خبر:

از ۲۴ اگست ۲۰۱۷م به این سو، آخرین حمله ناشی از خشونت های دولتی بر مسلمانان روهینگیا پس از اتهام حمله بالای پولیس و پایگاه های مرزی این کشور صورت گرفت. ارتش میانمار کمپاین نظام مند و بی رحمانه ای را علیه روستاهای روهینگیا در ایالت راخین به راه انداخته است. به گزارش رویترز، به تاریخ ۲ سپتمبر ۲۰۱۷م حداقل بیش از ۲۶۰۰ ساختمان در روستاهای روهینگیا توسط ارتش میانمار به آتش کشیده شده است. طبق آمار ملل متحد در یک هفته، تقریبأ ۶۰ هزار روهینگیایی به خاطر رهایی از این خشونت ها به بنگله دیش فرار نمودند.

تبصره:

چندین دهه آزار و شکنجۀ وحشیانه و مداوم مسلمانان روهینگیا توسط ارتش میانمار باعث گردیده تا مسلمانان در حالت اسفباری قرار گیرند. ارتش ظالم میانمار همراه با تروریست های بودائی راخین با شمشیر، کارد و اسلحه تحت عملیات مبارزه با شورشیان، عملیات پاکسازی منطقه ای را آغاز کرده اند. بر اساس گزارش ارتش میانمار به تاریخ ۲ سپتمبر ۲۰۱۷م، در یک هفتۀ گذشته نزدیک به چهار صد نفر مسلمان کشته شده است. در حالی که رقم واقعی آن بدون شک بسیار بالا بوده و در حال افزایش است.

یکی از بازماندگان توضیح داد که  تتماداو(ارتش میانمار) و شبه نظامیان بودایی راخین گروه های زیادی از مردم روهینگیا را دستگیر نموده و به ساختمانی که قبلأ به آتش کشیده شده بود، برده و زنده سوزاندند(تلگرام ۲ سپتمبر ۲۰۱۷م). هم چنان تعدادی زیادی از مردان را در حالی که چشمان شان را بسته بودند، به یک بارگی در مقابل خانواده های شان سلاخی نمودند. این در حالیست که زنان و دختران مورد تجاوز جنسی قرار گرفته و کودکان جوان و حتی نوزادان یا سنگ سار می شوند یا سربریده می شوند و یا هم به دریاچه ها انداخته می شوند. ارتش میانمار برای بدتر کردن اوضاع به کسانی که می خواستند از زیر یوغ استبداد آن ها از مرزها عبور نموده و به بنگله دیش فرار نمایند مورد شلیک قرار داده و اجازۀ عبور را به آن ها نمی دادند.

هنگامی که یک تیم تحت رهبری کوفی عنان، رئیس اسبق سازمان ملل متحد، گزارش تحقیقی سالانه را به رهبر بالفعل میانمار آونگ سن سوچی، درباره نقض حقوق بشر در روهینگیا ارائه نمود و تأکید نمود که باید دولت میانمار به خشونت در این کشور پایان دهد، ناگهان یک حمله تروریستی مشکوک به پلیس میانمار و پاسگاه های مرزی در پایان ماه اگست صورت می گیرد. از آن به بعد، نظامیان برما مسؤولیت سخت ترین حمله های نظامی را برای دهه ها بر عهده می گیرند. و یکی از وحشتناک ترین بخش این عملیات جنایتکارانه این است که کل جمعیت روهینگیا، از جمله زنان و کودکان، به طور جمعی مورد اتهام قرار می گیرند. علی رغم وجود شواهد قانع کننده مبنی بر این که مهاجمان در واقع از روهینگیا بودند، کل جمعیت مسلمان به عنوان "افراط گرایان" مورد هدف قرار می گیرد به گونه ای که باید زمین از وجود شان پاک شود. با این وجود چنان که معلوم می شود، جهان غرب از دیدن این صحنه خود را به کوری انداخته است.

