پنجشنبه, ۲۶ مُحرم ۱۴۴۶هـ| ۲۰۲۴/۰۸/۰۱م
ساعت: مدینه منوره
Menu
القائمة الرئيسية
القائمة الرئيسية

جوانب بین‌المللی و ملی داخلی کشمکش‌های إیتوپی

  • نشر شده در سیاسی

 پرسش

«شورای امنیت ملی سازمان ملل متحد، برای دسترسی به توافق بر آتش بس در منطقۀ تیگرای ایتوپی، ناکام مانده است...» (منبع: فرانس24/أ ف ب، مؤرخ 20/11/2021م). ارتش ایتوپی حوالی یک سال پیش توانست، شورش جبهۀ تحریر تیگرای را سرکوب نموده و بر این جزیره، بطور کامل مسلط شود، سپس جبهۀ تحریر تیگرای تجدید قوا نموده و بار دیگر بر این منطقه مسلط می‌شود، حتی از این منطقه پا بیرون گذاشته، آدیس آبابا پایتخت ایتوپی را مورد تهدید قرار می‌دهد؛ آیا این حوادث منشأ داخلی داشته و نتیجۀ کشمکش‌های درون ملیتی می‌باشد و یا این حوادث از کشمکش‌های بین‌المللی آب می‌خورد؟

پاسخ

برای وضاحت بیشتر پاسخ، ناگزیر باید جوانب بین‌المللی و ملی-داخلی کشمکش‌های ایتوپی و تأثیرات آن بر حوادث را مورد برسی قرار دهیم:

در نخست؛ جوانب بین المللی:

1-     از لحاظ بین‌المللی ایتوپی تحت اشغال مستقیم ایتالیا قرار داشت تا این‌که به تاج‌گذاری مجدد امپراتور هیلسلاسی در سال 1941م، به همکاری انگلیس، ایتالیا از این سرزمین بیرون رانده شد و ایتوپی تحت نفوذ انگلیس داخل شد. از آنجایی‌که امریکا از طریق تبلیغات کمونیستی چپ‌گرا و انقلاب ضابط‌های چپ‌گرا در سال 1974م به نفوذ انگلیس در این سرزمین پایان داد، از آن زمان به بعد ایتوپی تحت نفوذ امریکا در آمد. پس از کشمکش‌ها بین ضابط‌های انقلاب، در سال 1977م تحت رهبری ضابط منگیستو هیلا مریام حکومت در ایتوپی ثبات یافته، بسیاری از دریچه‌های نفوذ انگلیس در این سرزمین مسدود شد، علی رغم تغیر حکام، حکومت ایتوپی همچنان تابع امریکا باقی ماند است.

2-     منطقۀ تیگرای ایتوپی منطقۀ پیچیده‌ای محسوب می‌شود، از شمال به ارتیره و سودان، از بقیه جهات به دیگر ولایات ایتوپی تابع دولت، محدود است. بنابراین، ارائه‌ی هر حمایت نظامی قابل توجهی برای شورشی‌های این منطقه ممکن نیست، مگر از طریق مزدوران امریکا. حال می‌خواهد این حمایت‌های داخلی باشند و یا از طریق سودان و ایتوپی باشد، به این معنی که دولت‌های اروپایی در این ارتباط اگر صاحب کدام ارادۀ سیاسی هم باشند، آنان از حمایت نظامی قابل توجهی برای این منطقۀ سرکش عاجز اند. گذشته از این، رهبری جبهۀ تحریر تیگرای مخالف حکومت مرکزی در آدیس آبابا، بدور از ارتباط مستقیم با امریکا نیست. به اسثناء برخی از حمایت‌های سیاسی اروپایی از منطقۀ سرکش و برخی از اظهارات اروپایی منتقد تسلط ارتش ایتوپی بر این منطقه، در سال 2020م، کشمکش‌های بین حکومت مرکزی و جبهۀ تحریر تیگرای بدور از هر گونه دخالت قابل اهمیت اروپایی می‌باشد.

3-     اما موضوع سد النهضه که ایتوپی در سال‌های اخیر، از لحاظ بین‌المللی و منطقوی، آن را متبارز ساخته است، موضوع مرتبط به مصر و سودان می‌باشد. این درحالی‌ست که حکام مصر و سودان مزدوران حلقه بگوش امریکا می‌باشند. این مسئله که عبدالله حمدوک نخست وزیر معزول سودان مزدور انگلیس و اروپای‌ها بود، کدام تغییر در اصل مسئله وارد نمی‌کند، چون قدرت کنونی سودان هنوزهم در دست امریکا قرار دارد. به این معنی که مزدوران جدید انگلیس و اروپا در سودان ناتوانتر از آن اند که به منفعت انگلیس و اروپا، در منطقۀ تیگرای ایتوپی کدام دخالتی داشته باشند، آنان در حال حاضر به آرزوی باقی ماندن سهمی از دولت در سودان برای شان مبارزه می‌کنند؛ اما رژیم یهود از باب ایجاد نقاط ضعف و جنگجال‌هایی‌که مصر را مشغول سازد، در پشت پرده حکومت ایتوپی را به ساخت و راه‌اندازی سد النهضه تحریک می‌کند. این نیز ممکن نیست که رژیم یهود ادامه دارده  و از سیاست امریکا پاه فراتر بگذارد. به این معنی که امریکا به کشمکش‌های‌ متعلق به قضیۀ سد النهضه، بگونۀ گسترده‌ای دامن زده و آن را بر مبنای منافع خود مدیریت می‌کند.

دوم؛ جوانب درون ملیتی:

1-    از لحاظ فکری و دیگر ملاحظات، ایتوپی یک سرزمین عقب مانده به شمار می‌رود؛ علی رغم حاکمیت ضابط‌های چپ‌گرا از سال 1947م الی سال 1991م و جغجغ‌های کمونیزم، هیچ ایدیولوژی در ایتوپی جای بازننموده است. این کمونیست‌های مزدور امریکا، واقعیتی بسان واقعیت جمال عبدالناصر در مصر را داشتند. علی رغم این‌که‌ گزارشات رسمی، مسیحیان را اکثریت عنوان می‌کنند، احصائیه‌های غیررسمی، مسلمانان در ایتوپی را در حدود 60% تخمین می‌زنند. (منبع: مرکز تحقیقات الجزیرة؛ مورخ 15/4/2015م) اما به دلیل توجه‌های بین‌المللی به اعطاء صفت نصرانیت برای ایتوپی، تأثیرات اسلام در این سرزمین برجسته نبوده و بسیار کم‌رنگ می‌باشد. به این معنی که این سرزمین از هرگونه مفکوره‌ای که به وحدت بین مردم آن قوت بخشد، بدور می‌باشد.

2-     بدلیل خلای فکری و نبود مفکورۀ فعال در ایتوپی، بالای تمام جوانب زندگی سیاسی دولت، احزاب، تشکیلات، نهاد‌ها و  پیمان‌ها، عصبیت قبیله‌ای سایه انداخته و بر تمام جوانب آن از عینک نژادی نگرسته می‌شود. بنابراین، در ایتوپی عصبیت قبیله‌ای و نگرش نژادی در وازۀ فراخی برای اثرگذاری‌های سیاسی می‌باشد. از جمله دخالت نزاع ها، جنگ‌های قومی و اختلافاتی‌که بالای محدوده‌های قصبات و لایات در جریان است، از نقطه نظر نژادی ولایت ارومیه  که پایتخت ایتوپی آدیس آبابا در آن قرار دارد، مرکز بزرگ کشمکش‌های قومی در ایتوپی می‌باشد، این در حالی می‌باشد که قوم ارومی نزدیک به 40%، قوم امهره در ولایت امهارا 20%، قوم سومالی در منطقۀ اگادن 6% قوم تیگرای در منطقۀ تیگرای 5% به اضافه ده‌ها قوم بزرگ و کوچک، ساکنین ایتوپی را تشکیل می‌دهند. 

3-     برعلاوه‌ای نزاع‌هایی‌که بالای محدوده‌های مناطق و ولایات ایتوپی در جریان است، به شخص حاکم در این سرزمین نیز بگونه‌ای نگاه می‌شود که وی خود در رأس سیطرۀ نژادی در این سرزمین است؛ بطور مثال مزدور انگلیس امپراتور هایله‌سلاسی و مزدور امریکا منگیستو هایله ماریام از نژاد امهری بودند، که هریک در جریان حاکمیت طولانی مدت خویش فرهنگ قومی امهری را در این سرزمین حاکم نموده و زبان امهره را به عنوان زبان رسمی دولت تحمیل نمودند، با آن‌که آدیس آبابا در ولایت ارومیه واقع بوده و قوم ارومی که اغلبیت مسلمان اند، از این‌که در حاشیۀ مدارتاریخی جدید ایتوپی قرارداده می‌شوند، شکایت دارند. بدلیل اختلافات قومی و نظریۀ مسیحی سازی ایتوپی، قوم تیگرای علی رغم این‌که اقلیت قومی در ایتوپی را شکل می‌دهند، در سال 1991م در زمان حاکمیت ملس زیناوی در ایتوپی تا وفات وی در سال 2012م دولت را در اختیار داشتند. پس از نصب دیساوین معاوین زیناوی به عنوان نخست‌وزیر، علی رغم این‌که وی از قوم کوچک دیگری بود، تیگرای شاهرگ‌های دولت را در ارتش و سازمان امنیت ملی ایتوپی در اختیار گرفته و سطیرۀ آن بالای حکومت هم‌چنان ادامه یافت. اما پس از اعتراضات گستردۀ قوم ارومی در اطراف آدیس آبابا که در سال 2015م شعله‌ور و تا زمان استیفای دیسالین در سال 2018م ادامه داشت، آبی احمد اول از قوم ارومی به عنوان نخست وزیر جدید ایتوپی گماشته شد.

