چهارشنبه, ۰۹ ربیع الثانی ۱۴۴۷هـ| ۲۰۲۵/۱۰/۰۱م
ساعت: مدینه منوره
Menu
القائمة الرئيسية
القائمة الرئيسية
  • نشر شده در ویدیوها

بخشی از خطبۀ جمعۀ محترم شیخ یوسف مخازره( أبوهمام)

سرزمین مبارک فلسطین

جمعه، 29 ذوالحجه 1440هـ.ق مؤافق به 30 اگست 2019م

ادامه مطلب...

آن‌چه از قضیۀ داکتر ذاکر نایک پنهان مانده‌است و باید بدانید Featured

  • نشر شده در مالیزیا

(ترجمه)

 مسئلۀ داکتر ذاکر نایک سروصداهای زیادی را در مالیزیا بلند کرده و همۀ رهبران بلندپایۀ ملی و سیاسی، مسلمانان و غیرمسلمانان، پولیس/بازرس، نهادهای غیرحکومتی، مفتی‌ها، روشنفکران، لیبرالیست‌ها و عامۀ مردم را به خود درگیر کرده‌است. قضیه از جایی شروع شد که داکتر ذاکر نایک به‌تاریخ ۱۰ آگست/اوت ۲۰۱۹م در کلانتان در یک سخنرانی، سخنانی را ایراد کرد که ظاهراً به احساسات چینی‌ها و هندو‌های مقیم مالیزیا خدشه وارد کرده‌است. از آن پس، احزاب بسیاری بر حکومت پاکاتان هاراپان فشار آوردند تا او را به کشورش، هند، بازگرداند.

باوجود این‌که داکتر نایک مکرراً گفته که از حرف‌هایش سوءتعبیر شده‌است و حتی از کسانی‌‌که سخنان‌اش مایۀ رنج آنان شده نیز عذرخواهی کرده‌است؛ ولی بازهم غیرمسلمانان و لیبرالیست‌های مخالف او، شدیداً خواهان اخراج‌اش از مالیزیا استند. داکتر ماهاتیر بن محمد، نخست‌وزیر مالیزیا، ابتدا در اثر فشارهای بسیار، تصمیم به اخراج داکتر ذاکر نایک به زادگاهش گرفت؛ اما پس از تقریباً یک ماه مباحثه، سرانجام تصمیم گرفت که او را برنگرداند، ولی گفت که او دیگر اجازۀ هیچ‌گونه سخنرانی را در هیچ‌کدام از ایالت‌های مالیزیا ندارد.

متأسفانه عده‌ای از فرصت استفاده کرده و کارزاری را برای اخراج او از مالیزیا به راه انداخته‌اند. حرف‌های داکتر ذاکر نایک در مقایسه با سخنان خطرناک بسیاری از سیاسیون و رؤسای نهادهای غیرحکومتی در مالیزیا، که به حساسیت‌های نژادی دامن می‌زنند، بسا ناچیز است. در واقع، اغلباً این خود مردم مالیزیا استند که شعلۀ بحث‌های نژادپرستانه را در این کشور می‌افروزند. در حقیقت، سخنان داکتر نایک چنان بزرگ نبود که بعضی احزاب، برای رسیدن به اهداف‌شان، آن را بزرگ جلوه می‌دهند. با نگاه کوتاه به این موضوع، درمی‌یابیم که مخالفان داکتر ذاکر نایک، اعم از غیرمسلمانان و لیبرالیست‌ها، به دلیل تنفر بیش از حد از وعظ‌هایش، خواهان اخراج او از مالیزیا اند. احزاب زیادی، ازجمله وزیر امور مذهبی، از شیوۀ دعوت داکتر نایک که بر مقایسۀ ادیان تمرکز دارد، انتقاد کرده‌اند، چون این شیوه برای جامعۀ کثرت‌گرایی چون مالیزیا مناسب نیست.

در همین رابطه، حزب‌التحریر–مالیزیا چنین می‌گوید:

۱. داکتر ذاکر نایک یکی از هزاران واعظی است که باید امنیت‌اش توسط دولتی‌که ادعای یک دولت اسلامی را می‌کند تأمین شود. شاید او اشتباهی را انجام دهد که بعداً نیازمند اصلاح باشد، ولی این دلیلی بر اخراج‌اش از کشور نیست. پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند که تسلیم کردن یک مسلمانان به کفار (تا بالایش غیرعادلانه حکم کنند و او را به قتل برسانند) حرام است:

«الْمُسْلِمُ أَخُو الْمُسْلِمِ، لاَ يَظْلِمُهُ وَلاَ يُسْلِمُهُ» (رواه بخاری)

ترجمه: مسلمان برادر مسلمان است، نه به او ظلم می‌کند و نه او را به دشمن تسلیم می‌کند.

