خبر:

سه شنبه ۷ فبروری ۲۰۱۷م روز عفو عمومی بین المللی، یک گزارش جدیدی در مورد نابودی و اعدام توده ی از مردم در زندان سیدنایای سوریه منتشر شد. این گزارش مبنی بر ۸۴ شهادت است که چنین شرح می دهد: «رژیم سوریه بین سال های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۵م، با داشتن روش سازمان یافته ی اعدام، بیشتر از ۱۳هزار تن را قتل عام کرده است. این گزارش هم چنان می افزاید: کشتار، شکنجه، نابودی و هر نوع اعمال غیر اخلاقی نیز انجام یافته است. اعمال مرتکب شده به عنوان بخشی از یک حمله در برابر مردمان ملکی گسترش یافته است. برعلاوه، پیشرفت پالیسی دولت بصورت منظم اجرا یافته است. عفو عمومی بین الملل در نتیجه استنتاج می کند که: اندازه ی تخلفات به جرایم در مقابل بشریت، بالای بررسی مستقل و بی طرفانه در جرایم ارتکاب شده در زندان سیدنایا صدا می زند.»

تبصره:

قساوت ها و بی رحمی های ارتکاب شده توسط رژیم سوریه در برابر مردم، موضوع یک مذاکره نیست؛ اثبات و بررسی آن پس از شواهد است. قساوت های ارتکاب شده توسط رژیم سوریه و هم چنان خیانت رژیم های مجاور آن مانند آفتاب روشن است. مردم سوریه توسط قدرت های غربی و شرقی فروخته و اغوا شده اند و خون مردم بی گناه آن بی ارزش شده است. هنگامی که قتل عام جریان داشت، جهان در مورد یک صلح جدید گفتگو و برنامه ریزی می کردند که به بشار اسد اجازه دهد تا در حکومت انتقالی جدید رهبری را به دوش گیرد و هم چو وضعیت کنونی را تحمیل نماید.

نقد قساوت ها از طرف قدرت های غربی و شرقی بی حقیقت و میان تهی است، تا هنوزهیچ نوع قصد سیاسی از سوی هیچ کسی برای تغییر وضیعت کنونی نشده است و بشار اسد در جستجوی تمام متحدین شان در جنگ در برابر اسلام است.

ما به عنوان یک امت مسلمان چیزی که در سوریه جریان دارد، هرگز بخشش و فراموش نخواهیم کرد؛ ما امید داریم و کار می کنیم برای عدالت و دفع نگرانی ها برای مسلمانان در سوریه، لیکن ما قیمومیت مان را بدست هیچ یک قرار نمی دهیم، نه به حکمرانان خائن و نه هم به دیوان محاکمات بین المللی و امثال آن. ما می دانیم و بیشتر قناعت حاصل کردیم که تنها عدالت واقعی و دفع نگرانی با یک اراده ی سیاسی و قدرت آشکار در برگشت با خلافت راشده است وبس.

در ایامی که همه چیز و هرکس در بدترین جهالت و تاریکی قرار دارد، الله سبحانه وتعالی برای مؤمنان نور را می افشاند و پیروزی می فرستد که نصرت الله سبحانه وتعالی نزدیک است.

جونس کاک

دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

خبر

چهارشنبه هفته گذشته ستره محکۀ اسلام آباد در پاکستان در محکمه مجرمین، در قضیه شکنجه طیبه دختر ۱۰ ساله و اجیر پاکستانی، توسط کسانی که برای آن ها کار می کرد، تناقضات و نکات مرموز زیادی دریافت کرد. در این اواخر در پاکستان نه تنها قضیه وحشتناک این دختر خورد سال توسط کدبانوی آمرش خبرساز شد، بلکه چگونگی قضاوت این قضیه توسط نخبه گان در پاکستان نیز پرسش برانگیز است.

تبصره

قضیه طیبه تنها قضیۀ این دختر خورد سن و خدمت کار و سوی استفاده از قدرت توسط بانوی که او را جسماً و روحاً ضربه های شدید زده است نبوده، بلکه این حقیقت همه روزه در پاکستان است ک نه تنها اجازۀ هم چو اعمال شنیع را به مجرمین می دهد، بلکه به مظلومین از هیچ مدرک مددی نمی رسد.

