(ترجمه)

روز پنج‌شنبه ۲۶ سپتامبر، به مناسبت گذشت یک سال از نبرد "طوفان الاقصی"، فعالیت‌های "ابتکار علمای امت برای حمایت از طوفان" با برگزاری جشنواره‌ای بزرگ در استانبول آغاز شد. این مراسم با حضور جمع کثیری از علمای مسلمان، چه به صورت حضوری و چه با پیام‌های ضبط‌شده، همراه با حضور صدها تن از ترک‌ها و مهاجران عرب مقیم استانبول برگزار گردید. شرکت‌کنندگان دو رکعت نماز خوانده و دعای قنوت به جا آوردند، دستان خود را به درگاه الله سبحانه وتعالی بلند کرده و برای پیروزی مردم غزه و پایان محاصره آن‌ها دعا کردند.

ما یقین داریم که رنج و مصیبت برادران و خواهرانمان در غزه، احساسات تمامی مسلمانان را در سراسر جهان، جریحه دار کرده است و هیچ‌کس نمانده که از این امر غافل باشد، هرکس به نوعی همدردی و ابراز همبستگی کرده و احساسات اندوه و افسوس خود را نسبت به وضعیت دردناک و جانسوز مردم مظلوم غزه بیان داشته است؛ وضعیتی که قلب‌ها را از غم و اندوه آب می‌کند.

کسانی‌که تحولات مردمی در کشورهای اسلامی را دنبال می‌کنند، به روشنی درمی‌یابند که امت اسلامی چقدر به هم پیوسته و همدل است و چگونه مردم این کشورها با ابزارهایی که در اختیار دارند، خشم خود را ابراز کرده و با مردم غزه، کرانه باختری و اکنون لبنان، همدردی می‌کنند.

هم‌چنین خیابان‌های اروپا و امریکا شاهد تظاهرات گسترده‌ای در اعتراض به نسل‌کشی و کشتارهای وحشیانه‌ای که رژیم صهیونیستی با نهایت بی‌شرمی و تکبر مرتکب می‌شود، بوده است. رژیمی که نه از دادگاه‌های بین‌المللی هراسی دارد، نه به قطعنامه‌های شورای امنیت توجه می‌کند، نه تحریم‌ها بر آن تأثیر می‌گذارند و نه تهدید یا محکومیتی می‌تواند آن را از اعمال وحشیانه‌اش بازدارد.

اکنون به‌وضوح دیده می‌شود که با وجود همۀ این تظاهرات، تجمعات، جشنواره‌ها و سخنرانی‌ها، کوچک‌ترین تغییری در یاری رساندن به غزه ایجاد نشده و رژیم صهیونیست وحشی نیز دست از حملاتش برنداشته است.هم‌چنان به ویران کردن، آواره کردن و کشتار مردم ادامه می‌دهد. یک سال کامل گذشته و هر روز شاهد تظاهرات یا همایش‌هایی بوده‌ایم که هیچ ثمره‌ای نداشته‌اند، اما عجیب است که این همه اتفاق هم نتوانسته علمای مسلمان را از برگزاری این‌گونه همایش‌ها بازدارد. آن‌ها با همکاری "هیئت علمای فلسطین" این ابتکار را با هدفی بزرگ برگزار کردند، اما هدف "اتحاد تلاش‌های اسلامی برای حمایت از مسئله فلسطین" هم‌چنان مبهم و بدون برنامه عملی است.

آنچه اوضاع را بدتر می‌کند اینست که هنوز از مردم می‌خواهند که به حمایت مادی و معنوی خود نسبت به فلسطینیان ادامه دهند و سخنرانی‌هایشان پر از ابراز تأسف و ناراحتی از شرایط سختی است که مردم فلسطین در غزه نزدیک به یک سال است با آن روبه‌رو هستند. برخی از سخنرانان جرأت کرده و بر ادامه مبارزه با اشغالگران تأکید کرده‌اند و برخی دیگر نیز بر لزوم گسترش حمایت و مقاومت پافشاری دارند.

ای علماء و دانشمندان گرامی! اگر ضعف و جهل مردم باعث شده که آن‌ها به عشق دنیا و تنفر از مرگ دچار شوند و با این حال، برخی از آن‌ها به خیابان‌ها بیایند و تظاهرات کنند تا همبستگی خود را نشان دهند، باید گفت که این شاید تنها کاری باشد که بسیاری از افراد مانند کارگران، کارمندان، مهندسان، پزشکان و مادران می‌توانند انجام دهند.

این وضعیت و جمود امت، نتیجۀ سیاست‌های سرکوب‌گرانه و خفقان حکام‌شان است که به مردم اجازه نمی‌دهند به‌طور مؤثر عمل کنند. به همین خاطر، ترس و ضعف در بین آن‌ها گسترش یافته و باعث شده است تا نتوانند به‌طور مؤثر در جامعه و در سطح بین‌المللی حرکت کنند.

بدون شک، وظیفه علمای دین و فقهاء اینست که مردم را آگاه کنند و به آن‌ها آموزش دهند که چگونه می‌توانند مؤثر عمل کنند تا وضعیت را تغییر دهند و به مستضعفان یاری برسانند. از این رو، عجیب است که همایش شما تنها به سخنرانی‌ها و فعالیت‌های معنوی محدود شده و به نیازهای واقعی حمایت از غزه نپرداخته است. تأسف‌آور است که این همایش نتوانسته راه‌حل‌های عملی ارائه دهد و فقط به محکومیت و انتقاد بسنده کرده است. این سخنرانی‌ها به قدری تکراری شده‌اند که مردم دیگر به آن‌ها توجه نمی‌کنند و در نتیجه، هیچ تأثیری نخواهد داشت.

ای علماء و دانشمندان گرامی! شما وارثان پیامبران هستید و امت اسلامی به شما اعتماد کرده است. از شما انتظار می‌رود که اقداماتی عملی انجام دهید، نه تنها سخنرانی‌های تکراری. وظیفه‌ی شماست که این امت را به سوی صلاح هدایت کنید و دانش و فقهی که الله سبحانه وتعالی به شما عطا کرده است، در عمل به کار گیرید. بنابراین، شایسته است که حق را با شجاعت بیان کنید و از هیچ‌کس نترسید، حتی اگر او ظالم باشد و بخواهد شما را خاموش کند.

شما به خوبی می‌دانید که جهاد تنها بر عهده‌ی اهل غزه، کرانه باختری یا لبنان نیست؛ بلکه این مسئولیت بر عهده‌ی تمام امت اسلامی است تا زمانی که فرض کفایی محقق شود. اگر افرادی با کار جدی به میدان نیایند، تمام امت اسلامی گناهکار خواهد بود.

شما علماء بار اصلی این مسئولیت را بر دوش دارید؛ بنابراین، مانند کسی نباشید که الله آیاتش را به او داده و او از آن‌ها دوری می‌جوید. هم‌چنین، مانند کسانی نباشید که تورات را به دوش گرفته‌اند اما به آن عمل نمی‌کنند! فراموش نکنید که الله از شما درباره‌ی علمی که به شما داده، سؤال خواهد کرد و آیه‌ی «وَقِفُوهُمْ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ» را به یاد داشته باشید!

ای علماء و دانشمندان گرامی! شایسته شماست تا:

• نشان دهید چه کسانی باعث اشغال فلسطین و آواره‌سازی مردم آن شده‌اند. همکاری سازمان‌های بین‌المللی در ادامه‌ی اشغال را افشا کنید و بگویید که صحبت کردن با آن‌ها برای رفع ظلم از مردم غزه فایده‌ای ندارد.
• حکام مسلمان و همدستانشان را افشا کنید و خیانت و توطئه‌ی آن‌ها را به مردم نشان دهید. بگویید آن‌ها از پیروزی یهود خوشحالند و از مجاهدین بیزارند.
• به مردم بگویید حرکتی مؤثر است که اوضاع سیاسی را تغییر دهد، حکام را کنار بزند و امت اسلامی را به هم نزدیک کند تا دوباره به عظمت خود برگردد، نه این‌که فقط به حمایت از مسئله فلسطین بپردازد.
• رهبران این امت در برابر ظالمانی باشید که از رژیم صهیونیستی حمایت می‌کنند و آن‌هایی که این امت را محدود کرده و صدای آن را خفه کرده‌اند. باید کاری کنید که امت توسط شما بیدار شود و آنچه که الله سبحانه وتعالی را خرسند می‌کند، به نمایش بگذارد؛ زیرا این امت مشتاق و آرزومند این است.
• جهاد را اعلام کنید و فقط به اعلام اکتفا نکنید؛ بلکه با ارتش‌های مسلمانان دلیر آن را آغاز کنید. فقط به دعوت از جوانان برای مبارزه اکتفا نکنید؛ زیرا جوانان آماده‌اند، اما تجهیز نشده‌اند. در عوض، ارتش‌های موجود در پادگان‌ها باید هدف شما باشند؛ چون آن‌ها آموزش‌دیده و آماده هستند. بسیاری از آن‌ها برای فداکاری از لحاظ جسمی، روحی، مادی و معنوی آماده‌اند، اما مانع بزرگ، نظام فاسدی است که تحت آن به سر می‌برند و مانع تحرکشان می‌شود. پس، شایسته است آن‌ها را در برابر مسئولیت‌هایشان قرار داده و از آن‌ها بخواهید که به یاری مردم بیایند.
• شما، ای علماء، باید از شخصیت‌هایی چون "عز بن عبدالسلام" و امام "احمد بن حنبل" و دیگر علمای مجاهد درس بگیرید. این افراد هرگز در برابر ظلم و فساد سکوت نکردند و در راه الله سبحانه وتعالی به حق جهاد کردند. شما داستان‌های آن‌ها را می‌خوانید و فضائل‌شان را در حمایت از اسلام و یاری مسلمانان می‌دانید.

وشما را تذکر می‌دهم به این قول الله سبحانه وتعالی که درسوره صف می‌فرماید:

﴿إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنْيَانٌ مَّرْصُوصٌ﴾

ترجمه: الله کسانی را دوست می‌دارد که در راه او پیکار می‌کنند گوئی بنایی آهنین‌اند!

دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

26 ربیع الاول 1446هـ.ق.

29 سپتمبر 2024م.

مترجم: محمدیاسین سادات