4-     نخست وزیر آبی احمد نقاط کلیدی دولتی را از تیگرایی‌ها را گرفت؛ بطور مثال در تابستان 2018م رئیس ارکان ارتش و مدیر سازمان امنیت و اطلاعات ملی را از وظیفه سبک دوش نمود، در حالی‌که هردوی آنان تیگرایی بودند و جبهۀ تحریر تیگرای این اقدام آبی احمد را یک هدف گیری نژادی عنوان نمودند، مخصوصاً این‌که تیگرایی‌های از سال 1991 بدین سوی این منصب‌های حیاتی را در اختیار داشته و برای خود از پاسداری می‌نمودند. لیکن مسئله شگفت‌آور اینست که نخست وزیر آبی احمد، این اقدامات را برای مصلحت قوم، به حایشه رانده شده از لحاظ تاریخی، ارومی نمی‌باشد، چون آبی احمد با قوم امهری هم‌پیمان می‌باشد. شاید بدلیل این‌که وی از ناحیه پدر مسلمان‌اش، ارومی بوده و از ناحیه مادر مسیحی خویش امهری و با یک زن مسیحی امهری ازدواج نموده است، مادر و همسری‌که در آن احساسات قومی متمایل به قومیت امهری ایجاد نموده اند. بنابراین، قوم ارومی بیسار زود گرایش قومی آن را احساس کرده و با توجه با این علیه آن با جبهۀ تحریر تیگرای هم پیمان شدند.

 سوم: این‌که با دقت بیشتری براین جوانب بین‌المللی و داخلی کشمکش‌های ایتوپی، به این نتیجه می‌رسیم که کشمکش‌های قومی و نژادی در ایتوپی ریشۀ اصلی حوادث داخلی می‌باشد، اما دولت‌های بزرگ و صاحب نفوذ در این سرزمین از این واقعیت سوء استفاده نموده، این حوادث را برمبنای سیاست‌ها و منافع خود جهت می‌دهند. به این معنی که این همان واقعیت کشمکش‌های ایتوپی در تاریخ جدید آن می‌باشد. اگر به سال‌های گذشته برگردیم، می‌بینیم که قوم تیگرای از زمان تأسیس جبهۀ تحریر تیگرای در سال 1975م تبارز نمود و بعد از 15 سال در سال 1991م رهبر جبهۀ تحریر تیگرای ملیس زیناوی بالای تمام ایتوپی مسلط شد؛ پس از آن زیناوی برای تضمین حق جدایی طلبی تیگرای از ایتوپی، با احتمال این‌که شاید اوضاع تغیر نموده و ادارۀ آدیس آبابا علیه تیگرای شود، اقدام به تعدیل قانون اساسی ایتوپی نمود. از جمله تعدیل ماده 39 قانون اساسی ایتوپی در سال 1995م که برمبنای آن هر ملیت از ملیت‌های ایتوپی حق  جدای غیرمشروط و رغم زدن به سرنوشت خود را دارند، اما در آن زمان تیگرایی‌ها چون دولت را در اختیار داشتند، به این ماده کدام نیاز نداشتند؛ اما همین‌که آبی احمد بر آدیس آبابا مسلط شد، بساط اقتدار این قوم برچیده شد. قرار بود که انتخابات پارلمانی در اگست 2020م برگذار شود، اما آبی احمد این انتخابات را به دلیل شیوع ویروس کرونا به تعویق انداخت، اما جبهۀ تحریر تیگرای این اقدام آبی احمد را نپذیرفته و به تنهایی در تیگرای انتخابات را برگزار نمودند، که به این ترتیب منطقۀ تیگرای در یک وضعیت عاصی‌‌گری قرار گرفته و خود را در مسیر جدای از دولت قرار داد. به دلیل تمایلات جدای طلبانۀ جبهۀ تحریر تیگرای و اقدام آن به گرفتن اردگاهای مرکزی ارتش ایتوپی در این منطقه و بدلیل رد مشروعیت این انتخاباتی‌که به تنهای در منطقه برگذار شده است، از جانب حکومت مرکزی، جنگ را در میان منطقۀ سرکش و حکومت مرکزی در 4/11/2020م شعله‌ور ساخت، که ارتش ایتوپی، به کمک ارتش اریتیره، به مدت کوتاهی و بسیار زود بالای تمام منطقۀ تیگرای و مرکز آن، شهر میکیلی، مسلط شد و جبهۀ تحریر تیگرای به کوه‌ها انتقال یافت.

