(ترجمه)

خبر:

در ساعات ابتدایی صبح جمعه 2 می 2025، جنگنده‌های کیان یهود نقطه‌ای را در نزدیکی کاخ ریاست‌جمهوری در پایتخت سوریه مورد هدف قرار دادند. به گزارش روزنامه «تایمز آو اسرائیل» نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم یهود و یسرائیل کاتس، وزیر امور خارجه این رژیم با تأیید این حمله اعلام کردند که ارتش اسرائیل هدفی را در نزدیکی کاخ ریاست‌جمهوری دمشق مورد حمله قرار داده است. آن‌ها بار دیگر بر تعهد خود نسبت به حمایت از جامعه دروزی تأکید کردند.

تبصره:

این دومین بار در طی دو روز گذشته است که کیان یهود به خاک سوریه حمله می‌کند. این حملات به‌ گفتۀ مقامات این رژیم، در راستای تعهد آن‌ها برای حمایت از قبیلۀ دروزی در صورت هرگونه تهدید، انجام شده است. اما نکته قابل توجه درمورد حملۀ اخیر این است که برای اولین‌بار، نقطه‌ای در نزدیکی کاخ ریاست‌جمهوری سوریه در منطقۀ راهبردی کوه قاسیون هدف قرار گرفته است.

اگر از همان ابتدا کسی پاسخ کوبنده‌ای به این رژیم جعلی و بی‌بنیاد می‌داد، هرگز کارش به اینجا نمی‌رسید که با صدای بلند برای حمایت از قبیلۀ دروزی سخن بگوید، همان طایفه‌ای که سال‌ها به آن بی‌توجهی کرده و به آن پشت کرده بود. حالا هم با این ادعاها فقط می‌خواهد مردم را فریب دهد و واقعیت را پنهان کند. اگر با او به‌ شکل قاطع و محکم برخورد شده بود، نه این‌قدر گستاخ می‌شد و نه تا این حد در منطقه پیشروی می‌کرد.

مفهوم حاکمیت، مفهومی عمیق و حیاتی است، مخصوصاً وقتی بخواهی پس از یک دورۀ سخت (دورۀ حکومت بشار اسد) آن را تقویت کنی. اگر مفهوم حاکمیت در اسلام را با همه جزئیاتش محقق کرده بودیم، هر فرد بی‌ارزشی جرأت نمی‌کرد پا را از گلیمش فراتر بگذارد. امروز در سوریه، صداها و دخالت‌هایی از این‌سو و آن‌سو شنیده می‌شود، تجاوز‌ها از جهات مختلف رخ می‌دهد و هر کسی خود را دانا می‌پندارد و شروع به ارائه نظر و پیشنهاد می‌کند. بلی، این اتفاق می‌افتد چون واکنشی قاطع و درستی که بتواند مفهوم حاکمیت را محقق کند، وجود ندارد. تنها چیزی که وجود دارد چهره‌هایی هستند که جلوی دوربین ظاهر می‌شوند تا فضا را آرام کنند، دیدگاه‌ها را به هم نزدیک کرده و یا بهانه و توجیه بیاورند... و فراتر از این، اغلب اقدامات پس از اتفاق افتادن یک فاجعه رخ می‌دهد نه این‌که قبل از آن اقدام شود و دلیلش این است که مفهوم حاکمیت دولت هنوز روشن و نهادینه نشده. جالب این‌جاست که بسیاری از این واکنش‌ها تازه بعد از توافق‌ها رخ می‌دهد! و این نشانه‌ای روشن از ضعف مسلمانان در درک مفهوم حاکمیت است.

تجاوزها و رفتارهای کیان یهود چه دیروز و چه امروز به این دلیل است که ما هنوز مفهوم روشنی از حاکمیت نداریم. حتی وقتی بعضی شخصیت‌ها شروع به توجیه و دفاع می‌کنند، دلیلش نبودن درک درست از حاکمیت است. امروز حاکمیتی که در حال ساخته شدن است، بر اساس رفت‌وآمد هیئت‌های خارجی به دمشق شکل گرفته و از این سخن سرچشمه گرفته که می‌گویند "نباید منزوی شویم". اساس این نگاه این است که باید ادامه بدهیم و موفق شویم، حتی اگر مجبور شویم بگوییم "مصلحت سیاسی، امور ممنوع را مجاز می‌گرداند!" در برابر حرف‌هایی مثل عادی‌سازی روابط با دشمن یا توافق ابراهیم (Abraham Accords) مجموعه‌ای از توافق‌نامه‌های صلح و عادی‌سازی روابط است که از سال ۲۰۲۰ بین برخی کشورهای عربی مثل امارات، بحرین، سودان و مراکش با رژیم صهیونیستی امضا شد، سکوت می‌کنیم چون می‌خواهیم فقط ادامه بدهیم و باقی بمانیم. همه این‌ها به این خاطر است که هنوز یک تعریف اصولی و ریشه‌دار از حاکمیت نداریم.

در مورد حملۀ رژیم صهیونیستی باید گفت که بیشتر برای حفظ آبرو بود، مخصوصاً بعد از هشدارهایی که از طرف ترامپ دریافت کرده بود. حتی بعضی‌ها در منطقه اشرفیه صحنايا گفتند: «اسرائیل ما را ناامید کرد!» که خودش نشان می‌دهد چقدر مردم از آن‌ها انتظار داشتند. قبل از حمله به فرودگاه نظامی حماة، فضا کاملاً فرق داشت. اما بعد از آن توافق نا‌نوشته شکل گرفت که دیگر نباید کسی حرفی از تجزیه، فدرالیسم یا تمرکززدایی بزند. قرار شد دولت کنترل کامل خودش را در همه جای کشور اعمال کند و هیچ گروهی هم حق نداشته باشد سلاحی خارج از کنترل دولت داشته باشد.

بلی، واقعیت تغییر کرده و مطابق آن دیدگاه‌ها و واکنش‌ها نیز تغییر یافته‌اند، اما تنها چیزی که تغییر نکرده این است که ما هنوز هم صحنه‌ای برای اجرای هر سناریویی هستیم و به راحتی مورد تجاوز و سوءاستفاده قرار می‌گیریم، چه با هماهنگی باشد و چه بدون آن!

بدون شک اتفاقاتی  که رخ داده بسیار خطرناک است، اگر متوجه باشید. ما حرکت نکردیم، فداکاری ننمودیم و تلاش و استقامت نکردیم که بر اساس توافق‌نامه‌ها مورد هدف قرار گیریم! ما این‌همه را انجام دادیم تا به چیزی برسیم که دشمن ما، نتنیاهو از آن می‌ترسد و خودش هم به آن اعتراف کرده، همان چیزی که ان‌شاءالله به‌زودی به واقعیت خواهد پیوست. ما به‌خاطر برپایی دولت خلافت راشدۀ دوم قیام کردیم، دولتی با حاکمیت واقعی که اقتدارش از آنِ اسلام و مسلمانان است، دولتی که مردمش در آن احساس امنیت می‌کنند و نیازی ندارند برای محافظت به هیچ قدرتی پناه ببرند، جایی که هیچ‌کس از هیچ نهادی ترسی ندارد؛ چون می‌داند حقش بدون تبعیض به او خواهد رسید، دولتی که مفهوم امنیت در آن روشن است و همه وظایف و حقوقشان را می‌دانند، دولتی که دشمنان نزدیک و دور از آن می‌ترسند، آبرو و عزت انسان را حفظ می‌کند، حق ضعیف را می‌گیرد و دست زورگو را کوتاه می‌سازد. دولتی که جهان برای اعلام آن لحظه‌شماری می‌کند. باید ایمان ما به برپایی این دولت به اندازه‌ای قوی باشد که دشمنان از آن اطمینان دارد؛ زیرا فقط توسط این دولت به عزت، افتخار و رهبری واقعی می‌رسیم در غیر آن، ما فقط سایه‌ای از دیگران خواهیم بود که با کوچک‌ترین نسیم یا نارضایتی فرو می‌ریزد!

نویسنده: عبدو الدلّي

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

مترجم: حسن سلحشور