(ترجمه)

ممکن کسی‌که عنوان را می‌خواند گمان کند: من مردی را که برای او احترام قائل هستم، بستگی ارثی داشته باشم و یا این‌که در ستایش او اغراق می‌کنم؛ اما واقعیت چیز دیگر‎ی‌ست.

شناختی‌که من از "نوید بت" دارم، او در راه دعوت، متین و استوار بود. این خصوصیات باعث شد است که او را شیر توصیف کنم. این توصیف واقعاً مطابق و مناسب وی است و مرا واداشت تا از شجاعت و جسارت ناطق حق وصف کنم. فعالیت نوید بت چالش جدی بر نظم نظام سکولار در پاکستان بود؛ نظامی‌که بالای گرده‌های امت در آن‌جا قرار گرفته است و نوید بت ترسی از دستگیری‌اش نداشت. او در راه حق تلاش ورزید و مانند شیر امت، "حمزه پسر عبدالمطلب" کاکای رسول الله ﷺ، می‌ماند که در مقابل مردم در وسط کعبه شریف سیلی‌ای محکمی به صورت ابوجهل زد، از آن جایی‌که ابوجهل می‌خواست سلطه و قدرت خود را بر آن‌ها تحمیل کند. در وقت و زمانی‌که اکثر افراد از جمله بزرگان قوم و علماء از انجام دعوت به سوی خلافت ترس داشتند؛ ولی نوید بت با اسم حقیقی، نه مستعار در راه دعوت منحیث سخنگوی حزب سخت تلاش داشت. او توسط نیروهای شیطانی رژیم‌های موجود در بلاد اسلامی در صدر لیست آزار و شکنجه قرار گرفت. قسمی‌که اصحاب کرام در آزار و شکنجۀ کفار قریش قرار داشتند. بنابر این، نوید بت فرزندی از شیر فرزندان اسلام (کاکای محمد ﷺ) حق دارد به عنوان شیری از شیران امت وصف شود.

کسانی‌که این سطرها را می‌خوانند، گمان می‌برند که نوید بت شخصی دلیری است و این صفت وی را قادر ساخته تا نظام‌ها را به چالش بکشد و برای اقامۀ خلافت بر منهج نبوت تلاش کند؛ اما حقیقت این است که او فوق آن صفات است. در واقع شخصیت او از رهبری واقعی برخوردار بوده و کسی‌که رهبر حقیقی باشد تنها شجاعت برایش کافی نیست، بلکه باید از ویژگی‌های دانایی و حکمت برخوردار باشد و این عناصر در نوید بت وجود داشت.

من در این قسمت موقفی را به یاد می‌آورم که دوباره در ذهنم ظاهر شد و او سخن نوید بت است که در اوایل سال 2003 در بارۀ طرح تضعیف سرزمین‌های قدرتمند اسلامی از جمله پاکستان را در زمان حاکمیت پرویز مشرف مطرح کرده بود. دولتی‌که اقدامات سیاسی و نظامی شدیدی را برای مصالح و منافع امریکا در منطقه و به‌ویژه در افغانستان انجام داد. آن زمان هند از ترس قدرت پاکستان و سربازان مجاهدش می‌لرزید.

من تعجب می‌کنم که چگونه او (نوید بت) به این حقیقت دست یافت؛ حقیقتی‌که برای عام مردم، سیاست‌مداران و اندیشمندان واضح نبود؛ مگر پس از طرح «بیکرها ملتون» که توسط جورج بوش مطرح شد. با این حال این قهرمان عجیب دلیل آن را می‌دانست؛ پس سبب شناخت نوید؛ کشف و افشاء در مورد طرح‌هایی بود که پاکستان را از نگاه اقتصادی و نظامی و هم‌چنان از نظر فرهنگی و اجتماعی تضعیف کرده بود. همان طور که در توصیه‌ها و یادداشت‌های بیکرها ملتون آمده بود.

