(قسمت دوازدهم)

(ترجمه)

در بخش قبلی، در مورد موقف و موضع مسلمانان بطور کلی در قبال تلاش­های غرب برای ادغام و دخیل­سازی رژیم یهود در محیط و سرزمین­های اسلامی و شکست مفتضحانه‌ای که با آن مواجه شد، صحبت کردیم... اما مسئولیت مسلمانان در قبال مسجدالأقصی و اطراف مبارک آن جزء اجتهادات مسلمانان نبوده؛ بلکه از طرف شریعت تعیین و واجب شده است. بیت المقدس واقعیتی شبیه به آنچه امروز در آن بسر می­بریم را تجربه کرده است. آنجا که صلیبیان پادشاهی اورشلیم را در سال 1099م تاسیس کردند و اکثر شهرهای ساحلی و مرکز فلسطین را اشغال و تحت تصرف خویش درآوردند و آن‌ها را تابع حکومت خویش کردند؛ مثل عکا، قیساریه، بیسان، طبریا، رمله، اللد، عسقلان، غزه، نابلس، بیت لحم و شهرهای از این قبیل.

علمای مسلمانان در عصر صلیبیان راه مبارزه با صلیبیان را بر اساس فهم قرآن و سنت تعیین و مشخص کردند، مانند: ابن جوزی که خطبه معروف خود را از مسجد بنی امیه ایراد کرد و مردم را تشویق به جهاد کرد. ابن تیمیه که در جنگ صلیبی با لشکریان همراه بود و از طرفداران و دعوتگران وحدت در بین مسلمانان بود، ابوالحسن علی بن مسلم دمشقی و طاهر بن نصرالله که کتابی را در فضیلت جهاد در عصر نورالدین نوشت، شیخ ابوالقاسم انصاری که در وقت حمله صلیبیان به قدس در آنجا قاضی بود، شیخ ابوالقاسم رازی که در دفاع از بیت المقدس به شهادت رسید، فقیه ابوعبدالله حسین بن حسن شهرستانی که همرای لشکریان به طرف انطاکیه بیرون رفت و در آنجا به شهادت رسید و امام ابوالوفاء بن عقیل حنبلی و قاضی ابوالفضل بن الخشاب که رهبری جهاد علیه صلیبیان را به عهده داشت، مخصوصاً در جنگ بلاط. ده­ها عالم و واعظ دیگر نیز وجود داشتند که مجال ذکر اسامی شان نیست که جهاد با صلیبیان را رهبری کردند و بسوی آزادسازی بیت المقدس که از زمان فتح‌اش در عصر عمرفاروق سرزمین خراجی گردیده است، دعوت کردند و لزوماً تأکید ورزیدند که سفرگاه رسول الله صلی الله علیه وسلم باید از پلیدی صلیبیان پاک گردد و غیرت و شجاعت را در دل­ امت اعم از حکام و مردم برانگیختند و در این راه جام شهادت را نوشیدند و نتیجه تلاش‌شان این شد که مسلمانان قیام کنند و وحدت خود را بازیابند، که ابتداء آل زنگی سپس ایوبیان و ممالیک و سلاطین مصر قیام نمودند و این سرزمین­ها را از نجاست صلیبیان یکی پس از دیگری پاک ساختند و مسجدالأقصی و بیت المقدس را در سال 583م آزاد ساختند.

وجیبه و مکلفیت شرعی امت اسلامی در این عصر:

1-      اتحاد تحت لوای اسلام و تطبیق همه­جانبۀ دین اسلام؛ همانگونه که مردم مصر و شام قبل از فتح صلاح الدین ایوبی متحد شدند.

2-      برکناری همه حکام مزدور و دست­نشاندۀ غرب و فسخ تمام توافق­نامه­ها و معاهدات قبلی.

3-      بسیج امت اسلامی در مقابله و مبارزه با یهود و صلیبیان جدید در نبردی سرنوشت‌ساز و برانگیختن روحیه جهاد در میان امت؛ همانگونه که آل زنگی، ایوبیان و سلاطین چنین کردند.

4-      بیرون کشیدن درخت نجس و سمی یهود از سرزمین مبارک تا هیچ اثری از آن­ها در آنجا باقی نماند و سرمشق  و عبرت قرار دادن شان به جنایت­کاران غربی که آن‌ها را حمایت و پشتیبانی می­کنند.

5-      بازگشتاندن بیت المقدس به سپر امت (خلافت اسلامی) همانگونه که در گذشته بخشی از ولایه شام بود.

