به تاریخ ۹ جنوری ۲۰۱۷م در جلسه افراد عالی رتبه که با اشتراک افسران نظامی و غیر نظامی تحت رهبری صدر اعظم پاکستان در مورد محکمه نظامی دایر گردیده بود، تصمیم بر این شد که حکومت فدرالی، پروسه مشوره دهی را آغاز نماید تا با آوردن اصلاحات در قانون اساسی برای ادامه این محکمه دلیلی بیاورد. در جنوری ۲۰۱۷م محکمه نظامی بعد از حمله  مرگبار به مکتب نظامی در پشاور، تاسیس گردید که بخشی از طرح اقدام ملی کشور به شمار می رفت. در اصل این محکمه، برای دو سال تاسیس گردیده بود که در آن زمان حکومت هدف تاسیس آن را چنین ابراز داشته بود: «محکمه ملکی، دوسیه های دهشت افگنان را بصورت مؤثر و دقیق بررسی کرده نتوانسته تا آنها را محکوم کند.» هم چنان آن ها استدلال کرده بودند که در دو سال پیشرو، محاکم ملکی را معیاری خواهند کرد. به هر صورت، حکومت از همان آغاز تصمیم  استقرار محکمه نظامی را داشت و از طرفی توان اصلاح محاکم ملکی را هم نداشت. 

محاکم ملکی فعلی اصلاح ناپذیر است، زیرا آن محاکم به اساس قرآن و سنت حکم نمی کنند. محاکم فعلی توسط انگلیس اشغالگر تاسیس گردیده و اضافه از این نمی تواند دوام بیاورد. این محاکم توسط استعمارگران برای سرکوب مسلمانان و دین شان طراحی شده است و آن چیزی است که تسلط کفار را بر مسلمانان هموار می کند. عدالت برای مسلمانان در قانون ساخته بشر نیست و باید در جستجوی از بین بردن آن شوند. تاسیس محاکم نظامی نمی تواند مشکلات مردم را حل کند، زیرا آن محاکم به اساس احکام اسلام حکم نمی کنند. خواه محکمه ملکی و یا نظامی باشد، هردو در نظام دموکراسی عاری از عدالت اسلامی است.

اگر بر مسلمانان در محکمه مدنی به اساس قانون ساخته شده بشر ظلم می شود، پس چطور محکمه نظامی می تواند که عدالت را برای مسلمانان در محکمه نظامی که قانون آن هم توسط عین شخص ساخته شده است، تأمین کند؟

در حقیقت از زمان شروع طرح اقدام ملی بدینسو صدها تن از علما و فعالان مسلمان که برای تاسیس خلافت کار می کنند، حبس گردیده است. زیرا آن ها خواهان اسلام در تمام ابعاد زنده گی شان هستند. فرق واقعی میان محاکم ملکی و نظامی اینست که محکمه نظامی در سرکوب مسلمانان بسیار زشت و از انظار مردم پنهان است و رسیده گی به آن هم مشکل. این چیزی است که رژیم فعلی در جستجوی آنست؛ چون طرح اقدام ملی، پلان امریکایی است و هدف آن از بین بردن احساسات اسلامی علیه اشغال افغانستان توسط امریکا و اشغال کشمیر توسط هنداست.

الله سبحانه و تعالی مسلمانان را تنها از مراجعه کردن به طاغوت منع نکرده، بلکه باید به آن دشمنی کرده و از آن عقده به دل داشته باشند. چنان چه الله سبحانه و تعالی می فرماید:

‏ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُواْ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَن يَتَحَاكَمُواْ إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُواْ أَن يَكْفُرُواْ بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُضِلَّهُمْ ضَلاَلاً بَعِيداً ‏

[نساء: ۶۰]

‏(ای پيامبر!) آيا تعجّب نمی كنی از كسانی كه می گويند بدانچه بر تو نازل شده و بدانچه پيش از تو نازل شده ايمان دارند(ولی با وجود تصديق كتاب های آسمانی، به هنگام اختلاف)، می خواهند داوری را به پيش طاغوت ببرند(و حكم او را به جای حكم الله بپذيرند؟!). و حال آن كه بديشان فرمان داده شده است كه(به الله ايمان داشته و) به طاغوت ايمان نداشته باشند. در حالی که شیطان می خواهد آنها را از راه حق  گمراه كند.

برای تضمین عدالت، بالای مسلمانان واجب است که خلافت را بطور کامل پذیرفته و شانه به شانه با شباب حزب التحریر یکجا برای تاسیس آن کار کنند. تنها راه اصلاح، چه در محاکم ملکی و یا نظامی، اینست که محاکم دموکراسی را از بیخ و بن بر کنده و خلافت اسلامی را به منهج نبوت تاسیس کنیم.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه پاکستان