Pakistan İçişleri Bakanı'nın, Amerika'yı terörist eylemlere karışmakla suçlayan son açıklaması, vâkıanın gerçekliğini ve halkın anlayışını yansıtmaktadır. Bu yorum, bir yandan insanların öfkesini ve nefretini körüklerken, öte yandan Hükümet'in iki yüzlü politikalarını ifşa etmektedir. Birleşik Devletler'in terörizmi fiilen desteklediğinden ve Müslümanları zâlimce katlettiğinden kesinlikle emin olduğu halde Hükümet'in Amerika'nın yanına yanaşması, ne büyük bir hıyânet timsâlidir. Bush yönetimince de varlığı teyit edilen 44 FBI bürosu, Pakistan'daki terörizmin ve gündelik saldırıların asıl müsebbibidir. İnsanlar Hükümet'ten, akıllıca bir tavır takınarak Amerika ile olan tüm birlikteliklere son vermesini talep etmelidir. Bu yalnızca İslâm'ın bir gereği değil, halkın ve devletin de güvencesidir. "Önce Pakistan" sloganını bağıra çağıra seslendiren Hükümet'in çirkin yüzündeki maske işte böylece düşmüştür. Dolayısıyla Müslümanlar, Hilâfet Devleti'ni kurarak bu yöneticilerin tarihin çöplüğüne atmak için çalışmalıdırlar.

3 Mart 1924'te Büyük Millet Meclisi'nde cebren ve hile ile alınan Hilâfet'in kaldırılması ve Hânedân-ı Âl-i Osman'ın sürgünü kararı, yalnızca Osmanlı Hilafeti'nin merkez vilâyeti olan Türkiye üzerinde değil, dahası devletlerarası boyutta sarsıntı oluşturan korkunç bir gelişme idi. Bu karar sonucu yalnızca, Rasulullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in Medîne-i Münevvere'de M. 622 yılında kurduğu 14 asırlık İslâmî Devlet yıkılmış olmuyor, aksine bütün dünyanın, milyonlarca insanın ve gelecek nesillerin mukadderatına ağır bir darbe vurulmuş oluyordu.

Genel olarak İslâm ile Küfür, özel olarak İslâm Âlemi ile Batı Dünyası arasındaki ideolojik çatışmanın bir aşaması olarak Osmanlı Hilâfet Devleti'nin yıkılması ile birlikte, Müslümanlar ölümcül bir yenilgiye ve on yıllar boyunca sürecek elîm bir ıstıraba uğratılmakla kalmıyor, dahası Batılı Kapitalist ideoloji tüm çirkefliği ve iğrençliği ile Sömürgeci küresel hâkimiyetini îlân etmiş oluyordu.

Müslümanlar devletlerini ve birlikteliklerini yitirip onlarca kıytırık devletçiğe parçalandığı, başlarına Batılı Sömürgeci Kâfirlerin ajanları dikildiği, üzerlerine Kapitalist Küfür sistemleri uygulandığı, servetleri haramzadelerce yağmalandığı, mukaddesleri, inançları ve değerleri ayaklar altına alındığı sıralarda... Sömürgeci Kâfir güçler de, devletlerarası siyâsetin dengeleyici bir unsuru ve küresel zorbalığa karşı caydırıcı bir güç olarak Hilâfet Devleti'nin devletlerarası sahadan uzaklaştırılmasının rahatlığıyla egemenlik ve nüfûz paylaşımında birbirlerine karşı savaşıyorlardı. II. Dünya Savaşı sonrasında şekillenen iki kutuplu yeni devletlerarası sistemde, Kapitalist Batı Bloku'nun liderliğini Amerika alırken, Komünist Doğu Bloku'nun liderliğini Sovyetler Birliği alıyordu. Bu iki küresel tâğut, başlattıkları "Detant Süreci" sonrasında dünyayı aralarında ikiye bölüyor, her biri kendi çiftliğinde dilediğince at koşturuyor, mazlum halkları ve toplumları pervasızca sömürüyorlardı. İlkel sömürgeciliğin öncüleri olan İngiltere liderliğindeki Avrupalı devletler de ellerinde kalan güçleri, araçları ve imkânları ile varlıklarını korumaya ve yeniden ayağa kalkmaya uğraşıyorlardı. Bu arada Soğuk Savaş denilen bir biçimde birbirlerinin kuyusunu kazmaya, birbirlerini zayıflatmaya ve birbirlerine egemen olmaya çabalamaktan da vazgeçmiyorlardı. Müslümanların topraklarındaki yönetimler ve yöneticiler ise İslâm'ı, Müslümanları ve topraklarını korumak ve birleştirmek şöyle dursun, bu küstah Sömürgeci devletlere var güçleriyle hizmet ediyorlar, politikalarını onların arzularına göre şekillendiriyorlar, bu uğurda milyonlarca Müslümanın kanını heder etmekten, kaynaklarını har vurup harman savurmaktan, her tür zilleti, hezîmeti ve rezâleti bu Ümmet'in evlatlarına revâ görmekten çekinmiyorlardı.

