(ترجمه)

خبر:

دفتر مطبوعاتی دولت در غزه روز شنبه ۳ می ۲۰۲۵ اعلام کرد شمار جان‌باختگان ناشی از سیاست «گرسنگی‌دادن» به ۵۷ نفر رسیده است. به گفتۀ مقام‌های محلی بیشتر قربانیان را کودکان، بیماران و سالمندان تشکیل می‌دهند. این دفتر هشدار داده که در صورت ادامۀ بسته‌ماندن گذرگاه‌ها و جلوگیری از ورود مواد غذایی از جمله شیرخشک نوزادان و مکمل‌های غذایی احتمال افزایش این آمار وجود دارد. (منبع: تلویزیون العربی، ۳ می ۲۰۲۵)

تبصره:

مردم غزه انواع رنج، عذاب و درد را تجربه کرده و فشارهای بی‌پایانی را تحمل کرده‌اند؛ از بمباران‌های مرگبار گرفته تا تمامی انواع تحقیر و اذیت و اکنون گرسنگی نیز به جمع ابزار‌های مرگبار پیوسته است. همان‌طور که تانک‌ها، هواپیماها، بمب‌ها و موشک‌ها جان مردم غزه را گرفتند، این‌بار گرسنگی در قالب یک سلاح جنگی علیه آنان به‌کار گرفته شده است. کیان یهود از گرسنگی به‌عنوان ابزار جدیدی برای نسل‌کشی فلسطینیان استفاده می‌کند. این سیاست شوم از ۱۸ مارچ گذشته زمانی که حملات وحشیانه علیه غزه از سر گرفته شد شدت بیشتری به خود گرفته است کیان اشغالگر گذرگاه‌ها را به‌طور کامل بسته و ورود مواد غذایی از جمله غذا، دارو و آب را ممنوع کرده است. همچنین امدادگران و کسانی که برای نجات جان مردم تلاش می‌کنند، خود هدف حملات قرار گرفته‌اند.

مردم غزه در این وضعیت میان دو آتش گرفتار شده‌اند: از یک سو آتش مرگ‌بار جنگ و جنایت و از سوی دیگر گرسنگی، تشنگی، سوءتغذیه و بیماری و در این شرایط هیچ‌گونه راه نجاتی برای آنان باقی نمانده است جز تسلیم به ارادۀ که هیچ‌کسی توان ایستادگی در برابر آن را ندارد. ولا حول ولا قوة إلا بالله.

جنایت‌هایی که امروز در غزه جریان دارد، فقط کار اسرائیل نیست؛بلکه حکام سرزمین‌های اسلامی مخصوصاً همسایه‌های فلسطین در این جنایت شریک‌اند؛ زیرا آن‌ها به‌جای حمایت از مردم غزه مرزها را برای اسرائیل امن نگه می‌دارند، ارتش‌های‌شان را ساکت کرده‌اند و حتی هر حرکت مردمی که به دفاع از غزه باشد را خاموش می‌کنند. در حالی‌که کودکان غزه از گرسنگی گریه می‌کنند اما همین حکام برای اسرائیل میوه و سبزی می‌فرستند؛ ولی برای مردم غزه حتی یک تکه نان نمی‌فرستند، آن‌ها هم درست مثل اسرائیل غزه را محاصره کرده‌اند.

سیسی رئیس جمهور مصر  ماه‌هاست معبر رفح را بسته نگهداشته و نمی‌گذارد که تکۀ نان و قطرۀ آبی وارد فلسطین شود و کمک‌ها پشت درهای بسته انبار شده‌اند و خاک می‌خورند، چون منتظرند اسرائیل اجازه بدهد وارد شوند! این است واقعیت تلخ امروز، محاصرۀ دوطرفه از سوی دشمن آشکار و «برادر» پنهان.

ای مسلمانان! تا به کی سکوت در برابر خیانت حکام؟! تا به کی سکوت در برابر خیانت و همدستی حاکمان با دشمنان؟! تا به کی سکوت، تسلیم و بی‌تفاوتی در برابر رنج مردم غزه ؟! آیا نشنیده‌اید که الله سبحانه وتعالی در قرآن کریم فرموده است:

﴿وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ وَلِيّاً وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ نَصِيراً﴾ [نساء: ۷۵]

ترجمه: چرا در راه الله (سبحانه وتعالی) نمی‌جنگید و برای رهایی مردان، زنان و کودکانی که فریاد می‌زنند: پروردگارا! ما را از این شهر که مردمش ستمگرند نجات بده و برای ما از جانب خود یاوری بفرست.

 آیا این فرمان روشن الله منان را نشنیده‌اید که می‌فرماید:

﴿وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْر﴾ [انفال: ۷۲]

ترجمه: اگر در دین از شما یاری خواستند، بر شماست که یاری‌شان کنید.

آیا سخن رسول الله صلی الله علیه وسلم را نشنیده‌اید که فرمودند:

«أَيُّمَا أَهْلُ عَرْصَةٍ أَصْبَحَ فِيهِمْ امْرُؤٌ جَائِعٌ فَقَدْ بَرِئَتْ مِنْهُمْ ذِمَّةُ اللهِ تَعَالَى»

ترجمه: هرگاه مردمی در سرزمینی زندگی کنند و در میان آنان انسانی گرسنه شب را به صبح برساند، پیمان و حمایت الهی از آن مردم برداشته شده است.

آیا وقت آن نرسیده که بپرسیم: چرا مردم غزه باید از گرسنگی بمیرند در حالی‌که سرزمین‌های اسلامی پر از نعمت، ثروت و امکانات است؟! چرا باید مردم غزه و سرزمین مبارک فلسطین تنها بمانند در حالی‌که امت اسلام ارتش‌ها و امکاناتی دارد که می‌تواند این ظلم را پایان دهد و انتقام خون مظلومان را از دشمن بگیرد؟!

نویسنده: براءة مناصرة

مترجم: حسین سلحشور