قضیه طیبه بیان گر خوب از غفلت، کم کاری جامعه، حکومت و قضای پاکستان است. چیزی که از همه زیادتر جالب توجه است این است که چه باعث شد این زن فکر کند که می تواند بعد ازین همه جنایت و اعمال وحشیانه در حق این دخترک مظلوم، بدون دیدن هیچ گونه سزایی زنده گی کند. مشکل تنها در سوی استفاده از اطفال و کار شاقه بالای آن ها در پاکستان نیست، بل این مشکل زادۀ سوی استفاده های گوناگون از قدرت است که هر روز بیشتر از قبل به آن افزوده می شود.

مشکل این جاست که قضیه های چون قضیه طیبه، درین سرزمین خیلی عام شده اند. صدها قضیۀ چون این؛ توسط همسران، فرزندان و دوستان سیاست مداران که اندک ترین ترس از قانون و مجازات ندارند، همه روزه به وقوع می پیوندد. اشخاص قدرت مند و پول دار حتی از افشا شدن جنایات شنیع شان باکی ندارند. چون آن ها می دانند که دست قانون از مجازات آن ها کوتاه است. عدم کفایت و فساد در دستگاه های قضایی و اداری پاکستان، مجرمین را باورمند ساخته که آن ها می توانند از چنگ قانون فرار نمایند. ما همیشه شاهد بوده ایم که چگونه مقامات برای رهایی این مجرمین از چنگ قانون دست به کار شده و این مجرمین را نجات داده اند.

خاطره قتل شاهزیب خان توسط پسر یکی از متنفذین در پاکستان در اذهان عامه هنوز تازه است. قابل یادآوریست که قضایای چون قضیه طیبه فقط به خاطر عاطفی بودن شان مشهور شده و برعلاوه، مدرک خوبی برای رسانه ها اند تا از آن استفاده های گوناگون مالی کنند. قضیۀ تعذیب یک دختر خورد سال و یا کشته شدن جوانی هم چو شاهزیب خان توسط فرزند یک قدرت مند در شب عروسی خواهرش این را می رساند که این همه مدرک های خوبی برای رسانه ها اند و تنها وقتی مردم عام از آن خبر می شود که رسانه ها آن ها را گزارش دهند. اما قضیۀ طیبه فقط در اخبار دوران خواهد کرد و تنها مورد بحث قرار خواهد گرفت.

قضیه های این چنینی فقط تا وقتی در رسانه ها داغ خواهند بود که مردم  به آن احساسات داشته باشند و وقتی احساسات مردم که خیلی هم موقتی اند، به آن کم شد این ها همه به باد فراموشی سپرده خواهند شد. صدها قضیۀ همانند این، همه روزه در پاکستان اتفاق می افتد و کسی نیست به داد آن ها برسد و اگر توسط مطبوعات رسانه ای نشوند، حتی کسی از آن خبر نمی شود. اما از همه مهم  این است که حتی قضیه های که این گونه به سمع همه گان رسانده می شوند همانند قضایای دیگر فقط به یک نتیجه می رسند که همانا مجازات نشدن مجرمین است. این عدم عمل مقامات تنها مجرمین را تشویق به انجام جرایم کرده و تعداد کثیری را به سرنوشت طیبه دچار خواهد ساخت.

حتی اگر طیبه توسط فعالان جامعۀ پاکستان به عدالت رسیده و دورنمای خوبی برای آینده بیابد، هیچ ضمانتی برای جلوگیری از تکرار چنین قضیه ای در پاکستان نیست. جامعه ی پاکستان در کل به تغییرات جدی نیاز مبرم دارد. تغییری که دیگر نگذارد پدری به خاطر نفقۀ اولادهایش مجبور به فروختن یکی از آن ها باشد. تغییری که باعث حالتی شود که در آن معیار احترام پول، زرق و برق دنیا نه، بلکه معیار تقوا باشد.

در تاریخ اسلام ادواری شامل بوده که علما به خاطر خطیر و پر مسئولیت بودن سمت قاضی درین پوست کار نمی کردند، اما این نظام فاسد قضاتی را به بار می آورد که عاید اصلی شان از ضعف مردمان ضعیف به دست می آید.

