بِسْـــمِ اللهِ الرَّحْمٰـــنِ الرَّحِيـــم

إِنَّمَا جَزَاء الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُواْ أَوْ يُصَلَّبُواْ أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلافٍ أَوْ يُنفَوْاْ مِنَ الأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ  "Allah'a ve Rasûlü'ne karşı savaşanların ve yeryüzünde (hak) düzeni bozmaya çalışanların cezası ancak ya (acımadan) öldürülmeleri, ya asılmaları, yahut el ve ayaklarının çaprazlama kesilmesi yahut da bulundukları yerden sürülmeleridir. Bu onların dünyadaki rüsvaylığıdır. Onlar için Âhiret'te de büyük azap vardır." ^{[el-Maide 33]}

 

Bu beldedeki mücrim patlamalar, masum kurbanların sayısını arttırmak ve kanlarını, bu beldenin dâhilindeki ve hâricindeki çatışma tarafları arasındaki karşılıklı mesajlaşmaların mürekkebi haline getirmek üzere süregelmektedir. Bugünkü Trablus patlaması, geniş çaplı cürümü ile gündeme damgasını vurdu. Öyle ki ardında onlarca ölü ve yaralı kurban ederek, bu beldenin zemîninde birbiriyle çatışan tarafların cürüm boyutuna yeni bir kanıt gösterdi.

Soruyu tekrarlıyoruz: Siyâsî çatışmanın yerli ve yabancı tarafları, insanların kanlarını, güvenliklerini ve geleceklerini karşılıklı mesajlaşmaların ve baskıların bir aracı haline getiriyorlarsa, insanların güvenliğini ve maslahatlarını korumada güvenlik birimleri'nin rolü nerede kalıyor? Buna cevap: Ne yazık ki güvenlik birimleri bizâtihi bu çatışmanın meydanlarından, hatta araçlarından biridir. Bu dehşetengiz cürümün fâilleri, üç yılı aşkındır Lübnan'ın tanık olduğu onlarca güvenlik ve politika cürümleri gibi fâil-i meçhul kalacaktır.

Bu facia, birbirleriyle çatışan iki grup arasındaki anlaşmaya binâen "Kontenjan" Hükümeti'nin güvenoyu almasının ertesi günü meydana gelmiştir. Bunun da hükümetin görevinin, gelecek ilkbahardaki milletvekilliği seçimlerini icra etmek olduğu üzerinde herkesin ittifak ettiği bir vakit olması, bu hükümetin, birbiriyle çatışan iki gruptaki tarafların girdiği seçim kampanyası meydanlarından biri olduğu anlamına gelmektedir. Gerçek şu ki aslında sorun, ne güvenlik sorunudur, ne seçim sorunudur, ne de hayatî bir sorundur. Bilakis sorun, beceriksiz bir varlık ve kıytırık yapıya sahip bozuk bir nizâm krizidir.

