امریکا در پیمان‌شکنی ریکارد جهانی قایم کرده‌است. این کشور پس از جنگ جهانی دوم، زمانی که به عنوان قدرت‌برتر در موقف جهانی ظهور کرد. از همان روزهای نخست دیپلوماسی‌اش به پیمان‌شکنی آغاز شد. چنان‌چه:

• در سال 1944م و در پایان جنگ جهانی دوم، امریکا در کنفرانس «بروتون وودز» توافق نمود که «طلا» پشتیبانه‌یی دالر می‌باشد؛ یعنی «یک انس طلا را به ارزش 35 دالر تعیین کرد». اما در سال 1971 ریچارد نیکسون رئیس جمهور وقت، این پیمان را زیرپا گذاشت. از آن زمان تاکنون دالر بدون پشتیبانه‌‌ی طلا، داد و ستد می‌شود.
• در گرماگرمِ جنگ سرد، امریکا در برابر اتحاد جماهیر شوروی با همکاری‌های اقتصادی-سیاسی، پشتیبانی‌اش را از دولت وقت چین اعلام نمود. اما پس از سقوط شوروی، امریکا برخلافِ پیمان با چین، از تایوان و هند حمایت کرد. علاوه بر آن، در سال 2018 دونالد ترامپ با تعیین 20 درصد تعرفه‌های گمرکی، جنگ بزرگ اقتصادی را علیه چین به راه انداخت.
• تعهدشکنی امریکا با کوریای شمالی. در سال 2007 جورج بوش رئیس جمهور امریکا توافق کرده بود که در صورت تعطیلی نیروگاه‌های هستوی، امریکا در مقابل به کوریای شمالی مواد نفتی کمک خواهد کرد. باوجود تعطیلی برنامه‌ی هستوی، امریکا با کوریا همکاری نکرد، بلکه تاکنون شدیدترین تحریم‌های اقتصادی را بر پوینگ‌یانگ وضع نموده‌است.
• پس از حمله بر عراق و افغانستان، فشارهای امریکا بر معمر قذافی رهبر اسبق لیبیا به هدف خلع سلاح هستوی بیشتر گردید، تا این‌که در سال 2003 بر مبنای خواست غرب، معمر قذافی برنامه هسته‌یی‌اش را در برابر همکاری‌های اقتصادی و امنیتی از جانب امریکا، تعطیل نمود. اما دولت امریکا باجود اعتراضات گسترده مردم، هیچ‌گاه به وعده خود وفا نکرد، تا جایی که در اعتراضات سال 2011 امریکا یکجا با ناتو، علیه قذافی دست به حملات نظامی و سرنگونی قذافی زدند. از آن زمان تاکنون رقابت میان کشورهای اروپایی و امریکا در لیبیا هزاران قربانی می‌گیرد.
• تعهدشکنی امریکا در برابر صدام حسین رئیس جمهور عراق. امریکا باجود توافق صدام مبنی بر حضور بازرسان سازمان ملل در عراق و نیز موجودیت شواهد کافی مبنی بر عدم داشتن سلاح‌های کشنده‌ی کیمیاوی، به آن کشور حمله نظامی کرد. از زمان حمله امریکا به بعد کشتار و قتل در عراق چنان جریان دارد که حتا منطقه را فرا گرفته‌است.
• خروج امریکا از پیمان «تجارت آزاد موسوم به پیمان ترانس پاسیفیک(TPP)». این پیمان در سال 2016 میان امریکا و 11 کشور دیگر پس از 7 سال مذاکره و گفتگو، به امضا رسید. اما دونالد ترامپ پس از رسیدن به قدرت فوراً از آن خارج گردید.
• خروج امریکا از سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی ملل متحد(یونسکو). دونالد ترامپ در سال 2017 در اعتراض به آنچه که «جانب‌داری ضد یهود» عنوان نمود، از سازمان یونسکو خارج گردید. در جهان معروف است که امریکا همواره چه با حضور و یا خروج‌اش از نهادهای بین‌المللی بر مبنای استفاده‌ی ابزاری استوار است. چنان‌چه در سال 1984 و در زمان ریاست جمهوری رونالد ریگن، به بهانه‌ی جانب‌داری ایدیولوژیک «یونسکو» از اتحاد شوروی، از این سازمان خارج گردید. بعد در سال 2002م دوباره به آن پیوست، و اما این‌بار به بهانه‌ی جانب‌داری «یونسکو» از تجاوز دولت یهود بر مردم فلسطین، از این سازمان خارج گردید.
• «نیکی هیلی» سفیر امریکا در سازمان ملل، سال گذشته(2018) با انتقاد تند از «شورای حقوق بشر» سازمان ملل مبنی بر انتقاد این سازمان بر تجاوز و کشتار مردم غزه توسط دولت یهود، از این سازمان خارج گردید. هرچند نهادهای بین‌المللی همواره در اختیار امریکا و غرب قرارداشته، اما زمانی که اندکی‌ترین رفتار خلاف خواست امریکا مطرح می‌گردد با انتقاد و هشدار از آن یا خارج می‌شود و یا آن را مورد تحریم قرار می‌دهد.
• خروج امریکا از پیمان تغییرات اقلیمی پاریس. امریکا در حالی که خود از بزرگ‌ترین تولید کننده‌گان گازهای گلخانه‌یی است، و نیز قبلاً در زمان ریاست جمهوری بارک اوباما با بیش از 140 کشور جهان پیمان اقلیمی پاریس را امضا کرده بود. اما پس از به قدرت رسیدن ترامپ یک‌سره از پیمان تغییراتی اقلیمی خارج گردید.
• امریکا از پیمان منع سلاح هستوی یا «برجام» با ایران خارج شد. در سال 2018 دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا اعلام نمود که از توافقنامه هستوی با ایران خارج شده‌است. این حالی است که پیمان برجام پس از 10 سال تلاشِ دیپلوماتیک و با تاییدی و ضمانت شورای امنیت سازمان ملل، به امضا رسیده بود.
• در افغانستان، امریکا با وجود امضای پیمان استراتیژیک و پیمان امنیتی، پاکستان بارها بر قلمرو افغانستان حملات راکتی نموده‌است، و در چند مورد جنگنده‌های روسی از خاک تاجکستان بر قلمرو افغانستان بم‌باردمان کرده‌اند، اما امریکا باجود امضای پیمان امنیتی هیچ نوع عکس‌العملی از خود نشان نداده‌است. این‌ها تنها چند نمونه از پیمان‌شکنی‌های سیاسی، اقتصادی و نظامی امریکا در سطح جهان هستند که از آن یادآور شدیم.