Soğuk Savaş'ın sona erip Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra, Amerika Birleşik Devletleri küresel egemenliğini îlân ediyor, Batı Bloku kapsamındaki liderliğini dünya çapına genişletiyor, Soğuk Savaş koşullarına paralel askerî yerleşkelerini yeniden konuşlandırıyor, güçlerini rakiplerine ve yeni düşmanlarına karşı topluyor, yeni düşman olarak da İslâm'ı ve Müslümanları seçiyordu. Bu minvâlde II. Dünya Savaşı sonrasında kurulmuş devletlerarası düzeni ve kurumları da hiçe sayıyor, kendi kurduğunu, yenisini kurabilme projesi uğrunda kendi eliyle yıkıyordu. İşte 11 Eylül sonrası barizleşen bu süreç, yalnızca kurulu devletlerarası sistemi yıkmak ve toparlanan güçler olarak Avrupa Birliği, Rusya ve Çin'i öne çıkarmakla kalmıyor, bilhassa Irak'ta ve Afganistan'da uğradığı hezîmetler ve şimdilerde patlak veren küresel ekonomik sarsıntı sonucu Amerikan liderliğinin sonunu da işâret ediyordu.

Şu anda artık, gerçek anlamda ne bir devletlerarası düzen vardır, ne de böyle bir düzenin mevcut güçler tarafından kurulabileceğine dair bir emare vardır. Şimdiki durum, tek kelimeyle kaostur! Sayıca ve teçhizatça az bir direniş karşısında başarı kazanmaktan âciz kalan bir Amerika, parçalanmışlık ve ulus-devlet belâsından kurtulamamışlığın sonucu olarak bir türlü siyâsî-askerî bir birlik vasfı kazanamamış bir Avrupa ve bünyesindeki İngiltere ve Fransa, eski imparatorluk günlerinin özlemiyle kıvranan, Ümmetin aslanlarından bir avuç Çeçen ile bile baş edemeyen bir Rusya, Batılı şirketlerin istilası altında balon gibi şişen bir Çin... ne de bir başka güç, artık dünyayı düzene getiremez. Hepsi de Sömürgeci Kâfir olan bu devletlerden zaten zulümleri ve eziyetleri kaldırmaları beklenemez. Birleşmiş Milletler'inden NATO'suna Arap Birliği'nden İslâm Konferansı Teşkilatı'na kadar... Sömürgeciliğin hizmetinde oldukları, mazluma karşı zâlimin tarafında bulundukları âşikâr olan tüm devletlerarası ve bölgesel kurumlara da hiçbir ümit bağlanamaz. İşgâlciden işgâli, sömürgeciden sömürüyü, talancıdan talanı kaldırmasını beklemek abesle iştigâl değil de nedir?

Dünyanın en kritik jeostratejik coğrafyasının kadîm sâkinleri ve sahipleri olan Müslümanlar, mahrum oldukları siyâsî liderliğe yine kavuştukları, yeniden ayağa kalktıkları, yeni bir çığır açtıkları an, hiç kuşkusuz insanlık Küfrün karanlıklardan İslâm'ın aydınlığa çıkacak, yepyeni bir dünya düzeninin temelleri atılacaktır.

Ey Müslümanlar! İşte bunun için diyoruz ki yine, yeni, yeniden Hilâfet! Yine Hilâfet diyoruz, çünkü Hilâfet daha bir asır öncesine kadar sizin devletinizdi, Allah'ın izniyle yine sizin devletiniz olacaktır. Yeni Hilâfet diyoruz, çünkü Hilâfet, Kâfirlerin Allah'ın izniyle bir daha yıkamayacakları yepyeni ve taptaze Râşidî bir kuvvet olarak yükselecek, Allah'ın izniyle karşısında hiçbir Sömürgeci Kâfir duramayacaktır. Yeniden Hilâfet diyoruz, çünkü Rasulullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem] Müslümanların başına bugün musallat olmuş bulunan zorba diktatörlük döneminden sonra Hilâfet'in yeniden kurulacağını müjdelemiş ve şöyle buyurmuştur:  ...ثُمَّ تَكُونُ مُلْكًا جَبْرِيَّةً فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّة "...Sonra zorba diktatörlük olacaktır. Allah'ın olmasını dilediği kadar kalacak, sonra kaldırmayı dilediğinde onu da kaldıracaktır. Sonra da Nübüvvet Minhâcı üzere [Râşidî] Hilâfet olacaktır."

