(ترجمه)

رژیم جنایت‌کار یهود بار دیگر حملات مرگبار هوایی خود را بر نوار غزه از سر گرفت. این حملات، وحشیگری بی‌سابقه‌ای را نشان داد که در طول هجده ماه گذشته بارها تکرار شده است. سحرگاه سه‌شنبه، 120 هواپیمای جنگی، با بمباران گسترده، موشک‌های ویرانگر و بمب‌های سنگین را بر سر مردم بی‌دفاع فرو ریختند؛ کسانی که یا در خواب بودند، یا در حال نماز بودند، یا در خیمه‌های پاره‌پاره خود به دنبال لقمه‌ای نان برای سحری بودند. این حملات به شهادت 420 نفر و زخمی شدن بیش از 500 نفر انجامید که بیشتر آنان را زنان و کودکان تشکیل می‌دادند.

پیش از این جنایت وحشیانه، غزه در محاصره‌ای سنگین قرار داشت؛ محاصره‌ای که با قطع غذا و دارو، قطع آب و برق و محرومیت از ابتدایی‌ترین نیازهای زندگی همراه بود؛ آن هم بدون کوچک‌ترین توجهی به حرمت ماه مبارک رمضان.

هم‌زمان با این جنایت، هواپیماهای جنگی رژیم یهود بیش از پنجاه حمله هوایی به شهر درعای سوریه انجام دادند که به کشته شدن سه غیرنظامی انجامید.

رژیم یهود با این وحشیگری، تهدید مجرم بزرگ‌تر، دونالد ترامپ را اجرا کرد. ترامپ تهدید کرده بود که اگر اسرایی که مجاهدان در عملیات «طوفان الاقصی» در هفتم اکتبر 2023 میلادی (15 میزان 1402 شمسی) به اسارت گرفته بودند، آزاد نشوند، درهای جهنم را بر سر غزه خواهد گشود.

اینکه یهود چنین جنایات قساوت‌باری را مرتکب شود، هیچ جای تعجب ندارد؛ زیرا الله سبحانه وتعالی درباره قساوت آنان چنین فرموده است:

﴿ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّن بَعْدِ ذَٰلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً﴾ [بقره: 74]

ترجمه: دل‌های آنان بعد از این (حجت دال بر قدرت ما) چنان سخت شد که از سنگ هم سخت‌تر است.

اینکه یهود پیمان‌شکنی کنند نیز عجیب نیست؛ آنان پیش از این هم بارها معاهداتی را که بر اساس مبادله اسرا با حماس و آتش‌بس دو جانبه بسته شده بود، نقض کرده‌اند. الله جل شأنه در این باره می‌فرماید:

﴿أَوَكُلَّمَا عَاهَدُواْ عَهْداً نَّبَذَهُ فَرِيقٌ مِّنْهُم بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ﴾ [بقره: 100]

ترجمه: آیا هر بار که پیمانی بستند، گروهی از آنان آن را شکستند! بلی، بیشترشان ایمان ندارند.

اینکه یهود طرف‌های تضمین‌کننده توافق را فریب دهند و تعهدات خود را زیر پا بگذارند، نیز جای تعجب ندارد. عبدالله بن سلام (رضی الله عنه) درباره آنان گفته است: «یهود، قومی حیله‌گرند.»

اینکه رهبران یهود با گستاخی و وقاحت برای توجیه این حملات وحشیانه خود دروغ بگویند، نیز عجیب نیست. الله سبحانه وتعالی درباره آنان فرموده است:

﴿سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ﴾ [مائده: 42]

ترجمه: آنان به سخنان دروغ گوش می‌دهند (وجاسوسی می‌کنند) و مال حرام می‌خورند.

تمام این ویژگی‌های زشت و ناپسند را الله سبحانه وتعالی در کتابش به ما گوشزد کرده است تا از آنان برحذر باشیم. مسلمانان هر روز آیات قرآن را تلاوت می‌کنند و خطبه‌های جمعه از خیانت‌ها، دروغ‌ها و پیمان‌شکنی‌های یهود خالی نیست. اما با این همه، حاکمان مسلمان که گمان می‌رود از امت اسلامی‌اند، به‌جای ایستادگی در برابر یهود، از آنان حمایت می‌کنند، به آنان اعتماد دارند، با آنان معاهده امضا می‌کنند و در حالی که یهود بارها معاهدات را شکسته‌اند، باز هم به آنان پناه می‌برند.

این، مایه شرمساری و رسوایی است! ذلت و خواری حاکمان امت به جایی رسیده که در طول تاریخ سابقه نداشته است. روشن است که این حاکمان، امت را خوار و ذلیل کرده‌اند، به الله و رسول او (صلی الله علیه وسلم) خیانت کرده‌اند، و بدون شک، تغییر این وضعیت و برکناری این حاکمان خائن، امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر است.

زمان آن فرا رسیده که امت دریابد که رهایی از نیرنگ و ستم یهود نه با پیمان‌ها و توافق‌ها با آنان حاصل می‌شود، نه با محکوم کردن تجاوزات شان، و نه با اعتراض‌هایی که حاکمان خائن آن را انجام می‌دهند. رهایی از این ستم با توسل به دادگاه‌های بین‌المللی، سازمان ملل یا شوراهای جهانی ممکن نیست، زیرا همه این نهادها همدست دشمنان امت‌اند و در توطئه علیه امت نقش دارند.

