(ترجمه)

بعد از تشکیل حکومت یهود و گذشت آن از اکثریت قانونی در "کنست(پارلمان یهود)" و بدست آوردن 63 کرسی از 120 کرسی، مطبوعات اعلام نمودند که این حکومت از ائتلاف دو حزب دینی متشدد و سه حزب راست‌گرایی افراطی که در انتخابات 14 منصب از مناصب کلیدی را باهم بدست آوردند، بوجود آمده است. بنابراین، رهبران احزاب یعنی "بتسلئیل سموتریش از حزب صهیونی دینی"، "ایتمار بن غفیر از حزب عوتسما یهودی نیروی یهودیت" و "عافی ماعوز از حزب نوعام در تشکیل ائتلاف حکومت" دخیل هستند.

حزب "لیکود" 15 منصب وزارتی را بدست آورده که از جمله­ی آن‌ها وزارت داخله، وزارت خارجه و وزارت تعلیم و تربیه است. در عین حال حرکت "شاس دینی حردی" پنج مقام و زارتی را از آن خود نموده است؛ چنانچه رهبرشان، حاخام آرئیه درعی دو وزارت داخله و صحت عامه را سرپرستی خواهد نمود. در مقابل حرکت متشدد (نیروی یهودیت) سه مقام وزارتی را که در رأس آن‌ها وزارت امن قرار دارد که رهبرشان "ایتمار بن غفیر" آن را اشغال خواهد نمود، بدست آورده است. سه مقام وزارتی نیز به حزب صهیونیت دینی تعلق گرفته است که از مهم‌ترین آن‌ها وزارت مالیه/دارایی است که رهبرشان بتسلئیل سموتریش آن را اشغال خواهد کرد.

هم‌چنین برخی از تعدیلات در برخی از قوانین و  برخی از صلاحیت­های جدید برای برخی از وزیران در کیان یهود جریان یافته که سروصدا­های بزرگی در خیابان‌های اسرائیل و ارتش آن راه انداخته است؛ از جمله این مسئله است که رادیو ارتش در 29/12/2023م بیان نمود: این‌که توافق ائتلافی میان حزب لیکود و حرکت نیروی یهودیت بیانگر اینست که نیروهای مرزبانی به گونه­ی کامل باید از وزیر امنیت وطنی "ابن غفیر" دستور بگیرند. این رادیو افزوده است: این امر برای ابن غفیر اجازه می­دهد تا نیروی امنیتی تشکیل دهد که کاملاً تابع او باشند و برای آموزه‌هایش سر فرود آورند.

از نقطه نظرهای دیگر باعث نگرانی برخی از احزاب مشارک مانند حزب نوعام راست‌گرایی متشدد شده است که مخالف هم‌جنس‌گرایی بوده و عرب‌ستیز هستند. انتظار می­رود رهبر حزب "عافی ما عوز" که یکی از کرسی­های "کنست" را بدست دارد، نائب وزیر در دفتر نخست‌وزیر و مسئول هیئت هویت قومی یهود باشد؛ نهادی‌که تازه تشکیل شده و بر محتوای خارج از برنامه­های عادی در مدارس دولت یهود(اسرائیل) نظارت دارد. این امر بر او اجازه می­دهد تا بر نهادهای غیر رسمی که وظیفه خویش را با تدریس در مکاتب اسرائیل انجام می­دهند، سیطره داشته باشد.

اظهاراتی از زبان تعدادی از وزراء و ارکان این حکومت بروز کرده است؛ از جمله اظهارات وزیر امنیت، إیتمار بن غفیر در 25/1/2023م، است که در آن گفت: وی در مقابل "بنیامین نتنیاهو" که برای پادشاه اردن محافظت از وضعیت جاری در مسجد الاقصی در قدس اشغالی را تعهد نموده است، به تهاجم در مسجد الاقصی ادامه خواهد داد.» این اتفاق زمانی رخ داد که سفیر اردن در 17/1/2023م، از زیارت مسجد الاقصی بازداشته شد. "ابن غفیر" در سخنانی در رادیوی یهود در 25/1/2023م گفت: با کمال احترامی‌که به پادشاه اردن دارد(اسرائیل) یک کشور مستقل است. به کوه "الهیکل" ( مسجد الاقصی) بلند شدم و این کار را ادامه می دهم. وی اظهار داشته که در رویارویی با تروریزم قاطع هست و گفته که می­خواهد محدودیت‌های شلیک را کمتر کند تا افسران پولیس بتوانند بر مظاهره کنندگان که سنگ پرتاب می­کنند، شلیک کنند.

