(ترجمه)

به تاریخ یازدهم سپتمبر ۲۰۱۷م، تلویزیون دولتی ازبکستان برنامه یی را در بارۀ زنی به نام فاطمه عبدالله جنوفاه که ۵۷ سال عمر دارد، به نشر رساند. این زن ناظرۀ قرآن و تفسیرش را برای سایر زنان می آموختاند که از این کارش ممانعت صورت گرفت. این کار به تاریخ ۱۹ ماه جولای ۲۰۱۷م میلادی بعد از تلاشی خانه اش که در محلی به نام شی-خانتاهور در ناحیۀ دفرآباد واقع است، صورت گرفته و با او شانزده تن از زنان دیگر نیز از آموزش قرآن منع شدند. این برنامۀ تلویزیونی آن ها را در حالتی نشان داد که نشسته اند و قرآن کریم در پیش روی شان قرار دارند و سران شان قسمی پایین نگهداشته شده که گویی جرم بزرگی را مرتکب شده اند.

بعد از نشر برنامۀ فوق قاری انور تورسنوف امام و واعظ مطرح در تاشکند، امور شرعی را در مورد آموزش قرآن کریم برای زنان تشریح داد و گفت: «جمع شدن در جاهای مختلف به منظور آموزش قرآن، بدون اجازۀ علماء گناه است. کسی که می خواهد چنین کاری را کند، اول باید با علماء مشوره کرده و بعداً می تواند پیش برود و حتی با وجود مشوره کردن با علماء، شاید بعضی ها این اجازه را ندهد، چرا که آموختن قرآن برای زنان بصورت گروهی مکروه است.» این امام، آموزگار قرآن(فاطمه عبدالله جنوفاه) را یک استاد "نادان، گپ گوی و بوالهوس" تعریف کرد. این امام او را به گرفتن فایدۀ مادی متهم کرده و گفت: «او از زنان پول می گیرد، ما این را به خوبی می شناسیم.»

در اخیر برنامه قضاوت محکمه چنین صادر شد: زنان به اساس اعتراف که خودشان کردند، مجرم شناخته شدند و هر کدام شان جریمۀ نقدی شدند. فاطمه عبدالله جنوفاه که توسط قاری انور مورد اهانت قرار گرفته، دختر قاری عالم سلیمان است که علوم اسلامی را در دوران سلطۀ کمونیست های بی دین تدریس می کرد. او یکی از علمای برجسته و بزرگی زمان اش بود، فاطمه دختر و شاگرد وی بود و تلاش می کرد تا دانایی اش را بالا برده و کتاب الله سبحانه وتعالی را درس بدهد. پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده اند.

«خَيْرُكُمْ مَنْ تَعَلَّمَ الْقُرْآنَ وَعَلَّمَهُ»

(رواه ترمذی، نسایی و ابن ماجه)

ترجمه: بهترین شما کسی است که قرآن را بیاموزد و به دیگرن بیاموزاند.

اگرچه وی در سال ۲۰۱۵م بخاطر این کار محکوم شناخته شد؛ مگر آموختاندن قرآن را به خاطر رضای الله سبحانه وتعالی جاری نگهداشت. او به راستی یک زن عابد، با ایمان و مخلص است، چراکه او نه تنها در این برهۀ از بی عدالتی و ظلم تسلیم نشده، بلکه به رشد علوم اسلامی ادامه داده است. او واقعاً صحابیه عصر ما است نه آن چیزی که آن ها توصیف می کنند.

حکومت ازبکستان جنگ اش را علیه اسلام و مسلمانان ادامه می دهد؛ در حالی که مسلمانان ازبکستان می خواهند، علوم اسلامی را بیاموزند. حکومت تنها چند مکتب و دانشگاه را اجازه داده که به ضروریات مسلمانان ۳۱ میلیونی ازبکستان کافی نیست. در سراسر ازبکستان تنها ۹مکتب و ۲ دانشگاه اسلامی وجود دارد و تعداد داخلۀ شاگردان اش در هر سال از ۳۰۰ تن بالا نمی رود که در آن تعداد بسیار کمی از زنان و دختران شامل اند. در عین حال، این مکاتب و ۲ دانشگاه بیشتر در تاشکند و شهرهای بزرگ دیگر موقعیت داشته و در ولایات هیچ کدامی از این ها وجود ندارد.

با وجود موارد فوق، حکومت شرایط اش را شدیدتر ساخته و از جلساتی که در آن قرآن و علوم آن تدریس شود، جلوگیری می کند. تا چی وقت این ظلم و بیداد ادامه خواهد یافت؟ آیا شما چیزی را که با مادران مسلمان در رأستای خواندن و یادگیری قرآن صورت می گیرد، می پذیرید؟ آنان چی جرمی را انجام داده اند که بخاطر آن مجازات می شوند؟

بدون شک که این از جهالت این عصر است، درست همان طوری که مسلمانان قرآن کریم را در مکه از دست ترس در خانه های شان می خواندند، درحالی که مشرکان آن ها را تعقیب و شکنجه می کردند و در میان فامیل های خود شان بیگانه بودند، مسلمانان ازبکستان در حال حاضر در همان روزها زنده گی می کنند. خوش به حال چنین بیگانگان، به راستی هم خوش به حال شان باد.

نویسنده: مخلصه ازبکیه

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر