تصویب لایحه انتخابات ۲۰۱۷ بیانگر آن است که دموکراسی ابزاری برای دست یابی به منافع حکام چیزی بیش نیست!

(ترجمه)

برای بار دوم ثابت شد که دموکراسی هرگز به منافع مردم استوار نبوده و چیزی از خود در این زمینه نشان نمی دهد؛ بلکه به عنوان ابزاری برای تحقق منافع و خواسته های شخصی حکام و موافقانش به کار می رود. به تاریخ ۲۲ سپتمبر ۲۰۱۷م مجلس سنای پاکستان بر اساس رأی اکثریت لایحه ای را به تصویب رساند که طبق آن افراد مجرم و حتی کسانی که اهلیت زعامت را ندارند، می توانند به عنوان رئیس یک حزب سیاسی شوند. پیش از این، جنرال مشرف در سال ۲۰۰۲م به خاطر کنار زدن رقیبان سیاسی اش، نواز شریف و بی نظیر بوتو مطلبی را بیان نمود که بر اساس آن هر فردی که مسوولیت پیشبرد و یا عضویت سازمان سیاسی را نداشته باشد و یا این که به دلایلی تحت پیگرد قانونی قرار گرفته باشد، صلاحیت نامزد شدن در انتخابات را ندارد. بنابر این، در دموکراسی و یا هر نظام ساخته بشری حکام قوانین را  بر اساس منافع و الزامات شان ساخته و بهبود می بخشند.

گذشته دموکراسی پر از نمونه هایی است که نشان می دهد؛ در دموکراسی قوانین، قطعاً به خاطر محافظت از منافع حکام و موافقان شان ساخته می شوند و در این راستا تفاوتی را میان شرق و غرب نمی توان سراغ کرد. اگر گذشته دموکراسی را در طول شانزده سال در پاکستان به بررسی قرار دهیم، در می یابیم که غرامت قدرت مشرف با معرفی اصلاحیه هفدهم در سال ۲۰۰۳م قانونی شد. هم چنین دیده می شود که مشرف بر حکم توافق ملت((NRO لکه ننگینی وارد نمود، با آن که این نهاد فساد تخطی سیاسیون و کارمندان دولتی را افشاء می نمود. با این حال، مشرف توانست زمینه را برای حاکمیت آینده اش مساعد کند، هر چند پس از چند سال در دسمبر سال ۲۰۰۹م دادگاه عالی پاکستان آن را لغو نموده و علیه منافع ملی اعلام کرد. این چیزی نیست که تنها در پاکستان اتفاق می افتد؛ بل چیزی ست که در غرب؛ یعنی جایی که دموکراسی در آن جا تولد یافته و بلآخره به پختگی رسید و بعد از آن وارد سرزمین های اسلامی گردید، اتفاق می افتد.

از ویژگی های دموکراسی همانا تحکیم منافع حکام و موافقان آن ها می باشد که به طور بسیار واضح جنبشی به نام "اشغال وال ستریت" در سپتمبر ۲۰۱۱م در نیویارک امریکا علیه محاصره طوفان سیاسی سرمایه داری بر پا کرد. این جنبش به دلیل نابرابری های اقتصادی تأسیس شده بود و یکی از شعارهای آن این بود که ما ۹۹ درصد را تشکیل می دهیم. حاکمیت سرمایه داری درغرب چنان غوغا برپا کرده است که اعتماد مردم را نسبت به حاکمان شان کاسته است.  

مردم در غرب نظام حاکم و سیاسیون شان را فاسد و خودخواه و قانون ساز برای منافعی که نسبت به آن حرص ورزیده اند، خوانده، سرمایه داران خاین لقب می دهند و اصلاً نسبت به آن ها اعتمادی ندارند. این احساس چنان گسترده است که بسیاری از سیاسیون غربی در جریان مبارزات انتخاباتی شان وعده ها می دهند و تعهد می سپارند تا باشد که اعتماد عمومی را نسبت به سیاست به دست آوردند. به طور مثال: رئیس جمهور فعلی امریکا در دوران مبارزات انتخاباتی اش از این احساس به طور گسترده سوء استفاده نموده و از مردم خواست تا به او رأی دهند؛ چرا که او بر خلاف رقیب سیاسی خود یک سیاست مدار سنتی نیست.

ای مسلمانان پاکستان! خلافت یگانه نظامی ست که بر محور اصلی اسلام می چرخد و قوانین این نظام بر اساس علایق و خواسته های خلیفه و مجلس امت و یاهم قوه قضائیه نیست؛ بل تمام قوانینش از مأخذ شرعی قرآن و سنت سرچشمه می گیرد. در شریعت اسلامی قانون گذاری تنها از آن الله سبحانه وتعالی بوده و هیچ کس حق تقنین را ندارد؛ زیرا الله سبحانه وتعالی می فرماید:

﴿إِنِ ٱلْحُكْمُ إِلاَّ لِلَّهِ﴾

[یوسف: ۶۷]

ترجمه: همانا حکم و قانون گذاری از آن الله(سبحانه وتعالی) می باشد.

 بنابر این، در اسلام برای هیچ کس حتی حکام  جایز نیست که در موجودیت قوانین الهی طبق میل شان به ساختن دیگر قوانین مبادرت ورزند. این تنها خلافت است که حقوق مردمان را تضمین می کند و هرگز اجازه نمی دهد که حقوق احدی پایمال شود. اسلام یگانه نظامی ست که جامعه را به آسایش واقعی می رساند؛ نه غیر. بنابر این، برای انهدام دموکراسی ظالم و استثماری و احیای خلافت راشده بر منهج نبوت با کاروان مبارز حزب التحریر بپیوندید؛ زیرا رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید:

« ...ثُمَّ تَكُونُ مُلْكًا جَبْرِيَّةً فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ ثُمَّ سَكَتَ.»

ترجمه: سپس حاکمان ستمگر و سخت گیری به قدرت می رسند تا زمانی که الله(سبحانه و تعالی) اراده کند، می‌ مانند. آنگاه آنان را بر‌ می دارد و پس از آن بار دیگر خلافت بر منهج نبوت قایم خواهد شد و پس از آن سکوت اختیار کرد.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه پاکستان