سوال اینجاست که این حکومت زیر فشارهای داخلی و خارجی تا کجا می­تواند پیش برود؟ آیا این اختلاف سیاسی میان راستگرایان داخلی و سیاست بین‌المللی ادامه خواهد یافت؟ و قبل از پرداختن به جواب این سوال می‌گوییم:

اول: ناظر بر طبیعت تشکیل حکومت فعلی درمی­یابد که این حکومت مخلوطی از متناقضات بوده و نتیجه­ی حتمی برای قانون  دولت یهود است که تنافر و تناقض سیاسی میان احزاب یهودی یعنی احزاب نهایت راست و نهایت چپ قابل مشاهده می‌باشد. در قانون یهود نخست‌وزیر از میان لیستی انتخاب می­شود که نخست بطور قطعی بتواند از 3.25% گذشته باشد و آن حزب تعداد بزرگی از کرسی­های "کنست" (پارلمان اسرائیل) را که بیشتر از نصف 120 کرسی است، بدست آورده باشد. نخست‌وزیر بشکل مستقیم مانند بسیاری از کشورهایی‌که خودش را دموکراتیک می­خوانند، انتخاب نمی­شود. درنتیجه نخست‌وزیر در دولت یهود(اسرائیل) به عنوان بلندپایه‌ترین منصب سیاسی مرهون تشکیل حکومت و احزاب تشکیل دهنده­ی این حکومت می­شود. بنابراین، نزول این آمار به یک بارگی حداقل به معنی سقوط حکومت با رئیس آنست که تشکیل حکومت جدید با انتخابات جدید را به دنبال دارد.

دوم: این‌که کیان یهود در مجموع در سیاست اقتصادی و امنیتی خود یک تشکل ضعیف است و نمی­­تواند در سطح یک حکومت حقیقی ارتقایابد؛ پس در حقیقت در تمام ارزش­های خود وابسته به غرب، به ویژه امریکا است؛ اگر غرب و حراست بری و بحری نظام­های عملیاتی  آن نبود، اسرائیل یک روز هم توان باقی ماندن را نداشت.

با استفاده از مواردی‌که تذکر دادیم، به پرسش قبلی پاسخ می­دهیم. حقیقت اینست که این حکومت بر متناقضات سیاسی استوار است. بیشتر حکومت مصحلتی است که برای مواجهه با احکام قضایی علیه "حاخام درعی" رهبر حرکت "الشاس الدینی الحردیه" که بزودی وزارت داخله و صحت را بدست خواهد گرفت و نخست‌وزیر کنونی، بنیامین نتنیاهو به میان آمده است؛ کسانی‌که متهم به فساد مالی، رشوه، اختلاس، فرار مالیاتی بوده و حاخام درعی در سال 2022م به این امر اقرار نمود. به ویژه بنیامین نتنیاهو با شرکت بیزک و روز نامه­های عبری که کوشش کردند او را از اتهام رشوه مالی تبرئه کنند، متهم به فساد مالی است. این امر حکومت کنونی را مرهون احزاب دینی که در آن سهم دارند و مرهون نگاه سیاسی آن مخصوصاً در مورد سرزمین­های اشغالی در فلسطین و بطور اخص مسجدالاقصی  شریف ساخته است. این حکومت در میان دو مرز قرار دارد که از هیچ کدام آن‌ها گذشته نمی­تواند.

مرز اول همان مرز سیاسی است که مطابق وضعیت کنونی بین‌المللی، مخصوصاً وضعیت امریکا در نظر گرفته می­شود که مصروف به قضایای متعدد و حساس‌تری از قضیه­ی فلسطین است. در رأس آن‌ها مسئله­ی جنگ اوکراین قرار دارد. پس برای امریکا در شرایط کنونی فرصتی برای تأمل کردن، جنگ در منطقه، و راه‌حل دادن نیست. این بدلیل مصروفیت بین‌المللی امریکا به امور مهم‌تر در مسیر مصالح آن است؛ پس نگاه امریکا فعلاً نگاه به تأخیر انداختن است؛ نه از سرگرفتن مذاکره و پیشکش راه‌حل.

مرز دوم: نوع نگاه احزاب یهودی و برنامه­های سیاسی آن‌ها و آنچه که از فشارهای داخلی از سوی حامیان و رأی‌دهندگان تحمل می­کنند، هست. به عنوان مثال: ابن غفیر علی رغم مشوره­ و اصرار نتنیاهو مبنی بر به تأخیر انداختن زیارت مسجد الاقصی از تاریخ 5/1/2023م نتوانست زیارتش را به تأخیر اندازد. زمانی‌که می­خواست زیارتش را بتأخیر اندازد، گروه­های دینی حامی او سخت بر او هجوم آورده  و او را متهم به دروغ  و خیانت سیاسی کردند؛ آنچه که او را وادار کرد تا زیارت شکلی و سریعی را انجام دهد.

درین جا امر سیاسی دیگر داخلی نیز هست که متعلق به چپ‌گرایان و ارتش است. با این‌که ارتش در سیاست مداخله نمی‌کند؛ اما اظهارات ابن غفیر در مورد ارتش و دعوتش برای مسلط شدن بر امنیت داخلی، فرمان‌برداری نیروهای مرزبانی بگونه­ی کامل و مطلق از صلاحیت­های او، امکانات تشکیل یک نیروی امنیتی تابع خودش و تسلیم بودن در برابر آموزه‌های او... این امور و مداخلات دیگر ابن غفیر، فرمانده ارتش را واداشت تا مداخله نموده و تهدید کند که از اموامر وزیر امنیت داخلی اطاعت نمی­کند. تظاهرات متعددی در تل ابیب رخ داد که طیف‌های متعددی را از داخل تشکل یهود، احزاب، گروه‌های حقوقی و قانونی باخود داشت که خشم و مخالفت خویش را نسبت به حکومت کنونی، تشکیلات و سیاست­های تأثیرگذارش بردولت، چه از حیث داخلی و چه از حیث خارجی ابراز داشتند. این حرکت در حال افزایش و رشد است و جامعه­ی یهود را بگونه­ی عمومی تهدید به تفرق می­کند.

شب شنبه 27/1/2023م، بیش 120هزار نفر مظاهره نموده و قوانین جدید و احزابی‌ را که به دموکراسی بودن دولت احترام قایل نیستند نکوهش کردند؛ بویژه قانون هم‌جنس‌گرایان و قوانین آزادی زن. این حادثه واکنش­های زیاد خارجی و داخلی بدنبال داشته است که منجر به پراکندگی داخلی در جامعه­ی یهودی که در اصل تقسیم شده است، می­گردد؛ بعنوان مثال:

1. از حیث دیپلوماسی: بیش از 100 سفیر و دیپلومات متقاعد در وزارت خارجه نگرانی شان را نسبت به این‌که ممکن است سیاست حکومت به رهبری نتانیاهو روابط خارجی "تل ابیب" را متضرر کند، ابراز داشتند.

2. چند ساعت قبل از ادای سوگند توسط حکومت راست‌گرای جدید، بیش از 300 حاخام یهودی در امریکا نامه­ای امضاء کردند که هشدار می­داد: ممکن است این حکومت سبب زیانی شود که در روابط گروه با یهود خارج از اسرائیل جبران ناپذیر باشد. امضاء کنندگان برخی از سیاست‌های اداره­ی جدید را نفرین بر مبانی دیمکراسی توصیف کردند. حکومت را به نقشه‌کشی برای برهم زدن حقوق زنان، هم‌جنس‌گرایان زن و مرد و ازدواجات تمایلات جنسی و دیگر باشان جنسی از یهود و نقشه‌کشی برای کرانه­ی باختری اشغالی متهم نمودند که محکمه یهود را تابع پارلمان می­گرداند.

3.  روز نامه­ی "هارتس" عبری چپ‌گرا ائتلاف جدید حکومت را به ریاست نتنیاهو به زیاده‌روی در نژادپرستی، همچنس.بازی هراسی و بیشترین تئوکراسی در تاریخ یهود توصیف نمود. ممکن است تقسیمات داخلی از این هم بیشتر شود، حقوق اقلیات محدود ترشده و در گیری میان فلسطینی­ها و یهود را بشکل گسترده‌تر دامن زند.

4. آنتونی بلنکن، وزیر امور خارجه امریکا تصریح نمود که بعد از تشکیل حکومت جدید امریکا با هرنوع اعمالی که رابطه میان دو کشور را برهم زند، بدون درنگ مقابله خواهد کرد. به عنوان مثال؛ از گسترش شهرک‌سازی و تحرک بسوی انضمام کرانه باختری رود اردن نام برد.

5. شبکه عبری زبان بیان کرد که نماینده‌هایی از احزاب مختلف در کنست (پارلمان یهود) نامه به نتنیاهو فرستادند و از او خواستند تا بندهای قانونی که جایگاه زن را هدف قرار می­دهد، از معاهدات حکومتی لغو کند. بطور خاص به بندی اشاره نمود که میان حزب لیکود و حرکت "یهدوت هتواره" متشدد دینی توافق شد، مبنی بر این‌که باید میان زنان و مردان در فعالیت‌هایی‌که مؤسسات رسمی برگذار می­کنند، جدا شود. نامه­ی نمایندگان به بند توافق با حرکت "شاس" نیز اشاره داشت که برای محاکم توراتی فرصت دخالت در قضایای مدنی می‌داد که ربطی به قضایای احوال شخصی نیز نداشتند. این امر بخاطر ترس از این است که حاخام­های که قضات محاکم توراتی هستند، احکامی صادر کنند که جنبه ضد زن داشته باشد. در ادامه رئیس محکمه­ی عالی قاضی "دورون بینیش" حکومت جدید را مورد حمله قرار داد. با اشاره به این مطلب که دولت یهود با حالتی که در پیش گرفته است، به سوی مرحله تاریک روان است. "بینش" در رادیو ارتش به این اشاره نمود که حکومت جدید با زنان دشمنی می­کند و برای عدم مساوات تلاش می­کند.

