بسم الله الرحمن الرحیم

(ترجمه)

از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم «در دعاهایش» می‏گفت:

«اَللّٰهُمَّ اِنِّيْ اَعُوْذُ بِكَ مِنَ الْبَرَصِ، وَالْجُنُوْنِ، وَالْجُذَامِ، وَسَيِّءِ الْاَسْقَامِ» (رواه ابوداود باسناد صحیح)

ترجمه: پروردگارا! من از پيسی ديوانگی و بيماری جزام (خوره) و مرض‏های بد بتو پناه می‏جويم.

توضیح حدیث

وقتی امراض و مصیبت‏ها نازل می‏شود، مؤمن واقعی رابطه‌اش را با الله متعال توسط خواندن دعاها محکم می‏سازد و پیرامون هدف زندگی که همانا بدست آوردن رضایت الله متعال است، بیشتر می‏اندیشد. مسلمان واقعی باید بداند که هرآنچه (از مصیبت‏ها و امراض) به فرمان الهی برایش می‏رسد، هرگز از روی خطا و حادثه نبوده و آنچه نصیب‌اش نمی‏شود، بر اساس تقدیر و خواست الهی برایش نرسیده است که اصل ایمان داشتن به تقدیر همین است.