(ترجمه)

به تاریخ ۱۳ جولای ۲۰۱۹م، تاجران در سراسر پاکستان بر خلاف پالیسی جدید مالیات حکومت اعتصاب نموده و دوکان‌ها و بازار‌های خودرا قفل نمودند. در این هیچ جای شکی نیست که هر شهروند پاکستانی پریشان است و بخاطر مالیات سنگینی‌که به دستور صندوق بین‌المللی پول(IMF) توسط رژیم بجواه-عمران بالای آنان تحمیل می‌شود، نگران هستند. مردم فقیر پاکستان بخاطر مالیات سنگین و افزایش بهای منابع طبیعی نگران هستند؛ زیرا این امر باعث شده تا بهای اجناس مصرفی روزانه مردم بلند رفته و بعضی اجناس حتی دور از دسترس‌شان قرار بگیرد. طبقه معاش‌گیر جامعه به این خاطر تشویش می‌کنند که حکومت پول ماهانه آنان را قبل از این‌که به دسترس شان قرار دهد، در مالیات‌دهی به فنا می‌برد و آنان ماه را به بسیار مشکل سپری می‌کنند. تاجران نیز نگران هستند، زیرا از یک سو تجارت‌شان به بدترین شکل توسط پایین آمدن روپیه کلدار در مقابل دالر و کاهش مشتری برای خرید کالاهای تجارتی‌شان متأثر شده و از سوی دیگر قوانین جدید مالیاتی‌که توسط رژیم بجواه-عمران اعلان شد، به‌طور منفی بالای فعالیت‌های اقتصادی کشور تاثیر گذاشته است. 

این حکومت رنج و مشقتی‌ راکه مردم پاکستان با آن مقابل هستند، کاملاً نادیده می‌گیرد؛ زیرا به تامین هدف اقتصادی تلاش می‌ورزد که از سوی صندوق بین‌المللی پول تعیین شده است. ‏به رژیم هیچ فرقی نمی‌کند که با پیروی از چنین پالیسی‌های غربی نرخ بیکاری به اوج خود خواهید رسید و مردم توان خرید مواد غذایی را نخواهند داشت. رفتار این حکومت طبق نظریه جدید نظام اقتصادی سرمایه‌داری است. ‏نظام اقتصادی سرمایه‌داری مشکلات اقتصادی را به عنوان مشکلات اقتصادی انسان‌ها نمی‌بیند، بلکه مشکلات اقتصادی را صرفاً از نقطه نظر مادی یا اقتصادی می‌بیند و توجه بر رسیدن بعضی اهداف فنی می‌کند. در نظام اقتصادی سرمایه‌داری، یک اقتصاد درست آن‌ست که "تولید ناخالص ملی(GBP)" بلند باشد و نیز در حال رشد باشد و هیچ بحرانی تعادل پرداخت(قروض) و بودجه وجود نداشته باشد. بناً اگر این شاخص‌های فنی خوب هستند، پس باید اقتصاد کشور در نظر گرفته شود که در مسیر صحیح و پیشرف قرار دارد؛ صرف نظر از این واقعیت که مردم این کشور روز به روز فقیر می‌شوند و بی‌عدالتی افزایش می‌یابد. ‏فلهذا در این هیچ جای شکی نیست که اجرای پالیسی‌های فاسد سرمایه‌داری نمی‌تواند مشکلات اقتصادی مردم پاکستان را حل بکند و نه حتی اگر تیم حکومت هدفی‌ را که برای خود با استفاده از ابزار سرکوب‌گرانه‌ی توسط جمع‌آوری مالیات سنگین تعیین کرده بوده را هم بدست بیاورند، بازهم مشکلات مردم حل نخواهد شد؛ بلکه بیشتر خواهد شد!

