وقتی در حال غرق‌شدن باشی دست‌وپاچه می‌شوی و به هر سو دست‌وپا می‌زنی؛ گمان می‌کنی نجات می‌یابی اما این عملت نه تنها که خیال خام است بلکه غرق‌شدن و هلاکت‌ات را سریع‌تر می‌سازد. اقدامات و افواهات اخیر معاونیت اول ریاست جمهوری افغانستان که در مقابل حزب‌التحریر اتخاذ نموده است دقیقاً به مثل همین خیال خامِ یک غریق در آب است. حکومت افغانستان در اقدامات اخیری که علیه برخی‌ها انجام داده است به سبب این می‌باشد تا برای نظام نیم‌بند خویش هویت‌بخشی نماید و درین سلسله، خواسته است که علیه حزب‌التحریر نیز حملاتی را انجام دهد تا مشروعیت خویش را ثابت نماید؛ نادانسته از اینکه قضیه حزب‌التحریر متفاوت از همه قضایا است و این سال‌ها به سان سال‌های قبل نیست که کلمه حزب‌التحریر یک کلمه نا آشنا برای مردم بوده و بتوان به سادگی آنرا تهدید و بدنام کرد، چون حزب‌التحریر عقل‌های مردم خویش را مخاطب قرار داده و در دل‌های شان مسکنت می‌جوید. این کورخواندگی معاونیت اول در حقیقت به «تُف سربالایی» می‌ماند که دوباره به روی خودش می‌چسبد و مشروعیت اش را نزد مردم بیشتر از پیش زیر سوال می‌برد.

جهان طعم نشنلیزم، کمونیزم، دموکراسی و دکتاتوری را چشید و اما امروز شاهد آن استیم که خصوصاً در جهان اسلام مردم دوباره به اسلام و حاکمیت آن متمایل گشته‌اند. این از یکطرف مربوط می‌شود به ناکارایی نظام‌های سیکولار و از سوی دیگر هم به قدرت اندیشه‌ی اسلامی برمی‌گردد. و اینجا در افغانستان نیز گراف توجه به نظام سیاسی اسلام رو به صعود است که به مذاق سیکولارها و کسانی که با اسلام چندان سرِ سازش ندارند خوش نمی‌خورد. برای همین است که از اسالیب متفاوتی از جمله ترور، تهدید، توهین و حملات نرم و رسانه‌ای استفاده می‌برند تا دعوت برای حاکمیت اسلام ضربه خورده و شعله اش خاموش شود؛ که نخواهد شد. از موقف‌های اخیر حکومت افغانستان از جمله معاونیت اول آن در قبال حزب التحریر به همین دلیل برمی‌گردد.

نظام‌های جمهوری در هر نقطه‌ی از جهان که حاکم‌اند با مسلمانان نفاق‌گونه عمل می‌کنند. در جمهوریت تحت نام آزادی‌بیان، مردم می‌توانند به ادیان و پیامبران توهین نمایند و حتی انجمن‌های همجنسگرایی را شکل دهند و اما اگر یک حزب سیاسی مبتنی بر اندیشه اسلام قد علم کند جمهوریت دیگر تحمل اش را ندارد. در افغانستان نیز چنین است. همین جمهوری و تطبیق‌کننده‌های آن تحت نام‌های آزادی‌فردی، آزادی‌عقیده و آزادی‌بیان مجال این را برابر نمودند تا در جریان ۱۹ سال سیکولارها رشد نموده، به دین توهین شود، باورمندی به سیاسی بودن اسلام را افراطیت بخوانند و تحت نام حقوق زن و حقوق‌بشر، زنان و مردان جامعه را به غیر از اسلام دعوت نمایند، اما حزب‌التحریر که یک حزب سیاسی اسلامی است را تحمل نمی‌توانند. در حقیقت این عقده‌ی شان با اسلام است که حزب را با اتهامات و افواهات متفاوتی چون افراطیت، رادیکالیزم، تروریزم و غیره می‌خواهند سرکوب نمایند.

این حکام فراشوتی باید تاریخ را درست و با چشمان باز مرور نمایند. افغان‌ها از آوانیکه برای اسلام لبیک گفتند در مقابل هر آنچیزیکه با اسلام در تقابل بود ایستادگی نمودند. مردم غیور افغانستان در مقابل اشغالگران جنگیدند تا اسلام را رعایت کرده باشند. یعنی مقابله با انگلیس، شوروی و امریکا نه تنها به سبب نپذیرفتن حضور فیزیکی آنها بود بلکه آنها با جان و مال خود در مقابل فرهنگ و اندیشه‌های استعماری ایستادند؛ چیزی که اسلام آنها را مأمور ساخته بود. همین مردم امروز حزب‌التحریر را به آغوش خود پذیرفته‌اند، چون که در عقیده و اهداف با هم مشترک می‌باشند. و همین گونه است که افغان‌ها تمام آنچه را که از اسلام خارج باشد را ارزش‌های بیگانه و بیرونی دانسته و در مقابلش تا پای جان مقابله می‌کنند. پس حکومت امروز باید بداند که آنها هیچ‌گاهی با افراد فراشوتی و ارزش‌های وارداتی شان (جمهوریت، سیکولاریزم، جامعه‌مدنی، آزادی‌های دیموکراتیک، فمینیزم...) در میان مردم جا نخواهد داشت چون مردم کسانی را در میان خود می‌پذیرند که از نظر عقیده، فکر و احساس با آنها مشترک باشند.

لذا این دولت که در سایه اشغال ایجاد شده، در سایه اشغال رشد کرده و ارزش‌های اشغالگران را حمل و تطبیق می‌کند، در برابر مردمی که از روز اول علیه اشغال مبارزه کرده، به فرامین الله سبحانه وتعالی و رسول اش صلی الله علیه وسلم چنگ زده و درین مسیر شهید و یتیم و بی‌خانمان شده، جنگِ مغزها و قلب‌ها را باخته است. و این سنت الله متعال است که همواره حق را به جان باطل می‌اندازد و مغزِ سرِ باطل را از هم می‌پاشد.

بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ وَلَكُمُ الْوَيْلُ مِمَّا تَصِفُونَ ﴿الأنبياء: ١٨﴾

بلکه ما حق را به جان باطل می‌اندازیم، و حق مغز سر باطل را از هم می‌پاشد و باطل هرچه زودتر محو و نابود می‌شود. وای بر شما (ای سیکولارها) به سبب توصیفی که (بر افراطی بودن و غیر سیاسی بودن اسلام) می‌کنید!

سیف الله مستنیر

رییس دفتر مطبوعاتی حزب التحریر – ولایه افغانستان