Dost-düşman herkes bilsin ki 3 Mart 1924 günü yürekler parçalayıcı, hileler ve desiselerle dolu alçak bir Sömürgecilik plânı dâhilinde kaldırılan Hilâfet, hiç kuşkusuz yeniden kurulacaktır. Zîra bu, Allah'ın vaadidir;  فَانتَقَمْنَا مِنَ الَّذِينَ أَجْرَمُوا وَكَانَ حَقًّا عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ "Cürüm işleyenlerden mutlaka intikam almışızdır. Zaten mü'minlere Nusret (zafer) vermek de üzerimize bir hak (borç) olmuştur." ^{[er-Rûm 47]} Zîra bu, Rasulü [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in müjdesidir:  بَشِّرْ هَذِهِ الأُمَّةِ بِالسَّنَاءِ وَالرَّفْعَةِ فِي الدِّينِ وَالنَّصْرِ وَالتَّمْكِينِ فِي الأَرْضِ، فَمَنْ عَمِلَ مِنْهُمْ عَمَلَ اْلآخِرَةِ لِلدُّنْيَا لَمْ يَكُنْ لَهُ فِي اْلآخِرَةِ نَصِيبٌ "Bu Ümmet'i, (dünya hayatında) dîni ile üstünlük ve egemenlik, yeryüzünde zafer ve temkîn (istikrarlı iktidar) ile müjdele! Artık içlerinden her kim uhrevî bir ameli dünya için işlerse, onun Âhiret'te hiçbir nasîbi olmaz."

Zîra bu, aydınlık geleceğin habercisidir. Nisan 2007'de Maryland Üniversitesi'nin World Public Opinion (Dünya Kamuoyu) projesi kapsamında dört İslâmî beldede yaptığı araştırmanın sonuçlarını, bilhassa güç sahiplerinin dikkatlerine sunuyoruz. İslâmî coğrafyanın bir ucundan diğer ucuna uzanan çizgisinin dört kritik ülkesi olarak Fas, Mısır, Pakistan ve Endonezya'nın seçildiği araştırmadan aşağıdaki sonuçlar anlaşılmaktadır;

-     Her İslâmî beldede Şeriat hukuku uygulanmalı mı?

Mısır: (%78) / Endonezya: (%60) / Fas: (%82) / Pakistan: (%93)

-     Tüm İslâmî beldeler tek bir İslâmî Devlet'te yada Hilâfet'te birleştirilmeli mi?

Mısır: (%72) / Endonezya: (%60) / Fas: (%79) / Pakistan: (%89)

-     Üsleri ve askerî güçleri ile Amerika tüm İslâmî topraklardan çıkarılmalı mı?

Mısır: (%97) / Endonezya: (%84) / Fas: (%84) / Pakistan: (%93)

-     İslâmî Ümmet'in izzetini izhâr etmek uğrunda Amerika'ya karşı çıkılmalı mı?

Mısır: (%95) / Endonezya: (%85) / Fas: (%91) / Pakistan: (%89)

-     Batılı değerler İslâmî topraklardan çıkarılmalı mı?

Mısır: (%96) / Endonezya: (%88) / Fas: (%80) / Pakistan: (%89)

Eminiz, böyle bir araştırma, hiçbir yönlendirme olmaksızın, korkusuz bir ortamda doğru sorular sorularak Türkiye'de de yapılmış olsaydı, en az bunlar kadar yüksek sonuçlar alınırdı.

Ey Müslümanlar ve Ey Güç Sahipleri, yine, yeni, yeniden Nübüvvet Minhâcı üzere İkinci Râşidî Hilâfet Devleti'ni kurmak için Hizb-ut Tahrir ile birlikte çalışınız, çağrısına icâbet ediniz. O halde içinizden, Allah'ın vaadine icâbet edecek, Dînine nusret verecek, böylece dünyanın ve Âhiretin izzetine ve başarısına nâil olacaklar kimlerdir?

وَلَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ "Muhakkak ki Allah, kendisine (Dînine) Nusret verenlere, Nusret, Zafer verecektir. Şüphesiz Allah, kesinlikle Kaviyy'dir, ‘Azîz'dir." ^{[el-Hacc 40]}

Yahudilerin azgın lavları Gazze üzerine yağdırılıyor, insanlar, ağaçlar ve taşlar yakılıyor, yaşlıların, kadınların ve çocukların kanları sel olup akıyor, hatta süt çocuklarının cesetleri paramparça etrafa saçılıyor... Yahudinin işlediği bu korkunç katliamın dehşetini anlatmaya kelimeler yetmiyor... Bütün bunlara rağmen başımızdaki yöneticiler, ne bir cephe açıyorlar, ne bir ordu gönderiyorlar, hatta soyut bir savaş açma tehdidinde bile bulunmuyorlar! Aksine şehitlerin ve yaralıların sayısını sayıyorlar, âdeta şahit olduklarından haz alırcasına! Yürüyüşler ve gösteriler ile insanların öfkelerini "boşaltmalarına" yol verenler yada eleştirip kınayanlar, Güvenlik Konseyi'nin bir açıklama veya karar yayınlaması için toplanmasını isteyenler de onlar gibidir! Bilmezler mi ki o öncelikle Yahudinin cürümleri karşısında nefs-i müdâfaa edenlere kinini kusmadıkça hiçbir şey yayınlamayacaktır?!

Filistin'de katledilenlere, cesetleri paramparça edilenlere yardım; eleştiriyle, kınamayla, açıklamayla, hatta yürüyüşlere ve gösterilere izin vermekle mi olur? Hiç şüphesiz yardım, cepheler açarak, orduları harekete geçirerek olur. Aksi takdirde bu ordular ne için vardır? Allah'a ve Rasulü'ne hıyânet edip mü'minleri yüzüstü bırakanların tahtlarını, taçlarını ve koltuklarını korumak için mi vardır? Yoksa masum yavrucakların akan nezih kanlarını "izleyenler" için mi vardır? Sanki bunlar, başımızdaki yöneticilerin hiç umurunda olmayan bambaşka bir âlemde meydana geliyormuşçasına! Onlar ki kördürler, sağırdırlar, dilsizdirler, hiç mi hiç akletmezler?!

Heyhat, ne hazin, ne acıdır... Bir yandan insanın tüylerini ürperten vahşi katliamları görecekleri kadar gördükleri, öte yandan modern silahlarla donatılmış, saldırganlığa bürünmüş düşman karşısında hafif silahlarla gösterilen yüce kahramanlıkları gördükleri halde, nasıl olur da kışlalarına kapatılmış bu orduların kanları kaynamaz?! Bütün bunları gördükleri halde nasıl olur da kardeşlerinin imdadına koşmadan yerlerine çakılır kalırlar, önlerine dikilen her yöneticiyi ezip geçmezler?! İşlenen bunca katliam, bu orduların zafere yahut şehâdete... böylece kendilerine dünyada ve Âhirette konumlarını yükseltecek pırıl pırıl ak sayfaların açılması için koşmalarına yetmez mi?! Şâirin dediği gibi: "Kedâe'de tozu dumana katar halde bulmuyorsak şu atlarımızı, olmaz olsunlar!"

Bu ordular, Allah'a, Rasulü'ne ve mü'minlere nusret vermiyorlarsa, olmaz olsunlar! Uçaklarımız, Nebîlerin ve mü'minlerin katillerini vurmuyorlarsa, olmaz olsunlar! Tanklarımız, mustazafların kanlarını yerde bırakmamak için bombalar yağdırmıyorlarsa, olmaz olsunlar! Füzelerimiz, bir mü'min hakkında ne bir ahit ne de bir zimmet gözeten Yahudi varlığının kalbine çarpmıyorlarsa, olmaz olsunlar!

Ey Müslümanların Beldelerindeki Ordular! Doğrusu bu yöneticiler, {قَدْ يَئِسُوا مِنَ الآخِرَةِ كَمَا يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ } "Onlar, Kâfirlerin kabir ehlinden (dirilmelerinden) ümit kestikleri gibi, Âhiret'ten ümit kesmişlerdir." ^{[el-Mumtehine 13]} Ancak sizler, Yahudi varlığını bilezik gibi saran devletler olan Mısır'dan, Ürdün'den, Suriye'den ve Lübnan'dan bir cephe açmaya nasıl güç yetiremezsiniz? Sonra uzun menzilli füzeler ve savaş uçakları sahibi o İran, Türkiye ve Pakistan'dakilere ne demeli? Nasıl olur da bunları Filistin halkının yardımına âmâde kılmazlar? Savaşmadan kuru laf kalabalığı yapmak, riyâkârlık değil de nedir? Çığlık atmak, silah çekmeyi tutar mı hiç?

