حزب التحریر: امیر حزب التحریر، عالم بزرگوار شیخ عطا بن خلیل ابورشته به پرسشی که در خصوص واقعیت تحولات جاری در شهر حلب سوریه مطرح گردیده بود، پاسخ داد: «در این پاسخ به اقداماتی که امریکا جهت اعمال فشار بالای مردم حلب و مجاهدین روی آورده است پرداخته شده، اقداماتی؛ از قبیل: وادار کردن روسیه به فرستادن نیروهای بحری اش، فراخوانی ایران و پشتیبانان اش به منطقۀ حلب، سرد نمودن بسیاری از جبهات جنگی توسط سعودی و ترکیه، تلاش برای افروختن آتش فتنه میان گروه های جنگی در داخل حلب و تداوم جذب و اخراج برخی از گروه ها از حلب و ارسال آنان به عملیاتی که ترکیه زیر نام "درع فرات" به راه انداخته است. این اقدامات باعث شد نیروهای بشار اسد موفق شوند شماری از مناطق شرق حلب را به تصرف شان در آورند. به این ترتیب بالای انقلابیون حلب فشار بزرگ و سنگینی وارد گردیده و در منطقه ای تنگ تری قرار گرفته اند.

امریکا همزمان با فراخوان های جهانی برای آتش بس در سوریه، فرصت را مناسب دید تا روند حل سیاسی بحران سوریه را یک بار دیگر بر سر زبان ها اندازد؛ زیرا امریکا می داند که تصرف چند منطقۀ مهم در شرق حلب به معنای پایان انقلاب نیست، هم چنین به دلیل این که ادارۀ حکومت اوباما امیدوار است پیش از ترک نمودن قصر سفید، در قضیۀ سوریه دستاوردهائی داشته باشد. به همین دلیل است که ترکیه را موظف نمود نقش برجستۀ سیاسی را در این زمینه به نیابت از امریکا بازی نماید.

نشانه و دلیل این توظیف، دید و بازدیدهای زیاد و پیهمی است که در این اواخر میان مسئولین روس و ترک ها صورت می گیرد، هم چنین دید و بازدیدها میان ترک ها و ایرانی ها، دیدار ترک ها با ریاض حجاب و زمینه سازی برای دیدارهائی که شماری از گروه های نظامی و مسئولین روس را در ترکیه کنارهم جمع نمود. نشانۀ رضایت امریکا از اقدامات اخیر ترکیه را می توان در استقبال وزارت خارجۀ امریکا از دیدارها و گفتگوهای یاد شده مشاهده نمود، پس این امریکاست که در پس این اقدامات قرار دارد، به ویژه با توجه به این که امریکا در خصوص روند گفتگوها و راه حل مورد نظر اش با روس ها همنظر می باشد.»

پاسخ به پرسش فوق الذکر در مورد فرصت هائی که امریکا برای کشاندن گروه های جنگی به پشت میز مذاکره و از سرگیری روند سیاسی در سوریه در اختیار دارد، بیان داشته که این مسئله در داخل سوریه از هیچ گونه پشتیبانی برخوردار نبوده و محکوم می باشد؛ زیرا مردم سوریه به دسیسه هائی که دولت های عربی و ترک ها با امریکا و روسیه برعلیه آنان به راه انداخته اند، به خوبی پی برده اند و همین مردم هستند که بالای گروه های جنگی فشار وارد می نمایند تا مسیر تحرکات شان را پس از آلوده شدن به وابسته گی های گوناگون به خارجی ها، تصحیح نمایند؛ این وابسته گی و آلوده گی ها را می توان در متأثر شدن شان از کمک های کثیف پولی، سهم گرفتن در روند مصالحه، آتش بس و سرد نمودن جبهات جنگ و هم چنین پایبندی به خطوط سرخ و دساتیر صادر شده از اتاق های فرماندهی بیرونی شان مشاهده نمود.

به این ترتیب و از طریق این فشارهاست که پاک و آلوده از یکدگر تفکیک می گردد؛ آلوده آنانی هستند که دنبال باداران شان در ترکیه و سعودی وغیره رفته و به سرعت تسلیم روند ذلت آور سیاسی طراحی شده توسط امریکا، همپیمانان و یاران آن گردیده و در خندق دسیسه گران برعلیه انقلاب سقوط نمودند. و اما پاک؛ کسانی هستند که هم چنان با عزم مستحکم شان استوار باقی مانده و به جز در برابر الله متعال دیگر در برابر هیچ کس دیگری سر خم نکرده اند و همین پاکان اند که به خواست الله متعال مکر و نیرنگی را که امریکا به کمک ایران، روسیه، ترکیه و دولت های عربی بافته است، از هم گسسته و آن را از نابود خواهند کرد.

در ادامۀ این پاسخ به پرسش گفته شده: «این تهاجمات وحشیانه و این پایداری افسانه ای انقلابیون در حلب، نه تنها خباثت و دو رنگی برخی ها را در داخل برملا نمود، بلکه پرده از چهرۀ تمام طرف های دخیل و خبیث، به ویژه ایران، سعودی و ترکیه نیز برداشته است.» امیر حزب التحریر در اخیر این پاسخ به پرسش علاوه نمود: «باوجود تمام این واقعیت های ناگوار، بازهم باید دانست که حلب هر اندازه که ویران گردد باز مجدداً برپا خواهد خواست و تمام سرزمین مبارک شام، به ویژه حلب سربلند، هم چون خنجر زهرآلودی است که در حلقوم امریکا، روسیه، وابسته گان و دنباله روان شان گیر کرده و هرگز فرصت این را پیدا نخواهند کرد تا پیروزی تخیلی شان را به یکدیگر تبریک گویند؛ این که نمی توانند وارد یک شهر شوند مگر پس از ویران کردن آن، در اصل خود پیروزی تخیلی است(که باید از ادعای آن احساس شرم کنند).

امریکا، روسیه، همپیمانان، یاران و دنباله روان شان در پی آن اند تا با ارتکاب این همه جنایت وحشیانه، تاریخ ننگین برادران صلیبی و مغول های تاتارشان را تکرار نمایند، صلیبیان و مغول هائی که در عراق و سرزمین شام مرتکب جنایت های هولناک گردیدند. اما اینان یک بخش از آن تاریخ را فراموش کرده اند و آن سرنوشتی است که برادران دیرین شان در برابر مسلمانان مواجه گردیدند، چنان چه مسلمانان آنان را از سرزمین خویش ریشه کن نموده و یک بار دیگر باز برپا شده و عزت و سربلندی اسلام و مسلمانان را به برای شان برگردانده و خلافت شان را استحکام بخشیدند، آنان شهر هرقل را فتح نموده و از آن "استانبول" یعنی شهر اسلام ساختند سپس خودشان را به مسکو نزدیک نموده و دروازه های وین را کوبیدند. باید دانست که تاریخ همواره در گردش است و این گردش برای آنانی که چشم بینا دارند، دور به نظر نمی رسد.

وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ

[شعراء: 227]

و آن ها که ستم کردند به زودی می دانند که بازگشتشان به کجاست!