Zîra önceki Cumhurbaşkanının görev süresi dolunca, makamı aylarca boş kaldı, bunun öncesinde taifelerden birini temsîl eden bakanlar hükümetten çekildi, Lübnan'ın yarısına önderlik eden muhâlefet, hükümetin meşru olmadığını ve dolayısıyla Lübnan'da hiçbir yürütme organı bulunmadığını ilân etti. Doha Anlaşması'ndan sonra ise, yeni bir Cumhurbaşkanı seçilince Hükümetin istifâ etmesi, yeni bir hükümet kurulması gerekti ve kurulan hükümetin başbakanının ilân edilmesi bir buçuk ayı buldu. Bu süre zarfında istifâ eden Hükümet işleri idâre ediyordu, ancak herhangi bir önemli siyâsî karar alma yetkisine sahip değildi. Hükümetin kurulmasından sonra yeni siyâsî çarpışmanın yörüngesi olan kabînenin şekillenmesindeki gecikme nedeniyle, güvenoyu almadan önce yaklaşık bir ay işleri idare etme (sürünceme) hükümeti olarak kaldı. Ardından bu şekillenmenin mecliste ele alınması, karşılıklı hakaretler ve çirkin ifâdeler haddine varacak düzeyde sözlü sataşmalara tanıklık ederek uzadı. Dolayısıyla bu Hükümet de, üyeleri arasındaki siyâsî savaşın bir meydanı olacaktır. Çünkü o, zırvaca Vatanî Birlik Hükümeti olarak isimlendirdikleri bir Kontenjan Hükümeti'dir. Ömrünün birkaç ay olacağı sanılan bu Hükümet'in önüne, milletvekilliği seçimleri yasasını çıkarması, ardından da bu mahzun beldede yeni bir kabilevî çarpışma başlatacak seçimleri icra etmesi gelecektir. Belde ve halkının başına neler getireceğini Allahu Te'alâ'dan başka hiç kimsenin kestiremeyeceği seçimlerden, vay bu beldenin haline! Bu seçimlerin yapılması halinde bile belde, tekrar hükümetin istifası, yeni bir hükümet kurmakla yeni bir başbakanın görevlendirilmesi, kabinenin şekillenmesi ve güvenoyu kampanyası şeklinde yeni bir sarmalın içine sürüklenecektir. Zîra her seçim, istifa, görevlendirme, hükümet kurma, kabine şekillendirme, güvenoyu oturumu, liyakat tartışması ve anayasal süreç ardından Lübnan halkı, fitnelerin, çatışmaların, patlamaların, sokak ve mahalle çarpışmalarının, havada uçuşan karşılıklı sataşmaların, kin, nefret ve öfke provokasyonlarının ateşi üzerinde evirilip çevrilecektir. İyi de böyle devlet olur mu hiç?!

Aklı başında herkesin örfünde siyâsî otoritenin görevi, ancak devleti, yani toplumu oluşturan siyâsî topluluğun kabul ettiği kanunları ve nizâmları infâz ederek insanların işlerini gözetmektir. Eğer siyâsî otorite olmasaydı, toplum kargaşa içerisine sürüklenir, orman kanunları hâkim olur ve insanların işlerinde düzensizlik oluşurdu. Dolayısıyla devletin başarısı; insanların işlerini gözetmedeki, örflerine, kanaatlerine ve ölçülerine göre toplumu düzenlemedeki başarı oranı ile ölçülür. O halde otorite; gerilimin, kaosun, parçalanmanın kaynağı olur, akımlar ve sözde siyâsî güçler arasındaki çatışmanın meydanı haline dönüşürse, meşru olduğunu nasıl iddia edecek?! Varlık gerekçesi ne olacak?!

Lübnan'daki sorun, karmaşık bir sorundur. Zîra bu devletin, üzerinde temerküz ettiği bir toplumu yoktur ve dolayısıyla insanlar bu devlet çevresine suni olarak toparlanmamış olsa, esâmisi bile kalmazdı. Gerek yürütme, gerek yasama, gerekse yargı olsun, bu devletin Lübnan'daki organları; ancak kendilerini taifeler olarak isimlendiren kabilelerin, makam, mevki, görev ve para sahibi olmak üzere pay ve hisse kapmak için rekabet ettikleri ve çekiştikleri bir çiftliktir. Zîra Lübnan'daki devlet, en iyimser olasılıkla, Lübnanlı kabîle şefleri arasındaki kontenjan paylaşımının yalancı şahididir, en kötümser olasılıkla ise aralarındaki çatışmanın meydanıdır, ancak her halükârda bölgesel ve devletlerarası güçlerin posta kutusudur. Burada mektuplar kan ve barut ile yazılır, buraya bırakılır, burada açılır ve burada okunur. İyi de böyle devlet olur mu hiç?!

Eğer devlet, Rasûlullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in tanımladığı gibi kendisiyle korunulan ve ardından savaşılan bir devlet olursa, ne güzel bir devlet olur. Fakat üzerinde korsanların çatıştığı, uğrunda insanların şereflerinin ve haysiyetlerinin ayaklar altına alındığı bir ganîmet olursa, eninde-sonunda mutlaka tarih çöplüğüne gider.

Ey Lübnan Halkı!

