(ترجمه)

پرسش:

السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته!

شیخ محترم، احترامات کامل خدمت شما! در شراکت املاک، اگر دو شخص یک عراده موتر را به هدف فایده و تجارت خریداری نماید پس در این صورت:

۱- جایز است موتر را بفروشند، فایده بر اساس توافق(قرارداد) و خساره بر اساس درصدی مال باشد.

۲- جایز است یکی شان حصه شریک خویش را اجاره بگیرد تا بر موتر کار کند.

3- جایز است آن ها موتر را به راننده ای اجاره دهند، فایده بر اساس توافق و خساره بر اساس درصدی مال باشد و در این صورت شراکت، شراکت عیانی است.

4- جایز است آن ها توافق کنند که یکی آن ها بر موتر کار کند و فایده بر اساس توافق و خساره بر اساس درصدی مال باشد و در این صورت شراکت، شراکت مضاربت است.

5- جایز است که توافق کنند که هر دو با موتر کار می کنند، مثلاً یک روز یکی شان و روز بعدی دومی اش، فایده بر اساس توافق  و خساره بر اساس درصدی مال باشد و در این صورت شراکت، شراکت عیانی است.

6- اما آیا جایز است که یکی آن ها دیگری را منحیث راننده اجاره بگیرد تا بر موتر در مقابل مبلغ معین کار کند، سپس فایده را بعد از پرداخت اجره معین، مصارف موتر؛ از قبیل: مواد سوخت(تیل و گاز) و تخریبات موتر و جریمه ها و... تقسیم نمایند؟

اگر پاسخ "بلی" باشد، این معامله شامل کدام نوع شراکت است، یا به الفاظ دیگر آیا جایز است که یک شخص هم زمان شریک و اجیر(راننده) باشد؟

طوری که می دانیم هم زمان شریک و اجیر بودن جایز است؛ مانند کسی که در دوکان خوراکه یا سبزی فروشی با شریک مضارب خویش، منحیث اجیر کار کند.

پاسخ:

وعلیکم السلام و رحمة الله وبرکاته!

شراکت در موتر از جمله شراکت عیانی است و تحت معاملات شراکت عقود داخل نمی گردد و به نام مضاربت و شراکت عنانی یاد نمی گردد و هیچ نوع از انواع شراکت عقود نیست؛ چون موضوع شراکت عینی و مشخص است که همانا موتر است نه سعی و تلاش، بنابر این جایز است یکی از آن ها راننده موتر باشد و اجره راننده گی را علاوه بر حقی که از فایده برای وی مشخص شده است بگیرد و این بعد از جمع آوری فایده می باشد و از آن اجره شریک که راننده گی کرده بود داده می شود و باقی مانده فایده بر اساس توافق شان تقسیم می گردد.

قابل ذکر است که بعضی گفته های شما دقیق نیست؛ مثلاً شما گفته اید: «جایز است یکی شان حصه شریک خویش را اجاره بگیرد تا بر موتر کار کند.» این سخن دقیق و واقعی نیست؛ چون عبارت ذیل"حصه شریک خویش را اجاره بگیرد" واقعی نیست، زیرا او در موتر شریک و اجیر منحیث راننده است نه منحیث این که حصه ای شریک خود را اجاره گرفته باشد.

و در قسمتی گفته اید: «جایز  است آن ها توافق کنند که یکی آن ها بر موتر کار کند و فایده بر اساس توافق(قرارداد) و خساره بر اساس درصدی مال باشد و در این صورت شراکت، شراکت مضاربت است.» و این هم چنان اشتباه است؛ چون شریکی که با موتر کار می کند اجیر است و قبل از این که فایده تقسیم شود اجوره اش باید پرداخت گردد و شراکت در املاک "عیانی" است، زیرا موضوع شراکت عینی و قابل مشاهده است که همانا کار با موتر است و قرارداد بر اساس آن منعقد گردیده است.

خلاصه ی کلام: شراکت در موتر، شراکت عیانی است و جایز است که شرکاء راننده ای به موتر خویش(شخص غیره را) به اجاره بگیرد و هم چنان جایز است که یکی از شرکاء راننده گی موتر را به اجره معین که قبل از تقسیم فایده باید پرداخت گردد به عهده بگیرد.