۲. حکومت به داکتر ذاکر نایک حق اقامت دائم داده‌است. این امتیاز نه‌تنها به داکتر نایک، بل باید به تمام مسلمانانی‌که در جستجوی حمایت اند یا می‌خواهند در مالیزیا مقیم شوند نیز داده شود. در حقیقت، مسلمانان بیشتری نسبت به داکتر ذاکر نایک به حمایت نیاز دارند، مثلاً مسلمانان روهینگیا، سینکیانگ، بنگله‌دیش، اندونیزیا، سیام، سوریه، فلسطین وغیره کسانی‌که بنابر ناآرامی‌های سیاسی، حکام ظالم و یا وقوع فجایع در مناطق‌شان به مالیزیا فرار کرده‌اند. وظیفۀ حکومت است که، مطابق تقاضای اسلام، مردم را دادرسی و حمایت کند و همراه‌شان هم‌چون شهروندان قانونی‌اش تعامل کند، خواه داکتر نایک باشد یا هرکس دیگری‌که نیازمند کمک و حمایت است و می‌خواهد در این کشور باقی بماند. رسول الله صلی الله علیه وسلم و خلفای راشدین تمام مسلمانانی را که نزدشان می‌آمدند و خواهان زندگی در زیر چتر دولت اسلامی بودند، استقبال می‌کردند و با آنان، نه هم‌چون پناهنده‌گان، بلکه مانند رعیت‌شان رفتار می‌کردند. این بدان دلیل است که سرزمین‌های مسلمانان مربوط همۀ مسلمانان است و هرگز به قوم یا نژاد خاصی محدود نمی‌شود و هر مسلمان سزاوار آن است که در هر بخشی از این سرزمین‌های اسلامی که می‌خواهد، زندگی کند.

۳. اسلام نه‌تنها دروازه‌هایش را بر مسلمانان، بل بر تمام غیرمسلمانانی‌که می‌خواهند به این سرزمین‌ها بیایند و در زیر سایۀ دولت اسلامی زندگی کنند نیز باز می‌کند. حتی اسلام برای ورود کفار حربی به دولت اسلامی تا کم‌تر از یک سال اجازه می‌دهد؛ اگر (بعد از یک سال) خواستند باقی بمانند باید جزیه بپردازند، سپس حالت کافر ذمی (وثیقه‌ای) را به خود می‌گیرند و شهروند دولت به‌شمار می‌روند. این‌گونه اسلام بیش از سیزده قرن بر جهان حاکمیت کرده‌است و عدالت و شکوفایی را با زندگی زیر قوانین اسلام به‌صورت یکسان برای مسلمانان و غیرمسلمانان تأمین کرده‌است.

۴. نباید فعالیت واعظ‌هایی‌که از مباحثه‌های فکری، عقلی و واقعی و روش‌های عاری از خشونت استفاده می‌کنند، توسط هیچ حزبی ممنوع شود. راه مبارزه با مباحثه، مباحثه است، نه استعمال قدرت. حقانیت عقاید و ادیان باید توسط بحث‌های فکری ثابت شود. بدبختانه، این‌گونه موضوعات و کشمکش‌های نژادپرستانه را نه این واعظ، بلکه بیشتر احزابی دامن می‌زنند که در بحث‌های فکری شکست خورده‌اند. اگر آن‌ها از لحاظ فکری و اخلاقی واقعاً چیزی برای گفتن دارند، پس در عوض فرار کردن و دامن زدن به موضوعات نژادی و شهروندی، بیایند و بحث را با بحث جواب دهند. همین‌طور، حکومت باید برای رسیدن به حقیقت از بحث‌ها و مناظره‌های فکری حمایت کند، نه این‌که دعوت را با زور سرکوب کند یا اختیارش را به دشمنان اسلام بسپارد.