Kanlarınızı yakıt yapa yapa gelecek aylarda yaşanacak çarpışma, seçim sandıklarında oylarınızı gasp etmeye yönelik bir çarpışmadır. O halde sizleri ve kanlarınızı istismâr edenlerin çağrılarına mı icâbet edeceksiniz? Yoksa ülkeyi ve halkını, bölgesel ve devletlerarası güçlerin çatışmasına peşkeş çeken bu kokuşmuş fırkacı nizâmı reddettiğinizi mi ilân edeceksiniz?

Ey Müslümanlar!

Durumunuzun bozukluğunu ve sizlere tahakküm eden nizâmların akametini idrak etmeniz için daha ne kadar sıkıntılara, trajedilere ve felaketlere maruz kalmanız gerekecek?! Sizleri Batı hadâratından, hâkimiyetinden ve içerisinde bulunduğunuz felâketten kurtaracak İslâm yönetiminin ve devletinin kurulması dışında başka bir kurtarıcının olmadığını anlamanızın vakti gelmedi mi? Biliniz ki Hilâfet'in kurulması için çalışmanın külfeti, bozuk ajan nizâmların gölgesinde tek bir günün sıkıntılarına bile denk değildir, Ey Müslümanlar!

Sizleri, Rabbinizin Şeriatı'na dayanmayan tüm projeleri kaldırıp atmaya, ne besleyen ne de aç bırakan ara çözümleri reddetmeye davet ediyor, yegane köklü çözüm için çalışmak üzere azimlerinizi keskinleştiriyoruz.

أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ حُكْمًا لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ  "Yoksa onlar Cahiliyye hükmünün mü peşindeler? Akleden bir toplum için Allah'tan daha güzel hüküm veren kim olabilir?" ^{[el-Mâide 50]}

 

www.hizb-ut-tahrir.org | www.hizb-ut-tahrir.info | www.turkiyevilayeti.org |www.tahrir.info

 

Hizb-ut Tahrir'in Bangladeş'teki Resmî Sözcüsü ve Genel Koordinatörü Muhyiddîn Ahmed, bugün yayınladığı bir basın açıklamasında, demokratik sistemlerdeki seçimlerin aldatmacadan ibaret olduğunu söyledi. Geçmişte ülke, geçenlerde yapılan yerel seçimlere benzer pek çok seçimler yaşamış, hiçbir seçimde insanlar için herhangi bir değişim meydana gelmemiştir. Bilakis bu tür seçimler yoluyla Sömürgeci milletler, Bangladeş üzerindeki hâkimiyetlerini iyice pekiştirmişlerdir. Bunun için demokratik sistemlerde seçimler halkın halini asla değiştirmez.

Bu seçimlerden birkaç gün önce, dünya çapında Müslümanlar Hilâfet'in yıkılış gününü hatırlayıp ele aldılar. Artık kesin olarak netleşmiştir ki İslâmî Ümmet, bu kokuşmuş Kapitalist Demokratik sistemden kurtulmak ve Hilâfet Nizâmı altında yaşamak istemektedir. Son olarak Muhyiddîn Ahmed, Hilâfet'i kurmak için çabalarını artırmaları yönünde insanları teşvik etmiştir.

 

Yaklaşık bir haftadır bazı saygın, etkin, yetkin şahsiyetler ve kuruluşlar, özellikle el-Halîl şehrinde olmak üzere Hizb-ut Tahrir şebâbının önde gelen bazı şahsiyetlerine seslenerek Hilâfet Devleti'nin yıkılış yıldönümünü anma faaliyetleri kapsamında Hizb'in ilân ettiği etkinliklerin ertelenmesini talep ettiler. Nedeni ise Batı Şeria ve Ğazze'deki atmosfere hakim olan mevcut ayrılıkçı gerginlik, tansiyon ve kızgınlık halidir. Onlar, mevcut gerilim halinin bu etkinlikleri çizgisinden ve hedeflenen maksadından saptırmak için provokatörlere giriş kapısı aralayacağı yönündeki ciddî kaygılarını dile getirdiler. Bu talepler, 01.08.2008 Cuma günü ilâ 02.08.2008 Cumartesi günleri yoğunlaştı. Zîra el-Halîl şehrinin hayırlı evlatlarından bazıları, bu talebi önde gelen üç yerel gazetenin birinci sayfasında yayınladılar. Talebin metni aşağıdaki şekildedir:

