(ترجمه)

امت اسلامی، به ایمان و اسلام زنده است. امت در مجموع دوست­دار اسلام و خواستار تطبیق احکام شریعت اسلامی بوده و از کفر و اهل آن تنفر دارد؛ قوانین وضعی را دور انداخته و باکسانی‌که به سوی دور ساختن اسلام از حاکمیت، سیاست و زندگی فرامی‌خوانند، کینه‌توزی و دشمنی می­کند. اکثریت امت به حکام سرزمین­های اسلامی اعتماد نداشته و هیچ احترامی به آن­ها قایل نمی­باشند و من‌حیث ابزار پیش‌پای افتاده­ای می­نگرند که در خدمت کفار استعمارگر قرار داشته و در انتظار اجرای نقش داده‌شدۀشان می­باشند.

همان‌گونه امت به علمای درباری نیز اعتماد نداشته و آن­ها را به‌سان تریبون­های حقیرانه­ای در خدمت حکام طاغوتی می­دانند. امت اسلامی تمام این موارد را درک کرده و آن‌ها را از مسلمانان بدیهی می­شمارد. اکنون، امت با شکیبائی تمام لحظۀ غلبه بر این حکام طاغوتی و علمای درباری را بخاطری انتظار می­کشد که آنان را از قدرت خلع کرده و قدرت از دست رفتۀ خویش را بار دیگر به دست آورد. این امت  انتظار کسی را می­کشد که زنگ آن لحظه را به صدا درآورده و اولین گام را درین راه بردارد. به همین دلیل بود که با اولین جرقه­های انقلاب‌ها و بهار عربی همراه شده و به ندای تغییر با تمام جرئت و اقدام لبیک گفت؛ به شعار­های اسلامی صمیمانه هم­نوا شد و ثابت ساخت که یک امت زنده بوده و این استعداد و آمادگی را دارد که برای اسلام قربانی تقدیم نموده، در راهش بمیرد و درین تغییر سریع از خود توانائی­های شگفت‌آوری را نمایان ساخت. بنابر این، امت با این ویژه­گی، زمانی­که فرصت‌اش فرارسد و زمینه مساعد شود، سزاوار بردوش کشیدن لوای اسلام می­باشد. الله سبحانه وتعالی در سورۀ انعام چنین می­فرماید:

﴿أَوَمَن كَانَ مَيْتاً فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُوراً يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ﴾

[انعام: ۱۲۲]

ترجمه: آیا کسی­که مرده بود و ما اورا زنده کردیم و برای وی نوری قرار دادیم تا در پرتو آن درمیان مردم حرکت کند، مانند کسی است که در تاریکی‌ها است و از آن بیرون شدنی نیست؟ این‌گونه برای کافران آنچه انجام داده اند، آراسته شد.

پیش از ایمان، انسان از لحاظ فکری مرده‌ای بیش نبود، گمراه، حیران و سرگشته بود تا این‌که الله سبحانه وتعالی به وسیلۀ اسلام زنده گردانید و توفیق داد تا از لحاظ فکری و عملی و از لحاظ سلوک و تصرفاتش از رسول الله صلی الله علیه وسلم پیروی کند. از آن پس، انسان از تارکی ­گمراهی بدر آمده و از چنگال هوای نفسانی نجات یافته و در پرتو نور اسلام، نور حق و هدایت قرار گرفت؛ بگونه‌ای که انگار از عالم مردگان به عالم زندگانی برگشته است. بدین سبب، کفر و گمراهی مرگ بوده و ایمان و اسلام زندگی می­باشد. الله سبحانه وتعالی در سورۀ انفال چین می­فرماید:

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَجِيبُواْ لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ﴾

[انفال: ۲۴]

ترجمه: ای اهل ایمان! هنگامی­که الله(سبحانه وتعالی) و رسولش(صلی الله علیه وسلم) شما را به حقایقی­که به شما زندگی می­بخشد، دعوت می‌کند، اجابت کنید و بدانید که الله(سبحانه وتعالی) میان انسان و قلب‌اش حایل  واقع می­شود و مسلماً همۀ شما به سوی او(تعالی)گردآوری خواهید شد.

الله سبحانه وتعالی در این فرموده‌اش﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ...﴾ یعنی ای اهل ایمان... ایمان مان را یادآور شده و ما را به قبولی دعوت الله و رسول صلی الله علیه وسلم به طاعت و عمل و پای‌بندی فرامی­خواند. پذیرفتن دعوت الله سبحانه وتعالی برای ما زندگی و همان طور نپذیرفتن دعوت الله سبحانه وتعالی برای ما مرگ خواهد بود؛ و لو که مؤمن نیز به شمار برویم. به همین دلیل است که الله سبحانه وتعالی در قسمت استمرار بر طاعت، به گرفتن تمام آنچه که رسول الله صلی الله علیه و سلم برای ما آورده و به پای‌بندی به تمام آنچه که اسلام با خود دارد، بیشترین هشدار را داده است. چنانچه می‌فرماید:

﴿وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ﴾

[حشر: ۷]

ترجمه: آنچه را که رسول الله به شما عطاء کرد، بگیرید و از آنچه شمارا نهی کرد، باز ایستید و از الله(سبحانه وتعالی) پرواکنید؛ زیرا الله(سبحانه وتعالی) سخت‌کیفر است.

هم‌چنین الله سبحانه وتعالی در سورۀ انفال می‌فرماید:

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنتُمْ تَسْمَعُونَ﴾

[انفال: ۲۱]

ترجمه: و مانند کسانی نباشید که گفتند: شنیدیم؛ درحالی­که نمی‌شنوند!

