(ترجمه)

به جواب ربیع ربیع

پرسش

السلام علیکم و رحمت الله و برکاته!

برادر دوست داشتنی! سوالم در خصوص حدیث لبید بن اعصم و سحر شدن رسول الله صلی الله علیه و سلم است، آیا این حدیث عصمت نبوت را مجروح می‌سازد؟ در حالی‌که الله سبحانه و تعالی فرموده است:

﴿وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ (3) إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ﴾ (نجم: 3 و 4)

ترجمه: و هرگز از روی هوای نفس سخن نمی‌گوید! آنچه می‌گوید چیزی جز وحی که بر او نازل شده نیست!

﴿يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ﴾ (مائده: 67)

ترجمه: ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملاً (به مردم) برسان! و اگر نکنی، رسالت او را انجام نداده‌ای! الله تو را از (خطرات احتمالی) مردم، نگاه می‌دارد؛ و الله، جمعیّت کافران (لجوج) را هدایت نمی‌کند.

﴿إِذْ يَقُولُ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلا رَجُلا مَسْحُوراً﴾ (اسراء: 47)

ترجمه: آنگاه که ستم‌گران می‌گویند شما جز از مردی سحر شده پیروی نمی‌کنید.

آیا حدیثی‌که عایشه رضی الله عنه روایت کرده که لبید بن اعصم رسول الله صلی الله علیه و سلم را سحر نموده، به خاطری‌که مخالف عصمت رسول الله صلی الله علیه وسلم است، از لحاظ درایت مردود است؟

شیخ ما! از الله سبحانه و تعالی می‌خواهم که شما را به خیر و به بر پائی خلافت موفق گردانده و در روز قیامت با انبیاء، صدیقین، صالحین و شهداء حشر نموده و الله سبحانه و تعالی شما را حفظ نماید!

پاسخ

و علیکم السلام و رحمت الله و برکاته!

اول: بلی این حدیث از لحاظ درایت مردود می‌باشد؛ زیرا معنی رد حدیث از لحاظ درایت به چنین موردی مصداق دارد.

در کتاب شخصیه جلد 1 صفحه 188 آمده است: «... بلکه موضوع از این قرار است که وقتی حدیثی متناقض با آن‌چه باشد که به صورت قطعی المعنی در قرآن آمده در این صورت است که این حدیث از لحاظ درایت یعنی از لحاظ متن مردود می‌باشد؛ زیرا این حدیث متناقض با قرآن است...» هم‌چنان در صفحه‌ی 93 جلد 3 کتاب شخصیه تحت عنوان شروط قبول خبر آحاد آمده است: «خبر آحاد وقتی قبول می‌شود که شرایط پذیرش آن از لحاظ روایت و درایت تکمیل باشد... اما شروط قبولی خبر آحاد از لحاظ درایت این است که در تعارض با آن‌چه قوی‌تر از آن است، قرار نگیرد؛ خواه آن نص قوی حدیث متواتر باشد و یا حدیث مشهور...»

دوم: برای توضیح بیشتر این مسئله موارد ذیل را ذکر می‌کنم:

1-      رسول الله صلی الله علیه و سلم از هر ارتکاب حرام و مکروه معصوم است که دلایل در این خصوص قطعی می‌باشد، پس هر آن‌چه رسول الله صلی الله علیه و سلم انجام داده وحی از جانب الله سبحانه و تعالی بوده، خواه آن عمل فرض باشد و یا مستحب و مباح، الله سبحانه و تعالی فرموده است:

﴿إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ﴾ (احقاف: 8)

ترجمه: من تنها از آنچه به سویم وحی می‌شود، پیروی می‌کنم

﴿قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا يُوحَى إِلَيَّ مِنْ رَبِّي﴾ (اعراف:203)

ترجمه: بگو من فقط از آنچه از سوی پروردگارم به سویم وحی می‌شود، پیروی می‌کنم.

چنانچه او صلی الله علیه و سلم الگوی برای مسلمانان است؛ الله سبحانه و تعالی فرموده است: 

﴿وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا﴾ (حشر: 7)

ترجمه: هر آنچه فرستادۀ الله به شما داد، بگیرید و از آنچه نهی کرد، خود داری نمائید!

﴿قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ﴾ (آل عمران: 31)

ترجمه: بگو اگر شما چنین هستید که الله (سبحانه و تعالی) را دوست دارید، پس مرا پیروی کنید تا الله (سبحانه و تعالی) شما را دوست بدارد.

هم‌چنان هر آن‌چه رسول الله صلی الله علیه و سلم گفته، خواه امر باشد و خواه نهی، آن وحی از جانب الله سبحانه و تعالی است.

2-      بلی، طوری‌که شما در سوال خود گفتید، مشرکین رسول الله صلی الله علیه و سلم را به سحر متهم کردند، اما قرآن جواب شان را طوری رد کرد که رسول الله صلی الله علیه وسلم مسحور نبوده و سحر نشده است؛ مثلاً در سوره‌ی اسراء این قول الله سبحانه و تعالی آمده است:

﴿نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَسْتَمِعُونَ بِهِ إِذْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ وَإِذْ هُمْ نَجْوَى إِذْ يَقُولُ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلاً مَسْحُوراً﴾ (اسراء:47)

ترجمه: هنگامی‌که به سخنان تو گوش فرامی‌دهند، ما بهتر می‌دانیم برای چه گوش فرا می‌دهند(و هم‌چنین) در آن هنگام که با هم نجوا می‌کنند؛ آنگاه که ستمگران می‌گویند: شما جز از انسانی‌که افسون شده، پیروی نمی‌کنید!

