Mişel Avn, kendisine ve akımına halk desteği koparmak için yine fırkacılık telinden çalmaya başladı. İşte o, tek kelimeyle terbiye ve nezaketten nasibini almamış açıklamalarda bulunuyor. Fitneyi tahrik etmesi de cabası. Zira Müslümanlar arasında adaveti ve fitneyi tahrik etme girişimi altında şöyle diyor: "Sorunum olmadığı tek gurup Şiilerdir. 1943, 1957, 1958 ve 1975 yıllarında Sünnilerle sorun çıktı. Direnişin yanında yer aldığımda mirasımı, kültürümü ve tarihimi inkar ettim diye bana küfreden Sünnilerdir. Sünniler, içeride otorite için çatışıyorlar. Bizim ve Şiilerin sahip olduğu gibi onların hiçbir meselesi yok. Ben Şiilerle dayanışma içerisindeyim..." Kendisine ve öfkesine pirim vermeyen "İslamcıların" olduğu Trablus'a tahriklerde bulunmayı da unutmuyor.

Yandaşı Gibran Basil'e gelince; herhangi bir gerekçe ve münasebet olmadan Hizb-ut Tahrir'e tekrar saldırarak şöyle diyor: "Bu bölgede bulunmak ve kalmak Nasranilerin kaderidir. Kendilerini tehdit eden el-Kaide ve Hizb-ut Tahrir değildir..."

Avn'a gelince ona deriz ki: Artık Müslümanların arasına tefrika sokma cambazlığını bırak. Müslümanları kahramanlar ve hainler veya davasına sahip çıkanlar ve onda ifrata kaçanlar şeklinde tasnif etme hakkına sahip değilsin. Zira Müslümanlar tek bir ümmettir ve senin gibilerin aralarında adaveti tahrik edeceği iki Lübnanlı fırka olarak kalmayacaktır. Müslümanların sığınacağı bir çatının ve onları bir araya toplayacak bir devletin olmadığı süreçten geçtikleri bu istisnai dönem seni aldatmasın. Ayrıca Yahudi varlığına ve onu kuran, destekleyen ve arkasında duran kafir devletlere adavet beslenmesi hususunda Müslümanlar arasında hiç anlaşmazlık yoktur. Zira Müslümanların birbirlerine olan dostlukları, seni yalnız başına bırakan ve siyasette hasmını destekleyen şefkatli annen Fransa'nın çizdiği Lübnan'ın dar sınırlarını aşmaktadır. Yüzlerce sene hem sizi hem kiliselerinizi hem de onurunuzu koruyan kendilerine saldırdığın ve kendileriyle sorunun olduğunu söylediğin Müslümanlardır. İnancınız hususunda sizlere zulmeden kendi milletinizin evlatlarından kaçmak amacıyla Suriye'nin Kuzeyinden göç etmenizden sonra miladi yedinci asırdan beri sizleri Lübnan dağında barındıran da Müslümanlardır.

Bakanın Basile de deriz ki: Hizb-ut Tahrir, Nasranilerin bölgedeki varlığını ne zaman tehdit etti?! Hizbin metodunda, seyrinde ve tarihinde maddi eylem veya şiddet olmadığını bildiğin halde ne diye hizbe iftira atıyor ve yalanlar uyduruyorsun?!

Her ikisine de deriz ki: Hizb-ut Tahrir'in kurmak için çalıştığı Hilafet Devleti, insanın kutsallığını bilen, sizin yaptığınız gibi fırkacılık temeline binaen tebaasının arasında ayrım yapmayan, insanları dinlerinde fitneye düşürmeyen bir devlettir. Çünkü o, Allahuteala'nın şu kavlini fehmetmiş bir devlettir: لاَ إِكْرَاهَ فِى ٱلدِّينِ "Dinde zorlama yoktur." ^{[el-Bakara 256]}

Bu bahtsız ülkedeki Müslümanların liderlerine gelince onlara da deriz ki: Şüphesiz Avn'ı bu kabak tadı veren ifadelerle gevezelik yapmaya tahrik eden şey; ırkçılık ve fırkacılık yoluyla Müslümanların dostluğunu kazanmak için takip ettiğiniz çizgidir. Sonra da birbirinize karşı güç kazanmak üzere diğer taifelerin dostluğunu kazanmak için birbirinizle rekabet etmeye başladınız. Bu adamı Müslümanlarla alay etmeye ve onların kanlarıyla beslenme ümidiyle aralarında adaveti tahrik etmeye iten faktör; bölünmüşlüğünüz ve bunun sonucunda oluşan dostluklarınızı bölgesel örgütler ve büyük devletler arasında dağıtmanız ve Müslümanların iki Lübnanlı taifeye bölünmesini güçlendirmeniz değil midir?! Umulur ki Allahuteala'nın şu kavlini hatırlarsınız: وَلاَ تَنَازَعُواْ فَتَفْشَلُواْ وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ "Birbirinizle çekişmeyin. Sonra korkuya kapılırsınız da kuvvetiniz gider." ^{[Enfal 46]}