 حالا وقت آن است که نه تنها برای داد خواهی و نجات این دخترک، بل برای داد خواهی برای تمام اطفال این امت برخیزیم. تنها نظام عادل بر مبنای روش پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم می تواند تمام انسان ها را از چنگ ظالمین رهانیده و به حقوق حقه شان که از طرف الله سبحانه وتعالی برای شان داده شده است، برساند. این داستان از دوره نبوت درس خوبی درین باره است.

أَتَشْفَعُ فِي حَدٍّ مِنْ حُدُودِ اللَّهِ»‏‏.‏ ثُمَّ قَامَ فَاخْتَطَبَ، ثُمَّ قَالَ: إِنَّمَا أَهْلَكَ الَّذِينَ قَبْلَكُمْ أَنَّهُمْ كَانُوا إِذَا سَرَقَ فِيهِمُ الشَّرِيفُ تَرَكُوهُ، وَإِذَا سَرَقَ فِيهِمُ الضَّعِيفُ أَقَامُوا عَلَيْهِ الْحَدَّ، وَايْمُ اللَّهِ، لَوْ أَنَّ فَاطِمَةَ ابْنَةَ مُحَمَّدٍ سَرَقَتْ لَقَطَعْتُ

(رواه بخاری)

روزی خانمی از قبیله بنی مخذوم دست به دزدی زد که سران قریش در مجازات وی راضی نبودند. درین حال آن ها جرئت خواستن این خواهش را از رسول الله صل الله علیه وسلم نداشتند، بناً به خاطر دوستی زیاد اسامه بن زید با آن جناب صلی الله علیه وسلم، سران مردم او را موظف ساختند تا پیامبر صلی الله علیه وسلم را ازین کار روگردان کند. وقتی اسامه بن زید نزد رسول صلی الله علیه وسلم آمده و این موضوع را با وی در میان گذاشت، رسول الله صل الله علیه وسلم در پاسخ او چنین گفت: آیا تو می خواهی از کسی در مقابل حکم الله سبحانه وتعالی دفاع کنی؟ بعداً ایشان از جای شان برخاسته و فرمودند: اقوام پیشتر از شما را این کار شان هلاک کرد که وقتی شخص ضعیفی در بین شان مرتکب گناهی می شد او را مجازات می کردند و وقتی متنفذی مرتکب گناهی می شد او را می بخشیدند. قسم به ذات الله سبحانه وتعالی که اگر فاطمه دختر محمد دزدی می کرد دست او را قطع می کردم.

نویسنده: اخلاق جهان

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

(ترجمه)

به نقل از مجله نظامی(IHS)که هفته وار به نشر می رسد آمده است:«به تاریخ اول فبروری 2017م حکومت میانمار با حکومت پاکستان در مورد خرید طیاره های جنگی نوع (JF-17) و مجوز تولید آنها در محلات خود گفتگو کردند.» براساس این گزارش در پایان سال جاری، 16 جنگنده از نوع (JF-17)  به نیروهای هوایی میانمار(MAF) اضافه خواهد شد. رسانه های محلی پاکستان گفته اند که وزارت دفاع، وزارت امور خارجه و نیروهای هوایی پاکستان در این مورد تماس نگرفته و این خبر را رد کرده اند.

ما در این زمینه چنین می پرسیم: چگونه ممکن است شخصی که به اسلام گردن نهاده به این سطح ذلیل شود و مسلمانان روهنگیا را که از سال ها بدینسو تحت ظلم و ستم  هندو ها قرار دارند، نجات نمی دهد؟!

آیا این از جمله وجایب حکام پاکستان نیست که نیروهای تا به دندان مسلح اسلامی خود را برای آزادی مسلمانان ستم دیده روهنگیا بسیج کرده و آنان را از شر ظلم نظام وحشی میانمار نجات دهند؟! الله سبحانه وتعالی می فرماید:

﴿وَإِنِ اسْتَنْصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ﴾[انفال:72]

و اگر در [كار] دين از شما يارى جويند يارى آنان بر شما [واجب] است.

آیا حکام به فراموشی سپرده است که واجب شان جهاد علیه هر ظالم و نجات مظلومین است؟! چنانچه الله سبحانه وتعالی می فرماید:

﴿وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا﴾[نساء:75]

شما را چه شده است که در راه الله برای نجات مردان، زنان و کودکان مستضعف پیکار نمی کنید! آنان که می گویند: «یا الله! ما را از این شهر که اهلش ستمگرند، بیرون ببر و از جانب خود برای ما سر پرستی قرار بده، و از جانب خود برای ما نجات دهنده ای مقرر کن!»

