«عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضی الله عنه، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَرْوِي ذَلِكَ، عَنْ رَبِّهِ عَزَّ وَجَلَّ أَنَّهُ يَقُولُ: «وَعِزَّتِي لَا أَجْمَعُ عَلَى عَبْدِي خَوْفَيْنِ وَأَمْنَيْنِ إِذَا خَافَنِي فِي الدُّنْيَا أَمَّنْتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَإِذَا أَمِنَنِي فِي الدُّنْيَا أَخَفْتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»

                                                                                                       (رواه البیهقی فی شعب الإیمان)

ترجمه: از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم در حدیث قدسی بیان کرده که الله(سبحانه وتعالی) فرموده است: قسم به عزت و جلالم، دو ترس و دو امنيت را با هم به بنده‌ام عطا نمی‌کنم؛ اگر در دنيا از من بترسد، در آخرت او را آرامش و امنيت می‌بخشم؛ اگر در دنيا از من در امان باشد، در آخرت او را می‌ترسانم.

مفهوم حدیث:

اول: این حدیث یک بشارت بسیار مهم برای تمام مستضعفین در روی زمین است. به عبارت دیگر، این بشارت برای مسلمانان فلسطین، چیچین، افغانستان، عراق وغیره است. هم‌چنان این حدیث به کسانی‌که در تحت ظلم و شکنجه در زندان‌های سوریه، مصر، اردن، ازبکستان، تونس، سعودی وغیره قراردارند، بشارت بزرگی است.

دوم: این حدیث به تمام مردم، یک تذکر و پند و عبرت است تا این‌که عظمت و قوت ملکوتی الله سبحانه وتعالی را متوجه باشند و در دنیا از عذاب شدید الله سبحانه وتعالی ترسان و لرزان باشند. چنان‌چه الله سبحانه وتعالی فرموده است:

﴿أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ فَلَا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ﴾

[اعراف: ۹۹]

ترجمه: آيا آن‌ها خود را از مكر(عذاب) الهى در امان مى‌دانند؟! در حالى‌كه جز زيانكاران، خود را از مكر(و مجازات) الله(سبحانه وتعالی) ايمن نمى‌دانند.

پس ظالمان و ستمگران قبل از این‌که عذاب آخرت برای‌شان برسد، باید در دنیا از سرنوشت ستمگران گذشته عبرت بگیرند و بترسند و خویشتن را از عذاب الهی وقایه کنند. به امید روزی‌که با اقامۀ خلافت اسلامی، ریشۀ ظلم و استبداد را از بیخ و بن برکنیم و جهان را از عدل و انصاف منور سازیم.