چهارم: این‌که حکومت مرکزی در آدیس آبابا به گونۀ غیر مترقبه‌ای پس از چند ماه، آغاز به عقب‌نشینی نمود، طوری‌که در ابتداء خروج نیروهای ارتیره از منطقۀ تیگرای اعلان نمود، در حالی‌که هنوز آدیس آبابا به حضور ارتش ارتیره در تیگرای اعتراف ننموده بود، "نخست وزیر آبی احمد در بیانیه‌ای گفت: نیروهای ارتیره به زودی از منطقه ارتیره در شمال کشورش، خارج می‌شوند". (منبع: فرانس24؛ مؤرخ: 26/3/2021م). سپس اعلان شد که ارتش ایتوپی نیز از این منطقه خارج می‌شود. "وزیرخارجۀ ایتوپی اعلان نمود که حکومت از تیگرای بیرون می‌شود، بر این تأکید داشت که این یک تصمیم سیاسی می‌باشد." وی افزوده گفت: "پس از امروز ما مسئولیت هر آن‌چه به تیگرای اتفاق می‌افتد را نداریم." (منبع: المصری الیوم؛ مورخ 30/6/2021م). هم‌چنان طبق گزارش همین منبع، "نخست وزیر ایتوپی آبی احمد گفت: بیرون شدن ما از تیگرای باعث می‌شود که ما برای ملت تیگرای فرصتی را برای فکر همه‌جانبه در مورد قضایا بدهیم." هم‌چنان در ادامه گفت: "ما در حدود 100ملیارد (بر) در منطقۀ تیگرای به مصرف رساندیم، یعنی مبلغی‌که بیشتر از 13 چند بودجۀ سالانۀ این منطقه است، اما از این پس نمی‌خواهیم این انفاقی را که لیاقتی برای آن وجود ندارد ادامه دهیم." خروج ارتش ایتوپی از تیگرای در صورتی انجام می‌شود که حزب نخست وزیر آبی احمد در انتخابات پارلمانی 10/7/2021م به سختی توانست موفق شود، موفقیتی‌که به معنی تأیید مردمی بزرگ بر حملۀ ارتش بر تیگرای بود، اما بعد از پیروزی مطلق ارتش ایتوپی بر جبهۀ تحریر تیگرای، برای ستودن این خروج حکومت آدیس آبابا بهانه‌جویی نمود؛ حمایت از سد النهضه را اولویت عنوان می‌نماید، پس از برخی از کشمکش‌ها همراه ارتش سودان برای تسلط بر نوار مرزی و مثلثه فشقه. (منبع: القدس العربی؛ مؤرخ 2/7/2021م)

پنجم: این‌که با دقتی بیشتر در میابیم که ارتش ایتوپی در واقع توان اشغال منطقۀ سرکش را در اواخر 2020م به سهولت نداشت، اگر حمایت امریکا نمی‌بود و دلیل این حمایت امریکایی این مشارکت ارتش ارتیره با ارتش ایتوپی در جنگ‌های این منطقه است، چون ایسایاس افورکی رئیس جمهور ارتیره مذدور سابقه دار امریکای می‌باشد. هم‌چنان با دقت بیشتر در می‌یابیم که این امریکا بود که به ارتش ارتیره از تیگرای اجازۀ خروج را داد، در حالی‌که هنوز حکومت آدیس آبابا به حضور نیروهای ارتیره در تیگرای اعتراف ننموده بود، سپس اظهارات وزیر خارجه و نخست وزیر ایتوپی اشاره بر این داشته که ارتش ایتوپی از تیگرای به شکل خود رضای بیرون شده و باردیگر میدان را برای جبهۀ تحریر تیگرای خالی گذاشته است، چیزی‌که هرگز دون درخواست امریکا امکان پذیر نیست.