 ‏در مقایسه با نظام اقتصادی سرمایه‌داری، اسلام تنظیم امور اقتصاد رعیت را به عنوان یک مشکل انسانی می‌بیند و حاکمیت اقتصادی اسلام مشکلات انسان‌ها را من‌حیث هدف شرعی دیده و به راه‌حل انسانی آن می‌پردازد، نه این‌که به مسائل فنی بر اساس شاخص‌های اقتصادی بپردازد. از نظر اسلام، نیازمندی‌های اساسی هرشخص و رعیت باید برآورده شود و هم‌چنین هر زن و مرد باید مجال دست یافتن به زندگی لوکس/تجملی را به‌طور مساوی داشته باشند. طبق نظر اسلام، مسئله واقعی این نیست که تا بیشتر ثروت جمع‌آوری شود و میزان "تولید ناخالص ملی(GDP)" بلند برود؛ بلکه هدف اسلام اینست که ثروت و منابع به تمام رعیت/شهروندان در جامعه توزیع شود.

بنابر این، اگر مردم مجبور شوند که با شکم گرسنه بخوابند و هیچ پناهگاهی بر سر خود نداشته باشند، پس از دید اسلام دولت در مدیریت اقتصاد امور رعیت‌اش ناکام مانده است؛ هرچند اگر پول دولت در مقابل ارز خارجی بلند باشد و میزان "تولید ناخالص ملی(GDP)" کشور بلند باشد. اسلام اصرار بر بُعد/جنبه انسانی می‌کند حال‌آن‌که مدیریت اقتصاد به همین خاطر به جمع‌آوری درآمد توسط دولت با ثروت هر یک شخص درعوض مصرف آن فرد ارتباط دارد. بناً پالیسی مالیات اسلام بر اساس توانائی مالی هر یک شخص استوار است؛ یعنی هرکی مالک نصاب بیشتر بود تحت قوانین مالی اسلام باید مالیات بیشتر بپردازد و برعکس همین امر.

تعریف بحران اقتصادی اسلام کاملاً متفاوت‌تر از تعریف نظام سرمایه‌داری است. بر اساس تعریف اسلام، یک اقتصاد زمانی در بحران قرار می‌گیرد ‌که نیاز‌های اساسی هر فرد در جامعه تأمین نشود و یا دولت خواه به علت کم‌بود منابع و یا به هر علتی‌که باشد نتواند زمه شرعی که همانا مراقبت از امور رعیت/شهروندانش محسوب می‌شود، نداشته باشد. ‏مگر امروز نظام سرمایه‌داری اعلان نموده است که پاکستان در یک بحران اقتصادی قرار دارد و توانایی پرداخت دوباره سود‌های قروض‌اش را ندارد.

ای مسلمانان پاکستان! شما در وضعیت بدبختی بخاطری قرار دارید که نظام سرمایه‌داری غیرانسانی و بی‌رحم بالای شما تطبیق می‌شود. ‏شما باید نه تنها مالیات ظالمانه را رد کنید؛ بلکه شما به‌طور وسیع در تمام امور زنده‌گی تان این نظام سرمایه‌داری دموکرتیک کفری را و تمامی نخبگان سیاسی که به آن ارتباط دارند را رد نموده و به آن کفر بورزید و شما باید هرچه زودتر تقاضای تأسیس خلافت راشده ثانی بر منهج نبوت را بکنید که شما را از ظلم و ستم اقتصادی توسط اجرای نظام اقتصادی اسلام آزاد نموده و این نظام اسلام به موفقیت اقتصادی شما اطمینان می‌بخشد.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه پاکستان

مترجم: زکریا وهاج

(ترجمه)

داکتر ماهاتیر بن محمد، نخست‌وزیر مالیزیا، نودوچهارمین تولدش را در ۱۰ جولای جشن گرفت و پیام‌های تبریکی بسیاری از رهبران حزب پاکاتان هاراپان و احزاب دیگر دریافت کرد. جدا از این‌که او در کسب سمت نخست‌وزیری برای بار دوم رکورددار شد، بل رکورد مسن‌ترین نخست‌وزیر جهان را نیز شکستاند.

