خبر:

حکومت کارناتاکا به‌تاریخ ۲۲ فبروری ۲۰۲۲م بر پوشیدن حجاب محدودیت وضع کرد. این محدودیت که از قبل نیز وجود داشت؛ درحالی توسط محکمه/دادگاه عالی هند تأیید شد که تحلیل‌گران به عواقب اجتماعی گسترده‌ی آن، به‌خصوص روی شاگردان/دانش‌آموزان پی‌بردند. اتحادیۀ آزادی‌های مدنی مردم (PUCL) طی تحقیقی گزارش داده‌است: «از آن‌جایی‌که محدودیت پوشیدن حجاب منجر شده‌است شاگردان به جستجوی نهادهای اسلامی بپردازند و روابط‌شان را با شاگردان سایر جوامع محدود کنند، این امکان نیز وجود دارد که قانون مذکور به محرومیت آموزشی نیز بینجامد.»

تبصره:

تحقیقات اخیر بیان‌گر تأثیرات روانی ناشی از این قانون بر زنان جوان مسلمان است. این محدودیت باعث حس عمیق تفرق و افسرده‌گی جوانانی شده‌است که تحت تأثیر این قوانین تبعیض‌آمیز قرار گرفته اند.

بدبختی این خواهران چیزی جز زندگی تحت کنترول قدرتی نیست که هیچ اعتنایی برای‌شان ندارد و از نظریات آزادی‌خواهانۀ عده‌ای از زنان مجهول‌الهویت به‌منظور بهانه‌جویی حقوق انسانی‌شان استفاده می‌کند.

محکمه/دادگاه عالی کارناتاکا بیان کرده‌‌است که: «پوشش حجاب از الزامات دینی عقیدۀ اسلامی به‌شمار نمی‌رود و این قانون در آزادی‌های مذهبی مادۀ ۲۵ قانون اساسی هند شامل نیست.»

در اوایل این ماه، حین یک صحبت در محکمه/دادگاه عالی به‌منظور به‌چالش کشیدن محدودیت حجاب، ادعای مزخرفی صورت گرفت و آن این‌که: «حق پوشش، حق لخت شدن را نیز دربر می‌گیرد.»

در گزارش (PUCL) آمده است که فرمان محکمه/دادگاه عالی حق پوشیدن حجاب توسط زنان را به‌طور اختیاری نقض کرده‌است.

احکام ستمگرانه‌ای که طرز پوشش زنان را تعیین می‌کند، روایت‌گر نفاق بی‌شماری نظم لیبرال دموکرات است که با رهایی زنان ایرانی از لباس به دنبال آن می‌باشد. با این حال، برای زنان مسلمانی‌که حجاب را انتخاب کرده‌اند، نیز از همان مجازات‌های تنبیهی استفاده می‌کنند.

دیدگاه‌های لیبرال دموکراتیک درحالی محدودیت آموزش زنان افغان را به‌منظور بدنام‌سازی قوانین شرعی محکوم می‌کند که خودشان همین کار را به‌خاطر تأمین خواسته‌های‌شان انجام می‌دهند.

بعضی زنان در هند، صرف نظر از دین‌شان، دوست دارند سر خود را بپوشند؛ چون با پوشیدن سر حس مصؤنیت کرده و یا به‌خاطر رسوم فرهنگی به این کار عادت کرده‌اند. قرار نگرفتن این زنان تحت فشار محدویت حجاب واضح می‌کند که تنها اسلام زیر بار این حملات قرار دارد. دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر قبلاً نیز خبر و تبصره‌ای را در خصوص تبعیض در محل کار زنان مسلمان در هند بیان کرده‌است که به معنی آزادی دروغین زنان تحت نظام سکولار می‌باشد. تنها راهی‌که زنان مسلمان می‌توانند توانایی‌های‌شان را در میدان عمل نمایان کنند، تحت حاکمیت خلافت است که تمام نیازهای زنان مسلمان را بدون هیچ‌گونه تبعیض فراهم می‌کند.

آموزش زنان در اسلام یک امر ارزشمند است و مخالفت با آموزش زنان مسلمان با قوانین شرعی مطابقت ندارد.

﴿يُؤتِى الْحِكْمَةَ مَنْ يَشاءُ وَمَنْ يُؤتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ اُوتِىَ خَيْراً كَثِيراً وَمَا يَذَّكَّرُ اِلَّا اُولُوا الاَلْبَابِ﴾ [بقره: ۲۶۹]

ترجمه: (الله سبحانه وتعالی) حکمت را به هرکس بخواهد (و شایسته بداند) می‌دهد و به هرکس حکمت داده شود خیر فراوانی داده شده‌است و جز خردمندان (این حقایق را درک نمی‌کنند و) متذکر نمی‌شوند.

نویسنده: عمرانه محمد

عضو دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

مترجم: راشد مسلم