قرطبی در تفسیر این آیه کریمه فرموده است: «...آن‌ها از رسول الله صلی الله علیه و سلم قرآن را می‌شنیدند، سپس نفرت می‌ورزیدند و می‌گفتند؛ این شخص ساحر و مسحور است؛ چنانچه الله سبحانه و تعالی خبر داده است، این قول را قتاده و غیر از آن گفته است. ﴿وَإِذْ هُمْ نَجْوى﴾ یعنی آن‌ها در مورد تو نجوی می‌کردند، قتاده گفته است: نجوای ایشان این قول شان بود که می‌گفتند رسول الله صلی الله علیه و سلم مجنون و ساحر است که افسانه‌های پیشینیان را می‌آورد، و همین‌گونه تهمت‌ها را وارد می‌کردند. گفته شده است: وقتی عتبه اشراف قریش را به غذایی دعوت کرد که آماده کرده بود، رسول الله صلی الله علیه و سلم بر ایشان داخل شدند و بر آن‌ها قرآن قرائت کردند و آن‌ها را به سوی الله سبحانه و تعالی دعوت کردند؛ پس آن‌ها نجوا کردند و می‌گفتند که این شخص ساحر و مسحور است. هم‌چنان گفته شده است: رسول الله صلی الله علیه و سلم حضرت علی را دستور داد تا غذای آماده کند و بزرگان قریش را به آن دعوت کند. حضرت علی این کار را کرد و رسول الله صلی الله علیه و سلم وارد شد و بر آن‌ها قرآن را تلاوت نمود و آن‌ها را به توحید دعوت کرد و گفت:

«قُولُوا لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ لِتُطِيعَكُمُ الْعَرَبُ وَتَدِينَ لَكُمُ الْعَجَمُ»

ترجمه: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ بگوئید تا عرب شما را اطاعت کند و عجم در برابر شما فرمانبردار شوند.

از رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌شنیدند؛ ولی آن‌ها ابا ورزیدند و در بین شان نجوا کنندگان می‌گفتند که این شخص ساحر و مسحور است؛ پس این آیه مبارکه نازل شد. زجاج گفته است که نجوی اسم مصدر است؛ یعنی آن‌ها صاحب نجوا یعنی اسرار بودند: ﴿إِذْ يَقُولُ الظَّالِمُونَ﴾ یعنی ابوجهل، ولید بن مغیره و امثال آن‌ها می‌گفتند؛ ﴿إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلاً مَسْحُوراً﴾ یعنی آن‌ها از مرد سحر شده‌ای که سحر آن‌را مریض و امور و عقل‌اش را مختل ساخته پیروی می‌کنند. این مطلب را به خاطری می‌گفتند تا مردم را از او دور و متنفر ‌سازند.» ختم.

منطوق این آیۀ کریمه رد است، بر آن‌چه مشرکین می‌گفتند که او مسحور است. مفهوم آیۀ مبارکه این است که رسول الله صلی الله علیه و سلم سحر و مسحور نبوده است. در سوره‌ای فرقان آمده است:

﴿وَقَالُوا مَالِ هَذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعَامَ وَيَمْشِي فِي الْأَسْوَاقِ لَوْلَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَهُ نَذِيراً * أَوْ يُلْقَى إِلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْهَا وَقَالَ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلاً مَسْحُوراً * انْظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلاً﴾ (فرقان 7، 8 و 9)

ترجمه: و گفتند این چه رسولی است که غذا می‌خورد و در بازارها می‌گردد!؟ چرا فرشته‌ای بر او نازل نشده تا به همراهش هشدار دهنده باشد؟ یا چرا گنجی بر او افکنده نشده؟ چرا باغی ندارد که از آن بخورد؟ و ستم‌گران گفتند شما جز از مردی جادوزده‌‌ای پیروی نمی‌کنید. بنگر چگونه برای تو مثل‌ها زدند، به این ترتیب گمراه شدند و ره به جائی نمی‌برند.

و منطوق این آیه کریمه نیز رد است، بر آنچه گفتند که رسول الله صلی الله علیه وسلم سحر شده. مفهوم این آیه مبارکه این است که رسول الله صلی الله علیه وسلم سحر نشده و مسحور نبوده است.

3-      مجازات ساحر در اسلام قتل است که دلایل آن بسیار زیاد و مشهور است:

-          حاکم در مستدرک خود بر صحیحین تخریج نموده و این حدیث صحیح الاسناد را از جندب خیر تخریج و روایت نموده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرموده است:

«حَدُّ السَّاحِرِ ضَرْبَةٌ بِالسَّيْفِ»

ترجمه: حد ساحر زدن با شمشیر است.