زمانی‌که ماهاتیر در جناح مخالف حکومت بود، به علت کهولت سن‌اش شدیداً از طرف حزب حاکم سازمان ملی مالیزی متحد به ناشایستگی محکوم می‌شد، ولی اکنون چنین صداهایی دیگر شنیده نمی‌شود و جایش با تحسین و تقدیر پر شده‌است. حتی یک عده از رهبران سازمان ملی مالیزی متحد به امید کسب ذره‌ای منفعت این حزب را ترک کردند و به پای‌بوس ماهاتیر افتادند. این چهرۀ پلید نظام دیموکراسی را نشان می‌دهد، نظامی‌که منفعت در آن معیار اعمال سیاسیون است، نظامی‌که عزت، احترام و حیاء را از انسان‌ها می‌گیرد و دیگر حلال و حرام معیار اعمال در زندگی نیست، نظامی‌که در نتیجۀ تعالیم ایدیولوژی سرمایه‌داری ایجاد می‌شود و در آن منفعت اساس همه‌چیز است.

حزب‌التحریر در عوض مبارک‌گویی به‌مناسبت نودوچهارمین سال‌روز تولد نخست‌وزیر مالیزیا، برایش تذکر می‌دهد که:

۱. در واقع، قدرت یک امانت است؛ امانتی از جانب الله سبحانه وتعالی که برای خائنان و کافران‌اش در آخرت پشیمانی را در پی دارد. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُوماً جَهُولا﴾ [احزاب: ۷۲]

ترجمه: ما امانت (تعهد و تکلیف الهی) را بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها عرضه کردیم، آن‌ها از حمل آن سر برتافتند و از آن هراسیدند؛ اما انسان آن را بر دوش کشید؛ او بسیار ظالم و جاهل بود، (چون قدر این مقام عظیم را نشناخت و به خود ستم کرد.

رسول الله صلی الله علیه و سلم به ابوذر که برای یک مسئولیت سوال کرده بود، فرمودند:

«يَا أَبَا ذَرّ إِنَّك ضَعِيف، وَإِنَّهَا أَمَانَة، وَإِنَّهَا يَوْم الْقِيَامَة خِزْي وَنَدَامَة إِلَّا مَنْ أَخَذَهَا بِحَقِّهَا وَأَدَّى الَّذِي عَلَيْهِ فِيهَا» (رواه مسلم)

ترجمه: ای ابوذر! تو ضعیف استی و این یک امانت است؛ و این امانت در روز رستاخیز عامل پشیمانی و ندامت خواهد بود، مگر برای کسی‌که آن را با حس مسئولیت‌پذیری می‌گیرد و حق‌اش را ادا می‌کند.

ای نخست وزیر مالیزیا! بدان که امانتِ حاکمیت امانتی است که به یک شخص به‌منظور تقرر به‌عنوان خلیفه و تطبیق کافۀ حکم الله سبحانه وتعالی بر روی زمین سپرده می‌شود، تا دعوت الله سبحانه وتعالی را به اطرف و اکناف جهان گسترش دهد، اسلام را بر همۀ ادیان مسلط کند و رحمت را به تمام جهان برساند.

۲. الله سبحانه و تعالی کسی را که در قدرت است؛ ولی به آن‌چه او سبحانه وتعالی نازل کرده حکم نمی‌کند، شدیداً هشدار می‌دهد و می‌گوید که او کافر، ظالم و فاسق  است. او سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ﴾ [مائده: ۴۴]

ترجمه: و هرکس به احکامی‌که الله [سبحانه وتعالی] نازل کرده‌است حکم نکند، کافر است.

﴿وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُ﴾ [مائده: ۴۵]

ترجمه: و هرکس به احکامی‌که الله [سبحانه وتعالی] نازل کرده‌است حکم نکند، ظالم است.

