(ترجمه)

پرسش

السلام علیکم و رحمت الله و برکاته!

در عصر حاضر، انواع مختلفی از افکار و عقاید نادرست که با تمام عقاید و روحیه اسلام در تضاد و تناقض قرار دارد امت اسلامی را از هر طرف احاطه نموده که مهم ترین آن ها موضوع دموکراسی می باشد، و این قضیه نزد ما خیلی خطرناک است، این در حالی است که عده ای از مسلمانان در اندونیزیا به این باورند که دموکراسی از اسلام است، آنان برای اثبات سخن شان از ادله شرعی(قرآن و سنت) با مفاهیم غلط و برداشت های گمراه کننده استلال می کنند.... بنده پرسش خود را در سه مورد ذیل خلاصه می کنم:

1- شیخ بزرگوار! نظرشما در مورد دموکراسی چیست؟

2- راه نجات از این مشکل خطرناک چگونه است؟

3- تصمیم دارم پیرامون(راه نجات از دموکراسی) کتابی بنویسم، نظر شما در این مورد چیست و چه نصیحتی برایم دارید؟

پاسخ

وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته!

دموکراسی به معنای سیادت و صاحب حکم بودن مردم، یعنی مردم است که شریعت می سازند و بغیر از الله حلال و حرام را تعیین می کنند، این در حالی است که الله سبحانه وتعالی فرموده:

﴿إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ يَقُصُّ الْحَقَّ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ﴾

[انعام: ۵۷]

ترجمه: حکم تنها از آن الله است حقيقت را بيان مي کند و او بهترين داوران است.

در حدیثی که طبرانی در کتاب کبیر از عدی بن حاتم روایت نموده که گفت: نزد پیامبر صلی الله علیه وسلم آمدم در حالی که در گردنم صلیبی از طلا بود پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود:

«يَا عَدِيُّ اطْرَحْ هَذَا الْوَثَنَ مِنْ عُنُقِكَ»

ترجمه: ای عدی دور بینداز این علامه کفر را از گردنت.

 پس من آن را دور انداختم و آمدم نزد پیامبر صلی الله علیه وسلم در حالی که وی صلی الله علیه وسلم سوره توبه را قرائت می کرد، و قرائت کرد این آیت را(اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللهِ) تا این که فارغ شد از آن، من برایش گفتم ما علمای دينی و پارسايان خود را به خدائی نگرفته ایم، وی صلی الله علیه وسلم فرمود:

«أَلَيْسَ يُحَرِّمُونَ مَا أَحَلَّ اللهُ فَتُحَرِّمُونُهُ، ويُحِلُّونَ مَا حَرَّمَ اللهُ فَتَسْتَحِلُّونَهُ؟»

ترجمه: آیا چنین نبود که حرام می کردند حلال الله را و شما آن را حرام می دانستید، و حرام الله را حلال می کردند و شما آن را حلال می دانستید؟

گفتم بلی چنین بود، فرمود:

ترجمه: «اینست عبادت ایشان.»

بنابر این غیر از الله متعال هرکسی که تشریع می کند گناه آن بس عظیم است.

بناً دموکراسی از این لحاظ نظام کفر می باشد، زیرا تشریع را از جانب خالق بشر ندانسته بلکه از طرف بشر می دانند.

دیدگاه دیگر این که در دموکراسی آزادی های چهارگانه ذیل می باشد مثل، آزادی: عقیده، بیان، ملکیت و فردی. یعنی شخص مخیر است که هر عقیده ای را بخواهد به خود اختیار کند، یعنی برایش جواز دارد چگونه که می خواهد دین خود را تبدیل کند، و برایش اجازه است هرچه می خواهد بگوید حتی اگر طعن و استهزاء به مقدسات باشد، و اجازه می دهد برای انسان تا هر حلال و حرام را به هر طریقه نامشروع مالک شود، و اجازه می دهد تا فرد به هر طریقه که بخواهد روابط نامشروع(زنا) ایجاد کند، مادامی که طرفین راضی باشند. این در حالی است که همه این امور در اسلام حرام است. بناً رِدت حرام است، زنا حرام است، تملیک در وسائل غیر مشروع حرام است، توهین و دشنام دادن حرام است.

هم چنان دموکراسی با آزادی های مطلقش نظام کفر بوده، زیرا این مجوزات نوعی حلال دانستن در احکام شرعی می باشد. در این مورد کتابی موجود است بنام "دموکراسی نظام کفر است"، می توانید آن را در کشور خود از طریق دفتر مطبوعاتی حزب التحریر بدست بیاورید، و در آن مسئله دموکراسی و این که چگونه آن نظام کفر است بیان شده است.

در پایان خدمت شما سلام تقدیم می دارم، و در بدل آن چه از امور خیر برای اسلام و مسلمین نوشتید معاونت و توفیق از الله سبحانه وتعالی برای شما خواهانم.

برادر شما عطاء بن خلیل ابوالرشته