برادر شما عطاء بن خلیل ابوالرشته

(ترجمه)

در این شماره می خوانید:

• سخن هفته: این جای حقارت و شرم است که امریکا در نتیجه ای ارزش های گندیده و تمدن فاسد اش که از درون پوسیده و گسیخته شده است، در سرزمین های اسلامی با اهمیت و صاحب قدر و منزلت بوده، گردش و سیاحت نماید و برای خدمت و بر آورده شدن منافع آن کسانی که خویشتن را حاکم محسوب می نمایند، رقابت نماید! و بنابر این، با اشاره انگشت اش بلکه با اشاره یک نگاه چشم اش پنجاه و پنج جاهل و احمق با عجله جهت اثبات وفاداری و اطاعت از مجرمی که غرق در جرم علیه مسلمانان است به رقابت می پردازند، واقعاً حقارت و شرم آور است.
• سرمقاله: دلایل و اهداف تقرب و نزدیکی امریکا با فرانسه، از سلسله پاسخ های عالم بزرگوار عطاء بن خلیل ابورشته امیر حزب التحریر؛
• برگزاری تظاهرات و همایش های گسترده در شهرهای کرانه غربی و نوار غزه، توسط حزب التحریر-ولایه فلسطین جهت نصرت و یاری به مسجد مبارک اقصی؛
• خطاب... خطاب... خطاب... به اردوهای سرزمین های اسلامی، آیا در میان شما مرد راهیاب و جوانمرد وجود ندارد که با اسلحه خویش جهت نصرت به مسجدالاقصی و  زنان آزاده فلسطین غرش و صدا در آورد؟ منشور عطاء بن خلیل ابو رشته امیر حزب التحریر؛
• حکومت تونس حزب التحریر را بنابر اصرار حزب بر تأسیس خلافت بر روش و منهج نبوت، منحل می سازد؛
• مکر و حیله جدید به بهانه ی پایان بخشیدن به بحران در لیبیا؛
• محمود عباس به فروش فلسطین و خیانت به اهل آن متمسک است؛
• اگر حکام اجیر مان خائن نمی بود، ترامپ این گونه لاف نزده و بر ما مسلمانان برتری نمی جست؛
• مسلمانان روهینگیا: مصیبت مداوم و درد ناتمام؛ پس ای اردوهای مسلمانان! چه کسی به آن پایان خواهد بخشید؟
• انقلاب شام جهت سیر در راه درست ضرورت به رهبری سیاسی ربانی دارد؛
• پناه بردن به امریکا بحران را حل نه، بلکه بحران را پیچیده تر می سازد؛
• سال ۲۰۱۷م بدترین سال برای مسلمانان امریکا خواهد بود.

برای دربافت این شماره به لینک ذیل مراجعه فرمایید:

http://www.alraiah.net/index.php/rayah-archive/item/2687-%D8%AC%D8%B1%D9%8A%D8%AF%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%A7%D9%8A%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%AF%D8%AF-140

(ترجمه)

خبر:

در برلین پایتخت آلمان، مسجدی با خشت های سرخ رنگ بنا شده که در حال حاضر جدیدترین و شاید هم غیر معمول ترین مسجد باشد. در داخل این مسجد شخصی به نام سیران آتش، یک انقلاب فمینیستی را برای مسلمانان بر پا نموده است. الله اکبر(الله سبحانه وتعالی بزرگ است) در این مسجد به عبارت عربی با صدای یک زن بلند شد و یک زن با موهای سیاه و سفید مسلمانان را به نماز دعوت نمود. در این مسجد سنت جدا بودن مرد از زن درهم کوبیده شده و مردان و زنان پهلو به پهلوی هم در یک صف و در یک جای نماز قرار می گیرند.

 آتش، مسلمان فمینیست و بنیان گذار مسجد جدید مسلمانان در آلمان است که در زمان افتتاح این مسجد، روی فرش کرمی رنگ ایستاد شده و خطبه تکان دهنده ای را بیان کرد و بعد از آن دو امام؛ یک زن بی حجاب و یک مرد به نوبت نماز جمعه را به عربی ادا کردند. (منبع: واشنگتن پست)

تبصره:

با وجودی که اصطلاحات پیشرفت، فمینیست و انقلاب برای توصیف تحولات فوق در این مسجد غیرعادی مورد استفاده قرار می گیرند، این نوع تلاش ها برای ایجاد تغییر در اسلام، چیزی جدید و انقلابی نیست و در واقع بخشی از تاریخ طولانی تلاش ها برای تغییر اسلام است. در مسجد مذکور ما شاهد افرادی هستیم که می کوشند تا مسلمانان را با تغییر مفاهیم مهم اسلامی شان تحت عنوان اصلاح، گمراه کنند. آن ها مسلمان را با استفاده از اصطلاح "اصلاح" می خواهند گمراه کنند، به همان شیوه ای که با استفاده از اصطلاح "اجتهاد"  گمراه نمودند.