ششم: این‌که با تدبر بر آن‌چه در ایتوپی به وقوع پیوسته و در آینده نیز به وقوع خواهد پیوست، واضح خواهد شد که نقشه‌های امریکا برای ایتوپی و در کل شاخ افریقا تغییر نموده است:

1- این‌که از جهتی امریکا که اقدام به حمایت از حکومت آبی احمد نمود و سعودی را در پشت آن قرار داده و ابن سلمان با وی چندین تماس برقرار کرد، در ابتداء خوست با تحمیل ثبات در ایتوپی، قدرت وی را تثبیت نماید، اما بعد واضح شد که آبی احمد توان این کار را ندارد. شاید ایتلاف ارتش تحریر اورمی همرای جبهۀ تحریر تیگرای برای سرنگون‌سازی حکومت آدیس آبابا، اشارۀ روشنی بر این دارد که آبی احمد حتی در جلب حمایت قومی‌که نسب پدری‌اش به آن بر می‌گردد، ناکام بوده است. اما از جهتی دیگر ادارۀ ترامپ از حملۀ ارتش ایتوپی بر تیگرای در پایان سال 2020م حمایت کامل نمود و به مشارکت ارتش مزدور خویش رئیس جمهور ارتیره در این حمله، شکست جبهۀ تحریر تیگرای را حتمی ساخت. آن اداره از عینک رژیم یهود به این قضیه نگاه می‌نمود، رژیم یهود عینک‌اش، جانساری نخست وزیر ایتوپی آبی احمد را در نقشه‌اش برای سد النهضه که تهدید بزرگ و استراتژیک برای مصر به شمار می‌رود، می‌دید. به همین دلیل و بدلایل انتخاباتی ادارۀ ترامپ، از نقشۀ آبی احمد در ایتوپی حمایت نموده و در پایان سال 2020م وی را بالای تیگرای مسلط نمود.

2- همین‌که ادارۀ بایدن جای ادارۀ ترامپ را اشغال نمود، نقشه‌های امریکا برای ایتوپی و شاخ افریقا تغییریافت، چنانکه سیاست جدید امریکا نسبت به ایتوپی این است که این سرزمین تجزیه شود، این چیزی می‌باشد که اجازۀ ادارۀ بایدن به خروج ارتش ارتیره از تیگرای و بعد از آن خروج ارتش ایتوپی از این منطقه، دال بر آن است و به معنی این می‌باشد که  وضعیت این منطقه در معرض جدایی از ایتوپی قرار دارد. ظاهراً می‌بینیم که مقامات امریکایی، بیشتر سخن از "وحدت سرزمین ایتوپی" می‌زنند، در حالی‌که از پی‌گیری اظهارات ایشان در مورد حوادث ایتوپی هویداست که امریکا چشم به انتظار تجزیۀ کامل ایتوپی می‌باشد، با آن‌که جبهۀ تحریر تیگرای و گروهای هم‌پیمان دیگر آن چینین چیزی را علنا یادآوری ننمودند! اما موارد زیر توجه امریکا را به تجزیۀ ایتوپی تأیید می‌کند:

الف- آنچه فعلاً در ایتوپی در حال جریان است، برمبنی نقشۀ امریکا برای این سرزمین می‌باشد، 9 گروه همرای جبهۀ تیگرای بر علیه حکومت آبی احمد ایتلاف نموده اند. یکی از این گروه‌های ایتلاف کننده که پایتخت ایتوپی را مورد تهدید قرار می‌دهد،  لشکر تحریر ارومی می‌باشد. ایتلاف این‌گروه‌ها در پایتخت امریکا واشنتن صورت گرفته است. این ایتلاف که ترکیب شده از 9 گروه مخالف دولت ایتوپی می‌باشد، در تاریخ 5 نوامبر 2021م گفت: هدف آن سرنگونی حکومت نخست وزیر آبی احمد می‌باشد، حال می‌خواهد این سرنگونی بزور و یا از طریق مزاکرات و تشکیل دولت انتقالی انجام شود... رهبران گروها در واشنتن در حالی اعلان ایتلاف نمودند که رهبران افریقا و غرب برای آتش بس میان حکومت مرکزی و جبهۀ مردمی تحریر تیگرای و هم‌پیمان آن فراخوان می‌دهند. (منبع: دوچه وله آلمان؛ مورخ 5/11/2021م) اعلان ایتلاف در وشنتن نشانگر این است که امریکا این نیروهای جدایی طلب را رهبری نموده و می‌خواهد دولت آبی احمد را ضعیف سازد.