-          در مسند شافعی آمده است که سفیان از عمرو بن دینار خبر داده که او از بجاله شنیده است که عمر رضی الله عنه نوشت: "اقْتُلُوا كُلَّ سَاحِرٍ وَسَاحِرَةٍ. قَالَ: فَقَتَلْنَا ثَلَاثَ سَوَاحِرَ؛ هر مرد ساحر و زن ساحره را بکشید، گفت: ما سه زن ساحره را کشتیم." و گفت خبر داده شدیم که حفصه همسر رسول الله صلی الله علیه و سلم کنیزی‌که آن‌را سحر کرده بود، به قتل رساند. به این ترتیب مجازات ساحر به معنی مشهوری‌که وجود دارد، مجازات قتل است.

سوم: حالا جواب سوال شما را در خصوص حدیث لبید ابن اعصم که رسول الله صلی الله علیه وسلم سحر شده بیان می‌کنیم:

مسلم از عایشه روایت کرده که یهودی از بنی زریق رسول الله صلی الله علیه وسلم را سحر کرد؛ او گفت: جریان قسمی بود که به رسول الله صلی الله علیه و سلم گمان می‌شد که عملی را انجام داده؛ در حالی‌که انجام نداده بود؛ مثلاً یک روز و یا یک شب بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم دعا کردند، باز دعا کردند، باز دعا کردند، سپس فرمودند:

«يَا عَائِشَةُ أَشَعَرْتِ أَنَّ اللهَ أَفْتَانِي فِيمَا اسْتَفْتَيْتُهُ فِيهِ؟ جَاءَنِي رَجُلَانِ فَقَعَدَ أَحَدُهُمَا عِنْدَ رَأْسِي وَالْآخَرُ عِنْدَ رِجْلَيَّ، فَقَالَ الَّذِي عِنْدَ رَأْسِي لِلَّذِي عِنْدَ رِجْلَيَّ، أَوِ الَّذِي عِنْدَ رِجْلَيَّ لِلَّذِي عِنْدَ رَأْسِي: مَا وَجَعُ الرَّجُلِ؟ قَالَ: مَطْبُوبٌ، قَالَ: مَنْ طَبَّهُ؟ قَالَ: لَبِيدُ بْنُ الْأَعْصَمِ، قَالَ: فِي أَيِّ شَيْءٍ؟ قَالَ: فِي مُشْطٍ وَمُشَاطَةٍ، قَالَ: وَجُفِّ طَلْعَةِ ذَكَرٍ، قَالَ: فَأَيْنَ هُوَ؟ قَالَ: فِي بِئْرِ ذِي أَرْوَانَ»

ترجمه: ای عایشه آیا دانستید که الله (سبحانه و تعالی) در خصوص چیزی‌که طالب معلومات شدم، معلومات داده است؟ دو مرد در نزدم آمدند که یکی شان در پشت سرم نشست و دیگری در پایان پایم، آن‌که در پشت سرم نشست به آن شخص که در پایان پایم نشست، گفت، و یا آن‌که در پایان پایم نشست، به آن‌که در پشت سرم نشسته بود، گفت: درد این مرد چیست؟ وی جواب داد و گفت؛ این سحر شده است. او گفت؛ چی کسی آن را سحر نموده؟ گفت: لبید این اعصم، گفت در چی چیزی؟ گفت در بافت موئی گفت و ظرف، گفت کجا است او؟ گفت در چاه ذی اروان.

گفت: سپس رسول الله صلی الله علیه وسلم آن‌را در نزد گروه از اصحابش آورد و گفت:

«يَا عَائِشَةُ وَاللهِ لَكَأَنَّ مَاءَهَا نُقَاعَةُ الْحِنَّاءِ، وَلَكَأَنَّ نَخْلَهَا رُءُوسُ الشَّيَاطِين»

ترجمه: ای عائشه، قسم به الله آب آن چاه مانند سرخی حناء بود و سر درختان آن مانند سر شیطان!  

عایشه گفت؛ سپس من گفتم: یا رسول الله آیا آنرا سوختاندی؟ ایشان فرمودند:

«لَا أَمَّا أَنَا فَقَدْ عَافَانِي اللهُ، وَكَرِهْتُ أَنْ أُثِيرَ عَلَى النَّاسِ شَرّاً، فَأَمَرْتُ بِهَا فَدُفِنَتْ»

ترجمه: نه، الله (سبحانه و تعالی) مرا شفا داد و من نخواستم که با بیرون کردن آن از چاه شر را بر مردم به وجود بیاورم، امر کردم و در همان چاه دفن شد.

با تعمق به این حدیث واضح می‌شود که این حدیث به مسائل ذیل در تعارض است:

1-      این حدیث با عصمت رسول الله صلی الله علیه وسلم در تعارض قرار می‌گیرد؛ مثلاً این حدیث طوری بیان می‌کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم سحر شده و او طوری گمان می‌کرد که عمل را انجام داده؛ در حالی‌که انجام نداده بود و او فکر می‌کرد که نماز ظهر را اداء نموده؛ در حالی‌که اداء نکرده بود و یا مثل این؛ در حالی‌که این موارد به صورت طبیعی طوری می‌رساند که گویا رسول الله صلی الله علیه وسلم به اعمال و افعالی پرداخته که وحی نبوده و تمام این چیزها متناقض با عصمت رسول الله صلی الله علیه و سلم در اعمال و اقوال آن حضرت صلی الله علیه و سلم است؛ مگر در وحی.

