(ترجمه)

پس از آن‌که  سیسی رئیس جمهور مصر تصمیم گرفت تا ساختمان‌های افرادی را که با دولت مخالفت داشتند و هم‌چنان شرایط آشتی‌ مالکان آن ساختمان‌ها با دولت امکان‌پذیر نبود، تخریب نماید و یا زمینی‌که از املاک دولت بود و بر آن مسکن ساخته شده است؛ سیسی به خاطر این توجه‌اش‌ اقدامات سخت‌گیرانه‌ای را اتخاذ نمود که این اقدامات نه تنها شامل تخریب ساختمان‌های مسکونی است، بلکه شامل مساجد نیز می‌باشود.

کار تخریب مساجد و خانه‌ها شاید برنامه‌ای از سال‌های قبل باشد و به بهانه‌ای پیش‌بینی قانون تخریب، سمت راست جاده و یا دریایی نیل یا کانال‌ها را مورد تخریب قرار داده است؛ قوانینی‌که بعضی از استثناءات را برای پروژه‌های دولتی و پروژه‌های عام المنفعه اجازه داده است. به نظر می‌رسد که تخریب مساجد هیچ نفعی به مردم عام نمی‌رساند و تحت نظارت اوقاف هم نیستند؛ در حالی‌که وزارت اوقاف با عجله اعلان نمود که مساجد و خانه‌هایی‌که مخالف قانون ساخته شده تخریب‌شان واجب و نماز در چنین مساجد باطل می‌باشد؛ درحالی‌که نمی‌دانیم این چگونه تخلف است که برای بطلان نماز هیچ دلیل را ذکر نکرده‌اند؟

سپس در روز جمعه 11/9/2020 آن‌ها با خطبه‌ای واحدی در رابطه به تعیین و در نظر گرفتن منافع عمومی به ما گفتند که این حق حاکم است و او تصمیم می‌گیرد که منافع عمومی بر منافع خاص افراد رعیت ارجعیت دارد؛ گویا نگهداری و اسکان این افراد وظیفه و مسؤلیت دولت نیست و تنها وظیفۀ آن جمع‌آوری مالیات، فشار آوردن بالای مردم و تخریب منازل بر سرشان است.

مردم از زحمت و عرق‌ریزی و کم‌کردن اعاشه‌ای فرزندان خود، برای خود خانه ساختند؛ ولی دولت با سرعت در پی تخریب آن‌ها است و دولت در ابتدا به فکر معالجه مشکل نشده که چگونه مشکلات مردم را حل نماید! از بیانات رئیس نظام واضح بود که به سمت ساختمان‌هایی‌که سال‌ها قبل ساخته بود، اشاره داشت که مردم علاقه و رغبت برای خرید ندارند، این در حالی‌ست که آن‌ها دلیل عدم خرید را مورد بحث قرار ندادند و نه هم دلیل قانع کننده‌ای بابت تخریب ساختمان‌ها و زمین‌ها ارایه نمودند. وقتی‌که دولت پول یا سهم بیشتری را بگیرد، پس چگونه مردم می‌توانند بودجۀ لازم را برای ساخت و ساز پس‌انداز کنند؟

گویا مأموریت سیسی این است که مردم مصر به معاش که در انتظار باشد زندگی کنند و همیش در دسترخوان‌شان چیز اندکی باشد. این رژیم که از حقوق تاریخی مصر در آب‌های نیل غفلت کرده، پس از این‌که به اتیوپی ساخت سد نهضت را اجازه داده کمبود زراعت به خاطر ساخت و ساز در نیل نیز دیده می‌شود. این رژیم که خواهان حقوق دولتی است و مردم را با ارتش تهدید می‌کند، یکی از بزرگ‌ترین میدان‌های گاز را در شرق مدیترانه به یونان، قبرص و رژیم اشغالگر یهود اهدا کرده است.

مساجدی را که این رژیم ویران کرده، توسط دشمنان دیگر امت ویران نشده است، بلکه غرب هم به تنهایی جرأت انجام چنین کار‌های را ندارد. و این‌که بگوییم حاکم کسی است که مصلحت و منافع عمومی را تقدیر و مشخص می‌کند، یا این‌که این مساجد با اجازۀ او ساخته نشده، این دیدگاهی می‌باشد که قابل بحث است.

منافع هر قدر خوب باشد توسط حاکم مشخص نمی‌شود، بلکه شریعت است که مشخص می‌کند و ما از حیث گردش به دور شریعت می‌چرخیم. حاکم و خلیفه بیعت از امت می‌گیرند که حکم کنند به اسلام و از احکام شرعی آن‌چه امت را متحد می‌کند تبنی می‌کند و آن‌چه او از احکام شرعی بخاطر رعیت ظاهرا ًو باطناً تبنی می‌کند و این گونه بر حکام زمان مان از جمله رئیس جمهور مصر واقع نمی‌گردد. همه حکام سرزمین‌های اسلامی، غاصبان قدرت‌اند که مطابق به اسلام حکومت نمی‌کنند و آن‌ها صرفاً مزدوران و سگان غرب هستند. حاکمیت آن‌ها بر امت ناجایز و اطاعت از آن‌ها گناه است. و ولایت آن‌ها اسلامی نیست و اصلاً برای آن‌ها جواز هم ندارد که برای مردم و مصالح‌شان قانون نافذ کنند.

رسیدگی به امورشان به آن‌ها سپرده نمی‌شود و تخریب مساجد پس از بسته شدن در حقیقت جنگ علیه امت و دین اسلام است. و کسی‌که بخواهد این مشکل را بر طرف کند؛ قبل از آن‌که خانه را تخریب کند، صاحب خانه را بدون کدام فشار راضی و بدیل مناسب برایش آماده می‌سازد و تخریب خانه‌ای که زیاد ضرورت باشد، دست به تخریب آن می‌زند. بلکه راه‌حل‌های عملی از جمله دادن زمین برای ساخت و ساز و مناطق واجد شرایط برای احیای کشاورزی، همه خدمات، از جمله جاده‌ها، مدارس، بیمارستان‌ها و زیرساخت‌هایی‌که به مردم امکان می‌دهد در آن زندگی کنند، برای‌شان ارائه و در اختیارشان قرار می‌دهد. دولت آن‌ها را کمک می‌کند تا که بتوانند زراعت خود را پرورش و آن‌چه از محصولات حاصل می‌کنند به بازار عرضه کنند. در این صورت مردم محتاج به ساختن خانه در زمین‌های کشاورزی نمی‌شوند. در عوض به شکل افقی مناطق کشاورزی و مسکونی گسترش می‌یابد؛ اما این دولت حتی مردم را توانمند نمی‌سازد؛ بلکه آن‌ها را از ثروت‌شان منع می‌سازد و بدون کدام هزینه به غرب می‌دهد.

ای مخلصین در ارتش کنانه: ما در مورد قصر‌هایی‌که رئیس نظام ساخته صحبت نمی‌کنیم و نه در مورد پول که برای ساختن و تجهیزات آن که متناسب با وضعیت خائنان و اربابان‌شان هزینه شده، این رژیم زمینی را برای ساختن خانه‌ای در فوق آن غصب نکرده که تنها پنهان و بپوشاند؛ بلکه دولت را به شکل کامل و با همه چیز که در آن بود غصب نموده و چراگاه برای ارباب خود در کاخ سفید ساخته و شما کسانی هستید که به او تونایی داده که بر مرد مصر چنین ظلمی روادارد و آن‌ها را زیر سلطه‌ای خود در آورد و مجبور ساختید که خضوع و فروتنی کنند؛ در حالی‌که قدرت وی در دست شما است و او به وسیلۀ شما خانه‌های مردم را تخریب می‌کند. بنابراین در حالی‌که قاتل را بر کشتن مقتول کمک می‌کنید، با چی روی پروردگارتان را می‌خوانید؟

ای مردم مخلص در ارتش کنانه: نجات مصر و مردم آن و ریشه‌کن نمودن این نظام که از اساس و بنیاد مغایرت با قوانین پروردگار‌تان دارد، با تمام ابزارها و نمادهای آن و دانه‌های خبیث که زیر سایه آن رشد کرده در دست شماست. و ارائه تمدن بدیلی‌که مردم از آن برخوردار باشند و بتوانند با اقامۀ خلافت راشده بر منهج نبوت به پش بروند، دولتی‌که در آن هیچ نقص و کمبودی نیست و کار کنان به سوی آن نقص و کمبودی جز نصرت و یاری شما ندارند و به خاطر ایجاد دولت گرایش به شما و امت دارند، دولت با شکوه که مراقب همه ما با بهترین روش است، حقوق مان را می‌دهد و رضایت الله سبحانه وتعالی در آن نهفته است. اللهم عجل بها واجعل مصر حاضرتها واجعلنا من جنودها وشهودها.

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ﴾ [انفال: ۲۴]

ترجمه: ای مؤمنان! هنگامی‌که الله و پیامبرش شما را به چیزی فراخواندند که حیا‌ بخش شماست، اجابت کنید.

نویسنده: سعيد فضل

عضو دفتر مطبوعاتی حزب التحرير-ولايه مصر

مترجم: پارسا "امیدی"