بسم الله الرحمن الرحيم

Çağrı

Saygın, etkin, yetkin şahsiyetler, vatanî kurumların temsilcileri, el-Halîl Belediye Başkanı ve el-Halîl'deki vatanî güçlerin temsilcileri olarak, her zaman olduğu gibi sorumluluk bilincinde olmaları ve Filistin gündemindeki mevcut koşulları dikkate almaları için Hizb-ut Tahrir / Filistin'deki kardeşlere sesleniyoruz. Bizler, 02.08.2008 Cumartesi günü kararlaştırılan etkinliklerin ertelenmesi için bu nidâ ile sizlere sesleniyoruz. Bizleri, aramızı düzeltmeye ve fitneye engel olmaya alıştırıp bize hep bunu öğütleyenlerin bu nidâya icâbet edeceğinden emîniz. Muhakkak ki Allah, el-Muvaffik'tir.

Hilâfet Devleti'nin harcı olarak değerlendirdiğimiz, birçok faaliyetimize hep katılmış, fikirlerimize daima ihtimam göstermiş ve sıkıntılı anlarımızda sürekli yanımızda olmuş, bu nida sahiplerinden olan hayır ve fazilet halkımıza diyoruz ki; Müslümanların durumuna gösterdiğiniz ihtimâmdan, berrak etkinliklerimize şaibenin karışmaması ve Nübüvvet Minhâcı üzere Râşidî Hilâfet meselesine adanması için gösterdiğiniz gayretten ötürü sizlere müteşekkiriz. Biliyoruz ki sizleri bu talebe iten faktör, Müslümanların ve İslâm Dâveti'nin maslahatıdır. Dolayısıyla Allah, sizleri mübarek kılsın ve hayır ile mükâfatlandırsın. Taleplerinize aşağıdaki şekilde icâbet etmeyi kararlaştırdık:

1.   Hilâfet'in yıkılış yıldönümünü anma etkinlikleri ertelenmez, iptal edilir. Çünkü ertelenmesi ile vakti geçmiş ve Hilâfet Devleti'nin yıkılış yıldönümünü anmanın dışında farklı amellere dönüşmüş olur. Hele ki sizleri kaygılandıran koşulların yakın gelecekte ortadan kalkması beklenmemekteyken.

2.   Bu nedenle size ve taleplerinize saygımız ve sürekli katılmakta olduğunu etkinliklerimize gönül rahatlığı ile iştirak etmenize yönelik çabamız çerçevesinde, Kalkilya ve el-Halîl'de yapılacağı duyurulmuş iki yürüyüşü iptal etmeyi, ancak RamAllah ve Tulkerim'deki konferansları belirlenen programa göre gerçekleştirmeyi kararlaştırdık. Çünkü mezkûr kaygılarınız sırf yürüyüşlere ilişkindir.

Bu münâsebetle Filistin halkına ve tüm Müslümanlara aşağıdaki hususları beyân ediyoruz:

1.   Hilâfet'in yıkılış yıldönümünü anma etkinliklerimizi ilân ettiğimizden beri Otorite, korkutma ve yıldırma kampanyası yürüttü ve ardından bunu, bilfiil infâz ederek bu yıldönümündeki tüm etkinliklerimizi engelledi. el-Halîl'de hanımların konferansını engelledi, Beyt Lahim ve Cenîn konferansını engelledi, bunların hepsinde Hizb'in pek çok şebâbını tutukladı, konferans mekanlarını ve bağlantı yollarını adeta askerî abluka altına alarak insanlara coplarla saldırdı. Tüm bu korkutma ve yıldırma kampanyası, ardından bunların engelleme yoluyla infâz edilmesi ve ağızların kapatılması kesinlikle bizleri korkutamayacaktır. 31.07.2008 tarihli beyânımızda, Otorite'nin tüm tehditlerine ve yıldırmalarına rağmen etkinliklerimizi yapmayı sürdürmeye azmettiğimizi teyit etmiştik. Bunun içindir ki kararlarımıza etki etme noktasında Otorite'nin korkutmasının ve yıldırmasının bize göre hiçbir değeri yoktur ve bu icâbetimiz sadece, bu taleplerin değer verdiğimiz muhterem şahsiyetlerden gelmiş olmasındandır.