حکام این را فراموش کرده اند که الله سبحانه وتعالی آنان را از ذلیلی مسلمانان هشدار داده و می فرماید:

﴿إِلَّا تَنْفِرُوا يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَيَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلَا تَضُرُّوهُ شَيْئًا﴾[توبه: 39]

اگر بسيج نشويد [الله] شما را به عذابى دردناك عذاب می كند و گروهى ديگری به جاى شما مى‏آورد و[این کار] به الله سبحانه وتعالی زيانى نخواهيد رسانيد.

هم چنان حکام این را فراموش کرده اند که رسول الله صلی الله علیه وسلم از تنها ماندن مسلمانان نهی نموده و در مورد فرموده است:

«اَلْمُسْلِمُ أَخُو اَلْمُسْلِمِ، لَا يَظْلِمُهُ، وَلَا يَخْذُلُهُ»(رواه مسلم)

مسلمان برادر مسلمان است، نه بر وی ظلم می کند و نه او را تسلیم دشمن می کند.

آیا حکام فراموش کرده اند که رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید:

«وأن سلم المؤمنين واحدة لا يسالم مؤمن دون مؤمن في قتال في سبيل الله»

صلح در میان مومنین یک حالت دارد، مومن بدون مومن در جنگ فی سبیل الله صلح نمی کند.

پس فرق بین موقف حکامی که به کفر حکم می کنند با حکامی که به اسلام حکم کرده و به آنچه در قرآن و سنت آمده است عمل می کنند، از زمین تا آسمان است. چنان چه عملکرد سلطان اورنگزیب امجیر با اجداد این مشرکین در نظام بودایی میانمار، مبین این مدعاست. علی الرغم قرار داشتن ولایت "راخین" در مسیر راه چیتاگونگ که به بنگله دیش منتهی می شود، اورنگزیب به شکل قاطع و کامل مرزی را در برابر آنانی که بالای مسلمانان در اراضی و مناطق شان ظلم می کردند گذاشت. و آنها را از همپیمانان و دوستان پرتگالی شان جدا ساخته و چیتاگونگ را در جنوری 1666م پس از  36 ساعت محاصره آزاد کرد که در این جنگ 6500 عسکر  و 288 کشتی شرکت داشت. بعد از این حمله ضربه محکمی را به ظالمین راخین وارد کرد که پس از آن چنین ضربه ای به آنان وارد نگردیده است.

بدون شک حاکمان پاکستان، اوامر الله سبحانه وتعالی و رسول وی صلی الله علیه وسلم را به خوبی درک می کنند؛ اما به جای اطاعت از الله سبحانه وتعالی، دوستی با دشمنان الله، رسول وی صلی الله علیه وسلم و مومنان را اختیار کرده اند.

بناءً بر مسلمانان مخلص واجب است که از یک مشت خائنی که در رهبری پاکستان قرار داشته و در تداوم خیانت نقش دارند، جلوگیری کنند. چنان چه در مورد رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید:

«إنَّ النَّاسَ إَذا رَأوُا الظَّالِمَ فَلمْ يَأْخُذُوا عَلى يَدَيْهِ أوْشَكَ أن يَعُمَّهُمُ اللَّهُ بعِقَاب» (رواه ابوداود و ترمذی و ابن ماجه)

وقتى مردم ستمگر را ديدند و او را از ستم باز نداشتند بيم آن مى رود كه الله سبحانه وتعالی همه را به عذاب خود مبتلا كند.

این خیانت هرگز در برابر مسلمانان خاتمه نیافت؛ مگر این که نیروهای مخلص در ارتش مسلح پاکستان به حزب التحریر جهت تأسیس خلافت راشده به منهج نبوت نصرت دهند. در آن زمان خواهد بود که خلیفه ای واحد مسلمانان نیروهای مسلح را تحت رایه رسول الله صلی الله علیه وسلم با دولت مقتدر و نیرومند یک جا ساخته و مسلمانان مظلوم روهنگیا را که تحت ظلم قرار دارند آزاد ساخته و در عوض از بودائی های مشرک و نجیس انتقام خواهد گرفت.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر -ولایه پاکستان