اجتهاد اسلامی اصطلاح اسلامی است که برای توصیف روند تلاش برای رسیدن به اهداف خود برای استخراج حكم الله سبحانه وتعالی از منابع شریعت بر روی موضوعی كه در آن اختلاف نظر وجود دارد، صورت می گیرد. از سوی دیگر اصلاحات بدین معنی است که عملاً تغییر اصول اسلامی را با تغییر در مفاهیم اسلامی، جایی که اختلاف نظر در آن مجاز نیست، تغییر دهیم. این موضوع مهم در این مقاله توضیح داده می شود، ما می بینیم که "اصلاح" در این مورد، حقیقتاً مجموعه ای از هوس های هر فرد است؛ در این جا منحصر به فردی بنام سیران آتش بوده چنان چه زمانی که در مساجد منظم احساس تبعیض کرد و او مجبور شد در اتاق های عقب و زشت دعا کند، به جای تلاش برای تغییر در محل نماز زنان، تصمیم گرفت که تغییرات در احکام اسلامی را انجام دهد.

اصلاح طلبان می کوشند تا اسلام را مطابق به واقعیت خود اصلاح کنند، واقعیتی که متأثر از این فکر است که انسان در زمینه ایجاد قوانین باید نقش داشته باشد. چنان چه آتش می گوید: «قصد ما اینست تا اسلام لیبرال را فضای مقدس بدانیم.» این عقیده یعنی اسلام لیبرال کاملاً بر خلاف مفهوم اسلامی است که الله سبحانه وتعالی قانون گذار است. هم چنین کاملاً در تضاد با عقیده ای است که اسلام و شریعت اسلامی در همه زمان ها و مکان ها قابل اجرا بوده و قادر به ارایه پاسخ دقیق به همه مسایل می باشد.

پس مسلمانان نباید به دنبال پاسخ مسایلی که از چوکات اسلام بیرون می باشند، بروند و ما باید کار مان را به وجه احسن آن انجام دهیم تا به مسلمانان بفهمانیم که اسلام دین کامل و جامع می باشد، دینی است که برای همه امور زنده گی برنامه داشته و همه نیازمندی های زنده گی را پاسخگو است. پس لازم است تا ما خود را از شر این ذهنیت های شکست خورده نجات دهیم؛ زیرا این خبیثان با هم چون ذهنیت های خبیثانه، امت را آلوده کرده اند.

﴿مَا فَرَّطْنَا فِي‌ الْکِتَابِ‌ مِنْ‌ شَيْ‌ءٍ﴾

[انعام: ۳۸]

ترجمه: ما هيچ چيزى را در این كتاب[لوح محفوظ] فروگذار نكرده‏ ايم.

بر ما لازم است تا همه امت مسلمه را تشویق و دعوت کنیم تا اسلام را به شیوه درست آن تحقیق و مطالعه نمایند و در مورد اسلام چنان تفکر، تجزیه و تحلیل نمایند که الله سبحانه وتعالی دستور داده است. بعد از این است که نتایج موثر به دست خواهند آورد و انسان مسلمان تبدیل به یک مسلمان مبدئی و ایدیولوژیک خواهد شد. این جاست که چنین مسلمانی به شیوه متمایز می تواند فکر کند و خود را از افکار شکست خورده نجات دهد.

﴿إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآَيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ﴾

[آل عمران: ۱۹۰]

ترجمه: حقّا که در آفرینش آسمان ها و زمین و اختلاف شب و روز نشانه هایی است(از قدرت و علم و حکمت الله سبحانه وتعالی) برای صاحبان عقل و خرد.