ما در سیره رسول الله صلی الله علیه وسلم الگو داریم و در روش او تشریع و راهنمایی یافته‌ایم. بی‌تردید همه مسلمانان، چه نزدیک و چه دور از خیانت یهود به رسول الله صلی الله علیه وسلم آگاه‌اند و می‌دانند که رسول الله صلی الله علیه وسلم چگونه با آنان رفتار کرد. الله سبحانه وتعالی این موضوع را به روشنی در سوره احزاب بیان کرده است:

﴿وَأَنْزَلَ الَّذِينَ ظَاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ صَيَاصِيهِمْ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَرِيقاً تَقْتُلُونَ وَتَأْسِرُونَ فَرِيقاً * وَأَوْرَثَكُمْ أَرْضَهُمْ وَدِيَارَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ وَأَرْضاً لَمْ تَطَئُوهَا وَكَانَ اللهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرًا﴾ [احزاب: 26 و 27]

ترجمه: و کسانی از اهل کتاب را که از مشرکان پشتیبانی کرده بودند از دژهای شان پایین کشید و در دل‌های شان هراس افکند، گروهی از آنان را می‌کشتید و گروهی را اسیر می‌کردید. و سرزمین شان و خانه‌ها و اموال شان و زمینی را که تاکنون در آن گام ننهاده بودید به شما میراث داد، و الله بر هر چیزی تواناست.

همچنین الله سبحانه وتعالی در سوره حشر می‌فرماید:

﴿سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ)۱) هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ مَا ظَنَنتُمْ أَن يَخْرُجُوا وَظَنُّوا أَنَّهُمْ مَّانِعَتُهُمْ حُصُونُهُم مِّنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ )۲) وَلَوْلَا أَن كَتَبَ اللهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاء لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيَا وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ )۳) ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللهَ وَرَسُولَهُ وَمَن يُشَاقِّ اللهَ فَإِنَّ اللهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ )۴) مَا قَطَعْتُم مِّن لِّينَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوهَا قَائِمَةً عَلَى أُصُولِهَا فَبِإِذْنِ اللهِ وَلِيُخْزِيَ الْفَاسِقِينَ﴾ [حشر: 1-5]

ترجمه: آنچه در آسمان‌ها و زمین است، الله را تسبیح می‌گوید، و او شکست‌ناپذیر و حکیم است.  او همان کسی است که کسانی از اهل کتاب را که کفر ورزیدند، برای نخستین تبعید از سرزمین شان بیرون کرد. شما گمان نمی‌کردید که آنان بیرون روند و آنان هم گمان می‌کردند که دژهای شان آنان را از (عذاب) الله بازمی‌دارد. اما الله از جایی که تصورش را نمی‌کردند، بر آنان تاخت و در دل‌هایشان هراس افکند، (به‌طوری که) خانه‌های شان را به دست خود و به دست مؤمنان ویران می‌کردند. پس ای اهل بصیرت، عبرت گیرید! و اگر الله جلای وطن را بر آنان ننوشته بود، بی‌شک آنان را در دنیا عذاب می‌کرد؛ و در آخرت هم عذاب آتش برای آنان خواهد بود (این) مجازات] به سبب آن است که آنان با الله و رسولش مخالفت کردند و هر کس با الله مخالفت کند، پس بی‌شک الله سخت کیفر است. آنچه از درختان خرما بریدید یا آن را بر پا نگه داشتید، به اذن الله بود تا فاسقان را خوار و رسوا کند.

اکنون آشکار است که هیچ راهی برای رهایی از نیرنگ و ستم یهود و همدستان آنان جز عمل به دستور الله سبحانه وتعالی و پایبندی به آنچه در کتابش آمده است، وجود ندارد. این رهایی تنها با وحدت امت در یک دولت اسلامی امکان‌پذیر است؛ دولتی که خلیفه بر اساس کتاب الله و سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم در آن بیعت شود و جهاد در راه الله برای آزادسازی امت و دفع دشمنانش اعلام گردد. اکنون زمان آن است که اهل قدرت و نیرو در امت، این قضیه را قضیۀ مرگ و زندگی بدانند و از سرزنش سرزنش‌کنندگان نهراسند.

شگفت‌آور است که چگونه سربازان و افسران مؤمن این آیات از کتاب الله را می‌خوانند، اما غیرت و انگیزه‌ای برای دفاع از مستضعفان و پاسداری از حریم اسلام و مقدسات مسلمانان که در شرق و غرب جهان مورد تعرض قرار گرفته‌اند، در آنان برانگیخته نمی‌شود! دشمنان ما هنوز هم به شکنجه و تحقیر مسلمانان و غارت ثروت‌های آنان افتخار می‌کنند، زیرا در برابر خود مردان و حافظانی نمی‌بینند!

شما در صبر و پایداری مردم غزه الگوی بزرگی دارید. آنان هرگز به خواری در دینشان تن نمی‌دهند و راه‌حل‌های خفت‌بار را نمی‌پذیرند. آنان به مهاجرت اجباری تن نمی‌دهند و با سینه‌های عریان، مرگ را با یقین به این حقیقت که شهید نزد الله زنده است و روزی می‌خورد، استقبال می‌کنند. پس چرا شما درس نمی‌گیرید؟!

الله سبحانه وتعالی با توبیخی آشکار خطاب به مؤمنان می‌فرماید:

﴿وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ﴾ [نساء: 75]

ترجمه: چرا در راه الله و در راه] مردان، زنان و کودکانی که [به دست ستمگران] ناتوان شده‌اند] نمی‌جنگید؟!

دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

شمارۀ صدور: 1446هـ / 097

 20 رمضان سال 1446 ه.ق.

 20 مارچ سال 2025م.

مترجم: محمد مزمل