با توجه به این، چه تضمینی وجود دارد که طالبان در صورت توافق احتمالی با امریکا، آنچه را که توافق می‌نمایند، پابرجا باقی ماند. فرض بر این‌که امریکا پس از توافق با طالبان تمام نیروهایش را از افغانستان خارج نمود، چه تضمینی وجود دارد که امریکا بار دیگر به ده‌ها بهانه وارد خاک افغانستان نشود؟ هرچند برنامه چنین نیست، زیرا مقامات بلند پایه‌یی امریکایی تاکنون بارها بر حضورشان در افغانستان تاکید کرده‌اند.

یکی از ویژه‌گی‌های مسلمان،‌ حزب و گروه اسلامی آن است که با تعقل و برمبنای احکام شرعی عمل نماید. چنان‌چه مفهومی از گفته‌ی پیامبر اسلام است که مسلمان از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود. بنابرین با توجه به گذشته‌یی پیمان‌شکنی‌های گسترده‌ی امریکا، چه تضمینی وجود دارد که این‌بار امریکا با طالبان صادق باشد؟ آنچه که عقد پیمان با امریکا جز ذلت، شکستِ غیرت مسلمان و گروه اسلامی و سرانجام انتحار سیاسی چیزی دیگر را در پی ندارد.

احمدصدیق احمدی