﴿وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ﴾ [مائده: ۴۷]

ترجمه: و هرکس به احکامی‌که الله [سبحانه وتعالی] نازل کرده‌است حکم نکند فاسق است.

۳. ناکامی دیموکراسی برای همه ثابت شده‌است؛ اما تا هنگامی‌که این نظام غربی و قوانین بشری‌اش بر این سرزمین حاکم باشد، مردم هرگز روی خوشبختی و آسودگی را نخواهند دید. رحمت و رضایت الله سبحانه وتعالی عاید حال هیچ سرزمینی‌که قوانین او سبحانه وتعالی را کنار گذاشته نخواهد شد، حتی مالیزیا، باوجود این‌که ظاهراً آرام به‌نظر می‌رسد.

۴. در حقیقت، این‌بار الله سبحانه وتعالی برای ماهاتیر یک فرصت طلایی داده‌است تا خطاها و اشتباهات پیشین‌اش را جبران کند. اگر او قبلاً قوانین الله سبحانه وتعالی را تطبیق نمی‌کرد، به مردم ظلم می‌کرد، حقوق‌شان را رعایت نمی‌کرد، آن‌ها را فریب می‌داد وغیره و غیره، اکنون او سبحانه وتعالی برایش فرصتی داده‌است تا این اشتباهات‌اش را جبران کند. ماهاتیر در این اوضاع حساس و بحرانی باید این را بداند و بقیۀ عمرش را در راه الله سبحانه وتعالی و تنها به‌خاطر تطبیق قوانین او سبحانه وتعالی صرف کند.

ای نخست‌وزیر مالیزیا! می‌دانی که این قدرتی‌که اکنون لذت‌اش را می‌بری دیری نمی‌پاید تا آن‌که الله سبحانه وتعالی آن را با یک کن فیکون از صحنۀ روزگار برچیند. هرکس با بار مسئولیت خودش به‌سوی او سبحانه وتعالی باز می‌گردد. پس برای سعادت دنیا و آخرت خود باید به محاسبه و نصیحت‌مان گوش کنی. از باقی‌ماندۀ این فرصتی‌که الله سبحانه وتعالی بر تو ارزانی کرده‌ در راه خلاصی از میراث غرب کافر، یعنی نظام دیموکراسی، و جایگزینی‌اش با میراث رسول الله صلی الله علیه وسلم، یعنی نظام خلافت، استفاده کن. کتاب قوانین "لورد رید" را دور بینداز و کتاب الله سبحانه وتعالی و سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم را جایگزین‌اش کن؛ دو چیزی‌که رسول الله صلی الله علیه وسلم در میان ما گذاشته اند و هرگاه کسی از آن‌ها پیروی کند، هرگز گمراه نخواهد شد. ما تو را به اطاعت از الله سبحانه وتعالی و کسب رضایت‌اش تذکر می‌دهیم. به نصایح‌مان گوش کن چون حزب‌التحریر هرگز برایت دروغ نگفته‌است و نخواهد گفت. سعادت و مشقت‌ات در آخرت وابسته به پذیرش یا انکار نصایح‌مان است. در واقع، ما تو را به آن‌چه الله سبحانه و تعالی دستور داده‌است تذکر دادیم!

﴿فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ﴾ [غاشیه: ۲۱]

ترجمه: پس تذکر ده که تو فقط تذکر دهنده‌ای.

عبدالحکیم عثمان

سخنگوی حزب‌التحریر–ولایه مالیزیا

مترجم: محمد حارث پویا

(ترجمه)

در یک مصاحبه‌ی شبکه‌ی تی‌وی3 در برنامه‌ای تحت نام "مصاحبه با مردم" به‌تاریخ 10 جولای/ژوئیه 2019م، محمد بن سابو، وزیر دفاع مالزیا از دولت پیشین این کشور در بابت نگهداشتن مالزیا در جنبش غیرمتعهدها (NAM) سپاس‌گزاری کرد و برعلاوه‌ گفت: «ما باید مالزی را در جنبش غیرمتعهدها (NAM) نگهداشته و اولویت ما داشتن سیاست دفاع و گفت‌وگو با قدرت‌های بزرگ مانند ایالات متحده‌ی ‌امریکا و چین که در تلاش نفوذ به منطقه‌ی ما هستند، باشد. ما با هردو کشور تعامل دوستانه داشته و در سیاست خود آن‌ها را من‌حیث شرکای تجاری، تجارت و گفت‌وگو می‌شناسیم.»

در مصاحبه‌ی یادشده، محمد سابو یا مشهور به مات سابو، هم‌چنان به توضیح سخنان‌اش پرداخت و در جریان هجدهمین سالگرد مدرسه بین‌المللی اسلامی مالزی (IIS) گفت: «گارد ساحلی چین بزرگ‌تر از کشتی جنگی مالزی است، چگونه می‌توان با آن‌ در تقابل قرار گرفت. بناءً ما قادر به جنگیدن با آن‌ها نیستیم.» براساس گفته‌های محمد سابو، عبارت "ما قادر به جنگیدن با آن‌ها نیستیم" به این معناست که "ما نمی‌خواهیم با آن‌ها در جنگ باشیم." چندی پیش در پاسخ به پرسش‌ها در مجلس نماینده‌گان به‌تاریخ 3 جولای/ژوئیه 2019م، توضیح مشابهی توسط محمد سابو ارایه شد، او این موضوع را اظهار کرد که "ما توانایی جنگ با آن‌ها را نداریم" به این معناست که "ما نمی‌خواهیم با هیچ ابرقدرتی در جنگ باشیم."

چه‌کسی این حرف را می‌زند؛ محمد سابو؛ کسی‌که قبلاً منحیث خروس جنگی حزب اسلامی مالزیا (PAS) لقب داده شده بود. در 39سال گذشته، از زمان ورود وی به دنیای سیاست، او همیشه در نقد از حکومت و مخالفت با هر سیاستی‌که نظام حاکم تطبیق‌اش می‌کرد، به شمول قضایای بین‌المللی که متناوباً باعث زندانی‌شدن‌اش شد، بسیار قاطع و رُک بود. چه‌کسی این مظاهره‌کننده‌ی جسور را نمی‌شناسد؛ کسی‌که تظاهرات‌های بی‌شماری را رهبری و یا در آن اشتراک کرده است، آن تظاهرات‌هایی‌که در مقابل سفارت امریکا برای اعتراض به مداخله‌ی امریکا در جهان اسلام و هم‌چنان تظاهرات تحت عنوان "امریکایی-یهودی از کمک برای کشتن مسلمانان دست بردار! خصوصاً در منطقه‌ی مبارک فلسطین." حالا بعد از به‌دست آوردن وزارت دفاع همه‌چیز تغییر کرده است! زمانی‌که قدرت در دستان‌اش است، کنش‌ها و حتی سخن‌گفتن‌اش بسیار محتاطانه است، تا این‌که قلب دشمنان الله سبحانه و تعالی مانند امریکا و چین را نشکند! بدتر از آن، تمام کوشش او برای اسلام و تمام انتقادهایش از ابرقدرت‌ها ازبین‌رفته و تبدیل به سیاست‌های دوستانه براساس منفعت و ترس شده است!