اخیراً موضوع جستجوی نقاط مشترک بین ادیان یا گفتگوی ادیان، مورد قبول حکومت و در صدر برنامه‌های بعضی گروه‌های خاص قرار گرفته‌است. این موضوعی‌ست که غرب کافر برای تخریب عقیدۀ مسلمانان ترتیب داده‌است، تا امت مسلمه به حق بودن تمام ادیان (کثرت‌گرایی) باور کنند و در آینده هیچ مسلمانی ادعا نکند که اسلام تنها عقیدۀ بر حق است. این همان چیزی است که غرب بالایش برنامه‌ریزی کرده‌است، اما با کمال تأسف بسیاری از رهبران و پژوهش‌گران مسلمان، خواسته یا ناخواسته، آن را پذیرفته‌اند. کافران و لیبرالیست‌هایی‌که به لحاظ فکری شکست خورده‌اند، این واقعیت را که ادیان و اعتقادات‌شان اشتباه و اسلام تنها دین بر حق جهان است نمی‌توانند قبول کنند. حکام و قدرت‌مندان به بهانۀ حساسیت دینی از دعوت برای حمل حقایق ممانعت می‌کنند. در واقع، اکثر واعظ‌ها، مشمول داکتر ذاکر نایک، که تنها روی حقانیت عقیدۀ اسلامی در مقابل عقاید عجیب و غریب غیراسلامی بحث می‌کنند، دعوت‌شان را نه با خشونت، بل با روش‌های فکری و عاری از اجبار و توهین انجام می‌دهند. از آن‌چه گذشت معلوم می‌شود که دیگر افکار لیبرالی و کثرت‌گرایی تنها برای مسلمانان مالیزیا تهدید به‌شمار نمی‌روند، بلکه مشتاقانه راه را برای گسترش این مفاهیم در حکومت جدید نیز هموار می‌کنند.

عبدالحکیم عثمان

سخنگوی حزب‌التحریر-مالیزیا

مترجم: محمد حارث پویا

 

ادامه مطلب...

تصمیم برای افزایش قیمت‌ها و فشاری‌که در نتیجه‌ی آن بر مردم وارد می‌شود، کاملاً ناعادلانه است!

  • نشر شده در ترکیه

(ترجمه)

دولت ترکیه از تاریخ اول سپتامبر 2019م، تصمیم جدیدی را مبنی بر افزایش قیمت نفت تا 14.9درصد گرفته است و  اگر افزایش 14.97درصدی که در ماه آگست گذشته تحمیل شد را درنظر بگیریم، افزایش تحمیل‌شده بر قیمت نفت به 30درصد خواهد رسید. این نرخ با پنج برابر افزایش پی‌در‌پی در سال گذشته، 53.8درصد بلند رفته‌است. این افزایش قیمت‌ها در تناقض با بیانیه‌ی فاتح دونمز وزیر انرژی و منابع طبیعی، در 27 مارچ 2019م قراردارد که در آن گفته است: «با آرزوی خیر و برکت برای شهرواندان در دوره‌ی پیش‌رو هیچ افزایشی را بر قیمت نفت و برق شاهد نخواهیم بود.» در حقیقت، قیمت نفت در ترکیه در حال بلندرفتن است، حال آن‌که قیمت آن در بازار جهانی اُفت 50درصدی داشته است.

افزایش قیمت‌ها فقط به گاز محدود نمانده، بل شامل تمام چیزها می‌شود، از برق و آب شروع تا به خدمات مکاتب/مدارس اطفال و از قیمت غذا تا به ترانسپورت عمومی، که این موضوع نتیجه‌ی تصمیمی‌ست که در نیمه‌شب و در غیاب مردم گرفته شده و توسط آن افزایش قیمت‌ها بر همه چیز تعمیم داده شده است. مدت زیادی نمی‌شود که قیمت شکر و چای 16درصد، حمل و نقل عمومی 25درصد افزایش داشته و سوخت‌های مایع قیمت‌های متفاوتی را به‌خود دیده است. با هر افزایش قیمت، مردم قدرت خرید خود را از دست می‌دهند و به‌سوی فقر و اختناق کشانیده می‌شوند.

عام‌ترین ویژه‌گی‌های حکام کاپیتالیست، فریب مردم و شکستن وعده‌های‌شان است، گویا که این یک ژن بوده که وارد ژن‌های بدن‌شان شده و این ساحه تبدیل به ساحه‌ی کارشناسی و تخصص‌شان شده باشد. بنابر این، افزایش معاشات و دستمزدها شکل دیگری از فریب است که توسط حکام بر مردم انجام می‌شود، قسمی‌که آن‌ها همیشه انجام می‌دهند. در حقیقت، شیوعِ تورم و افزایش قیمت‌ها حیرت‌آور نیست؛ مقامات از زمان انتخابات شهرداری در 31 مارچ 2019م، این افزایش قیمت‌ها را طرح‌ریزی کرده بودند، اما برای جلوگیری از خسارات در انتخابات مجدد در استانبول این قضیه را به تعویق انداختند. اکنون این افزایش به‌تعویق‌افتاده‌ی قیمت‌ها یکی بعد از دیگری به زنده‌گی ما می‌آیند. در همین حال، این افزایش قیمت‌ها به شکل استهزاء و بی‌احترامی به مردم تحت نام قوانین و نوسازی بالای‌شان اعمال می‌شوند.

