امید داشتن به این‌که مشکلات اقتصادی از طریق یک ساختار تکنوکراتیک حل گردد، یک رویای احمقانه است. اقتصاد پاکستان در طول تاریخ هموراه توسط تکنوکرات‌ها اداره شده که از سوی صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی و سایر نهادهای اقتصادی، غربی و استعماری وارد گردیده‌اند. حتی امروز هم افرادی‌که برای ساختار تکنوکرات نامزد می‌گردند، بارها و بارها آزمایش گردیده اند. آن‌ها به شکل مساویانه در غرق ساختن کشتی اقتصادی سهیم هستند. این یک اقدام هدف‌مندانه جهت تحمیل شرایط سخت‌گیرانۀ صندوق جهانی پول می‌باشد. از جمله، افزایش قیمت برق، نفت و گاز که به منظور احیای برنامه صندوق بین‌المللی پول می‌باشد که بعد از بررسی نهم صورت می‌گیرد. این ها شرایطی هستند که احزاب سیاسی از تحقق آن در هراس‌اند. آن‌ها نگران از دست دادن سرمایه سیاسی شان هستند؛ چون ممکن است عواقب آن‌ را در انتخابات آینده متقبل گردند. پس تهدید ساختار تکنوکرات این‌ است تا رژیم سیاسی را مجبور سازند که پای شان را بر گلوی مردم بیش‌تر فشار دهند. در غیر این صورت، کار به قاتل اقتصادی واگذار خواهد شد.

روشن‌فکران اقتصادی پاکستان برای مشکلاتی‌که بالای پاکستان فشار آورده، فرمول مشخصی دارند. هر دولت یکی پس از دیگری به شکل مستمرانه در تلاش تطبیق این امر بوده اند، که این شامل افزایش صادرات، حواله‌ها، سرمایه‌گذاری خارجی، شبکه مالیاتی، اسناد اقتصاد و در عین زمان کاهش واردات و کسر حساب‌های مالی و جاری می‌باشد. پس از ناکامی این تلاش‌ها، صندوق بین‌المللی پول دولت را مجبور می‌سازد تا اقدامات کوتاه مدتی را به کار گیرند، که قیمت‌های تیل، گاز، برق، نرخ‌های مالیات، خصوصی‌سازی املاک عمومی و دولتی را افزایش داده و در عین حال مصارف انکشافی را کاهش دهند. این امر سبب رکود اقتصادی، بی‌کاری مردم و افزایش تورم می‌گردد. سپس برای احیای اقتصاد با فشار دادن مردم برای دریافت مالیات و در عین زمان قرار دادن آن‌ها در دام قرض ربا خواران تلاش ناموفقی صورت می‌گیرد و گردش این چرخۀ معیوب همین‌طور ادامه دارد.

زمان آن فرا رسیده تا اقتصاددانان نظام سرمایه‌داری به شکست ایدیولوژی خویش اعتراف نمایند! آن‌ها باید بپذیرند که در دیموکراسی، طبقۀ سرمایه‌دار از طریق نفوذ قانون‌گذاری و تسخیر نظارتی سود می‌برد و عواقب آن از طریق مالیات مستقیم و غیر مستقیم بیش از حد بر عهدۀ مردم عادی می‌باشد! آن‌ها باید اعتراف نمایند که پاکستان به سبب سود (ربا) خواری و به دلیل پرداخت سود هنگفت دچار خون‌ریزی مالی گردیده است! آن‌ها باید اعتراف نمایند که برق، نفت و گاز به دلیل خصوصی‌سازی از دسترس مردم خارج می‌گردد! آن‌ها باید بپذیرند که ارز فیات طوفانی از تورم را به جود آورده است؛ در حالی‌که تجارت داخلی و بین‌المللی را ارز طلا و نقره تثبیت می‌نماید. بگذارید تا اعتراف نمایند که سرمایه‌داری شکست خورده و در عین حال زمان آن فرار رسیده تا مشکلات به وجود آمده توسط آن را با تأسیس دوباره خلافت در جهان اسلام حل نماییم.

ای اهل قدرت و استقامت! دیگر نه پاکستان و نه مردم آن توان انجام آزمایش‌های بیشتر را دارند! خلافت مشکلات اقتصادی پاکستان را توسط حاکمیت شریعت اسلامی حل خواهد کرد. خلافت این امت را با وحدت بخشیدن جهان اسلام و تطبیق مبدأ/ایدیولوژی اسلامی به اذن الله ^{سبحانه و تعالی} به سوی احیای‌آن رهبری خواهد کرد. بیرون شوید و برای تطبیق وحی الله ^{سبحانه و تعالی} ما را نصرت (حمایت مادی) نمایید.

﴿وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ﴾ [مائده: 66]

ترجمه: اګر (اهل کتاب) تورات و انجیل را و آنچه که به آن ها نازل ګردیده است، اقامه (تطبیق) می‌نمودند، آن‌گاه از بالای سر و از زیر پاهای خویش روزی می خوردند.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه پاکستان

 مترجم عبدالرحمن قاطع