چگونه یک شخصی‌که ادعای داشتن فکر اسلامی را دارد، می‌تواند بعد از رسیدن به قدرت،‌ مالزیا را از جمله‌ی جنبش غیرمتعهدها اعلام کند؟ آیا او درک نمی‌کند که سیاست غیر تعهد طولانی به معنای ابطال جهاد فی سبیل‌الله است؟ چگونه یک شخص که ادعای دفاع از اسلام در 39 سال را دارد،‌ می‌تواند بعد از رسیدن به قدرت،‌ آرزوی ایجاد سیاست دوستانه را داشته و نخواهد با کشورهای مخرب جنگی مانند امریکا و چین مبارزه کند؟ چگونه یک شخصی که در مقابل دشمنان سیاسی‌اش بسیار دلیر وبی‌باک بود، اما بعد از رسیدن به قدرت فوراً در برابر دشمنان الله سبحانه و رسول الله صلی‌الله علیه وسلم و دشمنان مؤمنین مانند امریکا و چین از پای درآمده و تسلیم ‌شود؟ بلی، ما می‌توانیم با آن‌ها دوستانه رفتار کنیم، مگر بعد از تبدیل سیاست‌های شان به‌طرف اسلام و امت اسلامی و تعهد کنند تا خود را به اسلام تسلیم کنند!

ای وزیر دفاع! چگونه می‌توانی بعد از رسیدن به قدرت، دشمنان خود، دشمنان الله سبحانه وتعالی، رسول‌اشﷺ و دشمنان امت مسلمه را منحیث دوستان خوب، شرکای تجاری و گفت‌وگوی خود انتخاب نمایی؟ آیا بعد از رسیدن به قدرت، آیه‌های الله سبحانه وتعالی از قرآن که برای جهاد فی سبیل‌الله فرامی‌خواند –خصوصاً برای تو که قدرت نظامی را در دست داری- را فراموش کرده‌ای؟ آیا بعد از رسیدن به قدرت این وجیبه را فراموش کرده‌ای که باید با دشمنان الله سبحانه وتعالی تا زمان تسلیم‌شدن شان به اسلام و پرداخت جزیه جنگیده شود؟ این بعد از رسیدن به قدرت این وجیبه را فراموش کرده‌ای که باید مسلمانان مظلوم از چنگ ظالمین رها شوند، مسلمانان سرزمین‌های اشغال‌شده آزاد شوند، تا فتوحات در سرزمین‌های جدید آغاز شده و رحمت الله سبحانه وتعالی توسط دعوت و جهاد به تمام جهان برسد؟ آیا بعد از رسیدن به قدرت این وعده‌ی الله سبحانه وتعالی را فراموش کرده‌ای که هرقدر یک گروه کوچک ضعیف به نظر برسد، به خواست الله سبحانه وتعالی یک دشمن بزرگ را از‌بین برده و قوی دیده خواهد شد؟ آیا فراموش کرده‌ای که رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم و اصحاب‌اش می‌جنگیدند تا دو امپراتوری بزرگ روم و فارس آ‌ن‌زمان را از بین ببرند؟ آیا فراموش کرده‌ای که الله سبحانه وتعالی وعده‌ی پیروزی بر دشمن را برای مسلمانان داده است؟ آیا تمام این چیزها را فراموش کرده‌ای؟

ای مسلمانان! شاهد حوادث زیادی در جهان استیم، قسمی‌که در چند دهه‌ی اخیرِ مالزیا شاهد می‌باشیم؛ هر مبارزه‌ی اسلامی که در قالب یک نظام دموکراتیک ارایه شده، به‌غیر از حزب اسلام‌دموکرات، هیچ پیروزیِ را برای اسلام در پی نداشته است.

هرکسی‌که در پی رهبرشدن در این نظام در حرکت است، به خالق این نظام،‌ یعنی غرب تسلیم خواهد شد. به سمت خواسته‌های غرب رهبری کرده و برای به‌دست آوردن رحمت و شفقت غرب تلاش خواهد کرد، هرچند که مبارزه‌ی پیشین آن به نام اسلام و واضحاً ضدغربی بوده باشد. در حقیقت، دموکراسی رهبران ریاکار فراوانی را ساخته و به ساختن آن‌ها ادامه می‌دهد. تنها کار درست در اسلام، کار پاک و بااخلاص است، بدون حتی ذره‌ای از تعلیمات غرب و بر هیچ روان و خواست دنیوی استوار نیست. اما کاری است که تلاش آن تطبیق اسلام منحیث یک ایدیولوژی براساس قرآن و سنت تحت دولت برحق خلافت بر منهج و روش نبوت می‌باشد.