این اقدامات نه با آرزو محقق می­شود و نه هم تنها با دعا، بلکه امت برای تحقق آن باید که فداکاری­های زیاد و بزرگی را بدهد. اول­تر از همه، امت باید به دور فرزندان مخلص خود گرد آید؛ همان کسانی‌که اسلام ناب و مطهر را حمل می­کنند و غیر از خود؛ نیروهای ملی­گرا، میهن­پرست و حتی گروه­های جعلی اسلامی که از اسلام جز اسم آن چیزی دیگری را نمی‌شناسند رد می­کنند.

حالا وقت آن فرا رسیده که آخرین زاویه این موضوع را بیان داریم و آن عبارت است از: بیت المقدس جرقه تغییر و تحول بوده و مرکز دارالاسلام در آخرالزمان می­باشد.

در حقیقت، بیت المقدس نزد الله سبحانه وتعالی و نزد امت اسلامی با اهمیت و عزیز بوده و اگر مسلمانان برای جهاد بسویش فراخوانده شوند و زمینه آن بطور واقعی مهیا شود، خواهی دید که میلیون­ها تن از مسلمانان در مرزهای آن در انتظار جهاد صف می­کشند.

غصب بیت المقدس جرقه تغییر و تحول امت بوده که در طول تاریخ اسلام سه بار امت اسلام را وحدت بخشیده است: بار نخست در عصر صلیبیان، بار دوم در عصر مغول­ها و بار سوم در عصر ممالیک و سلاطین. نخستین امتیاز بیت المقدس که در زیر چتر یهود و سلطه یهود بسر می­برد اینست که سبب می­شود تا امت را بسوی وحدت بخاطر بازگشتاندن مجد و عظمت اسلام سوق دهد و سپس امت آن را آزاد سازد. بلی، نخستین اثری‌که غصب مسجدالاقصی مبارک توسط یهود به میان آورد؛ تأسیس حزب التحریر بود که بسوی آزادسازی امت از شر حکام آن و آزادسازی آن از افکار منحط و آزادسازی سرزمین­های اسلامی از جمله مسجدالاقصی مبارک دعوت می­کند.

حالا می­رسیم به زاویه اخیر و آن؛ آینده بیت المقدس در زیر چتر خلافت راشده ثانی و قبل از این، از آینده این امت بزرگوار که رب آن توصیفش نموده است، تذکر بعمل می­آوریم. الله سبحانه وتعالی فرموده است:

﴿كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ﴾ [آل عمران: 110]

ترجمه: شما (ای مؤمنان) بهترین امتی هستید که به سود مردم آفریده شده اید (مادامی‌که) امر به معروف و نهی از منکر می‌نمائید و به الله ایمان دارید.

و فرموده است:

﴿أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَ فَرْعُهَا فِى السَّمَاءِ* تُؤْتِى أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ﴾ [سوره ابراهیم: 24-25]

ترجمه: بنگر که الله (سبحانه و تعالی) چگونه مثل می­زند: سخن خوب به درخت خوبی می­ماند که تنه آن (در زمین) استوار و شاخه­هایش در فضا (پراکنده) باشد. بنا به اراده و خواست الله هر زمانی میوه خود را بدهد (و دائما به بارنشسته و سرسبز و خرم باشد). الله برای مردم مثل­ها می­زند تا متذکر شوند (و پند گیرند).

و رسول الله صلی الله علیه وسلم این امت را این‌گونه توصیف نمودند:

«مَثَلُ اُمَّتِی کَمَثِلِ الغَیثِ لَایُدرَی اَوَّلُهُ خَیرٌ اَو آخِرَهُ» (مسند امام احمد)

ترجمه: مثال امتم، هم‌چو بارانی­ست که معلوم نیست اول آن خیر است و یا آخر آن.

و فرموده است

«لَا تَزَالُ طَائِفَةٌ مِنْ أُمَّتِي ظَاهِرِينَ عَلَى الْحَقِّ لَا يَضُرُّهُمْ مَنْ خَذَلَهُمْ حَتَّى يَأْتِيَ أَمْرُ اللَّهِ وَهُمْ كَذَلِكَ» (مسلم)

ترجمه: همیش و بطور مداورم در میان امتم، گروهی هستند که پشتیبان و حامی حق بوده و آنانی­که آنان را رها نموده اند و به شکست مواجه ساخته اند؛ نمی­توانند به آن­ها ضرری برسانند و آن­ها به همین منوال وجود خواهند داشت تا آنگاه که فرمان الله فرا رسد (تا روز قیامت).

و فرموده است:

«بَشِّر هَذِهِ الأمّةِ بِالسَّناءِ، وَالتَمکِینِ فِی البِلادِ، وَالنصرِ وَالرِّفعةَ فِی الدّینِ وَ مَن عَمِلَ مِنهُم بِعَملِ الآخِرَةِ لِلدُّنیَا، فَلَیسَ لَهُ فِی الآخِرَةِ نَصِیبٌ» (امام احمد)

ترجمه: این امت را بشارت بده به: رفعت و سربلندی، سیطره بر سرزمین­ها، نصرت و رفعت در دین. بنابر این، هر کس که از آنان عمل آخرت را بخاطرت بدست آوردن دنیا انجام دهد، در آخرت برایش هیچ نصیب و بهرۀ نیست.

این امت، امت زنده و با نشاط بوده و هرگز نخواهد مرد و بیت المقدس قلب تپنده آن می­باشد و از آن؛ جرقه بیداری و نهضت امت سرچشمه می­گیرد. به یقین رسول الله بشارت دادند بر این‌که بیت المقدس در آخر زمان مرکز دار الاسلام می­شود و از آنجا لشکریان برای فتح سرزمین­ها روانه می­شوند و مخصوصاً شهر رم که بشارت فتح ثانی است که مقترن به فتح قسطنطنیه است. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«یَا اِبن حَوالَة، اِذَا رَأیتَ الخَلَافَةَ قَد نَزَلَت اَرض المُقَدَّسَةِ فَقَد دَنَت الزَلَازِلُ وَ البَلَابِلُ وَ الاُمُورُ العِظَامُ، وَ السَّاعَةُ یَومَئِذٍ اَقرَبُ مِنَ النَّاسِ مِن یَدِی هَذِهِ مِن رَأسِکَ» (رواه حاکم فی مستدرک)

ترجمه: ای ابن حواله! اگر ببینی که خلافت در سرزمین مقدس نازل شده است، (بدان) زلزله­ها و بلاها و امور بزرگ نزدیک شده است و قیامت در آن روز به مردم نزدیک از این دست من از سر توست.

امروز امت اسلامی مشتاقانه و بی­صبرانه منتظر آزادسازی مسجدالاقصی مبارک هست و آزادسازی آن وعده ربانی است، که الله سبحانه وتعالی در آیه قطعی­الدلاله آن را بیان داشته است و رسول الله صلی الله علیه وسلم در حدیث صحیح از آن یادآوری نمودند؛ الله سبحانه وتعالی فرموده است:

﴿عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَن يَرْحَمَكُمْ وَ إِنْ عُدتُّمْ عُدْنَا وَ جَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَٰفِرِينَ حَصِيرًا﴾ [إسراء: 8]

ترجمه: امید است پروردگارتان (بعد از بار دوم نیز اگر توبه کردید و از تباهکاری­ها و ستم­گری­ها برگشتید) به شما رحم کند (و شما را ببخشد) و اگر هم (به زشتی­ها و فساد) برگردید، ما هم (به مجازات و کیفرتان در همین جهان مثل بار اول و دوم که از بیت المقدس بیرون کشیده شدید) بر می­گردیم و دوزخ را (هم در آن جهان) زندان سخت وتنگ برای کافرانِ (چون شما) قرار می­دهیم.

رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«لَا تَقُومُ السَّاعَةُ حَتَی یُقاتِلُ المُسلِمُون الیَهُود، فَیَقتُلُهُمُ المُسلِمُونَ حَتَّی یَختَبِئُ الیَهُودِیّ مِن وَرَاءِ الحَجَرِ وَ الشَّجَرِ، فَیَقُولُ الحَجَرُ اَوِ الشَّجَرُ: یَا مُسلِم یَا عَبدُالله هَذا یَهُودِیّ خَلفِی، فَتَعَال فَاقتُلهُ، اِلَّا الغَرقَد، فَاِنَّهُ مِن شَجَرِالیَهُود»

ترجمه: قیامت برپا نمی­شود تا آنگاه که مسلمانان با یهود بجنگند، مسلمانان آنان را مورد کشتار قرار می­دهند تا آنجا که یهودی پشت سنگ و یا درخت پنهان می­شود و سنگ و یا درخت می­گوید: ای مسلمان ای بنده الله این پشت سر من یهودیی است بیا و آنرا بکُش، جز درخت غرقد که آن درخت یهودی است.

از او سبحانه وتعالی می­خواهیم که هرچه زودتر زوال این حکام مزدور و دست­نشاندۀ غرب را توسط شیران این امت فراهم سازد، تا این شیران بسوی وحدت بخشیدن سرزمین­های اسلامی حرکت کنند، مخصوصاً بسوی بیت المقدس که آن را از شر یهود آزاد و پاک گردانند. او سبحانه و تعالی شنوا و اجابت کننده است و سخن آخری و آن اینکه؛ حمد و ثنا و صفت تنها مختص ذات رب العالمین است.

نویسنده حمد طبیب

مترجم: محمد مزمل