2.   Birebir görüşmeler veya yerel medya organları yoluyla yaşanan genel tartışmalar sırasında, böylesi bir atmosfer altındaki yürüyüşlerimizi sabote ederek doğru çizgisinden saptıracak provokatörler ve "kirli eller" sık sık gündeme geldi. Diyoruz ki bu hadiselerin yaşanmasının baş sorumlusu Filistin Otoritesi'dir. Çünkü Otorite'nin, cebir ve şiddet zoruyla da olsa meşru amellerimizi engellemeye yönelik ısrarı, bu ihtimâli kapı aralayan faktördür. Eğer Otorite, iç barışı korumada dürüst olsa, kimi kesimlerle hesaplaşma derdine düşmese, amellerimizi serbest bırakır, sakin bir seyir halinde olaysız yapılabilir ve herhangi bir güvenlik önlemi almasına gerek kalmaksızın sırf izlemekle yetinmesi yeterli olurdu. Otorite'nin güvenlik birimleri, Yahudi ordusu bir şehre veya bir köye girdiğinde görevini bitirene kadar tek tek saklanmıyor mu? İşte bu Otorite, bir taraftan "güvenlik" kuvvetlerini Yahudi ordusu karşısında saklanmaya zorlayıp Filistin güvenlik birimlerini görmekten rahatsız olmaksızın görevini tamamlamasına imkan verirken, diğer taraftan bir konferans veya yürüyüş ile Müslümanlara Hilâfet'i hatırlatmak istediklerinde Ümmetlerinin evlatlarına baskı yapmalarını ve onlara karşı aslan kesilmelerini istemektedir. Güvenliğin korunması ve bunun da amellerimizi yasaklamaya yönelik bir gerekçe olması hususunda Otorite'nin iddialarını yalanlayan faktör, Otorite'nin kapalı bir salonda hanımlara yönelik konferansı engellemesidir. Şimdi hanımların konferansı, vatanî güvenliğe yönelik bir tehdit midir yoksa Allah'a, Rasulü'ne ve mü'minlere yönelik bir düşmanlık mıdır?

3.   Bu sene kanuna göre Otorite'ye tebligatlar gönderdik ve önceki neşriyatta da bu tebligatların gerekçelerini ve şer'î hükmünü açıladık. Ancak Otorite, amellerimizi engellemek uğrunda kanunu çiğnedi, kuvvet kullanmak, yakalamak ve tutuklamak yoluyla amellerimize saldırdı, bu elîm yıldönümündeki amellerimizi sabote etti. Hukukçular, insan hakları aktivistleri ve benzeri kesimler olmak üzere kamuoyu ile ilgilenen herkes, amellerimizi Otorite'nin müdahalesi olmaksızın yapmamız için kanunun gerektirdiklerini yerine getirdiğimizi, Otorite'nin ise bu eylemleri ile haklarımıza saldırdığını ve kendi çıkarttığı kanunu kendisinin çiğnediğini teyit ettiler. Şunu da teyit ederiz ki Otorite, kendi kanunu çiğnemede ısrarla bu çizgiyi takip ederse adımına adımla karşılık vereceğiz ve uygun gördüğümüze göre tebligat göndererek veya göndermeksizin yürüyüşlerimizi yapacağız.

4.   Son olarak; gerek Filistin halkı, gerekse tüm Müslümanlar bilmelidirler ki siyâsî haklar olmak üzere -ki İslâm davetini taşımak bunların başında gelir- mevcut haklar, ne yöneticilerin, ne de yönetici kılıklı kimselerin bir lütfüdür. Aksine bunlar, Ümmet'in hakkıdır, vecîbesidir ve el-Mustafâ [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in hidâyeti üzerine seyretmek maksadıyla bunları söke söke almak için mücadele etmelidir. Nitekim SallAllahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur:  والله يا عم لو وضعوا الشمس في يميني، والقمر في يساري، على أن أترك هذا الأمر، ما تركته، حتى يظهره الله أو أهلك دونه "Vallahi, Ey Amca! Bu işi terk etmeme karşılık, güneşi sağ elime ve ayı da sol elime koysalar, yine de vazgeçmem! Tâ ki ya Allah, onu (İslâm'ı) izhâr eder, ya da ben onsuz helâk olurum."

وَاللّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ "Şüphesiz ki Allah, emrine ğâlibdir, muktedirdir. Velâkin insanların çoğu bunu bilmezler!" ^{[Yûsuf 21]}

Hayat, hak ile bâtıl arasındaki mücâdeleden ibârettir.  قُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ "De ki: Hak Rabbınızdan gelmiştir." ^{[el-Bakara 147]} Allah, hayatın esâsının İslâm Akîdesi'ne dayalı olmasını ve bu akîdeden kaynaklanan hükümlere göre bir hayat sürülmesini emreder. İşte hak yol budur, aksi ise bâtıldır.  قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَى  "De ki: Hidâyet (hak yol), ancak Allah'ın hidâyetidir." ^{[el-Bakara 120]}

Allah, hak yolu beyân etmek, örnek bir yaşantı ile öğretmek ve hakka dâvet etmek üzere nice Nebîler göndermiştir. O Nebîlere uyanlar hak yolun yolcuları olmuşlar, onlara karşı çıkan, onları inkâr eden, onlarla istihzâ eden, dâvetlerini reddedenler ise bâtıl yolda ilerlemişlerdir. Yazıktır ki insanların çoğu, hak yola tâbi olmaktan imtina etmiştir.  وَمَا أَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِينَ "Ne kadar fazla hırs göstersen de insanların çoğu mü'minlerden olmaz." ^{[Yûsuf 103]} Dolayısıyla Hakka tâbi olanlar hep az olmuşlar, ama Allah'ın yardımı sayesinde çoğu kez muzaffer olmuşlardır.

Bu mücâdele, Rasulullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem] zamanında da sürmüştür. Müslümanlar küçük bir azınlık iken karşılarındaki müşrik çoğunluğa meydan okumuşlar, nihâyetinde mücâdelelerini Allah'tan bir zafer, bir temkin ve mutlak bir egemenlikle taçlandırmışlardır. Ancak bu hâkimiyet sırasında bile, dünya nüfusunun çoğunu Müslümanlar oluşturmamıştır. Müslümanların siyâsî liderliği olan Hilâfet Devleti, Müslümanların Halîfesi Kânunî Sultân Suleymân Hân zamanında en geniş sınırlara ulaştığı halde, yine yeryüzünde insanların çoğu Müslümanlardan olmamıştır. Hilâfet Devleti yıkıldıktan sonra da bu gerçek geçerliliğini korumuştur. Fakat bu kez, Müslümanlar İslâm'dan uzaklaşmaya, İslâm'ın hükümlerinden yüz çevirmeye, başlarındaki hâin yöneticilerin ağırlıklı olarak devlet gücünü kullanarak izledikleri mücrim politikalar sonucu küfür nizâmlarına rıza göstermeye, hatta yanı başlarında kardeşlerinin kanları oluk oluk akıtılırken izlemekle yetinmeye başlamışlardır. Ne var ki her zamanda ve mekânda olduğu gibi, İslâm Ümmeti'nin bu en zorlu günlerinde de, hakka dâvet eden, hak yolunda ilerleyen bir azınlık varlığını korumuştur. Zaten bu, Rasulullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in de bir müjdesidir.  لا يَزَالُ مِنْ أُمَّتِي أُمَّةٌ قَائِمَةٌ بِأَمْرِ اللَّهِ لا يَضُرُّهُمْ مَنْ خَذَلَهُمْ وَلا مَنْ خَالَفَهُمْ حَتَّى يَأْتِيَهُمْ أَمْرُ اللَّهِ وَهُمْ عَلَى ذَلِك "Ümmetim arasında Allah'ın emri üzere kurulmuş bir ümmet sürekli var olmaya devam eder, ne onları yardımsız bırakanlar, ne de onlara muhâlefet edenler kendilerine zarar veremezler. Tâ ki onlar bu hâl üzereyken Allah emri, vaadi kendilerine gelir." ^{[İmâm Ahmed rivâyet etti]}