این امر به دلیل فدا کاری و مراقبت از امور مردم جهت پیگیری وقایع جاری در سطح محلی، منطقوی و بین‌المللی و پیوند دادن این وقایع با آن‌چه در زمین اتفاق می‌افتد، است و او به این حقیقت رسید. گرچه بسیاری از تحلیل‌گران سیاسی و مراکز تحقیقی و استراتژیک از جمله مراکز دولتی و نظامی موجود در پاکستان موفق به درک این تحلیل نشده بودند. همۀ آن‌ها حتی در مورد سیاست‌های اتخاذ شده توسط رژیم‌های تعقیب‌گر علیه دولت پاکستان هشدار ندادند که از روز اول هدف آن نابودی قدرت پاکستان و تبدیل آن به یک دولت تابع امریکا بود؛ نه حرکت و قوت دارند و نه لیاقت؛ پس علاوه بر ناتوانی آزادسازی کشمیر حتی قادر به حمایت ضعیفان در کشمیر نیست.

نوید مرد مبارز و توانایی‌ست و ما نگران از کسی نیستیم ‌که در دست ربّ خود باشد که به بندگانش لطف دارد و آن محبوب نگهبان پیروزمند است. حادثه‌ای که برای برادر ما اتفاق افتاده، آن را از جانب الله می‌دانیم و شکی نیست که در دنیا و آخرت برای او بهتر است و دلیلی است بر این‌که او از اهل دین و ایمان است.

عَنْ مُصْعَبِ بْنِ سَعْدٍ، عَنْ أَبِيهِ، قَالَ: "قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَيُّ النَّاسِ أَشَدُّ بَلَاءً؟ قَالَ:«الأَنْبِيَاءُ ثُمَّ الأَمْثَلُ فَالأَمْثَلُ، فَيُبْتَلَى الرَّجُلُ عَلَى حَسَبِ دِينِهِ، فَإِنْ كَانَ دِينُهُ صُلْباً اشْتَدَّ بَلَاؤُهُ، وَإِنْ كَانَ فِي دِينِهِ رِقَّةٌ ابْتُلِيَ عَلَى حَسَبِ دِينِهِ، فَمَا يَبْرَحُ البَلَاءُ بِالعَبْدِ حَتَّى يَتْرُكَهُ يَمْشِي عَلَى الأَرْضِ مَا عَلَيْهِ خَطِيئَةٌ» (صحيح الترمذي)

ترجمه: مصعب بن سعد از پدرش روایت می‌کند که وی گفت: گفتم ای رسول الله، کدام مردم بیشتر آزمایش می‌شوند؟ گفت: پیامبران بعد شریف‌تر؛ پس شریف‌تر؛ بعد مردی بر حسب دینش و اگر در دین او لطافت وجود داشت؛ پس بر اساس دین خود آزمایش خواهد شد تا زمانی‌که بنده الله را رها نکند و روی زمین قدم بگذارد، آزمایش از او دور نخواهد شد.

بنابر این، برادر ما نوید بت چیزی جز از متاع این جهان که متاع پوچ است، از دست نداد. حقیقت این است که بازنده در میان حق و باطل فقط اصحاب باطل هستند؛ اگر زمان با آن‌ها ادامه یابد پایان می‌یابند؛ پس شکنجه و عذابی‌که حکمرانان جبار بر حمل‌کننده‌های دعوت اعمال می‌کنند؛ کوچک‌تر از عذاب آخرت است و عذاب آخرت بزرگ‌تر از هر عذابی است.

قال رسول الله ﷺ «إِنَ اللَّه لَيُمْلِي لِلظَّالِمِ فَإِذَا أَخَذَهُ لَمْ يُفْلِتْهُ»

ترجمه: رسول الله ﷺ می‌فرمایند: الله به ظالم مهلت می‌دهد؛ پس اگر او را گرفت، وی را رها نمی‌کند.

نویسنده: بلال مهاجر – ولاية باكستان

مترجم: پارسا امیدی