(ترجمه)

سایت خبری "البوابه نیوز" به نقل از کانال خبری "اسرائیل 24" گزارشی را به نشر رساند که "تل آیو" از 54 دولت افریقایی با 46 دولت آن دارای روابط می‌باشد؛ از جمله در 11 دولت، مانند رواندا، جنوب افریقا، کنیا، نیجریه، کامرون، انگولا، ایتوپی، اریتره، غنا، ساحل عاج و سنگال، سفارت خانه دارد؛ همان‌گونه 15 دولت افریقایی در تل آیو نیز سفارت خانه دارند.

بر اساس گزارش "رسانه‌های عبری" تعدادی از فرماندهان اردوی اشغال‌گر، آزادانه به بسیاری از دولت‌ها به منظور آموزش اردوی این دولت‌ها سفرمی‌کنند. در صدر این دولت‌ها ایتوپی، زامبیا و ساحل عاج قرار دارند. رسانه‌های یهودی این همکاری نظامی را به دیپلماسی نظامی توصیف می‌کنند؛ مخصوصاً این‌که این همکاری به جای رسیده که شامل انتصاب وابسته‌های نظامی دائمی یهود در دولت‌های افریقایی می‌شود؛ علاوه بر این، بیشتر تسلیحات دولت‌های افریقایی سلاح‌های رژیم یهود می‌باشد؛ مخصوصاً دولت‌های مانند رواندا، جنوب سودان و کنگو؛ طوری‌که باعث جنگ‌های داخلی و کشتارهای جمعی در این سرزمین‌ها شده است. حسب گزارش‌های روزنامۀ "هارتس عبری" رژیم یهود به ارزش 170 ملیون دالر به افریقا اسلحه فروخته است و این رقم سالانه 2.5%  افزایش می‌یابد.

در 22 جولای 2021م وزارت خارجه رژیم یهود اعلام داشت که "ادماسو الالی" سفیر  این رژیم، در ایتوپی، اعتماد نامه خویش را به عنوان عضو ناظر در اتحادیه اروپا تقدیم نموده است. این وزیر خاطرنشان کرد که تحرک  این رژیم مخصوصاً در ایتوپی به دلیل وجود هزار ساله سد النهضة در اراضی ایتوپی و سیطرۀ آن بر آب نیل است؛ چون موضوع تأمین آب برای شهرک‌نشینان یهودی نسبت به رژیم یهود یک نیاز اساسی می‌باشد. مطالعات متعدد در دهه‌های گذشته نشانگر این است که رژیم یهود در حال گذر از بحرانی است که به تعبیر کارشناسان و اهل خبره از نظر منابع آبی خطر جدی داشته و اقتصاد آن را بگونه‌ بی‌سابقه‌ای به تهدید مواجه می‌سازد.

در سال‌های اخیر رسانه‌های یهودی گزارش داده اند که بسیاری از دریاچه‌های، حوض‌های رودخانه‌ای و آب‌های زیرزمینی فلسطین اشغالی، در پایین‌ترین سطحی‌قرار گرفته که در 100 سال گذشته بی‌مانند بوده است؛ طوری‌که دریاچۀ طبریه بگونه‌ خطرناکی به "خط سیاه" نزدیک شده است. خط سیاه که در قسمت زیرین لوله پم‌هایی‌که آب را از دریاچه‌ها به شهرهای مجاور انتقال می‌دهد، قرار دارد.

مطالعات رژیم یهود نشان‌گر این است که بهبود استاندارد زندگی و ساخت شهرک‌ها مستلزم افزایش 600 میلیون متر مکعب آب در سال است. اگر این امر محقق نشد، باید یک سوم آن را با هزینه پروژه‌های زراعتی تأمین کرد؛ چیزی‌که بدون توجه به اضرار ناشی از برنامه‌ای "توزیع سکنه" منجر به بحران اقتصادی می‌شود.

تمام این عوامل رژیم یهودی را وادار می‌سازد تا مستقیماً در مسئله سد النهضة مرتبط با رود نیل، عرض وجود داشته باشد تا بتواند حضور سیاسی و امنیتی خود را تحمیل کرده و در مرحله بعدی خیال احیای پروژه‌هایی را با هدف رساندن آب نیل به شهرک‌های یهودی‌نشین در سر بپروراند؛ التبه با توجه به خطری‌کی آن‌چه در ارتباط به امنیت آبی‌اش، در حال حاضر آن را رنج می‌دهد و با توجه به تمایل روزافزونی که این رژیم به گسترش و پذیرش مهاجرین بیشتر دارد.

در این سیاق باید به یادآورد شد که انتقال آب نیل به فلسطین اشغالی، یکی از مهم‌ترین پروژه‌های طرح شده در مذاکرات چندجانبه وین در سال 1992م می‌باشد که مذاکره‌کنندگان یهود در آن به بهانه‌ نیاز رژیم یهود در آینده به آب، از جمله آب نیل، به موقف خویش اصرار داشته و هیچ کوتاه نیامده اند تا جایی‎که یکی از مذاکره کنندگان یهودی، بنام "دن سالازوسکی"، به صراحت گفت: «اگر کسی قصد صلح را دارد، نباید در مورد آب مجادله کند.»