2-      این علاوه بر آن است که رسول الله صلی الله علیه وسلم لبید بن اعظم ساحر را به قتل نرسانده، در حالی‌که او منافق بوده، چنانچه در در بخاری آمده است که بر او احکام اسلام تطبیق شد، فقهاء در خصوص قتل ساحر ذمی اختلاف کردند؛ ولی در خصوص قتل مسلمان ساحر با تکمیل شروط آن اختلاف نکردند؛ در حالی‌که لبید در ظاهر مسلمان بود و احکام اسلام بر آن تطبیق شد، با وجود آن حسب روایات وارده به قتل نرسید.

3-      سوم تعارض مفهوم آیات کریمه به این حدیث می‌آید:

الله سبحانه و تعالی فرموده است:

﴿نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَسْتَمِعُونَ بِهِ إِذْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ وَإِذْ هُمْ نَجْوَى إِذْ يَقُولُ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلاً مَسْحُوراً﴾ (اسراء: 47)

ترجمه: آنگاه که به سخنان تو گوش می‌دهند، ما بهتر می‌دانیم که به چه چیزی گوش می‌دهند و نیز هنگامی‌که باهم نجوا می‌کنند و ستم‌گران می‌گویند شما جز از مردی سحر شده پیروی نمی‌کنید.

﴿وَقَالُوا مَالِ هَذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعَامَ وَيَمْشِي فِي الْأَسْوَاقِ لَوْلَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَهُ نَذِيراً (7) أَوْ يُلْقَى إِلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْهَا وَقَالَ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلاً مَسْحُوراً (8) انْظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلاً﴾ (فرقان: 9-7)

ترجمه: و گفتند این چه رسولی است که غذا می‌خورد و در بازارها می‌گردد!؟ چرا فرشته‌ای بر او نازل نشده تا به همراهش هشدار دهنده باشد؟ یا چرا گنجی بر او افکنده نشده؟ چرا باغی ندارد که از آن بخورد؟ و ستم‌گران گفتند شما جز از مردی جادوزده‌‌ای پیروی نمی‌کنید. بنگر چگونه برای تو مثل‌ها زدند؛ به این ترتیب گمراه شدند و ره به جائی نمی‌برند.

چنانچه در فوق بیان کردیم. بناءً این حدیث و تمام احادیث صحیح السند که بیان‌گر سحر رسول الله صلی الله علیه و سلم است، از جهت درایت رد شده، یعنی رسول الله صلی الله علیه و سلم سحر نشده است... زیرا وقتی حدیث صحیح السند باشد؛ اما با آیۀ کریمه قطعی در تعارض قرار گیرد، آن حدیث از جهت درایت مردود می‌باشد.

امیدوارم که به همین حد کفایت کند و الله سبحانه و تعالی از همه عالم‌تر و در کارش باحکمت‌تر است.

برادرتان عطاء ابن خلیل ابوالرشته

مترجم: مصطفی اسلام

 

(ترجمه)

به هر آنچه که از نزد الله سبحانه وتعالی آمده باشد، حق و به ماسوای آن باطل و ضلالت گویند. الله سبحانه وتعالی حق را نازل کرد و پیامبران را همرای رسالات و شریعت‌های درست و واقعی فرستاد تا مردم آن را خطوسیر حیات شان قرار دهند. از آنجایی‌که اکثریت مردم در این زندگی دنیا طالب منافع و خواهشات نفسانی شان هستند، به تحریف حق پرداخته و باطل را حق جلوه می‌دهند و آن را تنها حقی می‌دانند که از نزد الله سبحانه وتعالی آمده و به إظهار آن می‌پردازند. الله سبحانه وتعالی در قرآن کریم داستان یهودیان و مسیحیان را برای ما بیان نموده و ما را مطلع می‌سازد که بعد از وفات پیامبران شان دست به تحریف حق زدند و آنچه را که برای پیامبران شان نازل شده بود تحریف کردند، الله سبحانه وتعالی فرموده است:

﴿فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ یَکتُبُونَ الْكِتَٰبَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَٰذَا مِنْ عِندِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَ وَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا يَكْسِبُونَ﴾ [بقره 79]

ترجمه: وای بر کسانی (از أحبار) که کتاب را با دست خود می‌نویسند و آن گاه می‌گویند (به بی‌سوادان): این (توراتی است که) از جانب الله آمده تا به بهای کمی آن (تحریف شده‌ها) را بفروشند! وای بر آنان چه چیزهائی را با دست خود می‌نویسند! و وای بر آنان چه چیزهائی را به چنگ می‌آورند! (این گونه نوشته‌ها وکارها، ایشان را بسوی هلاکت و عذاب می‌کشاند).

و فرموده است:

﴿مِّنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ﴾ [نساء: 46]

ترجمه: برخی از یهودیان سخنان را از جاهای خود منحرف می‌گردانند (و کلام را از معانی اصلی به دور می‌دارند و وارونه و چندگونه و چندپهلو صحبت می‌کنند).