عبدالحکیم عثمان

سخنگوی حزب‌التحریر-مالزیا

مترجم: تمیم افشار

(ترجمه)

از عمرو بن العاص رضی الله عنه روایت است که گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:

«إِذَا حَكَمَ الْحَاكِمُ فَاجْتَهَدَ ثُمَّ أَصَابَ، فَلَهُ أَجْرَانِ، وَإِذَا حَكَمَ فَاجْتَهَدَ ثُمَّ أَخْطَأَ، فَلَهُ أَجْرٌ» (رواه مسلم)

ترجمه: حاکم زمانی‌که اجتهاد نماید و در اجتهادش حق را دریافت نماید، برای او دو اجر داده می‌شود، اگر در حکمی اجتهاد نمود و در اجتهادش خطاء نمود برایش یک اجر می‌باشد.

مفهوم حدیث

اسلام عزیز برای اجتهاد جایگاه والایی را قرار داده است، زیرا به ذریعه آن احکام اسلام در بین مردم زنده باقی می‌ماند، اسلام به وجه‌احسن آن تطبیق می‌گردد و اجتهاد ضرورت هر زمان و مکان می‌باشد؛ چون سلف صالحین ما آن را انجام داده‌اند. بنابر این، اسلام در امور جدیده هر زمان به آن پابندی نموده است، هم‌چنان اسلام بهترین تطبیق را بالای مردم در همه بخش‌های زندگی از قبیل، زندگی اجتماعی، اقتصادی، تعلیمی، قضایی، سیاسیت داخلی و خارجی داشته است تا این‌که زمین را از عدل، عزت و نصرت پُر نمود. دین اسلام در اطراف و اکناف زمین رسید و مردم در آن گروه گروه داخل گردیدند.

لیکن زمانی‌که فهم و دید از احکام اسلام ضعیف گردید و مفهوم اجتهاد از اذهان مردم از بین رفت، در این وقت امت به صورت عموم و علماء امت به طور خاص به کفر و احکامش اعتماد نمودند، در این حالت قوانین غربی و دساتیر وضعی بشری در جایگاه احکام الله قرار گرفت؛ هوای نفس به جای فکر و فقه قرار گرفت و امت اسلامی در خلال نظام کفر چنان حالتی را به خود گرفته است که نفس خود را پیرامون اجتهاد در مورد ضروریات و نوآوری‌های عصر ضعیف می‌داند. امت را در حالتی می‌یابی که احکام و قوانین کفری را بالای خود تطبیق می‌کند و در زندگی کردن تحت چتر نظام کفری چنان عادت کرده‌اند که گویا هیچ احکام اسلام را نمی‌شناسند.

پس ای مسلمانان! امروز امت اسلامی سر از نو در حال بازگشت بسوی عمل دین و اسلام می‌باشند، این در حالی‌ست که خیانت‌ها و ظلم حکام برای‌شان آشکار گردیده، بعد از این‎که علماء ذلیل گردیده و حجاب زنان و عمامه علماء از بین برده شد، پس امروز که امت اسلامی آمادۀ حکم به اسلام از طریق دولت خلافت شده است؛ خلافتی‌که احکام اسلام را با اجتهاد صحیح بالای همه بشریت تطبیق نماید.

یا الله! مارا با آمدن خلافت راشده بر منهاج نبوت که در آن وحدت مسلمانان نهفته باشد، مستفید بگردان و مصایب و بلاها را دور نما! یا الله! زمین را به نور و جه کریمت منور گردان. اللهم آمین آمین!