Bir Yemenli resmi kaynak, Yemen Haber Ajansı Saba'ya UPS Şirketine bağlı bir Amerikan kargo uçağında patlayıcı bulunmasına şaşırdığını açıklayarak Yemen havaalanlarında çok ciddi ve sıkı güvenlik tedbirleri alınmasının yanı sıra İngiltere ve Amerika Birleşik Devletleri'ne direkt veya aktarmalı uçak olmadığını ifade etti. Açıklamasının sonunda ise terörün herkesin güvenliğini ve barışı tehdit etmesinden dolayı Yemen'in terörle mücadelede çabalarını ve bu alanda devletlerarası toplumla işbirliğini sürdüreceğini ifade etti. Bu açıklamadan bir gün sonra ise Ali Abdullah Salih, bir basın toplantısı düzenleyerek paketler hakkında elde ettiği bilgilerin Amerikan kaynaklı olduğunu ifade etti.

Amerika Birleşik Devletleri, Amerika'nın Chicago kentindeki iki Yahudi sinagoguna gönderilen ve Yemen'den dönen bir Suudi yolcu tarafından ihbar edilen iki şüpheli paketin bulunmasında ve ihbar edilmesinde oynadıkları rolden dolayı Suudi istihbaratına teşekkür etti.

Bu olay Amerikalıları, "terörizmle" mücadeleye soyunan demokratları seçmeye sevk etmek ve Yemen'deki hava saldırısını sürdürmesi amacıyla iktidar rejimine şantaj yapmak için Amerikan kongresindeki ara seçimler öncesinde gerçekleşti. Bu şüpheli bomba paketleri olayı, bizlere 11 Eylül olayından sonra Amerika'da ortaya çıkan ve CIA ajanları gönderdiği halde el-Kaide'ye yaftalanan habis şarbonlu mektup paketleri olayını hatırlatmaktadır.

Şayet Ali Abdullah Salih ve rejimi, bu tezgaha bulaşmamışlarsa niçin açık bir şekilde Amerika'ya, "Yemen'in bir yıkıma dönüşmesinde asla size ortak olmayacağız" demiyor ve kendi muvafakatiyle insanların akan kanlarından dolayı pişmanlık duymuyor. Yoksa yarısı güvenlik ve askeri, diğer yarısı da Amerika'nın istediği gibi harcayacağı yardımlar adı altında Amerika'dan gelen 300 milyon dolar, kurbanı üniversitedeki bir masum kız öğrenci olsa da Amerika Birleşik Devletleri tarafından sadır olan her türlü davranışlara göz yummak için yeterli midir?

Bu tezgah, bu tür cürümlerde deneyimli olan Pakistan'dan gelen yeni Amerikan Büyükelçisi Firestein'in, paketlerin sorumluluğunun iktidar rejimine yüklenmemesine ilişkin olarak 01 Kasım günü yaptığı açıklamadan ve Obama'nın 02 Kasım günü Salih ile yaptığı telefon görüşmesinin ve el-Kaide'ye karşı iktidar rejiminin yanında olma söz vermesinden sonra ortaya çıktı.

İslam ümmetinin tamamı, yöneticilerinin Amerika karşısında zelilleşmesine ve aşağılanmasına son verecek, azgınlaşan Amerika'nın eziyetlerine cevap verecek, Amerika'nın Müslümanların beldeleri ve dünya üzerindeki hakimiyetini uzaklaştıracak, İslami ümmeti yeniden insanlar için çıkarılmış en hayırlı ümmet seviyesine geri kavuşturacak, onu tek bir devlet altında birleştirecek, ona İslam ile hükmedecek ve geçmişinde olduğu gibi onu, ümmetleri Allah'a hidayete erdirecek yeryüzünün kandili haline dönüştürecek bir kimseye iştiyak duymaktadır. Bu ise ancak zamanı uzayan ve Resul [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in bizleri, ....ثم تكون خلافة على منهاج النبوة "...Sonra Nübüvvet Minhacı üzere Hilafet olacak" kavli ile müjdelediği İkinci Raşidi Hilafet ile mümkündür.

أَلاۤ إِنَّ نَصْرَ ٱللَّهِ قَرِيبٌ "Dikkat edin, şüphesiz ki Allah'ın nusreti yakındır." ^{[el-Bakara 214]}

وَاللّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ "Şüphesiz ki Allah, emrine galiptir, muktedirdir. Velakin insanların çoğu bunu bilmezler! ^{[Yûsuf 21]}

Her günümüzün kanlı bir hale geldiği- Irak'ta kanlı günlerden yeni bir felaket günü daha. Burası başkent Bağdat... Dâr-us Selam. Bağdat halkı, 02.11.2010 salı günü dört ana noktasını vuran yirmi küsur bölgede meydana gelen yıkıcı patlamalarla sarsıldı. Patlamaların sonucunda onlarca masum insan şehit oldu, yüzlercesi yaralandı, binalar ve işyerleri tamamen tahrip oldu. Tüm bunlar ise vakıa zeminindeki varlık amacı, yıkmak ve katletmek ile servetleri ve kamu mallarını yağmalamaktan başka bir işi yapmak olmayan zalim Amerikan işgalinin dayattığı kıytırık bir hükümetin gölgesinde meydana gelmektedir.

Bu olaylara şahit olan bir kimse bu denli silahlarla ve araçlarla donanımlı asker ve polis yoğunluğuna bir o kadar da diğer güvenlik güçleri olmasına rağmen bu felaketlerin meydana gelmesi karşısında şaşkına dönmektedir... Ancak eğitim zayıflığını, deneyimsizliği ve farklı yandaşlıkları göz önüne aldığımızda bu şaşkınlık boşadır. Tüm bunlar ise istenen güvenlik derecesini engellemektedir. Nitekim ellinin (50) üzerinde kişinin ölümü ve yetmiş (70) kişinin yaralanması ile sonuçlanan bir kilisedeki rehinleri "kurtarma" operasyonu bunun kanıtıdır. Bu kişilerin hepsi veya çoğu dua için gelmişlerdi. Dolayısıyla bu tamamen başarısız bir operasyondur.

Burada ön plana çıkan kritik soru şudur: Sözde seçimlerin üzerinden yedi küsur ay geçmesine rağmen bu masa öteki masa, bu "şeffaf" görüşme daha "şeffaf" olan başka bir görüşme derken sürüp giden hükümet kurma görüşmeleri ne zamana kadar devam edecek? Bu kişilerin kana susamışlığı giderilinceye kadar daha ne kadar kan akacak?

Ey Irak Halkı!

Şüphesiz bu, eşine ender rastlanan bir saçmalık olup bu yöneticilerin Allah [Azze ve Celle] katındaki hesabı oldukça çetin olacaktır:

وَلاَ تَحْسَبَنَّ اللّهَ غَافِلاً عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الأَبْصَارُ "Sakın, Allah'ı zalimlerin yaptıklarından gafil sanma! Ancak Allah, onları (cezalandırmayı), korkudan gözlerin dışarı fırlayacağı bir güne erteliyor." ^{[İbrahim 42-43]}

Ümmetin, bu kişilerden ve onların arkasındaki azgın küfür devletlerinden kurtulması ancak Resul [Sallallahu Aleyhi ve Sellem]'in bizleri, ثمَّ تكون خلافة على منهاج النبوة "Sonra Nübüvvet Minhacı üzere Hilafet olacak" kavliyle müjdelediği Nübüvvet Minhacı Üzere Raşidi Hilafet Devleti'ni kurarak İslami hayatı yeniden başlatmakla mümkündür.

Alman politikacılarının, entegrasyon politikasını etkinleştirmek amacıyla kararlı adımlar atmaya niyetli olduklarını ifade ettikleri aylarca süren tartışmanın ardından Alman hükümeti, dün zorunlu evliliği engellemeyi amaçlayan kanun taslağını onayladı. Bu yeni kanuna göre zorla evlilik, beş seneye varan hapis cezasını gerektiren bir suçu işlemek sayılacaktır. Bu kanunda "insani" eğilim de göz ardı edilmemiştir; zira zorla evlilik mağdurları düşünülmüş, onlara birtakım haklar, daha doğrusu Almanya'ya dönme hakkı verilmiştir.

Şimdi bu kanunun ne değeri ve ne faydası var?

Bu sorunun cevabını Adalet Bakanı "Sabine Leutheusser-Schnarrenberger" verdi. Zira o, bu kanunun büyük bir caydırıcı etkisinin olmayacağını ve zorla evlilik yaptıran faillerin cezai kovuşturmasının zor bir iş olacağını itiraf etti.