6. رهبران احزاب مخالف در رأس آن‌ها رئیس حزب اردوگاه و طنی و و زیر امنیت سابق، بینی غاتس در 10/1/2023م رئیس حکومت، بنیامین نتنیاهو را متهم کردند که تشکل یهود را بسوی جنگ خودی خطرناک هدایت می­کند. زمانی‌که نقشه­ی وزیر قضاء، یاریف لیفین که حکومت آن را زیر بنا قرار داده و احزاب ائتلاف آن را کمک می­کند، جریان یابد که تغییرات اساسی در داخل دستگاه قضاء را به هدف برهم زدن صلاحیت‌های محکمه­ی علیا در ضمن داشته و کنست را آخرین منبر برای تصدیق تمام قوانین و قرار دادهایی‌که حکومت آن‌ها را پیشکش نموده و هدف تحقق آن‌ها را دارد قرار می­دهد، اوضاع خطرناک‌تر خواهد شد.

7. رهبر حزب یوجد مستقبل،  یائیرلبید از بلوای هشدار داد که براثر اجرای نقشه­ی تلاش علیه دموکراسی بوجود خواهد آمد و گفت: «دولتی‌که همه چیز در آن مجاز باشد و ناگهانی تمام توازنات و موانع از روی قدرت برداشته شود، دولت دموکراسی نیست؛ بلکه دولتی است که مقصد اساسی آن چنگ زدن بر حاکمیت بدون مخالف و منازعه و حتی بدون اجرائاتی که فعالیت ها علیه مصالح شهروندان را دشوار کند. این جنگی است که شروع کردیم و نمی‌دانیم چگونه پایان دهیم.»

8. نخست وزیر اسبق یهود، إیهود باراک" در 9/1/2023م بر وزیر امنیت داخلی، إیتمار بن غفیر و رئیس حکومت، نتنیاهو حمله نموده از مظاهرات وسیع‌تر در تشکیل یهود هشدار داد. آقای باراک، ابن غفیر و نتنیاهو را هشدار داده گفت: «مقابله برای مان واجب شده است. بزودی آن را بشکل گسترده­ی خواهند نوشید.» و گفت: «ابن غفیر وعده می­دهد که پولیس با تاظاهرات مقابله می­کند و نتنیاهو آن را تأیید می­کند و هردو بر ندامت آن خواهند نشست.» وی افزود: «این امر حقیقت این حکومت را نشان می­دهد که رشوه‌گیر، ضعیف و فریب‌کار است که از تعصب کار می­گیرد.»

9. ادامه یافتن اعتراضات در حال رشد در میان یهود که برای سقوط حکومت شعار می­دهند؛ مخالفین می­گویند: اصلاحات پیشنهاد شده می­تواند استقلال قضات را برهم زده و فساد را کمک کند. هم‌چنان باعث سرنگون شدن حقوق اقلیت‌ها می‌شود. علاوه بر این، دستگاه قضاء در کیان یهود را تهدید می­کند. تظاهر کنندگان پلاکارت‌هایی را بلند کردند که ائتلاف را حکومت ننگین توصیف می­کند.

واقعیت سیاسی که یهود فعلاً در آن بسر می‌برد، حکومت را پیش روی مشکلات دشوار داخلی و خارجی متعددی قرار می­دهد. بیم آن می­رود که مخالفت­ها در قبال آن افزایش یابد و شاید منجر به برهم خوردن آن شود؛ مخصوصاً در سایه­ی فشارهای احزاب راستگرایی که 14 کرسی کنست (پارلمان یهود) و 15 منصب وزارتی را در اختیار دارند. با این واقعیت پیچیده یا نتنیاهو  از بحران‌های محیطی متأثر شده، فشارهای داخلی و مخالفت را کاهش داده، در نهایت حکومت خویش را برای متحقق شدن اهداف و مصالح خود بتأخیر می­اندازد، یا این‌که در برابر راستگرایان افراطی سرخم نموده، شهرک‌ها را گسترش داده و مناطق زیادتری از کرانه­ی باختری و مناطق (جنوب) را اشغال می­کند و بر ویرانی­های الاقصی سکوت می­کند؛ آنچه که وضعیت امنیتی در قدس و تمام مناطق فلسطین را منفجر خواهد نمود و در نتیجه حکومت را در مقابل سیاست مبارزه با امریکا و دیدگاه کنونی‌اش در مورد فلسطین قرار می­دهد.

آسان‌ترین کار پیش روی حکومت نتنیاهو برای بیرون شدن از بحران سیاسی که به آن روبرو است، گریز بسمت خارج است؛ یعنی بسوی خارج از بحران‌های داخلی حرکت کردن، با آن‌ها روبرو نشدن و کار برای متحد کردن یهود در مقابل خطرهای خارجی، با فعال کردن بحران­های امنیتی و نظامی، با حملات متکرر در مناطق تحت سلطه  بشکل خونین و  ویرانگر؛ چنانچه قبلاً در شهر جنین رخ داد؛ یا متوجه نمودن حملات بر قطعات غزه... هم‌چنین ادامه­ی اشغال سیاسی و نظامی تا آرام شدن اوضاع داخلی.