و فرموده است:

﴿أَفَتَطْمَعُونَ أَن يُؤْمِنُوا لَكُمْ وَ قَدْ كَانَ فَرِیقٌ مِّنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلَٰمَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ﴾ [بقره: 75]

ترجمه: آیا امیدوارید که (یهودیان به آئین اسلام و) به شما إیمان بیاورند با اینکه گروهی از آنان (که أحبار ایشان بودند) سخنان الله (در تورات) را می‌شنیدند و پس از فهمیدن کامل آن، دست به تحریفش می‌زدند؟! و حال آنکه علم و اطلاع داشتند (که درست نیست به کتاب‌های آسمانی دست برد).

بنابر این، أحبار ور هبانان حق را برای بدست آوردن کالای ناچیز این دنیا تحریف می‌کردند، مخالفت و تحریف دین شان را اگر منفعتی بدنبال می‌داشت جایز می‌شمردند. از اینجا دانسته می‌شود که أدیان که پیامبران پیشین آورده اند، تحریف شده و همان چیزی‌که انبیاء علیهم السلام با خود آورده اند، نیست؛ بلکه باطل و ضلالت می‌باشد.

إسلام از همان إبتدا که الله سبحانه وتعالی آن را ناسخ تمام أدیان و رسوم گذشته قرار داد، دین حقیقی و راستین بوده است:

﴿إنَّ الدِینَ عِندَ اللهِ الإسلَام﴾ [آل عمران: 19]

ترجمه: تنها دین پذیرفته شده و مورد قبول نزد الله (دین) اسلام است.

﴿وَ مَن يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَٰمِ دِينًا فَلَن یُقبَلُ مِنْهُ وَ هُوَ فِى الْءَاخِرَةِ مِنَ الْخَٰسِرِينَ﴾ [آل عمران: 85]

ترجمه: و کسی‌که غیر از (دین اسلام وشریعت) اسلام، دینی را برگزیند، از او هرگز پذیرفته نمی‌شود و او در آخرت از زمره زیانکاران خواهد بود.

از آنجایی‌که الله سبحانه وتعالی حفاظت از قرآن را به عهده خود گرفته است و تحریف قرآن و نصوص آن غیر ممکن بوده و کفر و خروج از دین اسلام بشمار می‌رود، بیماردلان، دنیاپرستان و پیروانان هواوهوس به تحریف احکام اسلام و بازی با معانی آن پرداختند.

بعد از آنکه عصرنبوت به پایان رسید، سیاست و دسیسۀ تحریف حق ظهور نمود و گروهی زکات را رد نمودند، با این تحریف شان که مخاطب این سخن الله سبحانه وتعالی: «خُذ مِن اَموَالِهِم صَدَقَة» تنها رسول الله بوده و بعد از وفات‌شان برای ما زکاتی در کار نیست. همواره جنایت و دسیسۀ تحریف حق تکرار می‌شد، اما دولت اسلامی با آن قوتش یک مدافع قوی و زدایندۀ تمام انواع تحریف و رذایل تحریف کنندگان بود، اما بازی و شوخی کردن با دین و تحریف هدف و مقصد آن و تحریف احکام آن و تجاوز بر اساسات آن کفر بوده و هرکس که مرتکب آن می‌شد و در راستای آن پایداری می‌کرد، دولت اسلامی به دلیل کفرش آن را به قتل می‌رساند.

بعد از فروپاشی دولت اسلامی و کنارزدن شدن دین از صحنه سیاست و حاکمیت، مسئله تحریف احکام حق از سوی رهروانان گمراهی و هواوهوس و حکام سوء به شمول آنانی‌که عالم نامیده می‌شدند؛ در حالی‌که عالم درباری بودند و به شمول آنانی‌که مفکرین نامیده می‌شدند و حال آنکه در حقیقت تحریف کنندگانی بیش نبودند، ظاهر و نمایان گشت. اما ملحدین این عصر، هر حکمی را که به نفع اربابان و تمویل کنندگان شان بود، به شوخی گرفته و مراد و مقصد الله سبحانه وتعالی را از حکم و معنای آن تحریف و تبدیل نمودند و به همین بسنده نکردند؛ بلکه مسائل مربوط به عقیده را نیز تحریف نمودند و با رذیلت شان بر آن مسائل تجاوز کردند! همه این کارهای شان فقط بخاطر این بوده است تا در برابر آن به اهداف دنیوی فانی شان نایل شوند. و این سخن سخن حق را ﴿يَٰأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا ادْخُلُوا فِى السِّلْمِ کَافَّة وَ لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَٰتِ الشَّيْطَٰنِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ﴾ [بقرة: 208] ترجمه: ای کسانی‌که ایمان آورده اید، همگی (اسلام را به تمام و کمال بپذیرید و) به صلح و آشتی درآئید و از گام‌های شیطان (و وسوسه‌های وی) پیروی نکنید (و به دنبال او نروید). بی‌گمان او دشمن آشکار شماست. تحریف نموده و گفتند که مراد از آن جایز بودن صلح و عادی‌سازی روابط و کوتاه آمدن از موقف خود  با دولت یهود می‌باشد و بشکل ستمگرانه و تجاوزکارانه گفتند که بهشت و شهادت تنها مخصوص مسلمانان نیست و نیز افزودند که انسانیت مقدم بر دین است و فعالیت در راستای تغییر را ممنوع قرار دادند و پیروی و إطاعت از حکام فعلی که دشمنان اسلام بشمار می‌روند را واجب دانستند، و چنان چیزهایی را به زبان آوردند که از أثر آن، چیزی نمانده است که آسمان‌ها شق شود، زمین شگافته شود و کوه‌ها به شدت ویران گردد!