نویسنده: یاسمین ملک

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب لاتحریر

(ترجمه)

گزارش واشنگتن پست به تاریخ ۱۹ جون ۲۰۱۷م نشان می دهد که در سال های اخیر، تعداد زنان و اطفال معتاد به مواد مخدر در حال افزایش است. در سال ۲۰۱۰م کارشناسان سازمان ملل طبق یک بر آورد، تخمین زدند که حدود یک میلیون تن در افغانستان معتاد به مواد مخدر بوده که اکثریت آن ها از تریاک به عنوان نوعی داروی درمانی در برابر سختی های زنده گی استفاده می کنند. اما همین سازمان در سال ۲۰۱۵م با نشر یک اعلامیه افزود که شمار معتادان مواد مخدر در افغانستان به ۳ میلیون افزایش یافته که اکثریت آن ها از هرویین استفاده می کنند. شایسته حکیم متخصص در مرکز ملی برای درمان زنان و کودکان معتاد به مواد مخدر در کابل، در این رابطه چنین می گوید: «این یک سونامی بزرگ است که اگر در چند سال آینده کنترول نشود، شاید به یک فاجعه مبدل شود.» (منبع: واشنگتن پست)

افغانستان ۹۰ درصد مواد مخدر جهان را تأمین می نماید و در این عرصه به بزرگ ترین تولید کننده و متأسفانه استعمال کننده آن نیز مبدل شده است. مقامات وزارت صحت افغانستان هجوم مواد مخدر در کشور را به عنوان یک سونامی توصیف می کنند؛ چون تعداد معتادان مواد مخدر تنها در دو سال گذشته به ۳ میلیون تن افزایش یافته است. این پدیده ده ها هزار زن و کودک را از خود متأثر ساخته است که به همین سبب بعضی از زنان به دزدی و برخی هم به روسپی گری روی می آورند. بسیاری از خانواده ها با دادن مواد مخدر به اطفال خود، از آن ها بخاطر جمع کردن پول و خیرات در سرک ها استفاده کرده و در مقابل پول ناچیز برای تأمین زنده گی شان، آن ها را به ازدواج دیگران در آورده و یا هم به خاطر همین پدیده مهلک، آن ها را روانه دارالایتام می کنند.

این پدیده ی خانمان سوز سبب شده که تعدادی از زنان جوان با یأس و ناامیدی تمام، به معتادان بازار پل سوخته بپیوندند؛ زیرا این جا مکانی است که آن ها با پول کم خویش می توانند به مواد مورد ضرورت خود دست پیدا کنند. از طرف دیگر، این یگانه مکانی است که این خانواده ها را در دامان خود جای داده و در این جا می توانند، حتی برای لحظه هایی، غم و رنج زنده گی خود را فراموش کرده و به دور از چشم همگان باشند.

عمده ترین عامل گسترش مواد مخدر در جامعه افغانستان، نبود مفاهیم اسلامی و عدم تطبیق قوانین شرعی در این جامعه و یا هم هجوم استعمار، جنگ و ویرانه گی بوده که خانواده ها، مادران، کودکان و حتی نسل های بعدی را این پدیده مهلک آغشته خود نموده و می نماید. گزارش ها حاکی از آن است که در دو سال اخیر، اعتیاد کودکان به مواد مخدر حدود ۶۰ درصد افزایش یافته است که این نباید ما را متعجب بسازد؛ زیرا در این کشور مواد مخدر به مراتب ارزان تر از مواد غذایی است و به بسیار سهولت دسترسی به آن امکان پذیر می باشد. چنان چه یک گرام هیرویین در افغانستان را می توان به قیمت یک پوند به دست آورد.

بسیاری از زنان برای اطفال خود به خاطر احساس نکردن گرسنگی به آن ها مواد مخدر می خورانند، چنان چه خانواده های معتاد خود اظهار می کنند که ما برای فرزندان خود مواد مخدر می خورانیم تا ایشان گرسنگی را احساس نکرده و از خود بی خود شوند؛ زیرا تهیه غذا برای همه اعضای خانواده کاری است بس دشوار. به خاطر اعتیاد، بسیاری از کودکان به تن فروشی رو می آورند که در برابر این عمل شان نیز حتی پول کافی به دست شان قرار نمی گیرند تا مواد غذایی برای خود و فامیل اش تهیه کنند.

اعتیاد پدیده ای است که از بیرون وارد افغانستان شده؛ زیرا بسیاری از مردم به دلایل گوناگون؛ از جمله: جنگ، فقر و ناامنی به ممالک دیگر مهاجر می شوند، به خیال این که با روی آوردن به اعتیاد بهتر می توانند کار کنند، چنین کسان زمانی که به کشور خود باز می گردند، این پدیده مهلک را نیز با خود حمل نموده و خانواده های شان را نیز معتاد به این عمل می نمایند. پس بزرگ ترین عامل اعتیاد در این کشور می تواند جنگی باشد که به رهبری قدرت های بزرگ استعماری به راه انداخته شده است.