زمانی‌که دولت‌ قیمت‌ ضروریات اولیه‌، مانند لوازم گرمایشی، حمل و نقل و کالاهای مصرفی را بین 30 تا 50درصد افزایش داده، تصمیم گرفته است تا معاش کارگران و کارمندان را 4درصد افزایش دهد، حال‌آن‌که معاش مقامات و کارمندان ارشدِ بروکراتِ ادارات دولتی، مبلغ بسیار زیادی افزایش داشته است! زمانی‌که مردم، علی‌رغم فقر و بحران‌های اقتصادی به‌دنبال راه‌های رهایی از این وضعیت هستند، اراکین دولتی به‌شکل بسیار راحت و مسرفانه‌ای زنده‌گی می‌کنند. آن‌ها به فکر زنده‌گیِ مردم نبوده و به‌ نیازهای‌شان توجهی نمی‌کنند، تنها چیزی‌که مورد توجه شان است، زنده‌گی و منفعت خودشان بوده که در صدر همه‌چیز دیگر قرار دارد؛ امور مردم چیزی نیست که آن‌ها حفاظت‌اش کنند، به‌جز از مواردی که منافع خودشان را تأمین کند.

باوجود این همه، رئیس‌جمهور اردوغان و وزیر خزانه‌داری برات آلبایراک با توهین به شعور مردم، همیشه از رشد اقتصادی و خوب‌بودن وضعیت سخن گفته اند. اما ادعای برات آلبایراک مبنی بر "کاهش تورم و اُفت هزینه‌ها"، دیگر برای مردم ارزشی ندارد، به‌خاطری‌که مردم دیگر روی سفره/دسترخوان خود دراگون فروت (میوه اژدها) نمی‌بینند، اکنون فقط نان خشک روی سفره‌ی‌شان قرار دارد و مردم دیگر توسط ریاکارانی‌که فقط برای به‌دست‌آوردن رأی شان تقلا می‌کنند، فریب نخواهند خورد. اما سفره‌ی مقامات رسمی و حکام با فقر و محرومیت بسیار ناآشناست. به این معناست که شکاف عمیقی بین دنیای حکام و دنیای شهروندان وجود دارد و افزایش قیمت‌ها فقط جیب شهروندان را هدف قرار داده، اما هرگز دروازه‌ی حکام را نمی‌کوبد.

دولتی که 17 سال بر کشور حکومت کرده، فقط هزینه‌های بحران اقتصادی را برای مردم به ارمغان آورده است، بحرانی‌که نتیجه‌ی نظام اقتصادی کاپیتالیست در حال تطبیق و سیاست‌های اقتصادی ناکامی‌ست که تورم و افزایش قیمت‌ها را با خود داشته و این یک بی‌عدالتی بس بزرگ است. هرچند این حکامی‌که در حال تطبیق نظام کاپیتالیسم استند، خوب آگاه اند که این نظام ظالمانه برای بحران‌ها و مشکلاتی‌که زاییده‌ی خودش اند، هیچ راه حلی ندارد، اما هنوز هم، بدون کدام عدالت و دلسوزی آن‌را تطبیق و از آن حمایت می‌کنند. آن‌ها هرگز نباید فراموش کنند که این بی‌عدالتی و منافع شان "تا زمانی" ادامه خواهد یافت که این نظام اقتصادی کاپیتالیست تطبیق شود. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاء مِنكُمْ﴾ [حشر: 7]

ترجمه: تا امکانات مالی میان ثروت‌مندان شما دست به دست نگردد.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر–ولایه ترکیه

مترجم: تمیم افشار

ادامه مطلب...

درگذشت یک‌تن از حاملین دعوت

﴿مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا﴾ [احزاب: 23]

ترجمه: در میان مؤمنان مردانی هستند که بر سر عهدی‌که با الله (سبحانه‌و‌تعالی) بستند، صادقانه ایستاده‌ اند؛ برخی از آنان پیمان خود را به آخر رساندند (و در راه او شربت شهادت نوشیدند) و برخی دیگر در انتظار اند و هرگز تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود راه ندادند.

(ترجمه)

با ایمان کامل به قضا و قدر الله سبحانه وتعالی، ما نهایت سوگواری و تسلیت خود را به امت مسله نسبت وفات یک‌تن از رجال افضل‌ امت ابراز می‌داریم:

مهندس صلاح الدين حسن

موصوف به شب سه‌شنبه به تاریخ چهارم محرم 1441هـ.ق مصادف به 3 سپتامبر 2019م، از اثر مریضی طویل المدت به عمر هشتادسالگی دار فانی را ودا گفت.

صلاح الدین حسن شخصی بود که همیشه در کارهای خیر از جمله سابقون شناخته می‌شد؛ او حامل دعوت اسلام در هفت دهه گذشته بود؛ وی دعوت اسلام را به شکل موثر، با‌ شهامت و خستگی‌ناپذیر و بدون هیچ‌ تاخری در هرگونه شرایط ناگوار حمل نمود، در عین حال از رفع مسوولیت شانه خالی نکرد. فلهذا وی با نسلی از امت روبرو شد که بخاطر صفات نیک‌اش مانند فروتنی، جوان‌مردی، شهامت و اخلاق واعلی و مهربانی به خلق پروردگار، او را دوست می‌داشتند و به او احترام قایل می‌شدند. شخصیت او در عزم متین، سخاوت و قربانی‌هایش در راه حمل دعوت یک مثال خوب برای کسانی بود که وی را می‌شناختند، که باعث شده بود امیر دوم/ثانی حزب التحریر عبد القديم زلوم رحمه الله در وصف وی چنین بگوید: «نادر است که شخصی مانند او را دریافت کنیم!»

ما از الله سبحانه وتعالی استدعا می‌داریم که وی را غریق رحمت وسیع خودش قرار بدهد و جنت را مسکن اخروی او قرار داده و در زنده‌گی پس از مرگ، وی را در زمره صالحین قرار بدهد و با نبیین، صدیقین، شهداء و صالحین حشر نماید! بی‌گمان این سه گروه بهترین دوست نزد الله سبحانه وتعالی هستند.

ای ابا محمود! ما بخاطر وفات تان غمگین شدیم و تنها آنچه را که پروردگار ما را راضی می‌سازد، می‌گویم:

﴿إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ﴾ [بقره: 156]

ترجمه: ما از آن الله ايم و به سوی او باز میگرديم!

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-آلمانی زبان

مترجم: زکریا وهاج

ادامه مطلب...

ممنوعیت پوشش اسلامی در دانشگاه وعد مدنی؛ گامی واضح جهت وادار نمودن مردم برای پذیرش ارزش‌های سیکولری

  • نشر شده در سودان

(ترجمه)

تظاهراتی در شهر "وعد مدنی" بر ضد ممنوعیت پوشیدن نقاب در داخل دانشگاه "وعد مدنی" رخ دادند. بیانیه‌ای مبنی بر پوشیدن لباس رسمی (دامن و پیراهن) برای محصلین اناث در این دانشگاه توسط مسئولین صادر شد. بخش زنان دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه سودان موضوعات ذیل را در رابطه به این ممنوعیت بیان می‌کند:          

اول: ممنوعیت پوشش اسلامی بخشی از حالت دولت‌های ضد اسلامی علیه اسلام می‌باشد. تعداد کسانی‌که در این‌ دولت‌ به‌ قدرت رسیده و بر ضد اسلام و قوانین آن به‌ مراتب تاخته‌اند: اسماعیل التاج، سخنگوی اتحاد برای آزادی و تغییر، کسی‌که درحال ترویج تساوی جنسیتی بین زنان و مردان است، اولین شخص در این راستا نبوده و انتصار صاغرون، وزیر تحصیلات عالی نیز آخرین آن نخواهد بود. او در یک برنامه‌ی تلویزیونی اظهار داشت که مذاهب چهارگانه، اخلال‌گر می‌باشند! یا هم نخست وزیر، کسی‌که اظهار داشت که اقتصاد امروزی بر پایه‌ی مصلحت‌گرایی و جدا از ایدیولوژی استوار بوده و هم‌چنین، وزیر اوقاف، کسی‌که سخنانی را درمورد اسلام به زبان آورد که هیچ کس دیگری این کار را نکرده بود. همه‌ی این اظهارات ضد اسلامی به هیچ عنوان تصادفی نبوده بلکه این سخنان قصداً توسط کسانی‌که خواهان تغذیه‌ی افکار عمومی به وسیله‌ی مفاهیم دموکراتیک غربی می‌باشند، به زبان آورده شده تا تصویر منفوری را از اسلام ارائه کنند. این‌ها همانا حملات و تاخت و تازهای واضحی‌اند که توسط این اشخاص مغرض علیه اسلام و قوانین ناب‌اش تهیه می‌شوند.     