تحریف حق و بازی کردن با شریعت و دین الله سبحانه وتعالی کفر و از شدیدترین جرائم بحساب می‌آید و ملحدین فعلی نزدیک است که از ملحدین عصرهای گذشته جلو بزنند و فقط دولت خلافت که در آینده نه چندان دور  به إذن الله سبحانه وتعالی ظهور می‌کند، می‌تواند که آنان را ریشه‌کن نماید و با این تحریف کنندگان و بازی کنندگان چنان برخورد خواهد کرد که با ملحدین، کفار و مفسدین برخورد می‌کند و آنان را بکلی نابود کرده و برای عبرت گیرندگان درسی قرار خواهد داد. 

﴿وَ یَقُولُونَ مَتَی هُوَ قُل عَسَی أن یَکوُنَ قَرِیبًا﴾ [إسراء: 51]

ترجمه: و خواهند گفت که آن کی خواهد بود، بگوید شاید که نزدیک باشد.

نویسنده: استاد عطیه الجبارین – سرزمین مبارک فلسطین

مترجم: محمد مزمل

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر ـ ولایه افغانستان فرارسیدن عید سعید اضحی را برای دعوت‌گران، مجاهدین و کافه‌ی امت مسلمه مبارک‌باد می‌گوید. نزد الله متعال دعا می‌کنیم که طاعات، عبادات، زحمات، مبارزات و قربانی‌های تمام کسانی را که برای حاکمیت اسلام و ظهور دوباره‌ی اسلام منحیث قدرت بزرگ جهانی تلاش می‌کنند، قبول نماید.

عید سعید اضحی پهلوی این‌که ایامی برای سُرور و خوشحالی است، اما پیام بزرگی از سنت ابراهیمی را نیز تازه می‌کند. عید اضحی برای ما حضرت ابراهیم علیه‌السلام را به یاد می‌آورد که شخصیت و زندگی او بهترین الگو برای مؤمنین است.

قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ ﴿الممتحنه:4﴾

قطعا براى شما در [پيروى از] ابراهيم و كسانى كه با اويند سرمشقى نيكوست

 وقتی به حضرت ابراهیم علیه‌السلام فکر می‌کنیم در حقیقت در مورد ملت ابراهیم می‌اندیشیم که چنگ زدن به ملت، دین و روش زندگی او، انسان را از ملت‌ها، ارزش‌ها و نظام‌های دیگر آزاد می‌سازد. بلی! ملت ابراهیم همان روش زندگی ابراهیمی است که صرف با اسلام معنی پیدا می‌کند.

با پیروی از ملت ابراهیم است که صرف الله متعال و قوانین او به ولایت گرفته می‌شود، از کفر و تمام نهادها، دولت‌ها و سازمان‌های کفری بیزاری جُسته شده و بر فرق نظم سکولار جهانی که بت‌های معاصر پنداشته می‌شوند با تبر حق چنان ضربه‌ی محکمی وارد می‌شود تا مغز مجسمه‌های باطل از قبیل: حقوق بشر، حقوق زن، جامعه جهانی، ملل متحد، دولت ـ ملت، مرزهای ملی و غیره مجسمه‌های نمرودی از هم بپاشند و نابود شوند.

بلی! حضرت ابراهیم علیه‌السلام به تنهایی خود یک امت بود، چون خصوصیاتی داشت که الله متعال ملت وی و صفات وی را برای ما الگو قرار داده است.

إِنَّ إِبْرَٰهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِّلَّهِ حَنِيفًا ﴿النحل:120﴾

ابراهیم (به تنهایی) امّتی بود مطیع فرمان خدا؛ خالی از هر گونه انحراف

 او در راه الله متعال بهترین قربانی دهنده بود، چون در راه حاکمیت حق نهایتِ توکل و اعتماد بر خالق خود داشت. وقتی حکم الله سبحانه وتعالی به سراغش می‌آمد هیچ تشویش و حرجی بر دل راه نمی‌داد، لبیک‌کنان به سوی حکم الله می‌شتافت، برای سخت‌ترین امتحان‌ها آماده می‌شد و حتی عزیزترین‌های خود را زیر تیغ قربانی قرار می‌داد. او برای ما آموخت که حتی با فطرت سالم نیز می‌توان فساد نظام‌های نمرودی را شناخت و بت‌های آن‌ها را شکست، اگر از آتش نمرودیان زمانه‌ی خویش نهراسیم و الله متعال را بر همه امور غالب بدانیم.

بلی! اگر به حکم الله متعال، قضاوت عقل سلیم و فطرت سالم چنگ بزنیم ساده است که غیر انسانی بودن نظم امروزی جهان را نیز درک کنیم، بت‌ها، ارزش‌ها، نهادها و سازمان‌های آن را شناسایی نماییم و با نهایت اعتماد به نصرت الله متعال هر آن مورد، فکر و احساسی که مانع اظهار دین الله متعال می‌شود را به قربانگاه بکشانیم. این کار وقتی شدنی است که صفت «حنیف» بودن را کسب کنیم و قلب‌های ما به حق تمایل داشته و در راه حاکمیت حق در قبال هر نوع مشکلات و سختی‌ها صبر و استقامت داشته باشیم و تنها بالای الله قوی و عزیز توکل کنیم.

قُلْ صَدَقَ اللَّهُ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿آل‌عمران: ٩٥﴾

بگو: خدا راست مى‌گويد. آيين حنيف ابراهيم را پيروى كنيد و او از مشركان نبود.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر ـ ولایه افغانستان

 

(ترجمه)

الله اکبر، الله اکبر، الله اکبر،‌لا اله الاالله، الله اکبر، الله اکبر، و لله الحمد

بسم الله الرحمن الرحیم. حمد و ثنا بر پروردگار جهانیان، قادر مطلق، توانای بلندمرتبه و بزرگ؛ صاحب کلید فخر و عزت و ناصر کسانی‌که او را نصرت می‌دهند. و درود و سلامتی بر سرور پیامبران، کسی‌که دعوت اسلام را حمل کرد، قرآن را رساند، اصحاب را بر مبنای وحی استوار کرد، دولت اسلام را تأسیس و نظام‌اش را تصدیق کرد، سرور کائنات، سیدنا محمد صلی الله علیه و علی آله و اصحابه اجمعین.

اشک شوق، چهرۀ حجاج را در وداع با کعبه نورانی می‌کند و صفوف نماز عید قربان از نزدیکی دل‌های مسلمانان عطر خوشی و شادی می‌گیرد، و کودکان مسلمان با لباس عید مانند پرندگان پُرانرژی شادی می‌کنند... امروز عید اضحی فرا رسیده‌است، روزهای خوشی که قرار است سرزمین‌های اسلامی را فرا گیرد! عید بر شما مبارک!

حزب‌التحریر به همین مناسبت صمیمانه‌ترین تبریکات و تهنیات‌اش را به تمام امت مسلمه تقدیم می‌کند و از بارگاه الله سبحانه و تعالی می‌خواهد که ایام شادی، خوشی و آرامش را بر امت سرازیر کند و آنان را غرق در برکات خود سازد.

هم‌چنین خوشحالم که تبریک خود و رئیس دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر و تمام برادران و خواهران شاغل در ادارات و واحدهای آن را به امیر حزب‌التحریر، عالم برجسته عطا بن خلیل ابوالرشته رحمت الله علیه تقدیم می‌کنم. از الله سبحانه و تعالی استدعا می‌کنم که با دستان خودش به امت مسلمه نصرت و توانمندی عطا کند.

این عید درحالی فرا می‌رسد که بقایای پیوندهای امت مسلمه به اسلام در معرض شدیدترین حملات قرار دارد. پس از دهه‌ها ویرانی و جنگ‌های مستقیم و نیابتی که غرب از طریق‌اش سعی کرد، بر منابع و سرمایه‌های امت اسلامی تسلط یابد، امریکا و کشورهای مسلمان همراهش از حالت نظامی بیرون آمدند و نوکران خود را که قلب‌های‌شان در قهقرای تاریکی و جنایت غوطه‌ور بودند، به‌منظور تخریب اجتماعی مسلمانان وارد میدان کردند. از این رو، غرب در گشودن دروازه‌های جوامع کشورهای مسلمان به روی بدی‌های جامعۀ غربی، "سیاست زور" را در پیش گرفته‌است.

غرب کافر استعمارگر سنت‌های مردمان اقوام گذشته را که در قرآن مورد سرزنش قرار گرفتند، در کشورهای خود احیا کرده‌است، و بدین ترتیب، انواع بیماری‌های اجتماعی در آن‌جا ظاهر شد. شیوع این بیماری‌ها در غرب افزایش می‌یابد، طوری‌که امروز به مرز یک بیماری کشنده رسیده‌است. از اعمال قوم لوط (همجنس‌گرایی) و کشتن کودکان توسط فرعون گرفته، تا بی‌خدایی کسانی‌که پس از نابودی قوم نوح آمدند. امروزه غرب در مخمصۀ بداخلاقی، ابداع مسئله جنسیت و تشدید بی‌عفتی، تا قضیۀ مشروع‌سازی سقط جنین و ایدۀ قیام علیه تقنین خالق، گسترش بی‌دینی، تشدید نیهیلیزم (پوچ‌گرایی)، بحران افسردگی و سوء مصرف مواد مخدر گرفتار شده‌است، این فقط شروع یک بمب ساعتی در جامعۀ غرب است.

