- مطابق
ای سازمان ملل کافر و دروغگو، امت اسلامی تو را خوب می شناسد!
بسم الله الرحمن الرحیم
(ترجمه)
خبر:
استیفان دوغریک سخنگوی دبیر کل سازمان ملل ابراز داشت: «سازمان ملل از درست بودن کلیپ منسوب به ارتش مصر در سینا متیقن نیست.» وی هم چنان گفت: «اما موقف ما در برابر جنگ علیه تروریزم مناسب نیست که به قیمت زیرپا نمودن حقوق بشر تمام شود.»
تبصره:
ای سازمان ملل کافر و دروغ گو! حتی اگر در مورد صحت این کلیپ متیقن هم می بودی، بازهم مسلمانان نه از تو انتظار عدل و انصاف را دارند و نه اثبات حق و از بین بردن باطل و نه هم انتظار اعتراف به حقیقت را؛ تو یک سازمان ظالم، باطل، دروغ گو و گمراه هستید. مسلمان ها متیقن هستند و به این نتیجه رسیدند که سازمان ملل منبری جز برای کفر و مطبخی برای آمریت بر اسلام و مسلمین و وسیلۀ برای اجرای نقشه ها و قوانین کفار استعمارگر در سرزمین مسلمان ها چیزی دیگری نیست که امت اسلامی دورۀ سیاه سازمان ملل را در یمن و سوریه از طریق فرستاده گانش، مشاهده نمود.
سازمان ملل افکار عمومی را گمراه می کند. مردم گمان می کنند که سازمان ملل در برابر جنایاتی که در حق مسلمان ها انجام می شود بی تفاوت نیست؛ در حالی که کار برعکس اینست. پیش روی مجمع بین المللی و سازمان ملل کافر، جنایات و کشتارهایی در حق مسلمانان انجام شده است که به مراتب از جنایات فاش شده در اردوی مصر، از خلال ویدیویی در سینا توسط نظام مزدور امریکا(السیسی) بدتر و بزرگ تر بوده است. در میدان رابعه در سرزمین کنانه بود که کشتار با دستان اردوی مزدور السیسی انجام شد. کشتارهایی در سوریه بود که توسط بشار اسد با انواع اسلحه شیمیاوی و غیر شیمیایی صورت گرفت و تاکنون هم جریان دارد. کشتارهایی بود که روسیه در شیشان مرتکب شد و کشتارهایی که از جانب روسیه در شام در حال جریان است و کشتارهایی که از سوی امریکا در افغانستان، پاکستان، عراق و سوریه جریان دارد.
جنایاتی که هم اکنون در میانمار به حق مسلمان ها در حال اجراست و جنایاتی که دولت یهود در فلسطین و لبنان به عهده گرفته است و هم چنین کشتارهایی که ایتلاف عربی در حق مسلمان ها در یمن به عهده گرفته است. ما این دشمنی و ارتکاب چنین جنایاتی را در حق مسلمین بعید نمی دانیم و جز کینه توزی ها چیزی دیگری را از آن ها علیه اسلام و مسلمین توقعی نداریم؛ پس تمام دولت های کفری و سازمان های بین المللی اش با مزدوران شان یکجا بر مسلمانان در ربودن ثروت های مسلمانان و دشمنی بر آنان شریک اند و در هدف حاکم بودن بر اسلام و جلوگیری از ظهور دوباره دولت خلافت همکار اند. خلافتی که خواب را از چشماان شان ربوده، افکارشان را پریشان ساخته، کینۀ آن ها را برملا ساخته، ترس شان را ازیاد بخشیده و خون را در رگ های شان خشک می کند.
خلافت وعدۀ الله سبحانه وتعالی برای بنده گان مؤمنش می باشد. آن ها نمی دانند، اگر لشکرهای انسی و جنی را جمع کنند بازهم نمی توانند از متحقق شدن وعدۀ او تعالی جلوگیری کنند.
﴿إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ)
[غافر: ۵۱]
ترجمه: ما به یقین پیامبران خود و کسانی را که ایمان آورده اند، در زنده گی دنیا و(در آخرت) روزی که گواهان به پا می خیزند یاری می دهیم!
(وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ﴾
[قصص: ۵]
ترجمه: می خواهیم بر کسانی که در روی زمین ضعیف بودند منت گذاشته، آن ها را پیشوایان و وارثین قرار دهیم.
در اخیر برای عساکر و نوکران استعمار و کسانی که برای اجرای امر حکام شان، و به هدف راضی ساختن و نزدیک شدن به آن ها، مسلمانان را می کشند، این حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم را می گوییم:
ترجمه: «شخص مؤمن تا زمانی که خون حرامی را نریزد؛ در دینش موفق است.»
آن ها در مقابل الله سبحانه وتعالی در روز آخرت چه عذری خواهند داشت، جز این که آرزو و حسرت بکشند.
﴿يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ يَقُولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا﴾
[احزاب: ۶۷-۶۶]
ترجمه: روزی که روهای شان در آتش جهنم دیگرگون گردیده، می گویند: ای کاش از الله سبحانه وتعالی و رسولش صلی الله علیه وسلم اطاعت می کردیم و می گویند: پروردگارا! از باداران و بزرگان خویش پیروی کردیم گمراه مان ساخته اند.
باداران و بزرگان شان از آن ها بیزاری می جویند.
(إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُواْ مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُواْ وَرَأَوُاْ الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الأَسْبَابُ وَقَالَ الَّذِينَ اتَّبَعُواْ لَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّؤُواْ مِنَّا كَذَلِكَ يُرِيهِمُ اللّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَيْهِمْ وَمَا هُم بِخَارِجِينَ مِنَ النَّارِ؟)
[بقره: ۱۶۶-۱۶۷]
ترجمه: زمانی که عذاب را مشاهده می کنند و دست شان از همه چیز کوتاه می شوند، رهبران از پیروان خویش بیزاری می جویند. کسانی که از آن ها پیروی نمودند می گویند: اگر فرصتی دیگری برای مان می بود، چنان چه آنان از ما بیزاری جستند، ما نیز از آن ها بیزاری می جستیم. هم چنان الله سبحانه وتعالی اعمال شان را برای شان همراه با حسرت نشان می دهد، در حالی که هیچگاهی از جهنم بیرون نمی شوند.
نوشته شده برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر
نویسنده: ممدوح ابو سوا قطیشیات