ب- مجله فورین افروز Foreign Affairsامریکایی مقاله‌ای طولانی را در مورد جنگ ایتوپی نشر نمود که درآن چنین گفته بود: «حتی اگر توقف جنگ و درگیری در ایتوپی ممکن باشد، نبود یک هویت واحد در این سرزمین، اختلافات شدید در ارتباط به کس که باید حاکم قرار گیرد و این‌که این حکومت چه گونه ادامه یابد، نجات ایتوپی را از تجزیه شدن دشوار می‌سازد.» علاوه نمود که «بدون دیدگاه قناعت بخش و مشترک، به شکل گسترده‌ای، آبی احمد نمی‌تواند مانع رشد نیروهای جدای طلب شده و باعث رشد نیروهای اتحاد و انسجام  شود.» (منبع: الجزیره نت؛ 6/11/2021م). 

هفتم: خلاصه این‌که امریکا سعی در تضعیف حکومت آبی احمد و دولت مرکزی در آدیس آبابا دارد، این امریکا است که مصیر پیروزی‌های نیروهای متمرد تیگرای و مناطق متمرد دیگر را هموار می‌سازد. تمام آنچه در ایتوپی در حال جریان است، طبق نقشۀ امریکا می‌باشد؛ نقشه‌ای که ادارۀ بایدن برای تجزیۀ ایتوپی و تقسیم آن به چند دولت کوچک برگزیده است. با آن‌که  این نقشه در مدمت زمان کوتاهی انجام نخواهد شد، اما در حال حاضر تنها نقشه‌ای می‌باشد که در توافق با حوادث جاری می‌باشد و این همان نقشه‌ای است که امریکا برای سودان داشته و برمبنای آن سودان جنوبی را از آن جدا نمود. تمام این موارد اشاره به جنایات درجه اول نهفته در طرز فکر سیاسی امریکا دارد. این‌که امریکا و نیروهای استعمارگر بین‌المللی دیگر، هیچ باکی به ریختن خون مردم در راه اجرای سیاست‌ها و تحقق منافع خود ندارند، مخصوصاً این‌که اکثرا مردم مستضعف اند که بهاء پرداخت می‌کنند. در ایتوپی اکثریت اوقات مسلمانان در قدم اول پایمال می‌شوند، مخصوصاً این‌که آنان اکثریت باشندگان ارومی می‌باشند؛ ولایتی‌که آدیس آبابا در آن قرار گرفته است و آنان بیشتر از تمام مردم و ملیت‌های ایتوپی در حایشه قرار دارند. نیروهای مختلف ایتوپی همرای باداران خود از دولت‌های کفری استعمارگر توافق نموده اند که مسلمان‌ها هیچ سهمی در دولت نداشته و وجبهۀ نصرانی بودن دولت هم‌چنان استمرار خواهد داشت. آنان با هم توافق نمودند که اسلام را در میدان‌های سیاسی در ایتوپی خاموش نگهدارند؛ با وجودی‌که درصدی بزرگ ساکنین این سرزمین را مسلمانان تشکیل می‌دهند.

افریقا همواره آزمایشگاه جنایات غربی بوده است؛ جنایاتی‌که غرب در کشتارگاه رواندا و غیره مرتکب شده است. به طور معمول مسلمانان اولین قربانیان این جنگ‌ها می‌باشند و هیچ کس توان ایستادگی در برابر این نیروهای وحشی بین‌المللی را ندار، مگر دولت اسلامی؛ دولت خلافت راشده دوم؛ دولتی‌که هدایت را میان مردم نهادینه ساخته و این‌گونه از تعصبات قومی متعفن مردم خویش را وقایه می‌نماید؛ دولتی‌که از جنایات دولت‌های بزرگ پرده برداشته و آنان را عبرتی برای عبرت گرنده گان قرار می‌دهد. این‌گونه است که دنیا طبق این فرموده الله سبحانه وتعالی متلاشی خواهد شد:

﴿وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقاً...﴾ [اسراء: 81]

ترجمه: بگو: حق فرا رسيده است و باطل از ميان رفته و نابود گشته است، اصولاً باطل هميشه از ميان رفتني و نابود شدنی است...

مترجم: علی مطمئن

ادامه مطلب...

توضیح مفهوم فتنه

  • نشر شده در فقهی

پرسش

السلام علیکم و رحمت الله وبرکاته!