و از آن‌جایی‌که غرب از جدی بودن پدیده‌های ناشی از این زشتی‌ها آگاهی دارد، می‌خواهد آن‌ها را در سرزمین‌های‌مان گسترش دهد تا آن‌ها را فلج کند و به بحران خود با روسیه و چین پایان دهد و سپس استعمار خود را کامل کند.

بناءً غرب امروز تبدیل به سیاه‌چاله‌ای شده‌ که بشریت را تهدید به تاریکی‌یی می‌کند که فقط الله سبحانه و تعالی از عاقبت‌اش خبر دارد.

ای مسلمانان!

تنها زمانی می‌توانید به بهترین امت برای بشریت تبدیل شوید که برخیزید و آنان را به معروفی‌که حمل می‌کنید، امر کنید و از منکری‌که در آن غوطه‌ور هستند، بازدارید. هیچ کس شما را به آن سمت سوق نخواهد داد؛ مگر حاکمی‌که خلافت را به طریقۀ نبوت، به پیروی از رسول الله صلی الله علیه و سلم و خلفای راشدین رضی الله عنهم برای شما باز گرداند. باشد که پیروزمندانه این سرزمین‌ها را فتح کنید تا قانون الله سبحانه و تعالی را برپا کنید و بشریت را از تاریکی‌های نظام‌های بشری بیرون آورید و به نور روشن اسلام وارد کنید. الله سبحانه و تعالی می‌فرماید:

﴿كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ﴾ (آل عمران: ۱۱۰)

ترجمه: شما بهترین امتی بودید که به سود انسان‌ها آفریده شده‌اند؛ (چه این‌که) امر به معروف و نهی از منکر می‌کنید و به الله (سبحانه و تعالی) ایمان دارید.

و او سبحانه و تعالی می‌فرماید:

﴿الر كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ﴾ (ابراهیم: ۱)

ترجمه: الر، (این) کتابی است که بر تو نازل کردیم تا مردم را از تاریکی‌ها (ی شرک و ظلم و جهل) به سوی روشنایی (ایمان و عدل و آگاهی) به فرمان پروردگارشان درآوری، به سوی راه الله عزیر و حمید.

خطاب به صاحبان قدرت و نصرت!

حکام کنونی مسلمانان در حقیقت به الله سبحانه و‌تعالی، رسول الله صلی الله علیه و‌سلم و مسلمانان خیانت کرده‌اند و بیهوده‌گی و حقارت‌شان ظاهر گردیده‌است، طوری‌که نه امت بیشتر از این آن‌‌ها را تحمل می‌کند و نه در میان امت عزت دارند. ای اهل نصرت! تا چه مدت این خائینین و فریب‌کاران را یاری می‌دهید؟ و تا چه زمان به امت سرورتان محمد مصطفی صلی الله علیه و‌سلم پشت می‌کنید؟ دیدید که چگونه غرب آماده است تا یکی از شما را در یک چشم بر هم زدن از مقام‌اش دور کند و مانع تغییرات شود. حال‌آن‌که مسلمانان دست کسانی را که نصرت‌شان می‌دهند، بلند می‌کنند و نام‌های‌شان با خطوط زرین تاریخ می‌نویسند. پس ای اهل نصرت! کدام یک را حمایت می‌کنید و با آن‌ همراه می‌شوید؟ الله سبحانه و‌تعالی می‌فرماید:

﴿مَّن كَانَ يُرِيدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِيهَا مَا نَشَاء لِمَن نُّرِيدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ يَصْلاهَا مَذْمُوماً مَّدْحُوراً * وَمَنْ أَرَادَ الآخِرَةَ وَسَعَى لَهَا سَعْيَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِكَ كَانَ سَعْيُهُم مَّشْكُوراً﴾ (اسراء: ۱۸ – ۱۹)

ترجمه: آن کس که (تنها) زندگی زودگذر (دنیا) را می‌طلبد، آن مقدار از آن را که بخواهیم – و به هر کس اراده کنیم – می‌دهیم؛ سپس دوزخ را برای او قرار خواهیم داد که در آتش سوزان‌اش می‌سوزد، درحالی‌که نکوهیده و رانده (درگاه الله سبحانه و تعالی) است. و آن کس که سرای آخرت را بطلبد و برای آن سعی و کوشش کند – درحالی‌که ایمان داشته باشد – سعی و تلاش او (از سوی الله سبحانه و تعالی) پاداش داده خواهد شد.

در پایان، به تمام مسلمانان یادآور می‌شویم که عید را طوری تجلیل کنند که باعث خوشنودی الله سبحانه و ‌تعالی و رسول الله صلی الله علیه و‌سلم شود، و تمام خانه‌‌ها و شهر‌‌ها را در ایام عید خوشی و سرور فرار گیرد. هم‌چنان نقش خود را با فعالیت هدف‌مندانه با حزب‌التحریر ادا کنند تا به توفیق الله سبحانه و ‌تعالی خلافت راشده بر منهج رسول الله صلی الله علیه و ‌سلم تاسیس شود.

الله اکبر، الله اکبر، الله اکبر، لا الله الا الله، الله اکبر، الله اکبر، الله اکبر و لله الحمد

مهندس/انجنیر صلاح‌الدین عضاضه

رئیس دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

مترجم: محمد حارث پویا