بُعد جیوپولیتیک رژیم یهود در مسئله سد النهضة، با این ملاحظه که این سد نتیجۀ مطالعاتی بوده است که توسط دولت امریکا به نفع یهود انجام شده است، از خلال اصل و منشأ مفکوره‌ای برجسته می‌شود که به دهۀ شصت برمی‌گردد؛ البته پس از آن که مصر به ریاست جمال عبدالناصر به ساخت سد العالی توجه نمود. در آن زمان، دفتر اصلاحات زراعتی امریکا در بین ساله‌ای 1956-1964 مطالعات متعددی انجام داد. قبل از سروی 26 موقیعت برای ساخت سدها در ایتوپی، که مهم‌ترین آن‌ها، 4 سد بر روی نیل اصلی آبی بود، سدهای "کارادوبی، مابیل، مندیا و سد مرزی (النهضة)" علاوه بر زمین های زراعتی که پس از احداث این سدها، در شُرُف اصلاح سازی بود. مطالعات امریکایی پس از توافق رسمی امضا شده توسط واشنگتن با آدیس آبابا در سال 1957م، همزمان با رد پیشنهاد عبدالناصر برای تشکیل یک هیئت فنی مشترک برای کشورهای حاشیۀ رودخانه نیل، از سوی ایتوپی انجام شد.

رژیم یهودی به دنبال اینست که ایتوپی را به گذرگاه خود به سمت آفریقا تبدیل کند؛ منفذ استراتیژیکی که برای آن اجازه باز نمودن کانال‌های سیاسی، امنیتی و نظامی را در شاخ افریقا بدهد تا از طریق همکاری کشورهای ایتوپی، اریتره و جیپوتی، بتواند از درگیری‌های مداوم خویش در منطقه پشتبانی کند؛ امری‌که از طریق تحولات منطقۀ دریای سرخ به ویژه یمن تقویت می‌شود.

نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم یهود در جولای 2016م در جریان بازدید از پارلمان ایتوپی گفت: «ما از ایتوپی با تکنالوژی برای بهره‌برداری از منابع آبی آن حمایت خواهیم کرد.» سخنان نتانیاهو حمایت آشکار از ایتوپی در خصوص نزاع ایتوپی با مصر در مورد سد النهضة تلقی شد؛ به ویژه این‌که این سخنان با افتتاح فاز اول سد ایتوپی بر روی آب‌های نیل آبی، در همان ماه بازدید وی از ایتوپی ، همزمان بود. هم‌چنین بیانیه‌ها و اظهارات رژیم یهود در حمایت از ایتوپی به دنبال آن ارائه گردید؛ چنان‌چه "آینات شیلین" معاون مدیر کل امور آفریقا در وزارت امور خارجه این کشور، در دسامبر 2019م اعلام کرد که تل اویو آماده است " تا تجربه گسترده خود را در مدیریت آب" با آدیس آبابا به اشتراک بگذارد. پیش از این نیز "رافائیل موراو"، سفیر یهود در ایتوپی، اعلام کرده بود که رژیم وی در تلاش برای معرفی یک سیستم آبیاری جدید در ایتوپی است.

علاوه بر این، حمایت سیاسی، وبسایت عبری دبکا در جولای 2019م فاش ساخت که رژیم یهود، استقرار منظومۀ موشکی "اسپایدر-ام آر" خود را، در اطراف سد النهضة تکمیل کرده است. علی‌رغم رد این اطلاعات توسط رژیم یهودی، "هیلاوی یوسف" سفیر سابق ایتوپی در رژیم یهود، در خصوص بدست آوردن قراردادهای مدیریت نیروگاه‌های برق در ایتوپی از جمله ایستگاه سد النهضة توسط یکی از شرکت‌های یهود صحبت کرد. یوسف تأکید کرد که رژیم یهود، دارای 240 سرمایه‌گذار در ایتوپی است که در زمینه‌های آبیاری، برق و آب، علاوه بر اجرای پروژه‌های آبیاری عظیم، از طریق آب‌های ایتوپی پس از تکمیل ساخت سد، به موازات تمویل مالی 200 میلیون دالری، برای توسعه سیستم‌های آبیاری فعالیت می‌کنند.

بسیاری از مطالعات نشان می‌دهند که میکانیزم مذاکره‌ای که ایتوپی با مصر دنبال می‌کند، توسط یک تیم مذاکره‌کننده در وزارت خارجه یهود، که از جمله "شائول موفاز" وزیر امور خارجه سابق و "دیوید کیمی" مأمور سابق موساد، شکل یافته است. همان‌طور که رژیم یهود برای جمع‌آوری کمک های مالی از قبیل اسناد قرضه و چک‌های نقدی، به هدف حمایت از پروژۀ سد النهضة، دفتر نام‌نویسی عمومی در بانک مرکزی باز نمود است؛ چیزی‌که باعث شد تا دولت ایتوپی، از بسیاری از کارشناسان، اهل فن و خبره یهود، برای کار در مراحل آزمایشی و طول مدت اجرایی مرحله دوم، استقبال نماید. این همزمان بر این بود ‌که "حیدر یوسف" معاون سابق وزیر آبیاری سودان، از وجود یک طبقه‌ای کامل در وزارت آب ایتوپی، که به کارشناسان آب یهودی اختصاص داده شده است، پرده برداشت.

در مورد چشم دوخت‌های رژیم یهود در سودان، از خلال رفت و آمدها و دید بازدیدهای دو طرف کاملاً واضح می‌باشد. آخرین آن سفر "ایلی کوهین" وزیر امور خارجه یهود به سودان بود که در آنجا توسط رئیس شورای سیادت مورد استقبال قرار گرفت و این رئیس دستانی را در دست فشرد که به خون مردم فلسطین آغشته بود.

نویسنده: استاد عبدالخالق عبدون علی

برگرفته از شماره 435 جریدۀ الرایه

مترجم: محمد علی مطمئن