دشنمان اسلام مصحلت ننموده و به‌خاطر رضایت کفار تلاش نورزیده است؛ او هرگز کشور ما، آب‌های ما، فضای هوای ما و سرچشمۀ منابع‌مان را به دشمنان ما تسهیل ننموده است. ‏او حامی اسلام و خلافت و یکی از داعیان‌اش بود. ‏اولین گامی‌که رییس جمهور قیس سعید باید به‌خاطر الگو قرار دادن عمر فاروق به آن چنگ زند و تعقیب کند، در واقع حمایت از پروژۀ خلافت است؛ بناءً با تسلیم نمودن قدرت به دست حزب‌التحریر، این پروژه را کمک کند تا خلافت را تأسیس و اسلام را تطبیق نماید تا در نهایت کشور را از شر مزخرفات دموکراتیک و نفوذ بیگانه‌ها نجات دهد.

ما به قیس سعید سخن مشهور عمر فاروق رضی‌الله‌عنه را یادآور می‌شویم که فرمودند:

«نحن قوم أعزنا الله بالإسلام فإن ابتغينا العزة بغيره أذلنا الله»

ترجمه: ما مردمی هستیم که الله (سبحانه‌وتعالی) توسط اسلام به ما عزت بخشید. هرگاه ما اندکی هم در جست‌و‌جوی عزت به غیر الله باشیم، الله (سبحانه‌وتعالی) ما را دوباره ذلیل خواهد کرد.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر – ولایه تونس

مترجم: داکتر زکریا