در خاتمه می­گوییم: بدون شک طبیعت حوادث جاری در حکومت یهود و درگیری سیاسی آینده حقایقی را برای مان یاد آور می­شود که از جمله:

1. آنچه در درون حکومت کنونی یهود جریان دارد، ما را به یاد قول الله سبحانه وتعالی می اندازد:

﴿لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاءِ جُدُرٍ بَأْسُهُم بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّىٰ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُونَ﴾ [حشر: ١٤]

ترجمه:جز در قریه‌های دیوار کشیده و از پشت دیوار­ها جمعی باشما نمی‌جنگند. ترس در میان شان شدید است. آن‌ها را متحد می پنداری؛ در حالی‌که دل­های­شان پراکنده است؛ زیرا آن‌ها قومی بی­خرد هستند.

پس این احزاب را جز دشمن مشترک که اسلام است متحد نمی­سازد. آن‌ها متناقض جداجدا تقسیم شده به شرقی و غربی، به فقیر و سرمایه‌دار، بادار و برده -از حیث طبقات سیاسی و رسیدن به سیاست- به متدیینین افراطی و چپ‌گرایان افراطی که عبارت از یافت­شدگان، مخلوط‌هایی می‌باشند ‌که فاقد رنگ، اسم و دین مشترک هستند.

2. رئیس حکومت یهود تلاش می­کند جنگ را بسوی خارج از دایره­ی حکومت اختلافی هدایت کند. تلاش می­کند تا امور را از دایره­ی پیگرد قضایی بر فساد سابق او و برخی از وزرایش دور نگهدارد. این امر او را مجبور می­کند تا به بیرون کشاندن بحران به خارج، از طریق آفرینش بحران برای فلسطینی­ها پناه ببرد و این طوری‌که نام گذاشتند، همان زیان کمتر در درگیری است یا این‌که به حملات محدود، حساب شده و سریع به غزه انتقالش دهد. وضعیت مصر المحطه را در برنامه­ی دیدار وزیر خارجه­ی امریکا از منطقه نیز همین موضوع تفسیر می­کند؛ به گونه­ای که جانبین را تحت فشار قرار داد تا برای آرامش اوضاع بدون تأمل اقدام کنند.

3. طبیعت حوادث، سرعت آن‌ها و فساد یهود، حکام فلسطین را در موقعیت دشواری در قبال مردم فلسطین و حکومت یهود قرار می­دهد. زمانی‌که ارتش برای بدست آوردن تمام مناطق تحت سلطه و فعالیت‌های مشخص علیه برخی از افراد نظامی و سیاسی اقدام کند، کار از این هم دشوارتر می­شود.

4. حوادث جاری در الاقصی و اطراف آن حس انتقام‌جویی امت اسلامی را از حاکمان شان بر می‌انگیزد و وادارشان می­کند تا موانع میان شان و میان نصرت مردم فلسطین را بردارند؛ مخصوصاً برای این امر با عامل محبت به اسلام، محبت الاقصی و نفرت از یهود تشویق می­شوند.

پس از الله متعال می‌خواهیم این حوادث شروع خیری برای امت اسلامی باشد و فساد یهود سبب شود تا امت به دینش زیر رهبری واحد دولت خلافت واحد بگونه­ی کامل باز گردند؛ چنانچه در زمان فساد صلیبی‌ها و قیام اولاد زنگی و ایوبی‌ها اتفاق افتاد! با آزادی تمام مناطق و بندگان! آمین یا رب العالمین!

برگرفته از شماره: 441-442 مجله الوعی

نویسنده: حمد طیب-بیت المقدس

مترجم: حبیب اسلامی

 

 چرا برای محافظت و نجات فلسطین از جامعۀ جهانی دعوت می‌شود؛ در حالی‌که ارتش مسلمانان برای انجام این وجیبۀ خویش، مجهز و آموزش دیده‌اند؟

(ترجمه)

خبر:

در حملۀ شهرک‌نشینان اسرائیلی به روستای کرانه باختری چندین فلسطینی کشته شد. ساکنان "ترمس ایا" می‌گویند که 400 شهرک‌نشین در سرک عمومی قریه راه‌پیمایی می‌کنند و موترها، خانه‌ها و درختان را آتش می‌زنند. (منبع: روزنامه گاردین)

شاروال ترمس ایا "لافی شلبی" میزان خسارات مادی اولیه در نتیجۀ حملات شهرک‌نشینان به این شهررا در روزهای گذشته اعلام نمود. وی در گفت‌گو با صدای فلسطین که توسط "اکو نیوز(صدا نیوز)" دنبال می‌گردد، گفت: خسارات مادی اولیه در نتیجۀ حملات شهرک‌نشینان در آتش زدن تعدادی از موترها، خانه‌ها و محصولات زراعتی حدود 10 میلیون دالر تخمین شده است. (منبع: رام الله میکس، 25 جون 2023)