Dolayısıyla bu kanun, zorla evliliği suç saymasına rağmen bu ispat edilemeyecektir. Alman devlet personellerinin, kız çocuklarının zorla evlendirildiğini ispatlamak için örneğin Türkiye veya Fas veya Ürdün veya benzeri bir ülkedeki herhangi bir köye gideceklerini de sanmıyoruz. Dolayısıyla bu kanun, yüzlerce Alman kanununa eklenecek faydasız bir kanundur.

Bu kanun, entegrasyon karşıtlığını engellemeye dönük kararlı adımlar atma bağlamında onaylanmıştır. Bilindiği üzere entegrasyon karşıtlığını engellemek, Alman hükümetinin iddia ettiği üzere kendisinin temel meselesidir. Yine bilindiği üzere entegrasyon karşıtlığını engellemek, İslam mefhumlarını taşıyan ve onlarla amel eden kimseleri engellemek ve bu kimseleri -Merkel'in isimlendirmesini sevdiği üzere- Almanya'nın Nasranilik-Yahudilik kültürü denilen şeyle asimilasyona sevk etmektir. Burada varit olan soru şudur: Bu kanunun entegrasyonu reddetmekle ne alakası vardır?

Eğer İslam, zorla evliliği mubah kılmış olsaydı derdik ki: Bu İslami hüküm, Alman kanunu ile çelişmektedir. Bundan dolayı Alman hükümeti bunu, Batı kültürü mefhumu ile çelişen bir İslam kültürü mefhumu olarak engellemektedir. Ancak herkes bilmektedir ki "zorla evlilik", İslam'da batıldır. Yani bir evlilik değildir. Yine herkes bilmektedir ki Almanya'daki Müslümanların geneli Türk'tür. Türkler ise kadının kendi başına evlenmesini mubah gören Hanefi mezhebine göre amel etmektedir. Yani veli, evlilik hususunda kadın üzerinde velayet sahibi değildir. O halde "zorla evlilik" mefhumu nereden gelmektedir? İslam'la hiçbir alakası olmayan bir fikirden gelmektedir. Dolayısıyla bu, hem İslam'a hem de Alman kanuna aykırı olan bir iştir.

Şimdi Alman hükümeti, İslam'a muhalefet edilmemesini önemsemekte midir? Tabii ki hayır! Zira Alman hükümetinin alkol kullanan ve domuz eti yiyenleri hapse mahkum eden bir kanun çıkarması düşünülemez. Bunun aksi düşünülmüş olsa bile.

O halde Alman hükümetinin derdi, Alman kanununa muhalefet edilmemesidir. Ancak Alman kanununa muhalefet edilmemesi, Müslümanlarla sınırlı değildir. Bilakis gayrimüslimleri hatta Alman politikacılarını da kapsamaktadır (Helmut Kohl ve İsviçre'deki gizli hesapları hatırlayınız).

Burada varit olan soru şudur: Mademki gerçekte "zorunlu evliliğin" değerler çatışması, yani İslam mefhumu ile Nasranilik-Yahudilik Alman mefhumunun çatışmasıyla bir alakası olmayıp sadece Alman kanununa muhalefet etmektir o halde ne diye entegrasyon içerisine sıkıştırılmaktadır? Şimdi Müslüman bir kimsenin yaptığı her muhalefet, entegrasyonu reddetmesi olarak mı yansıtılacaktır?

Mantıken bu sorunun cevabı hayırken pratik vakıadaki cevabı evettir. Çünkü Müslümanlardan zorla talep edilen ve tüm politikacıların hatta tüm insanların bahsettiği bu entegrasyonun hakikatini ve tanımını hiçbir kimse bilmemektedir. Hiçbir kimsenin de tanımını yapacağını sanmıyoruz. Çünkü tanım, politikacıları ve politikayı disiplinize edecektir ki bu da Batılı politikacıların ve Batılı politikanın istemediği bir şeydir. Bundan dolayı entegrasyon mefhumu, Müslümanları Nasranilik-Yahudilik kültürü potasında eritme maksadını gerçekleştirmesi için hükümete onlara baskı yapma yetkisi veren elastiki soyut bir mefhum olarak kalacaktır. Bunun gerçekleşmesi ise imkansızdır. Çünkü hükümet, teşvik ile gerçekleştirmediği bir şeyi gözdağı vererek asla gerçekleştiremez.

Mühendis Şâkir Âsım
حزب التحرير
Hizb-ut Tahrir
Medya Temsilcisi
Almanya ve Alman Bölgeleri