İşte şimdi Hilâfet'in yıkılışının Hicrî 87'inci yıldönümünde, bir kez daha hak ile bâtıl arasındaki mücâdelenin doğasını hatırlatıyoruz ve diyoruz ki hak ile bâtıl arasındaki mücâdele, İslâm ile Küfür arasındaki mücâdele ve Hilâfet'in yıkılmasından sonra Kâfirlerin ve ajanların baskılarıyla ibrâz eden sahîh şer'î delîllere dayalı aslî İslâm ile İslâm zannedilenler arasındaki mücâdele, küçük bir azınlığın büyük bir çoğunluğa karşı mücâdelesi şeklinde sürmektedir. Ancak burada kritik olan husus, insanın beşeri nazarla algılamaktan âciz olduğu azınlığın çoğunluğa gâlibiyetidir. Bunu da Rabbimiz [Subhânehu ve Te'alâ] şöyle bildirmiştir:    كَم مِّن فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللّهِ  "Nice az topluluklar, Allah'ın izniyle nice çok topluluklara gâlip gelmişlerdir." ^{[el-Bakara 249]}

Sayıları ne kadar az, güçleri ne kadar zayıf, etkileri ne kadar düşük olursa olsun, nihai başarı ve zafer mutlaka hak yolun yolcularının olacaktır.  وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ "Âkıbet muttakîlerindir" ^{[el-Kasas 83]} Bunu kavramak isteyenler, Allah'ın Kitâbı'nda mevcut pek çok kıssadan ibret almalı, tarihte kazanılmış başarıların temel öznesine bakmalı ve Rablerinin şu âyeti üzerinde derin derin düşünmelidirler:  إِن يَنصُرْكُمُ اللّهُ فَلاَ غَالِبَ لَكُمْ وَإِن يَخْذُلْكُمْ فَمَن ذَا الَّذِي يَنصُرُكُم مِّن بَعْدِهِ وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكِّلِ الْمُؤْمِنُونَ "Eğer Allah size nusret, zafer verirse, artık size hiç kimse gâlip gelemez. Eğer bırakıverirse, artık size kim nusret verir? O halde mü'minler ancak Allah'a tevekkül etsinler." ^{[Âl-i İmrân 160]}

Kendimize şöyle basit bir soru sorarsak akîdemizin kuvvet anlayışını rahatlıkla kavrarız: Düşünün ki siz, bir mermi ile ölebilecek kadar zayıf ve aciz bir varlık olduğuz halde, 6 milyarı aşan dünyadaki tüm insanları, yeryüzündeki tüm tankları, topları, füzeleri, uçakları, savaş gemilerini, nükleer bombaları sizin karşınıza getirseler ve bütün bunlar size karşı savaşacak olsa savaşı kim kazanır? Elbette siz böylesine muazzam bir kuvvet ve kalabalık karşısında birkaç milisaniye bile duramazsınız. Peki, Allah size dese ki; "Ey kulum! Onlardan korkma, Benden kork, onlara karşı sabırlı ol, Ben seninle birlikteyim ve seni mutlaka muzaffer kılacağım." Allah'ın bu desteğinden ve zafer vaadinden sonra, aynı soruyu kendinize tekrar sorun. İslâm Akîdesi'ne kesin delîller ile aklen ve kalben îmân etmiş herkesin vereceği cevap, bugünkü mantık sınırlarımıza göre oldukça şaşırtıcı bir şekilde aynı olacaktır: Karşısındaki güç ne kadar büyük olursa olsun, şüphesiz Allah'ın yardımına, desteğine ve vaadine müstahak olanlar kazanır. İşte gerçek güç budur!  وَقَالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً "Dediler ki: ‘Bizden çok daha kuvvetli kim vardır?' Görmediler mi ki kendilerini yaratan Allah, kendilerinden çok daha kuvvetlidir!" ^{[el-Fussilet 15]}

İşte şimdi Hilâfet'in yıkılışının Hicrî 87'inci yıldönümünde, bir kez daha tüm Müslümanları, bilhassa iktidar ve kuvvet sahiplerini, Allah'ın vaadi, Rasulü'nün müjdesi, Ümmet'in emeli ve geleceği olan Nübüvvet Minhâcı üzere Râşidî Hilâfet Devleti'ni kurmak için Hizb-ut Tahrir ile birlikte çalışmaya çağırıyor, hakka ısrarla dâvet edildikleri halde inatla reddeden, Allah'tan daha çok Allah'ın zorba ve zalim kullarından korkan, sonra da feci bir akıbete uğrayarak, zillet içerisinde yaşayarak bedbaht ve pişman olan önceki kavimlerin durumuna düşmekten sakındırıyor ve son zamanlarda her yönden yoğunlaşan fikrî, siyâsî, askerî, kültürel ve toplumsal Haçlı saldırılarından bezen, üzüntüye kapılan ve ümitsizliğe düşen Müslümanları, Allah için harekete geçmeye, en çok Allah'tan korkmaya ve îmânlarından güç almaya dâvet ediyoruz:  وَلاَ تَهِنُوا وَلاَ تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الأَعْلَوْنَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ  "Gevşeklik göstermeyin ve üzüntüye kapılmayın! Sizler mutlaka üstün geleceksiniz, eğer gerçekten mü'minler iseniz." ^{[Âl-i İmrân 139]}

Kuvvet sahiplerine bir kez daha sesleniyoruz; sakın bize, İsrailoğullarının Mûsâ [Aleyhi's Selâm]'a söylediği gibi davranmayın, bilakis Mikdât ibn-u Amr [RadiyAllahu Anh]'in Rasûlullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'e söylediği gibi davranın ve artık Hilâfet'i kurmak için hızla ve güçle harekete geçin:  يَا رَسُولَ اللّهِ اِمْضِ لِمَا أَرَاكَ اللّهُ فَنَحْنُ مَعَك، وَاللّهِ لاَ نَقُولُ لَكَ كَمَا قَالَتْ بَنُو إسْرَائِيلَ لِمُوسَى: اِذْهَبْ أَنْتَ وَرَبَّكَ فَقَاتِلاَ إنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ، وَلَكِنْ اِذْهَبْ أَنْتَ وَرَبَّكَ فَقَاتِلاَ إنّا مَعَكُمَا مُقَاتِلُونَ، فَوَالَّذِي بَعَثَكَ بِالْحَقِّ لَوْ سِرْتَ بِنَا إلَى بَرْكِ الْغُمَادِ لَجَالَدْنَا مَعَكَ مِنْ دُونِهِ حَتّى تَبْلُغَهُ  "Yâ RasûlAllah! Allah'ın sana gösterdiği şekilde ilerle, şüphesiz bizler de seninle birlikteyiz. Vallahi biz sana İsrâiloğulları'nın Mûsâ'ya dediği gibi demeyeceğiz. (Hani onlar şöyle demişlerdi:) ‘Sen ve Rabbin gidin, savaşın, biz işte şurada oturmaktayız.' (Bilakis sana diyeceğiz ki:) ‘Sen ve Rabbin gidin, savaşın, şüphesiz biz de sizinle birlikte savaşmaktayız.' Seni hak ile gönderen (Allah'a) yemin olsun ki sen bizi Berk-ul Ğumâd'a ^{[Yemen tarafında bir yer]} götürsen, sen oraya varıncaya dek biz de durmadan kılıçlarımızla çarpışarak mutlaka seninle birlikte oluruz." ^{[Sîret-u İbn-u Hişâm]} Bütün bunlardan sonra da yüz çevirirseniz size Hûd [Aleyhi's Selâm]'ın Âd kavmine dediği gibi deriz:  فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقَدْ أَبْلَغْتُكُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَيْكُمْ وَيَسْتَخْلِفُ رَبِّي قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلاَ تَضُرُّونَهُ شَيْئًا إِنَّ رَبِّي عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ  "Eğer yüz çevirirseniz, şüphesiz ki benimle size gönderilenleri size bildirdim. Rabbim (dilerse) sizden başka bir toplumu (yeryüzünde) halef kılar da siz O'na hiçbir zarar veremezsiniz. Muhakkak ki Rabbim her şey üzerinde gözetleyicidir." ^{[Hûd 57]}