گزارش ها نشان می دهد که بسیاری از والدین برای فراموش کردن و آزاد ساختن غم و رنجی که به عنوان یادگاری از اثر جنگ جاری و بمباردمان نیروهای امریکا و ناتو برای شان مانده و اعضای خانواده ی خود را از دست داده اند، به اعتیاد روی می آورند. بناً این حملات بسیاری از کودکان را یتیم و تعداد زیادی از زنان را بیوه کرده و ده ها مشکل روحی و روانی را نیز از خود به جا گذاشته است. جنگ و ترس مهم ترین عناصری اند که روان انسان را از خود متأثر می کند. چنان چه گزارش های اخیر سازمان صحی جهان نشان می دهد که در سراسر جهان بیش از ۳ میلیون انسان دچار افسرده گی اند. با مقایسهٔ سال ۲۰۰۵ الی ۲۰۱۵م، آمار این پدیده ی مهلک ۱۸ درصد افزایش داشته است؛ در حالی که اطلاعات دقیق از افسرده گی افراد و اختلال روانی در افغانستان در دسترس نیست. باز هم تخمین زده می شود که یک میلیون افغان از اختلال روانی رنج می برند و بیش از ۱.۲ میلیون تن در معرض اضطراب روانی قرار دارند.

بنابرین مردم استفاده مواد مخدر را بهترین شیوه برای فراموش کردن غم و رنج زنده گی خود می دانند. دولت افغانستان در این راستا هیچ گونه اقدام عملی نداشته و صرف در صدد یاری رساندن به بادران خود در امر مبارزه با تروریزم که بزرگ ترین بهانه برای حضورشان در سرزمین های اسلامی بوده، می باشد. دولت افغانستان حتی و ضعیت اقتصادی جامعه را مدنظر نمی گیرد، چه رسد به این که متوجه اوضاع روحی و روانی مردم خود باشد.

اعتیاد به مواد مخدر واقعیت غم انگیزی است که زنان و اطفال امت مسلمه با آن روبرو شده و در دام آن می افتند. با نگاه عمیق در می یابیم که استعمارگران در قرن ۲۱ هر لحظه در پی نابودی امت مسلمه بوده و در این میان متأسفانه هیچ رهبری برای دفاع از این امت مظلوم وجود ندارد. این جاست که استعمارگران با استفاده از این خلاء، فجایع و تخریبات را در سرزمین های اسلامی به وجود آورده و در نتیجه امت گرفتار اعتیاد، افسرده گی، تکلیف روانی و غیره مشکلات شده که ما شاهد برهم خورده گی زنده گی این امت نیز هستیم. به خاطر این بدبختی ها امت از زنده گی خسته شده و معنی اصلی زنده گی را فراموش کرده اند که امروزه از زنده گی تعبیر دیگری دارند. در حالی که الله سبحانه وتعالی از زنده گی تعریف خاص برای بشریت دارد.

ما در برابر نسل آینده، خواهران و مادران مان مسوول بوده و باید این مسوولیت را جدی گرفته و در برابر کفاری که همواره زنان و مادران امت را می خواهند از بین ببرند و زنده گی شان را به تباهی بکشانند، نباید خاموش بنشنیم. پس بر ما لازم است تا تمام نیرو و قدرت مان را در راستای بازگشت دوباره خلافت به منهج رسول الله صلی الله علیه وسلم به خرج دهیم، زیرا این یگانه راهی است که ما را از سرگردانی نجات داده و به همه بدبختی ها نقطه پایان می گذارد. الله سبحانه وتعالی ما را در برابر همه زنان و کودکان مسلمانی که محتاج یک لقمه نان هستند و در وضعیت بسیار بد به سر می برند، مورد مواخذه قرار می دهد. بنابر این بر ما لازم است تا در راستای روی کار آوردن یک رهبر عادل و متقی از هیچ نوع سعی و تلاش دریغ نکنیم؛ زیرا تنها چنین کسی می تواند حامی و محافظ امت باشد.

﴿وَالْعَصْرُِإِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍُإِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرُِ﴾

[عصر: ۳-۱]

ترجمه: سوگند به عصر[غلبه حق بر باطل] كه واقعاً انسان در زيان است؛ مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده و هم ديگر را به حق سفارش و به شكيبايى توصيه كرده‏ اند.

نویسنده: امانه عابد

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر