(ترجمه)

هفت ماه است که شبه‌نظامیان حوثی، برادر ما "عبدالله احمد ناجی" را در زندان‌شان به نام "زندان مدینۀ صالح" در تعز، در ناحیۀ معاویه، نگهداشته‌اند. او بدون ارتکاب هیچ جرمی، مگر عضویت در حزب التحریر به زندان افتاده‌است؛ حزبی‌که حقیقت اختلافات و جنگ‌های جاری یمن را آشکار می‌کند؛ جنگی‌که این مردم و سرزمین‌شان را برای خدمت به دسائس کفار استعمارگر، نابود کرده‌است.

چون حزب‌التحریر هیچ سلاحی را به‌جز مبارزۀ فکری و سیاسی در دست ندارد و هرگز برای رسیدن به هدف‌اش به اقدامات عملی نظامی دست نمی‌زند، این شبه‌نظامیان از کلمۀ حقیقت هراسان اند. هرچند این شبه‌نظامیان از ضعف و تکبر رنج می‌برند، ولی مانند دیگر نظام‌های غیرعادلانه، به دستگیری افراد بی‌گناه می‌پردازند، خواه از حزب التحریر باشد یا عامۀ مردم. نه تنها این، بلکه بعضی از اعضای این نیروها، به بهانۀ شکایت‌های دروغین، به صورت گروهی به باج‌گیری و اخاذی پول‌های مردم می‌پردازند. این شبه‌نظامیان بی‌نظم و وحشی اند، طوری‌که نه برای این شخص یک محکمۀ مناسب فراهم کردند، نه به خانواده‌اش اجازۀ ملاقات با او را دادند و نه هم او را آزاد کردند؛ هرچند به کسانی‌که قضیه‌اش را دنبال می‌کنند، بارها وعده داده‌اند که او را آزاد می‌کنند. واضح است که آن‌ها در گروه‌شان اشخاص ظالم و دروغگو را استخدام کرده‌اند. باید گفت که هیچ قدرت و توانی جز الله سبحانه‌وتعالی نیست و ما به او توکل می‌کنیم که بهترین معتمدان است.

عجیب‌تر این‌که: از زمانی‌که آن‌ها کمیته‌های شکایات را افتتاح کردند، ما شکایات را یکی بعد از دیگری در مورد این قضیه به آنان ارائه کردیم، ولی مثل این‌که ما به نزد مرده‌ها دلیل می‌آوریم؛ ولی سرانجام می‌گویند که این قضیه باید به شخص دیگری راجع شود و کاری از دست آن‌ها ساخته نیست، مثل این‌که او اصلاً زندانی آن‌ها نیست.

ما مردم را از اخاذی بیشتر این شبه‌نظامیان با خبر و باحذر می‌کنیم. هرچند که اعمال‌شان بی‌رحمانه و مجازات‌شان سخت است، ولی الله سبحانه‌و‌تعالی وقت می‌دهد؛ اما از آن چشم‌پوشی نمی‌کند. تاریخ این‌ها را ثبت می‌کند و امت جنایاتی را که در برابر‌شان و در برابر کسانی‌که دعوت بخاطر تطبیق اسلام و تأسیس دولت اسلامی را حمل می‌کنند، مرتکب شده‌اند، نخواهد بخشید. اکنون دوباره از آنان می‌خواهیم تا آن‌هایی را که به ناحق و به بهانه‌های دروغین دستگیر کرده‌اند، رها کنند.

آنان دربارۀ کدام پیروزی اسلام حرف می‌زنند و دربارۀ کدام پیروزی اسلام شعار سر می‌دهند، در حالی‌که با دعوت برای تأسیس دولت آن مبارزه می‌کنند؟! آیا اسلام از اعمال و جرایمی خوشنود می‌شود که چهرۀ بدی را از آن منعکس کند، یا از دستگیری‌های غیرعادلانۀ مردم؛ اشخاصی‌که نان‌آور خانوادۀ‌های‌شان اند. آنانی‌که نان‌آوران خانوادۀ‌شان را از دست می‌دهند؛ در حالی عید را درمی‌یابند که نان‌آوران‌شان در زندان‌ها بسر می‌برند و خودشان تنها مایحتاج اولیۀ زندگی را دارند.

حزب‌التحریر، باوجود مخالفت‌های غیرعادلانه به خواست الله سبحانه وتعالی به راهش ادامه می‌دهد، طوری‌که نه از اعمال این حکام مستبد و ظالم متأثر می‌شود و نه از هدف و طریقه‌اش برمی‌گردد؛ بر طریقۀ رسول الله صلی الله علیه وسلم برای تأسیس دولت اسلامی استوار و ثابت قدم باقی می‌ماند تا الله سبحانه وتعالی نصرت داده و این مسلمانان ضعیف را در زمین‌اش قدرت دهد.

﴿إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ﴾

[غافر: ۵۱]

ترجمه: یقیناً ما پیامبران خود و کسانی را که ایمان آورده‌اند، در زندگی دنیا و روزی‌که گواهان(برای گواهی) بر خیزند، یاری می‌کنیم.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه یمن