تبصره:

دیدارهای میان‌تهی توسط مقامات تشکیلات خودگردان فلسطین به دلیل پخش ویدیوهایی از شکایات اهالی "ترمس ایا" در فضای مجازی، بیشتر بالای زخم نمک می‌پاشد. مقامات تشکیلات خودگردان به خانه‌ها و قصرهای مجلل خود بازمی‌گردند؛ در حالی‌که ساکنان برای بازسازی خانه‌های سوختۀ خود و کاشت دوباره زمین‌های‌شان تلاش می‌کنند؛ البته اگر گله‌های شهرک‌نشین برای تخریب دوباره آن‌ها برنگردند.

فلسطین به طور کامل (زمین، خانه، وسایل نقلیه، و با ارزش تر از همه مردم آن) دوباره مورد حمله قرار خواهد گرفت، و دوباره همان کلمات تکرار می‌گردد... تا چی‌زمانی از بدیل چیزی‌که عدالت واقعی‌را به ارمغان می‌آورد، استفاده گردد؟

 مردم فلسطین با انواع گلوله‌ها، توسط تک‌تیراندازان آموزش دیدۀ نهاد یهودی مورد اصابت قرار می‌گیرند؛ زیرا چندین شاهد عینی دیده‌اند که آن‌ها جوانان و زنان فلسطینی را هدف قرار می‌دهند؛ جنایت‌کاران بی‌رحمی که برای کشتن لیسنس/مجوز بین‌المللی دارند. بلی، آن‌ها برای کشتن و زخمی کردن از معافیت کامل برخوردار هستند. هیچ کشوری آن‌ها را برای پیگرد قانونی به محاکم بین‌المللی نخواهد کشاند. چنین چیزی هرگز اتفاق نیفتاده و نخواهد افتاد. چه زمانی به اصطلاح، کارشناسان مسئله فلسطین چشمان خود را باز می‌کنند و دیگر برای دفاع از فلسطین و مردم و سرزمین‌ها و اموال آن‌ها از شورای امنیت دعوت نمی‌کنند؟

فلسطین توسط سرزمین‌های اسلامی احاطه گردیده که ارتش آن‌ها کاملاً آموزش دیده‌اند و قادر به آزادسازی و اجرای عدالت بالای نهاد تروریست و غاصب یهود هستند؛ موجودی‌که به طور غیرقانونی توسط انگلیس در قلب امت ساخته شده و اکنون کاملاً توسط بادار جنایت‌کار خویش، "آمریکا" حمایت می‌گردد.

ارتش‌های مسلمان ظرفیت و آموزش - تخصص کدری در زمینۀ نظامی را دارند؛ اما ما آن‌ها را در مورد کابوس‌هایی‌که فلسطین به همه روزه از زمان تأسیس اجباری تشکیلات یهودی با آن روبرو می‌شود، بیهوده تلقی می‌نماییم. وقتی ما شیوه‌ی استثمارگرانه و حرام قدرت نظامیان مسلمانان را می‌بینیم که در مرزهای ساخته شده به طرز وحشتناکی در برابر برادران مسلمان خود استفاده می‌گردند و بهترین‌ افراد نظامی، استراتیژی‌ها و قدرت خودرا در برابر امت خود به کار می‌برند.

﴿مَن قَتَلَ نَفْسَا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِى ٱلْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ ٱلنَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَآ أَحْيَا ٱلنَّاسَ جَمِيعًا﴾ [مائده: 32]

ترجمه: کسی‌که انسانی را به ناحق و یا از روی فساد در روی زمین بکشد، مانند این است که تمام انسان‌ها را کشته است، و کسی‌که انسانی را نجات دهد، گویا تمام انسان ها را نجات داده است.

یحیی برای من از مالک روایت نمود که یحیی ابن سید از عمر خطاب روایت نموده است که فرمود: «شرف مؤمن  تقوی اوست، دین او نسب وی است، مردانگی او شخصیت خوب اوست و جرئت و بزدلی جزء غرایز است که الله در هر کجا که بخواهد قرار می‌دهد. بزدل حتی از دفاع از پدر و مادرش خودداری می‌کند و جسور به خاطر جنگ می‌جنگد؛ نه برای غنیمت. کشته شدن یکی از راه‌های ملاقات با مرگ است و شهید کسی است که خود را نسبت به الله محاسبه نماید.»

رتبه‌بندی نیروی نظامی GFP یک رتبه بندی سالانه کشورها بر اساس قدرت نظامی آن‌هاست. در این رتبه‌بندی عوامل مختلفی از جمله تمام نفوس، پرسونل نظامی فعال، نیروی انسانی موجود، سیستم‌های زمینی، نیروی هوایی، نیروی دریایی، بخش مالی، تدارکاتی و منابع طبیعی در نظر گرفته شده است. این رتبه‌بندی برای ارائه یک نمای کلی از قابلیت‌های نظامی یک کشور در نظر گرفته شده است. (منبع: میدیا لاین)

با در نظر گرفتن موارد ذکر شدۀ فوق، نگاهی اجمالی به ظرفیت، چند واقعیت می‌اندازیم که عبارتند از:

ارتش پاکستان به عنوان قدرت‌مندترین ارتش در منطقۀ خاورمیانه و شمال آفریقا (MENA) است و در سطح جهان از رتبۀ نهم دو پله به هفتم صعود نموده است. این کشور دارای امتیاز PwrIndx* 0.1694 می‌باشد (این در حالی است که امتیاز 0.0000 "عالی" می‌باشد، Global Firepower). پس از پاکستان، بالاترین رتبه در منطقه MENA ترکیه می‌باشد، که در رتبه یازدهم جهانی قرار دارد و پس از آن مصر که در رتبه (14) قرار دارد.

ایران که روحانیونش بالای شیطان بزرگ، رژیم یهود(اسرائیل) غرش می‌کنند، چطور؟ ایران در بین کشورهای در نظر گرفته شده برای بررسی سالانه Global Firepower در رتبه 17 میان 145 کشور قرار دارد. این کشور دارای امتیاز شاخص قدرت 0.2712 با امتیاز 0.0000 که در ارزیابی GFP که توسط Global Firepower ذکر شده‌است، استثنایی در نظر گرفته شده است. (بررسی 9 جنوری 2023)

 چقدر این حقیقت تأثیرگذار است! اما از سوی دیگر، این آمار چقدر خشم‌آور است، قدرت در دستان آن‌هاست اما در مقابل یک موجود کوچک بیهوده و نابکار!

مردم فلسطین به خوبی می‌دانند که چطور ارتش این امت همین‌‌طور رها می‌گردد؛ زمانی‌که عزیزان‌شان را دفن می‌نمایند، و زمانی‌که خانه‌های آن‌ها توسط نیروهای یهودی انفجار داده می‌شود و آوراه‌ها بیرون رانده می‌شوند. سؤال دقیقاً این‌جاست که چه زمانی ارتش مسلمانان به وجیبۀ خود برای آزادی فلسطین قیام می‌کنند؟

نویسنده: منال بدر

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

13 ذوالحجة 1444 هـ.ق.

شنبه 1 جولای 2023م.

 مترجم: عبدالرحمن "قاطع"

 

خبر:

در تلاش برای جلب رضایت صندوق بین‌المللی پول(IMF)؛ دولت پاکستان لغو فوری محدودیت‌های واردات را اعلام کرده است. با این حال، هم جامعۀ تجاری و هم تحلیل‌گران بر این باور‌اند که این حرکت به تنهایی تغییرات قابل توجهی در فعالیت‌های تجاری عملی ایجاد نمی‌کند؛ مگر این‌که ذخایر ارزی به میزان قابل توجهی تقویت گردد.

تبصره:

پاکستان از زمان ایجاد خود در وضعیت بحران اقتصادی قرار داشته و بیشتر در دام فقر فرو رفته است. در واقع، این فقر توسط رهبران ناکارآمد و فریبندۀ حاکم  پاکستان و سایر کشورهای جهان سوم ایجاد می‌گردد. این کشورها پس از استعمار و غارت توسط طراحان کنونی با قرضه‌ها و دام‌های فقر مبتنی بر قرضه، در ویرانه رها شدند و وضعیت دولت-ملت بالای آن‌ها تحمیل گردید. نظام اقتصادی که در پاکستان اعمال می‌شود، خود یک چرخۀ تقویت کنندۀ فقر را به میان می‌ورد. پاکستان در سال 1950 در بحبوحۀ مشکلات مالی به صندوق بین‌المللی پول پیوست. در سال 1958، پاکستان اولین کشوری بود که از صندوق بین‌المللی پول درخواست کمک نمود. خواه دموکراسی باشد یا حکومت نظامی، سکولار یا محافظه کار، همه در برابر صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی سر تعظیم فرود آوردند. این روی‌کرد غیرقابل توقفی بود که پس از ایوب هر حاکم دیگر آن‌را در پیش گرفت  و این فقط برای مردم خسارت وارد نمود و بس. اسحاق دار، وزیر مالیه، از افزایش 215 میلیارد روپیه مالیات جدید خبر داده است. بار این مالیات بیشتر به گردن افراد کم امتیاز افتاده، در حالی‌که ثروت‌مندان و افراد صاحب نفوذ از آن فرار نموده یا مبلغ کمی را می‌پردازند. تورم در کشور از مرزها عبور کرده و قیمت موادغذایی افزایش دیوانه‌واری دارد.

رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم فرمود:«لا ضرر و لا ضرار؛ نه ضرر کن و نه ضرر برسان!» پیش از این، شهباز شریف، نخست‌وزیر پاکستان، در ابتدای سال 2023 گفته بود: «شرایطی که ما باید با صندوق بین‌المللی پول موافقت کنیم فراتر از تصور است. اما ما مجبور خواهیم شد تا با شرایط موافقت کنیم.» سال 2023 هفتادوششمین سال‌گرد تشکیل پاکستان خواهد بود؛ اما ما شاهد قهقرای دائمی اجتماعی، اخلاقی، فکری و اقتصادی هستیم. دلیل این انحطاط دائمی، پیروی نکردن از مفکورۀ ایجاد این سرزمین است؛ یعنی داشتن دولتی مبتنی بر ایدیولوژی اسلام که بیشتر چتر همه نقاط پراگندۀ امت اسلامی باشد. مسلمانان شبه‌قاره ممکن است به استقلال فزیکی دست یافته باشند و باهم به منطقه‌ای اکثریت، مسلمان‌نشین نقل مکان نموده باشند، اما اوضاع از آن‌جا فراتر نرفت. بنابراین، این دولت-ملت به زندانی برای مسلمانان تبدیل شد که در آن قیمت کالاها برای تأمین تسهیلات توسط کسانی‌که به ما وضعیت چنین آزادی را داده‌اند، دیکته می‌شود.

بنابراین، پاکستان در حال حاضر ممکن است قدرت‌های سرمایه‌داری را تسهیل کند، اما ایدیولوژیی ندارد که از آن پیروی نماید. نظام اقتصادی سرمایه‌داری تنها یک هدف دارد و آن افزایش ثروت کل کشور و دست‌یابی به بالاترین سطح ممکن تولید و نهایت تجمل برای افراد است. تحت نظم جهانی سرمایه‌داری کنونی، نهادهایی مانند صندوق بین‌المللی پول با بردگی کشورهای جهان سوم از طریق قرضه‌هایی که هرگز قادر به پرداخت آن نخواهند بود، کسب درآمد می‌کنند. صندوق بین‌المللی پول خود یک نهاد سیاسی است که توسط افراد منصوب سیاسی کشورهای عضو اداره می‌شود و تصمیمات آن متأثر از منافع سیاسی اعضای آن می‌باشد. به همین دلیل است که می‌بینیم صندوق بین‌المللی پول به عنوان ابزار سیاست خارجی آمریکا عمل می‌کند.

سیاست اقتصادی اسلام برگرفته از شریعت اسلام (قرآن و سنت) بوده و موفقیت یا شکست آن با سود و زیان سنجیده نمی‌شود؛ بلکه با معیارهای حلال و حرام سنجیده می‌شود و بر توزیع ثروت متمرکز بوده و احتکار را منع می‌کند. گردش ثروت باعث رفاه و ایجاد فرصت‌ها برای مردم می‌شود.

سرزمین‌های اسلامی باید یک سیاست اقتصادی برگرفته از عقیدۀ اسلامی را ترسیم نمایند. هر سیاست اقتصادی دیگری ناقص می‌باشد، نه فقط برای ثبات اقتصادی؛ حتی اگر کسی از ایدیولوژی اقتصادی دیگری که مخالف اسلام است، نفع برد، بازهم آن نافرمانی الله سبحانه وتعالی می‌باشد؛ نه این‌که ترسیم و تلاش برای تطبیق آن منتج به چیزی جز افزایش مشکلات اقتصادی، فقیر کردن مردم، تداوم زوال و مشکلات ‌گردد.

بنابراین، سیاست اقتصادی سرزمین‌های اسلامی باید مانند همیشه یک سیاست اقتصادی اسلامی باشد! اقامۀ خلافت بر منهج نبوت به مسلمانان کمک می‌کند تا عزت و شکوه از دست رفته خود را باز یابند. ما مسلمانان باید به خاطر داشته باشیم که موفقیت ما در گرو اطاعت از الله متعال است، نه حرکتی که به ما کمک کند در لحظه‌ای زندگی کنیم؛ اما ما را به سوی خشم الله سوق ده!. ما مسلمانان پاکستان از دست‌کاری بیشتر خودداری نموده و قربانی شدن برای هرگونه معاملۀ صندوق بین‌المللی پول را رد می‌نماییم.

الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ﴾ [نور: 55]

ترجمه: الله کسانی‌را که ایمان آورده‌اند و عمل صالح انجام داده‌اند، وعده داده است که خلافت (حاکمیت) روی زمین را به آن‌ها می‌دهد؛ همان‌طوری‌که به مردمان قبل از آن‌ها داد.

نویسنده: اخلاق جهان

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

11 ذوالحجة 1444هـ.ق.

پنجشنبه 29 جون 2023م.

مترجم: عبدالرحمن "قاطع"