Ey Müslümanlar! Filistin halkına yardım etmek ve Filistin halkını mihnetlerinden kurtarmak, muhakkak ki cepheler açmak ve orduları harekete geçirmek ile olur... Üstelik Yahudi varlığının işini bitirmek ve Filistin'i bir bütün olarak Diyâr-ul İslâm'a katmak da ancak ve sadece böyle olur. Gerçek şu ki bu yöneticiler; yürüyüşler ve gösteriler yoluyla öfkelerinizi "dindirmek" ve meseleyi kapatmak isterler. Her ne kadar bunlar, öfkenizi lisân-ı sıdk ile dile getirmenizin vesîlesi olsalar da, asıl olan bu öfkenizi doğru ve etkin istikâmete yönlendirmenizdir.

İşte Hizb-ut Tahrir sizleri çağırıyor; öfkenizi yöneticilere yöneltiniz ki savaşmaları için orduları harekete geçirsinler. Onlar bunu yapmazlarsa, öfkenizi ordulara yöneltiniz ki harekete geçip Yahudi'ye karşı savaşsınlar ve kendilerini engelleyen yöneticileri ezip geçsinler. Onlar da bunu yapmazlarsa, köklü değişim yoluyla adâletli ve mücâhit Hilâfet'i kurmak için azimlerinizi keskince bileyiniz. Artık sizler de bunu yapmazsanız, Ey İnsanlar, Allah emrini getirinceye kadar bekleyedurun!

وَإِن تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ ثُمَّ لاَ يَكُونُوا أَمْثَالَكُمْ "Eğer yüz çevirirseniz, (Allah) sizi, sizden başka bir toplum ile değiştirir, artık onlar sizin gibi de olmazlar." ^{[Muhammed 38]}

 

Temel tüketim ürünlerine yapılan zamlar nedeniyle, orta halli ve düşük gelirli insanların yaşamı katlanılmaz hale gelmiştir. Nitekim temel malların ve hizmetlerin fiyatları, sıradan insanların satın alma gücünün ötesine ulaşmıştır. Sözde ekonomistler, politikacılar ve düşünürler gazete köşelerinde ve televizyon programlarında gerçeklikten uzak çözümler ileri sürerlerken, sıradan halkın ıstırâbı günden güne artmaktadır. Şimdiki Fahruddîn Ahmed Hükümeti de dâhil, peşi sıra gelen hükümetler bu sorunu çözme becerisi gösterememişler ve halka karşı sorumluluklarını yerine getirmede büyük ihmâlkârlıklar sergilemişlerdir. Artık insanlar için bu hükümetlerden, politikacılardan ve ekonomistlerden medet ummayı bırakıp yeni bir ekonomik alternatife yönelme vakti gelmiştir.

Fiyat artışları meselesine dönük tartışmalarda pek çok neden öne sürülmektedir. Bunlar arasında, küresel piyasadaki fiyat artışları, doğal âfetlerden ötürü meydana gelen üretim eksikliği ve iş dünyası tarafından yapılan fiyat ayarlamaları ve tekelcilik gibi faktörler vardır. Bunlara göre sorunun giderilmesine yönelik birtakım çözümler ortaya atılmaktadır ki bunlar arasında, pazarlardaki fiyatları izlemek üzere bir yasal yaptırım ajansı görevlendirmek, peşin parayla ithâlat yapmak, BDR tarafından işletilecek ucuzluk mağazaları açmak gibi şeyler vardır. Fakat hiç kimse fiyat artışlarına yol açan gerçek nedenler hakkında sorular sormamaktadır; Ekonomisi tarım ağırlıklı bir ülkede niçin böyle bir yiyecek krizi vardır? Ülkedeki tarım sektörünün sistematik olarak yıkıma uğramasının sorumlusu kimdir? Yiyeceğimizi neden Hindistan'dan ithâl etmek zorundayız? Bangladeş ekonomisini, yabancı ülkelere böylesine ağır bir biçimde bağımlı hale getiren kimdir? Tüm bu soruların tek bir cevabı vardır: ülkede uygulanan küfür nizâmı ve başındaki kapitalist yöneticiler!

Bangladeş'teki mevcut yönetim nizâmının gerçeği; yönetici elitin çıkarlarını ve arzularını temel alan beşer mahsulü bir küfür sistemi olmasıdır. Bu sistem sayesinde başımızdaki yöneticiler, ekonomiyi bütünüyle kapitalist ekonomik prensiplere dayandırmışlardır. Bu ise Gayri-Sâfi Millî Hâsılayı (GSMH) dikkate almaktadır ki gerçekte bu ölçü, kendi servetlerini ve zengin kapitalist hâmilerinin servetlerini artırdıklarını ifade eden bir diğer ıstılahtır. Aynı zamanda bu yöneticiler, kendi ceplerini doldurdukları kadar IMF, Dünya Bankası ve Kalkınma Ajansı gibi sömürgeci kurumlara da serbest bir dizgin vermektedirler. Halkın maslahatlarını hiçe sayarak bu kurumların talimatlarını ve buyruklarını harfiyen uygulamaktadırlar. Yazıktır ki otuz yıldan fazladır, başımızdaki bu yöneticiler, sömürgeci finans kurumları ile birlikte ülkenin ekonomisini târumâr etmişlerdir.

IMF ve Dünya Bankası'nın talimatlarını uygulayarak ülkenin ekonomisi çökme noktasına gelmiştir. Bu müfsit yöneticiler, gıda maddelerinde ve temel tüketim ürünlerinde kendi kendine yeterliliği başarmaya hiçbir önem vermemişler, tarım sektörüne yönelik herhangi bir etkisi olacak uzun vâdeli plânlamalar yapmaktan aciz kalmışlardır. Dünya Bankası'nın dayatmalarına boyun büken bu yöneticiler, bu sektöre oldukça dar kapsamlı destekler ve teşvikler sağlamakla yetinmişlerdir. Tarımın GSMH'ya etkisi %20 dolaylarında iken, bu sektöre bütçeden %5 gibi cüzi bir pay ayırmışlardır. Üstelik modern tarımın ve sulama yöntemlerinin geliştirilmesi veya çiftçilere tarım teknolojisinin sağlanması doğrultusunda hiçbir girişimde bulunmamışlardır. Hatta bu hükümetler, ekim döneminde dahi onlara gübre desteği vermekten âciz kalmışlardır.

Tarım sektörüne yönelik böyle bir ihmâlkârlık ve kötü yönetim sonucu Bangladeş, temel tüketim maddelerinde bile ithâlâtlara bağımlı hale gelmiştir. İşte bunun için küresel piyasadaki fiyat artışlarının doğrudan bizim fiyatlarımıza yansıdığına şahit oluyoruz. Üstelik yerli gıda ürünlerinin üretimindeki eksiklik nedeniyle, neredeyse tüm temel tüketim kalemlerinde Hindistan'a daha fazla bağımlı hale geliyoruz. Hindistan da bunu, Bangladeş halkı için korkunç sonuçları olan kendi çıkarlarına göre istismâr etmektedir. İşte Bangladeş halkının en çok ihtiyaç duyduğu pirincin fiyatını artırmaya yönelik Hindistan'ın aldığı karar tam da bunun sonucudur.

Ey İnsanlar! Fiyat artışlarının nedenleri ve kapitalist ekonominin korkunç sonuçları işte bunlardır. Pejmürde bir bencilliğin esiri olmuş bu yöneticilerin, yaşamlarımızı nasıl katlanılmaz hale getirdiklerini görüyorsunuz. Mevcut iktidarın herhangi bir ilerleme kaydettiğini, kendi yaşamınızda somut olarak hissedebilir misiniz? Heyhat, Nerede! Muhakkak ki bu hükümet, önceki hükümetler gibi, iktidara geldiğinden beri, göstermelik ve aldatıcı istatistikler dışında, halkın geçimini kolaylaştıracak hiçbir adım atmış değildir. Dahası her defasında insanların hayatını mahvetmeyi bir meslek haline getirmişlerdir. Piyasaları altüst etmişler, fakirleri kanun zoruyla evlerinden etmişler ve insanları işlerinden çıkartmışlardır. İşte böylelerinin fiyat artışı sorununa önerebildikleri tek çözüm, Hindistan'ın kapılarında dilenmek olmuştur! Aynı zamanda maliye müsteşarı olan, kapitalist teknokrat ve Dünya Bankası kölesi Mirza A. B. M. Aziz, kapitalist ekonomi politikalarını sürdüregelmektedir. Ekonomimiz kapitalist ilkelere ve yabancı kurumların dayatmalarına göre işletilmeye devam ettiği sürece, fiyatlar da artmaya devam edecek ve ıstırâbımız sürecektir. Dolayısıyla bu hayatın zorluklarından kurtulup kendimizi bütünüyle yaratılış gâyemize verebilmemiz için Allah [Subhânehu ve Te'alâ]'nın inzâl ettiği Hidâyet'in tatbîkine dönmemiz kaçınılmazdır. Allah [Subhânehu ve Te'alâ] Kur'ân-il Kerîm'de şöyle buyurmaktadır:  وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا  "Her kim Zikrimden [Şeriatımdan] yüz çevirirse, onun sıkıntılı bir hayatı olacaktır." ^{[Tâ-Hê 124]}

Muhakkak ki Allah [Subhânehu ve Te'alâ] daha iyi bir hayat yaşasınlar ve detaylı bir iktisat nizâmı da dâhil hayatın tüm işlerine yönelik kapsamlı bir nizâma sahip olsunlar diye insanlara hidâyet etmek üzere Rasûlullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'i göndermiştir. İslâm'ın iktisat nizâmı, Allah'ın emirlerine ve yasaklarına dayalıdır ve beşer mahsulü kapitalist sistemin yanlışlarına, bozukluklarına ve gediklerine kapalıdır. İslâmî Hilâfet tarafından tatbîk edilmiş olan İslâmî iktisat nizâmı, gerek fiyat artışları sorununu hızlı ve etkin bir biçimde çözebilecek, gerekse ekonomik refâhı sağlayabilecek yegâne iktisat nizâmıdır.

Bangladeş'in mevcut vâkıası ve İslâmî şer'î hükümler ışığında, fiyat artışı sorununu çözmek ve insanlara yeterli bir geçim sağlamak üzere Hilâfet Devleti'nin atacağı adımlardan bazılarını aşağıda sunuyoruz:

1.   IMF ve Dünya Bankası gibi sömürgeci finans kurumları derhal ülkeden kovulacaktır. Nitekim bu kurumlar ekonomimizi mahvetmiş ve ekonomimiz üzerinde yabancı kapitalistin kontrolünü dayatmıştır. Başımızdaki yöneticilerin iddialarına rağmen Bangladeş, yabancı yardıma ihtiyaç duymayacak kadar servetler ve kaynaklar bakımından zengin, oldukça verimli bir ülkedir. Üstelik İslâmî Şeriat, Müslüman Ümmet'in ekonomisi üzerinde sömürgeci tahakkümün bulunmasını haram kılar.

2.   Temel ihtiyaç kalemlerinde kendi kendine yeterlilik kazanmak üzere Hilâfet Devleti, aşağıdaki şekilde tarım sektörüne öncelik vererek yeniden düzenleyecektir:

o    Hilâfet Devleti, ülkedeki tüm ekilebilir arazileri işletmeye açacaktır. Bangladeş'in mevcut vâkıasında ise muazzam miktarda arazi, bunu işletmeyen toprak ağaları tarafından sahiplenilmiştir. İslâm, böyle arazi genişletilmesini haram kılar. İslâmî Devlet, arazisini üç yıl ekmeyenin bu arazisini elinden alır ve ondan faydalanabilecek başka birine verir. Bu hüküm, muhaddislerin toplayıp üzerinde ittifâk ettikleri, Umer [RadiyAllahu Anh]'e isnâd edilen birçok rivâyete dayanmaktadır:  فَإِنْ تَرَكَهَا حَتَّى تَمْضِي ثَلاَثَ سِنِينَ فَأَحْيَاهَا غَيْرَهُ فَهُوَ أَحَقٌّ بِهَا "Her kim üç sene geçinceye kadar (araziyi) ihmâl eder de başkası gelip onu ihyâ ederse, o (ihya eden o arazi üzerinde) daha hak sahibidir." ^{[Kenz-ul Ummâl]}

o    Hilâfet Devleti, toprağın verimliliğini ve üretkenliğini artırmaya yönelik en gelişmiş ve en modern tarım yöntemlerini ve teknolojilerini geliştirip sağlayacaktır. Bu da yerli gübre sanayi inşâ ederek ve çiftçilere ekim dönemlerinde gübre desteği sağlayarak kronik gübre krizi sorununu çözecektir.

o    Fakir çiftçilere bağışlarda bulunarak ve faizsiz teşvikler vererek topraklarını daha verimli işletebilmelerine imkân tanıyacaktır.

3.   Hilâfet Devleti, temel gıda maddelerini sağlayacaktır. İslâmî iktisat nizâmının temel ilkelerinden biri de yiyecek, giyecek ve mesken ihtiyaçlarının herkes için sağlanmasıdır ve bu, Hilâfet Devleti'nin, devletin tüm tebâsının bu temel ihtiyaçlarını güvence altına alan politikalar benimsemesini gerektirir. Rasûlullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem] şöyle buyurmuştur: حسب ابن آدم بيت يؤيه وقطعة قماش تستر عورته وكسرة خبز وشربة ماء "Oturacağı bir ev, avretini örteceği bir parça kumaş ve bir lokma ekmek ile bir içim su Âdemoğluna yeter." İşte bu sorumluluk şuuru ile Halîfe Umer [RadiyAllahu Anh] Medîne'de baş gösteren kıtlık [Ramâde] sırasında Beyt-ul Mâl'in [devlet hazinesinin] kapılarını halka açmıştı.

4.   Hilâfet Devleti, tüccarlar, esnaflar ve diğer meslek erbapları arasında İslâmî değerleri kökleştirecek, hileli malları ve satışları, fiyat manipülasyonlarını ve tekelcilikleri durduran önlemler alacaktır. Nitekim İslâm, ticâret ehlini böylesi fasit uygulamalardan men etmiştir. Nebî Muhammed [SallAllahu Aleyhi ve Sellem] şöyle buyurmuştur:  مَنْ غَشَّنَا فَلَيْسَ مِنَّا "Her kim bizi aldatırsa, bizden değildir." ^{[Muslim rivâyet etti]} Ve şöyle buyurmuştur:  مَنْ اِحْتَكَرَ فَهُوَ خَاطِئٌ "İhtikâr yapan (stokçu) hata eder. (haddini aşar)" ^{[Muslim rivâyet etti]}

5.   Hilâfet Devleti, âdil bir biçimde servetin dağıtımını sağlayacak, böylelikle insanlar yeterli bir gelire ve temel giderlerini karşılayabilme imkânına kavuşacaktır. Mevcut kapitalist sistem ise serveti, bir grup mutlu azınlığın elinde tutmakta, bu da sistemin meydan verdiği faizci bankacılık, özelleştirme, yolsuzluk, stokçuluk ve tekelcilik yoluyla olmaktadır. Oysa İslâmî iktisat nizâmı, servetin toplum içerisindeki küçük bir kesim arasında tedâvülünü haram kılar. Allah [Subhânehu ve Te'alâ] Kur'ân-il Kerîm'de şöyle buyurmuştur:  كَيْ لا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْلأَغْنِيَاء مِنكُمْ  "İçinizden yalnız zenginler arasında dolaşan bir güç olmasın diye." ^{[el-Haşr 9]}

Ey Müslümanlar! Şimdiki hükümet de dâhil, peş peşe gelen nice hükümetler gördünüz ki hepsi de halkın işlerini gözetme sorumluluklarını yerine getirmede başarısız olmuşlardır. Oysa Hilâfet yönetiminin aslî vazîfesi, insanların işlerini gözetmektir. Âişe [RadiyAllahu Anhâ]'dan şöyle dediği rivâyet edilmiştir: "Şu evimde Rasûlullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'i şöyle derken işittim: اَللَّهُمَّ مَنْ وُلِيَ مِنْ أَمْرِ أُمَّتِي شَيْئًا فَشَقَّ عَلَيْهِمْ فَشُقَّ عَلَيْهِ، وَمَنْ وُلِيَ مِنْ أَمْرِ أُمَّتِي شَيْئًا فَرَفَقَ بِهِمْ فَأَرْفِقْ بِهِ "Allahım, her kim Ümmetimin işlerinden bir şeye (yönetime) vekil kılınır da onlara sert davranırsa, Sen de ona sert davran. Her kim de Ümmetimin işlerinden bir şeye (yönetime) vekil kılınır da onlara yumuşak davranırsa, Sen de ona yumuşak davran." ^{[Muslim rivâyet etti.]} İşte bu sorumluluğu hakkıyla yerine getirdiğinden ötürüdür ki Mü'minlerin Emîri Halîfe Umer [RadiyAllahu Anh] şöyle demiştir:  والله لو أن شاة عثرت بأرض العراق لكنت مسؤولا عنها ولخشيت أن يحاسبني الله عليها يوم القيامة  "Vallahi, bir koyun Irak arazisinde (suya) düşecek olsa, mutlaka ondan mesul olurum ve ben muhakkak Allah'ın Kıyâmet Günü beni bunun için hesâba çekeceğinden korkarım."

Şimdi üzerinizde âcilen yerine getirmeniz gereken bir farz vardır, Ey Müslümanlar, bu da on yıllardır sizleri ezmekte olan bu zâlim yöneticileri başınızdan atıp yerine sizleri adâlet ve ihsân ile gözetmek için bütün gücünü harcayacak bir Halîfe seçmektir. Allahu Te'alâ şöyle buyurmuştur:  يَاأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ   "Ey îmân edenler! Allah ve Rasulü sizi, size hayat verene dâvet ettiği zaman icâbet edin!" ^{[el-Enfâl 24]}