سرورم! پیرامون این قول شما: "آیا از شما مردی رشیدی نیست که اين نامریان را بركنار نموده، سیرت انصار را تکرار نماید؛ به این ترتیب در راستای اقامه‌ی حکم اسلام یعنی خلافة راشده ما را نصرت دهد...؟"  می‌خواهم به این حدیث نبوی اشاره نمایم که در آن رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم می‌فرمایند:«إذا رأيتم الناس قد مرجت عهودهم، وخفت أمانتهم، وكانوا هكذا»؛ زمانی مردم را دیدید که پیمان های خود رانقض  نمودند و امانت‌های‌شان بی‌اهمیت شد و این چنین بودند. رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم انگشتان خویش را باهم در آمیخت. راوی می‌گوید: به سوی وی صلی‌الله علیه وسلم برخاستم و گفتم: جانم فدایت! آن‌وقت راه چاره چیست؟ فرمود: «الزم بيتك، وابك على نفسك، واملك عليك لسانك، وخذ ما تعرف، ودع ما تنكر، وعليك بأمر خاصة نفسك، ودع عنك أمر العامة»؛ درخانه‌ات بمان، بر حال خود گریه کن، مواظب زبانت باش، به آنچه مطابق شرع می‌دانی عمل نما، آنچه را  خلاف شرع می‌یابی ترک نما، مواظب خودباش  و امور عام مردم را به خودشان بگذار! این‌جا میان فرمان رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم و میان آن‌چه که شما ما را به آن دعوت می‌دهید، یک نوع تناقض دیده می‌شود. الله به شما برکت دهد.

پاسخ

علیکم سلام ورحمت الله وبرکاته!

حدیثی را که شما یادآور شدید، با متن کاملش در ابوداد قرار آتی روایت شده است:

«حَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، حَدَّثَنَا الْفَضْلُ بْنُ دُكَيْنٍ، حَدَّثَنَا يُونُسُ بْنُ أَبِي إِسْحَاقَ، عَنْ هِلَالِ بْنِ خَبَّابٍ أَبِي الْعَلَاءِ، قَالَ: حَدَّثَنِي عِكْرِمَةُ، حَدَّثَنِي عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ، قَالَ: بَيْنَمَا نَحْنُ حَوْلَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم، إِذْ ذَكَرَ الْفِتْنَةَ، فَقَالَ: «إِذَا رَأَيْتُمُ النَّاسَ قَدْ مَرِجَتْ عُهُودُهُمْ، وَخَفَّتْ أَمَانَاتُهُمْ، وَكَانُوا هَكَذَا» وَشَبَّكَ بَيْنَ أَصَابِعِهِ، قَالَ: فَقُمْتُ إِلَيْهِ، فَقُلْتُ: كَيْفَ أَفْعَلُ عِنْدَ ذَلِكَ، جَعَلَنِي اللَّهُ فِدَاكَ؟ قَالَ: «الْزَمْ بَيْتَكَ، وَامْلِكْ عَلَيْكَ لِسَانَكَ، وَخُذْ بِمَا تَعْرِفُ، وَدَعْ مَا تُنْكِرُ، وَعَلَيْكَ بِأَمْرِ خَاصَّةِ نَفْسِكَ، وَدَعْ عَنْكَ أَمْرَ الْعَامَّةِ»

ترجمه: هارون بن عبدالله از فضل بن دکین، او از یونس بن ابی اسحاق، او از هلال بن خباب ابوالعلی به ما حدیث بیان نمود که هلال گفت: عکرمة از عبدالله بن عمرو بن العاص به من حدیث بیان نمود که ابن عمرو گفت : ما در اطراف رسول الله صلی الله علیه وسلم بودیم که از فتنه یادآور شده فرمود: «زمانی مردمان را دیدید که به تعهدات شان پابند نبودند و به امانت‌های شان اهمیت نمی‌دادند و این چنین بودند» و انگشتان خود را باهم آمیخت. راوی می‌گوید: من برخاستم و نزدشان رفتم و گفتم: جانم فدای شماباد! آنوقت راه چاره چیست؟ فرمودند: «درخانه‌ات بمان، مواظب زبانت باش، به آنچه که مطابق شرع می‌یابی عمل نما، آنچه را خلاف شرع می‌یابی ترک نما، مواظب خود باش و امور عام مردم را به خود شان بگذار!» پایان.

 حدیث فوق و احادیث مختلف دیگری‌که راجع به فتنه وارد شده اند، مخصوص شرایطی می‌شوند که در آن حق و باطل به گونه‌ای باهم خلط شده باشند که دیگر تفکیک حق از باطل غیرممکن به نظر برسد؛ پس کسی‌که نزدش حق از باطل واضح نشده است، حکم شرعی درباره‌ی وی همین است که الی روشن شدن حق از باطل  در خانه بماند، ولی هر زمانی‌که حق واضح شد، بر وی لازم می‌گردد که باحق حرکت کند.