آری، هرکسی‌که در تلاش تطبیق احکام شریعت اسلامی بوده و بخاطر تطبیق آن لباس کار بر تن دارد، او زنده­ای می­باشد که ارتباطش را با الله سبحانه وتعالی درک نموده است. درین شکی نیست که این همان زندگانی واقعی است. هم‌چنان، کسی­که در همان سمتی­که نصرت الله سبحانه وتعالی در آن است، کوتاهی کرده و در حمل دعوت اسلامی سهل‌انگاری نماید، به‌سان مرده‌ای بیش نیست؛ زیرا در مسیر قطع ارتباط‌اش با الله سبحانه وتعالی قرار دارد؛ چیزی‌که در حقیقت عبارت از مرگ واقعی می­باشد.

از آن­جایی‌که در مجموع امت اسلامی در تلاش و بلکه تشنه­ای تطبیق احکام شریعت اسلامی می‌باشد، بدون هیچ شک و تردیدی یک امت زنده بوده و مستحق نصرت و قدرت می‌باشد؛ درحالی‌که حکام سرزمین‌های اسلامی بدلیل این‌که احکام وضعی و کفری را بالای امت تطبیق، ثقافت سیکولری و الحادی را نشر، با مردم خود در جنگ و با غرش­های پلنگ‌گونه بر آن ها پرخاش­گری کرده و برای حفاظت از تخت­های در حال زوال خویش با تمام تلاش در خدمت اربابان خویش قرار دارند، مردگانی بیش نیستند.

حکام سرزمین‌های اسلامی هرآنچه را که در جهان اسلام از قتل عام مسلمانان مستضعف، ظلم و ستم­ها، مصیبت­ها، مهاجرت­ها و گرسنگی زنان، اطفال و غیرنظامیان اتفاق می­افتد، مشاهده کرده­ و هیچ حرکتی از خود نشان نمی­دهند. در بورکینا فاسو یکی از دولت­­های ضعیف افریقایی­، ده­ها تن از مسلمانان به دست قبایل غیرمسلمان آن­جا در یک ­کشتارگاه وحشیانه­ای قتل عام شدند. شانزده قریه از مسلمانانی‌که در آن کشور تحت ظلم قرار دارند، از دور فریاد می­کشند؛ اما کسی نیست که به فریادشان برسد؛ حتی هیچ خبری از آن­ها در رسانه­ها نیز نشر نمی­شود. در ترکستان شرقی دیار مسلمانان به زندان بزرگی تبدیل شده که چین جنایتکار از هیچ‌نوع شکنجه و ظلم بر حق مسلمانان آن‌جا دریغ نمی­کند تا حدی‌که مسلمانان را از اجرای شعار­های عبادی‌شان مانند نماز و روزه باز داشته و در تلاش روی‌گردان کردن مسلمانان از دین‌شان بوده و می­خواهد مسلمانان را تبدیل به ملحدین نماید. چین به انواع اسالیب پست مسلمانان را از ازدواج و توالد و تناسل باز می‌دارد؛ اما هیچ یک از دولت­های حاکم بر سرزمین‌های اسلامی اندک کاری برای دفاع از آنان نکرده و کوچک­ترین اعتراضی به این رفتار چین نمی­کنند؛ بلکه حتی در عوض برخی از دولت‌ها را می­بینیم، بعضی از مسلمانان اویغوری را که موفق به فرار شدند، بی­شرمانه به دولت جنایتکار چین تحویل می­دهند تا اعدام و یا زندانی شوند. این به علاوۀ آنست که این دولت‌ها به اختلافات ساختگی در بین خود مشغول بوده و برای فاسد ساختن جامعه و عام شدن پستی­ها و زشتی­ها بین جامعه، در تلاش پخش و نشر مفاهیم تمدن غربی می­باشند.

لیکن با تمام این زمینه­های سختی‌که ملیت­های اسلامی در آن زندگی می­کنند و با تمام رنج­هایی‌که امت اسلامی از ضعف و بی‌چاره­گی می­برد، ایمان امت به اسلام همان حفاظ اول و آخر آن می­باشد؛ دیوار محافظی­که آنان را از لغزیدن و رام شدن در جنگ فکری مفاهیم تمدن فریبندۀ غربی محافظت می­کند. تمسک خانواده­های مسلمان به احکام شرعی ویژۀ خانواده­ها، دیوار محافظ دومی برای محافظت از انحرافات گسترده­ای‌که خوانواده­های غربی به آن مواجه اند، می­باشد. وجود احزاب مبدئی اسلامی، ­که در سدد تأسیس خلافت راشده و مشغول جهاد فی سبیل الله بوده و به دنبال تطبیق کامل و شامل احکام شریعت اسلامی در تمام ابعاد زندگی می­باشند، گروه­هایی‌که در راستای ازسرگیری زندگی اسلامی فعالیت می­کنند، دیوار محافظ سومی و محکم‌ترین دیواری اند که مسیر صحیح را برای امت روشن می­کنند.

بنابر این، امت اسلامی در پناه این سه دیوار آهنین در برابر حملات کفار سرکش و متکبر چنان مقاومتی از خود نشان خواهد داد که اسطوره خواهد شد. این امت با صبر و شکیبائی همگام با گروهی­که برای تأسیس دولت خلافت و دارالاسلام فعالیت می­کند، از هیچ تلاشی دریغ نخواهد کرد.

آری، زمان بازگشت خلافت به اذن و ارادۀ الله سبحانه وتعالی نزدیک و همان‌طور بازگشت امت به خلافت نیز نزدیک است. به زودی مسلمانان یأس و شکست و فروپاشی را فراموش خواهند کرد.

برگرفته از جریدۀ الرایه

نویسنده: ابوحمزه الخطوانی