طبق اطلاعات بانک دولتی پاکستان در سال 2018، رقم گردش اسعار به 44 تریلیون روپیه می‌رسید؛ اما امروز این رقم به 80 تریلیون رسیده است. بنابرین، فقط در چهار سال، حکام  36 تریلیون پول را چاپ نموده‌اند؛ این 71 فیصد افزایش پول را در رقم گردش نشان می‌دهد. درحالیکه، افزایش تولیدات در طی چهار سال اخیر حتی به 15 فیصد هم نرسیده است. نتیجه آن شد که  قیمت سالیانه تورم به یک ریکورد شکننده 31 فیصدی رسید. پس تا زمانی‌که اسعار به طلا و نقره باز نگردد، حکام جهت پوشانیدن کسر مالیات توسط چاپ نمودن پول‌ همین‌طور ادامه خواهند داد. طوری‌که روپیه قدرت خرید خود را از دست داده است، و حال این مردم خواهند بود که "مالیات تورم" را با اشک‌ها، عرق و خون خود می‌پردازند.

تحت شرایط توافق‌نامه با بانک جهانی، دولت نمی‌تواند مستقیماً از بانک دولتی پاکستان قرضه بگیرد؛ بانکی که عملاً قرض‌داری‌هایش با چاپ نمودن بیشتر پول پوشانیده شده است. هدف از این وضعیت آن است تا حکومت اجباراً مالیات را بر مردم افزایش دهد. مفاد بانک‌های تجارتی خصوصی از زمانی‌که بانک دولتی از آن‌ها قرض می‌گیرد، افزایش یافته است؛ در حالیکه آن‌ها از بانک دولتی قرض می‌گرفتند. در نتیجه وضعیت امروزی چنین شده که 83 فیصد از قرضه‌های بانک‌های خصوصی توسط بانک دولتی گرفته شده است. بار‌ِ مالیات و قرضه افزایش یافته است؛ درحالیکه بانک‌های خصوصی همواره سود می‌برند. دولت نتوانسته که پرداخت منافع سالیانه بیشتر از 5200 ملیارد را توقف دهد، که بدین‌گونه با ختم تقریباً نیمی از مصارفات کسر مالیات نیز ختم می‌گردید. در عوض، دولت پیوسته پول‌ چاپ نموده و مردم را حتّی از دو وقت نان در یک روز نیز محروم می‌کنند.

طلا و نقرۀ اسلام دولت را مکلف می‌سازد تا نظم مالی را مراعات نماید. دولت می‌تواند فقط چاپ‌های را صادر کند که به‌طور کلی پشتوانۀ طلا و نقره را با خود داشته باشد. پس، دولت نمی‌تواند بیشتر از عواید خود تحت شرایط عادی مصرف نماید. دولت مکلف است تا مخارج خود را در داخل محدوده عواید خود از طریق درآمد‌های شرعی، مانند زکات و خراج نگهدارد. با محدود ساختن چاپ پول‌ در خلافت، تورم فاحش به‌طور کلی از بین می‌رود. حتی در حالات اضطراری، دولت خلافت جهت پوره نمودن مصارف برای یک بار بالای مردم مالیات وضع می‌کند و یاهم از مسلمانان ثروت‌مند قرضه‌های بدون سود اخذ می‌کند. هیچ‌گاهی دولت چاپ پول‌ را بدون پشتوانه ذخیره‌ طلا و نقره صادر نمی‌کند. دولت خلافت هرگز سیاست انبساطی مالی را هر از گاهی‌که سرعت چرخش اقتصادی به طور مصنوعی افزایش یابد، اخذ نمی‌نماید. نظام سرمایه‌داری غربی از این طریق می‌خواهد تا به رکود اقتصادی خاتمه دهد، اما این منجر به تورم می‌گردد. پس برخلاف نظام اقتصادی سرمایه‌داری، اسلام از چرخه انفجار و رکود آزاد است. علاوه‌ بر این، استقلال یا حاکمیت اقتصادی دولت خلافت در مقابل هیچ کشور یا نهادی درمعرض‌خطر و یا مصلحت قرار نمی‌گیرد.

ای اهل قدرت و حمایت! الله سبحانه وتعالی در قرآن عظیم‌الشأن که آن را در ماه رمضان فرو فرستاده است، می‌فرماید:

﴿وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى﴾ [طه: 124]

ترجمه: و هركس از ياد من روی گرداند، در حقيقت زندگى تنگ و سختى خواهد داشت و روز رستاخيز او را نابينا محشور مى‌‏كنيم.

با عدم تطبیق دین الله سبحانه وتعالی از طریق نظام خلافت، زند‌گی ما در این دنیا و هم در آخرت نابود خواهد شد. ما بهترین اقتصاددان‌های نظام سرمایه‌داری را تجربه نموده‌ایم. جز رسوایی دیگر چیزی از آن‌ها ندیده‌ایم و زند‌گی و اقتصاد ما مهار گردیده است. بالای وضعیت مردم ما که به دو وقت نان در روز محتاج اند، رحم نمایید. پس، جلو بیایید و نصرت خود را برای تأسیس خلافت راشدۀ ثانی بر منهج نبوت عطا نمایید! فقط دولت خلافت می‌تواند که این وضعیت را از طریق نظام اقتصادی انقلابی اسلام تغییر دهد.   

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر ولایه-پاکستان

مترجم: ارسلان مبارز