دوم: ممنوعیت پوشش اسلامی در این دانشگاه‌ صریحاً قانون اساسی‌شان را که آزادی شخصی را برای هر یک از شهروندان کشور تأمین کرده، زیر سوال می‌برد. این موضوع ثابت می‌سازد که ارزش‌های لیبرالی‌که از مسلمانان خواسته می‌شود که به آن متعهد باشند، چیزی جز فریب و نیرنگ نبوده و قابلیت تطبیق را با وجود به قدرت رسیدن کسانی‌که در غرب تربیت شده، ارزش‌های تمدن غربی در مغزشان رسوخ یافته و لاف آزادی بیان را سر می‌دهند، ندارند. اکنون، آن‌ها در گام‌های نخستین حکومت خود به اجبار، زنان را مجبور به نپوشیدن لباسی می‌کنند که خودشان آن‌را آزادانه انتخاب کرده‌اند. درحالی‌که این عمل خود را به هیچ عنوان منحیث اجبار بالای زنانی‌که مجبور می‌شوند که کاری را انجام دهند که مایل به آن نیستند، نمی‌پندارند. همانا این نشان‌دهنده‌ی سراسیمه‌گی و آشفته‌گی است که این سیکولریستان از آن رنج می‌برند.

سوم: اگر این ممنوعیت پوشش اسلامی در این دانشگاه‌ به حال خود گذاشته شود، بدون شک مصیبتی بزرگ به‌شمار رفته و آغازی برای ممنوعیت دیگر احکام فردی باقی‌مانده‌ی اسلام خواهد بود. این عمل، سیکولریستان را قادر می‌سازد که دیگر احکام فردی را نیز توسط قوانین خود از بین ببرند. همان‌گونه که ما شاهد آن در سرزمین‌های تونس و مصر بعد از انقلاب بودیم که آن‌ها نیز این گام‌ها را دنبال نموده و درحالی‌که مسلمانان لحظه‌ای در مقابل آن مدارا نموده و در مقابل، ادای نماز در نهادهای تحصیلی ممنوع گردید.

ای مردم سودان، آیا شما منتظر آن‌چه هستید که برادران شما با آن مواجه شدند؟ این چنین اعمال تحریک آمیز به احساسات مسلمانان به معنی وادار کردن مردم سودان برای ورود به‌گونه‌ی کامل به تمدن غربی به‌شمار رفته و این هرگز اتفاق نخواهد افتاد. ان شاءالله! بگذارید کسانی‌که از اسلام تنفر عمیقی دارند، بدانند که مردم سودان بر ضد حکومت سابق انقلاب کردند، نه اسلام. و این‌که مسلمانان هرگز کسانی‌ را که خواهان از بین بردن عزت‌شان بوده، اجازه نداده و روزی فرا می‌رسد که اسلام عزیز توسط دولت خلافت که همانا مشت محکمی بر دهان کسانی‌ استکه در پی تأسیس ارزش‌های سیکولریزم در سرزمین‌های مسلمانان‌اند تطبیق شود.

حزب‌التحریر_ولایه سودان خطاب به کسانی‌که به عقیده‌ی امت مسلمه ایمان داشته، می‌گوید که جهت تأسیس مجدد دولت خلافت راشده‌ی ثانی بر منهج نبوت که ریشه‌ی نفوذ فکری، سیاسی و نظامی کفار استعماگر را از سرزمین‌های اسلامی قطع کرده، حمایت کنند.

سخنگوی رسمی بخش زنان

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه سودان

مترجم: مرصاد مرصوص

ادامه مطلب...

کافر گفتن به یک مسلمان مانند کشتن اوست

(ترجمه)

از ثابت بن ضحاک روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:

«لَيْسَ عَلَى العَبْدِ نَذْرٌ فِيمَا لاَ يَمْلِكُ، وَلاَعِنُ الْمُؤْمِنِ كَقَاتِلِهِ، وَمَنْ قَذَفَ مُؤْمِنًا بِكُفْرٍ فَهُوَ كَقَاتِلِهِ، وَمَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ بِشَيْءٍ عَذَّبَهُ اللَّهُ بِمَا قَتَلَ بِهِ نَفْسَهُ يَوْمَ القِيَامَةِ» (رواه الترمذی(

ترجمه: هركس چيزی را نذر كند كه مالك آن نيست، نذرش صحيح نمیباشد و هركس مؤمنی را نفرين يا متهم به كفر كند، مانند اين است كه او را به قتل رسانده است و هركس در دنيا با چيزی خودكشی كند، روز قيامت بوسيله‌ی همان چيز، عذاب داده خواهد شد.

مفهوم حدیث

از این حدیث واضح می‏شود که اگر شخصی به چیزی نذر نماید که آن در ملکیت وی نیست، وفا به آن واجب نمی‌باشد؛ مثل این که بگوید: برای فلان یک هزار افغانی می‌دهم؛ در حالی‌که همان مبلغ نه در ملکیت وی است و نه توان دریافت آن را دارد.

هم‌چنین برای یک مسلمان سزاوار نیست که برادر مسلمان خود را لعنت گفته و یا او را متهم به کفر نماید؛ زیرا این اتهام از سخت‌ترین تهمت‌ها و خروج از دایره‌ی اسلام به حساب رفته و فاعل آن حیثیت قاتل را داشته و قتل جرم بزرگی نزد الله سبحانه وتعالی می‌باشد. و نیز بیان می‏دارد: هرکه در دنیا خودکشی می‌نماید در روز قیامت با آن‌چه خود را کشته است عذاب و شکنجه کرده می‏شود.

بناً این را باید بدانیم که انسان هرگناهی را مرتکب می‏شود و یا عمل و فعلی را انجام می‏دهد، الله سبحانه وتعالی او را به‌خاطر آن‌ها محاسبه می‌نماید؛ زیرا هیچ عملی از انسان وجود ندارد که برای او حکم شرعی وجود نداشته باشد و هیچ گناهی نیست که در دنیا کفاره‌ای جهت پاک شدن بنده وجود نداشته باشد تا در آخرت عذاب داده نشود.

از الله سبحانه و تعالی مسئلت داریم که نفس‌های مان را از گناهان محفوظ داشته و به راه راست هدایت فرماید و توفیق اجتناب از حرام در فعل و سخن را نصیب گرداند. اللهم آمین!

ادامه مطلب...

"حالا زمان مناسب برای تجربۀ اسلام نیست" تبصره بالای مقالۀ فوق توسط محترم داکتر عبدالطیف محمد

  • نشر شده در سودان

(ترجمه)

السلام‌علیکم و رحمت‌الله و برکاته!

برادر محترم، شما در مقالۀ خویش در مجلۀ‌الجریده به تاریخ 10 اکتوبر 2019م تحت عنوان فوق چنین گفتید: «ما با سخنان برادر عثمان موافق نیستیم.» وقتی که او می‌گوید: «چیزی‌که سودان نیامند آن است تنها افراد شایسته نه، بلکه سودان به مفکورۀ سیاسی نیازد دارد که توانمندی حل مشکلات را داشته و با هرنوع بحران مقابله نماید. ضمناً انرژی را واحد ساخته و امور مردم را تنظیم نماید. بر علاوه؛ شرایط زنده‌گی مطمئنانه و مملو از آرامش را برای رعیت‌خویش فراهم‌سازد. این کار ممکن نخواهد بود، مگر زیر چطر نظام اسلام که قوانین‌اش بر اساس تنظیم‌امور مردم شکل گرفته است.»

ما چنین می‌گوییم که فضای‌ فعلی در جستجوی یک تجربۀ جدید است و شاید وی چنین پنداشته باشد که هدف ما اصلاح فرد فرد جامعه و یا هم شعار‌های محکوم کننده‌ای‌ست که تجربه ‌اسلامی را در سودان به سمت ناکامی کشاند. از طرفی؛ عاقلانه نیست که در شرایط‌فعلی به هرنوع نظام، برچسب اسلامی زده، سپس بعد از اندکی آن را ترک و دفن تاریخ کنیم، ختم.

یکم: برادر عزیز، ابتدا تشکر از این که وقت خود را وقف افکار ما، راجع به اسلام و خلافت نمودید و آن هم در زمانی‌که صحبت در مورد اسلام و دولت‌اش در رسانه‌های ضد اسلامی، جرم محسوب شده و چنان فرض می‌شود که با رژیم سابق در تضاد است.

دوم: تجربۀ نظام‌فعلی "حکومت‌انتقالی" چیزی جدیدی نیست؛ این بقایای رژیم‌قبلی با چهرۀ جدید و بعضی تفاوت‌هایی‌که هیچ تغییری در اساسات این نظام "نظام دموکراتیک سرمایه‌داری-ساختۀ بشر" نمی آورد، می‌باشد. هر کسی که انتظار نتایجِ متفاوتی از نظام‌فعلی دارد؛ در حقیقت توقع رفع تشنه‌گی از سراب و توقع آب از ابر بدون باران می‌نماید.  

سوم: اصلاح فرد فرد جامعه، خود روش سیکولری‌ست. در واقع رژیم‌قبلی، رژیم سیکولر بود؛ اما نه به تمام معنی؛ اما رژیم حاکم فعلی رژیم کاملاً سیکولر می‌باشد. اما اگر اصلاح فرد که در حقیقت برای فریب مردم‌ساده‌لوح صورت می گیرد، به معنی مخالفت با نظامیان باشد؛ پس دیده می‌شود که رژیم‌فعلی دارای افراد نظامی بیشتری نسبت به نظام می‌باشد.

چهارم: به همه هوایداست که رژیم‌قبلی حتی برای یک روز هم، اسلام را تطبیق نکرده است؛ بلکه شعار‌های اسلامی را سر می‌دادند؛ ولی بر خلاف عمل می‌کردند؛ فلهذا هرگز گفته نمی‌توانیم که آن نظام، اسلامی بود. چیزی‌که ناکام شد، نظام اسلام نبود؛ بلکه اسلام گرا‌های بودند که با شعار‌های اسلامی، سیکولریزم را تطبیق و به اصلاح افراد پرداخته بودند.

نتیجه: نظام اسلام، نظام واحد است نه تجربه‌های بشر؛ زیرا تجربیات همواره در نظام‌های ساخته بشر موجود اند و از مغز‌های پوچ و ناقص‌جامعه تولید می‌گردند. به همین دلیل معلوم نیست که فردا چی کسب می‌کنند و در کدام سرزمین منهدم می‌شوند.

نظام‌اسلام جز "خلافت" چیزی دیگری نیست؛ قوانین و احکام آن از مرجع وحی‌الهی نازل شده است که تطبیق آن بالای تمام مسلمان فرض می‌باشد؛ حتی برای یک روز حق انتخاب عدم‌تطبیق آن را نداریم. پس چگونه می‌توان برای مدت طولانی سه سال دیگر منتظر ماند؟ الله سبحانه‌و‌تعالی می‌فرماید:

﴿ وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْراً أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالا مُبِيناً [احزاب: 36[

ترجمه: هیچ مرد و زن با ایمانی حق ندارد هنگامی که الله و پیامبرش امری را لازم بدانند، اختیاری (در برابر فرمان الله) داشته باشد و هر کس نافرمانی الله و رسولش را کند، به گمراهی آشکاری گرفتار شده است.

و پیامبر صلی الله علیه‌و‌سلم چنین می‌فرماید:

«وَمَنْ مَاتَ وَلَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً»

ترجمه: هرکس در حالی بمیرد که بر گردن وی بیعتی نباشد، به مرگ جاهلیت مرده است.

ابراهیم عثمان ابوخلیل

سخنگوی رسمی حزب‌التحریر-ولایه سودان

مترجم: عبدالله صالحی

 

ادامه مطلب...
  • نشر شده در ویدیوها

استاد احمد قصص، عضو حزب‌التحریر- لبنان

جمعه، 14 محرم 1441 هـ.ق مؤافق 13 سپتامبر2019م

ادامه مطلب...
  • نشر شده در ویدیوها

شیخ یوسف مخارزه (ابو همام)

سرزمین مبارک (فلسطین)

جمعه، 29 ذو الحجه 1440 هـ.ق مؤافق به 30 اگست 2019 م

ادامه مطلب...
  • نشر شده در ویدیوها

نصرت، هجرت و دولت - دروس و عبرت‌هایی در یاد آوری هجرت سید البشر!"

مهمان برنامه: استاد سالم ابو سبیتان (ابو صهیب)

مجری برنامه: استاد هیثم الناصر (ابو عمر)

شنبه 01 محرم 1441هـ.ق مؤافق به 31 اگست 2019

ادامه مطلب...
Subscribe to this RSS feed

سرزمین های اسلامی

سرزمین های اسلامی

کشورهای غربی

سائر لینک ها

بخش های از صفحه