(ترجمه)

هرازگاهی از طریق رسانه‌های تصویری و صوتی، خبر آتش‌زدن مصحف شریف در جهان اعلام شده و هم‌چنان این حادثه در برخی از کشورهای اروپائی تکرار و فرد مجرم آزادانه گشت‌وگذار کرده؛ گویا حادثه‌ای رخ نداده باشد! مسلمانان از اظهار غم و اندوه و اعتراضات پا فراتر نگذاشته و نمایندگان سفارت‌‌خانه‌های‌ سرزمین‌های اسلامی در کشوری که این حادثه در آن اتفاق افتاده نیز به گفتن کلمات توبیخی و تقبیحی بسنده می‌کنند! اما چیزی‌که قابل توجه است؛ سازماندهی بودن سوختاندن مصحف شریف در اول روز عید قربان در سوید در جلو مردم از سوی مجرمی است که این جنایت را مرتکب شده و برای این کار خود جواز رسمی را از مقامات این کشور به همراه داشته است و مسلمانان هم مثل همیش به تقبیح و سرزنش کردن اکتفاء کردند! اما پوتین، رئیس‌جمهور روسیه با حیله‌گری برای دلجوئی و همدردی مسلمانان؛ بیانیه‌ای تصویری را ارائه و در آن اظهار داشت که وی مخالف این حادثه بوده و آن را تقبیح می‌کند. وی اظهار داشت که: «این حوادث موافق قوانین و دساتیر دولت روسیه و قوانینی‌ نیست که قائل به احترام ادیان است.» وی با این بیانیه خود تظاهر به فراموشی اقدامات روسیه در افغانستان و کشورهای همجوارش نموده و کشتارها و آفت‌هایی را که روسیه در طول سال‌ها مرتکب شده، به فراموشی سپرده؛ اما بیانیه وی از همدردی و دلجوئی احساسات آن عده از کسانی‌که در کنار خود از حکام مزدور و ذلیل مسلمانان برگزیده و آن‌ها بودن در کنار روسیه را برای خود افتخار می‌دانند، تجاوز نمی‌کند، مانند رمضان قدیروف، رئیس جمهور چیچن

 اما امریکا، در بیانیه رسمی این حادثه را محکوم و از اقداماتی‌که در عراق از قبیل آتش‌زدن مساجد و نابودی کامل آن‌ها انجام داده تظاهر به فراموشی کرده و به دنبال آن، بیانیه‌ای دیگری از سوی اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه صادر شد. وی نیز مانند دیگران با احساسات مردم بازی کرده و بسیاری را غافل و از طریق بیانیه‌های که تظاهر به حمایت از اسلام و مسلمانان کرده احساسات شان را به دست آورده است؛ اما واقعیت وی را تکذیب و با زبان حال می‌گوید که عملکرد وی مخالف قولش می‌باشد؛ زیرا وی رئیس‌جمهور دولت سکولار و سیاست داخلی و خارجی آن منافع غرب را تهدید نکرده و حتی در خدمت پروژه‌های امریکائی در سوریه و لیبیا بوده و وی برای تقدیم و إجرای خواسته‌های امریکا آمادگی کامل دارد.

سوالی که باقی می‌ماند و آن این‌که؛ در این میان مسلمانان کجایند؟! واقعیت موجوده وضعیت مسلمانان را انعکاس داده و چنین می‌نمایاند که مسلمانان، امروز در نتیجه ظلم و ستم حکام فعلی و سیاست‌های طرح‌ریزی شده از سوی دولت‌های که سرزمین‌های مسلمانان را بعد از پیمان سایکس‌پیکو تقسیم کرده اند، ضعیف و ناتوان گشته اند. بلی، همان پیمانی که هدفش نادان ساختن جوامع در سرزمین‌های اسلامی و ساختن نسلی است که دین را از پدران خود به ارث برده و از دین خود چیزی فراتر از آنچه در کتاب‌هاست ندانند؛ حتی این پیمان، شب و روز در عرصه کینه‌ ورزیدن با مسلمانان و خوار و ذلیل کردن شان با استفاده از وحشتناک‌ترین و پلیدترین اسالیب کار و فعالیت می‌کند.

اما واقعیت چنین می‌گوید که مسلمانان با وجود آن‌که مقداری ضعیف گشته اند، دارای عقیده راسخ و قوی بوده که مضطرب کردنش غیرممکن بوده و دیگر این‌که برای شان فرصت مهیا شده و آنان را هم‌چون سلف شان؛ شیرانی می‌یابید که غرب توان رویارویی و مقاومت با آنان را نداشته و غرب این را خوب می‌داند.

بنابر این، پیام ما به مسلمانان اینست که: باید بدانید که حقوق خود را با سخنان و عبارات آراسته پس گرفته نمی‌توانید؛ بلکه با ایجاد وحدت، ایستادن در صف واحد و با یادآوری از قهرمانی‌های که برای توحید صف و کلام انجام شده است و از طریق فعالیت جدی برای ایجاد کیان سیاسی که مبدأ آن اسلام بوده و برای مسلمانان حیثیت زره را داشته و از مقدسات اسلام تحت پرچم اسلام حمایت می‌کند، می‌توانید حقوق خود را بازپس گیرید. وقتی کیان خود را برگردانیم، متعاقباً با قدرت‌ها روبرو شده و با آن‌ها به مبارزه می‌پردازیم و آنجاست که خواهیم توانست حقوق خود را بازپس گرفته و کسانی را که به مصحف  شریف و حرمات رسول الله تجاوز و بی‌حرمتی می‌کنند، محاسبه کنیم؛ نه مثل اکنون که به اعتراضات و تقبیحات متوسل شده و به همین حد اکتفاء کنیم. این بسان چیزی است که خلافت در طول عمر 1300 ساله‌ی خود آن را عملی  و هر چکس را که به حرمات و مقدسات مسلمانان گوش‌درازی و تجاوز کرد، تادیبش نمود.

بنابر این، ای مسلمانان! اعتراضات و تقبیحات حکام این دولت‌ها  و نمایندگان سفارت‌خانه‌های آن‌ها در سرزمین‎‌های ما و هم‌چنین اظهارات و بیانیه‌های دولت‌های غربی که گویا ما جنایت‌ها و زخم‌های وارده از سوی شان را از قبیل قتل و غارت اموال سرزمین‌های اسلامی فراموش کرده ایم، فریب تان ندهد. الله سبحانه وتعالی فرموده است:

‏﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِكُمْ لاَ یأْلُونَكُمْ خَبَالاً وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاء مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَینَّا لَكُمُ الآیاتِ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ﴾  [آل عمران: 118]

ترجمه : ‏ای كسانی‌كه ایمان آورده‌اید! از غیر خود محرم اسرار برنگزینید، آنان از هرگونه شر و فسادی در حق شما كوتاهی نمی‌كنند. آنان آرزوی رنج و زحمت شما را ( در دل ) دارند (و پیوسته در انتظار آنند. نشانه‌های ) دشمنانگی از دهان آنان آشكار است، و آنچه در دل دارند بزرگتر است (از بدسگالی‌هائی كه ظاهر می‌سازند). ما نشانه‌هائی را (كه بتوان با آن‌ها دشمن را از دوست باز شناخت) برای شما بیان كردیم؛ اگر اهل عقل و درایت هستید.‏

نویسنده: استاد محمد عبدالله–ولایه عراق

برگرفته از شماره 452 جریده الرایه

مترجم: محمد مزمل