در میان این نسل کشی هولناک، شاهد شدیدترین واکنش نخست وزیر خائن بنگله دیش، حسینه، بودیم. او به عوض پاسداری از مسلمانان روهینگیایی که به این کشور فرار نموده اند، به محافظین مرزی بنگله دیش(BGB) دستور داد تا آن ها را به سمت خلیج بنگال بازگردانند. این در حالیست که حسینه از منافقت دست نمی کشد. از یک طرف، اقدام مشترک عملیات ضد تروریزم را به ارتش خون خوار میانمار ارائه داد که برادران و خواهران ما را به شکل بی رحمانه از بین بردند و از طرف دیگر در ۲۸ اگست ۲۰۱۷م وزارت امور خارجه بنگله دیش پیشنهاد رسمیی را به سفارت میانمار در داکا پیش کش نمود که بنگله دیش علاقه مند است تا ارتش میانمار را در مقابله با تروریزم اسلامی کمک نماید. دولت بنگله دیش نگرانی اش را در مورد امنیت میانمار نشان می دهد اما در مورد وضعیت مسلمانان روهینگیا که در میان آن ها ۱.۱ میلیون نفر در این چند روز اخیر مورد آزار و اذیت بی وقفه بودائیان مشرک قرار گرفته و در حالت اسفباری به سر می برند، خاموشی اختیار می کند. ناگفته نباید گذاشت که نقش حاکمان بقیه کشورهای قدرت مند جهان اسلام، کمتر از آن نیست که نسبت به مسلمانان میانمار خیانت روا می دارند. همه آن ها در حال حاضر در یک مسیر گام می نهند و از خود چیزی نشان نمی دهند.

با توجه به بحران کنونی روهینگیا، واقعیت زمین در بنگله دیش نشان دهنده ای این واقعیت است که خط فاصلی میان امت اسلامی و حکام بی ظرفیت شان ایجاد گردیده است. هرچند شیخ حسینه با کمال بی شرمی دستور برگشت پناهندگان روهینگیایی را صادر نمود. با این حال روستائیان محلی که خود از مشقت روزگار به سختی حیات به سر می برند، دست برادران و خواهران مظلوم شان را گرفته و به آن ها مواد غذایی، آب وغیره از این قبیل مواد اولیه معاونت می کنند(دیلی ۲۷ اگست ۲۰۱۷م). حتی در چند روز گذشته، محافظین مرزی با نقض دستورالعمل دولت بنگله دیش اجازه ورود به پناهندگان روهینگیایی را به این خاک دادند. این بیانگر آن است که احساسات امت اسلامی نسبت به یک دیگر شان مخالف آن چیزی است که واقعاً حکام توقع آن را دارند. حس برادری یعنی یک امت واحد بودن بالاتر از همه اندیشه های مصنوعی است که توسط رهبران دولت ملت به ما تزریق می شود.

بحران روهینگیا یک بار دیگر ما را وادار می سازد که وقت آن رسیده است تا از حاکمان غیرقانونی مانند حسینه که توسط قدرت های کثیف غربی بالای ما تحمیل شده اند رهایی یابیم. لاکی حسینه؛ مانند دیگر همتایان خود از سرزمین های مستعمره مسلمان، می خواهد از "دولت ملت" ساختگی حمایت کند که توسط استادان استعمارگرش اختراع شده است. رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد حفظ احساسات یک امت که از مرزهای مصنوعی عبور می کند می فرماید:

«أَخُو المُسْلِمِ، لاَ يَظْلِمُهُ وَلاَ يُسْلِمُهُ.»

(رواه بخاری)

ترجمه: مسلمان برادر مسلمان است نه به او ظلم می کند و نه او را تسلیم ظالم می کند.

حسینه می خواهد تا روح ملی گرایانه را در ما ایجاد نماید که در اسلام حرام قطعی قرار داده شده است. در واقع این امت مخلص یک بار دیگر ثابت نمود که نیل و احساسات شان مخالف آن چیزی است که توسط حسینه اعمال می شود. جالب این است که حسینه می تواند هزاران سرباز را برای اشتراک در جنگ کفار تحت نام مأموریت مصلح سازمان ملل متحد بفرستد، اما نمی تواند یک نیروی قدرت مندی را برای تسخیر میانمار اعزام نماید تا باشد که بحران جاری را در میانمار برای همیشه پایان دهد. فلهذا، اکنون زمان ابتلای ارتش مخلص فرا رسیده است و باید تقوای الهی پیشه کنند و از آه مسلمانان مظلوم روهینگیا بترسند و بشتابند برای کمک و غم خواری برادران و خواهران مظلوم شان که روزانه قتل عام می شوند. این فقط آن ها اند که برای برانداختن این مدل غلط دولت ملت و احیای دوبارۀ خلافت راشدۀ ثانی بر منهج نبوت از قدرت مادی برخوردار اند. خلافتی که با پشت پا زدن به مرزهای جغرافیایی کنونی متضمن عزت مسلمین در هر نقطۀ دنیا می باشد.

نویسنده: عمادالامین

عضو تیم مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه بنگله دیش

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر