(ترجمه)

کشتار، ویرانی و محاصره به حالت روزمره غزه تبدیل شده است. با این حال، آنچه جدید است این است که وضعیت و اخبار آن از توجه رسانه‌ها و چشمان امت دور شده است، دقیقاً مانند وضعیت سرزمین شام، جایی که ارتش یهود تمام سلاح‌های باقی‌مانده را در آنجا بمباران می‌کند، از ترس اینکه مبادا کسانی‌که به دین الله سبحانه و تعالی احترام می‌گذارند، کنترول شام را در دست گیرند و بالای امنیت موجودیت آن‌ها تأثیر بگذارند. این‌ها کسانی هستند که مشتاق آزادسازی قدس، حمایت از مردم غزه در راه الله سبحانه و تعالی و جهاد در راه او هستند.

در این صحنه خفقان، تشکیلات خودگردان فلسطین و نیروهای امنیتی آن به عنوان غلامان حلقه به گوش برای یهودیان عمل می‎کنند. آن‎ها مجاهدین را تعقیب نموده، تک تیراندازهای شان را مستقر می‎سازند و مجاهدین را با خونسردی به قتل می‎رسانند و از عمل‌کرد یهودیان تقلید می‌نمایند، درست همانطور که بشار و شبه نظامیان‌اش در شام انجام می‎دادند.

در حالی که مردم غزه و سراسر فلسطین، مانند هر مسلمانی، از آزادی سرزمین شام از دست بشار جنایتکار اظهار شادمانی می‎کنند، ارتش یهود برای از بین بردن این شادی  لحظه‌ای دریغ نمی‎کند. محاصرۀ آن‏ها به طرز غیر قابل تحملی تشدید یافته است: اگر در خانه های خود بمانند، بمباران می‎شوند. اگر بیرون بیایند، تیراندازی می‎شوند. و اگر به شفاخانه پناه ببرند کشته می‎شوند. نیروهای جنایتکار به کمک حکام خائن، آن‎ها را از هر طرف محاصره می‌کنند در حالی‌که می‌توانند حداقل سکوت اختیار کنند و مردم خود را ساکت ‌نمایند. اما برعکس، در بدترین حالت، آن‎ها دست به محاصره می‌زنندو سلاح و تجهیزات را برای اطمینان از ادامه نابودی خود فراهم می‎نمایند، و غزه را به ظاهر متروکه، بدون کمک، بدون نجات، و حتی بدون عزادارانی که برای مصیبت آن ابراز تأسف کنند، رها می‎نمایند.

شادی در شام هنوز حالت کامل را به خود نگرفته است، زیرا جشن گیری با عزاداری در سوریه، جولان، غزه و در سراسر فلسطین همراه شده است. این شادی است که با مصیبت سرزمین مبارک تنها که تحت شکار، کشته و محرومیت قرار گرفته، سایه افکنده است. چگونه ممکن است در شام شادی باشد، درحالی‌ که تاج آن اسیر است و غزه مانند قربانی کشته شده خونریزی می‎نماید؟

ای اهل شام و قهرمانان و مجاهدان آن، مکان سفر مقدس پیامبر شما به اندازۀ پرتاب یک سنگ با شما فاصله دارد. مردم فلسطین با امید فراوان به شما می‌بینند، زیرا آن‎ها خانواده و برادران شما هستند. ندای آن‌ها با وجود زخم های‌شان این است که جبهۀ شمالی را باز کنید. بگذارید سربازان مصر بعد از قیام علیه جنایتکار خود، جبهۀ جنوب را باز کنند، همانطور که شما علیه جنایتکار خود قیام نمودید. بگذارید سربازان اردن بعد از سرنگونی دست نشاندۀ انگلیس در آن‌جا، جبهۀ شرقی را باز کنند تا امت بتواند چنگال خود را بالای موجودیت یهود محکم نموده و آن را در گوشۀ دریا به سمت غرب ببندد. به فضل و اراده الله سبحانه و تعالی، خاتمۀ آن به دست شما نوشته خواهد شد.

این ندایی است برای سرزمین شام و مصر برای بازگشت به نقش تاریخی شان به عنوان سکوی پرتاب برای آزادی، سازندۀ آن، مانند حطین و عین جالوت. در آن روز مردم غزه و تمام فلسطین و شام و مصر و تمام امت شادمان خواهند شد. هر پیروزی کمتر از این قابل قبول نیست، زیرا روزها و نقشه‏های خائنان جشن های زودگذر را به اندوه و درد تبدیل می‎نمایند و فلسطین و غزه‎اش را بدون عزادار می‎گذارند.

(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ) [سوره محمد: 7]

ترجمه: «اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، اگر الله سبحانه و تعالی را نصرت دهيد، وی شما را يارى مى‏نماید و پاهاى شما را استوار نگه مى‏دارد».

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر _ سرزمین مبارک فلسطین

12 جمادی الثانی 1446 هـق

شنبه، 14 دسمبر 2024م

مترجم: عبدالرحمن "قاطع"