این امر به شخصی‌که پیرامون معنی و مبنای حدیث تحقیقات دارد، به آسانی واضح می‌گردد. بنگر به کلمه‌ی" وکانو هکذا" و توضیح راوی به آن‌چه که به این قول"  وَشَبَّكَ بَيْنَ أَصَابِعِهِ؛ یعنی انگشتان دست خود را بهم آمیخت" که اشاره است به خلط شدن برخی در بعضی و مبهم بودن امر بر آنان. همه‌ی این به خلط شدن حق بر باطل و عدم تفکیک از هم‌دیگر دلالت می‌کند. بنابراین، همان گونه که گفتیم، در چنین وضعیتی حکم شرعی نسبت به آن شخص تا روشن شدن حق از باطل همان بی‌‌طرفی است، ولی بعد از شناخت حق، دفاع از آن واجب می‌گردد.

حمایت از حق چه امر به معروف باشد و چه نهی از منکر و یا یاری نمودن مظلوم و یا هم جدوجهد در راستای طلب نصرت از اهل قوت جهت اقامه‌ی دولت اسلامی در صورت نبود آن، عملی‌ست که ادله‌ی شرعی واجب‌اش می‌گرداند که از آن جمله دلایل ذیل است:

در باره‌ی امر به معروف و نهی از منکر:

1- قال الله تعالى:

﴿وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ﴾ [آل عمران: 104]

ترجمه: و باید از شما گروهی باشد که دعوت به خیر کنند، امربه معروف و نهی از منکر نمایند و همین گروه رستگارند.

وقال تعالى: ﴿كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَر﴾[آل عمران: 110]

ترجمه: شما(ای پیروان محمد صلی الله علیه وسلم) بهترین امتی هستید که به سود انساها فرستاده شده اید(مادامی‌که) امر به معروف و نهی از منکر می‌نمائید.

احمد از عبدالله بن عمر روایت نموده که او می‌گوید: از رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم شنیدم که می‌گفت:

«إذا رأيتم أُمتي تَهَابُ الظالم أن تقول له: إنك أنت ظالم، فقد تُوُدِّعَ منهم»

ترجمه: زمانی امتم را دیدید که بیم داشت ازینکه به ظالم بگوید تو ظالمی، در آن‌صورت وجود و عدم وجودشان یک‌سان است.

ابوداود روایت نموده است که ابوبکررضی‌الله عنه بعد از حمد و ثنا گفت: ما از رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم شنیدیم که می‌گفت:

«إِنَّ النَّاسَ إِذَا رَأَوُا الظَّالِمَ فَلَمْ يَأْخُذُوا عَلَى يَدَيْهِ، أَوْشَكَ أَنْ يَعُمَّهُمُ اللَّهُ بِعِقَابٍ»

ترجمه: هنگامی مردم ظالم را دیدند و اورا از ظلم منع نکردند، الله همۀ آنان را دچار عقوبتی خواهد کرد.

ترمذی از حذیفه رضی‌الله عنه و او از رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم روایت نموده که فرمودند:

«وَالَّذِي نَفْسي بِيَدِهِ، لَتَأْمُرُنَّ بِالمَعْرُوفِ، وَلَتَنْهَوُنَّ عَنْ المُنْكَرِ أَوْ لَيُوشِكَنَّ اللهُ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عِقَابًا مِنْهُ ثُمَّ تَدْعُوْنَهُ فَلا يُسْتَجَابُ لَكُمْ»

ترجمه: سوگند به او ذاتی‌که نفس من به دست، اوست قطعاً امربه معروف و نهی ازمنکر می‌کنید یا اینکه  الله برشما عقوبتی را خواهد فرستاد و باز اورا دعا خواهید نمود؛ ولی دعای‌تان مستجاب نخواهد گردید.

هم‌چنان ابوداود و ترمذی از ابن مسعود رضی‌الله عنه روایت نموده اند که رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم فرمودند:

«كَلاَّ، وَاللهِ لَتَأمُرُنَّ بالمَعْرُوفِ، وَلَتَنْهَوُنَّ عَنِ المُنْكَرِ، وَلَتَأخُذُنَّ عَلَى يَدِ الظَّالِمِ، وَلَتَأطِرُنَّهُ عَلَى الحَقِّ أطْرًا، وَلَتَقْصُرُنَّه عَلَى الحَقِّ قَصْرًا، أَوْ لَيَضْرِبَنَّ اللهُ بقُلُوبِ بَعْضِكُمْ عَلَى بَعْضٍ، ثُمَّ ليَلْعَننكُمْ كَمَا لَعَنَهُمْ»

ترجمه: هرگز! هرگز! قسم به الله، قطعاً امربه معروف و نهی عن المنکر می‌کنید و از ظلم ظالم جلوگیری نموده و او را به حق بازگردانیده و بر آن نگه می‌دارید و یا این‌که در میان قلب‌های‌تان اختلاف خلق نموده، شمارا لعنت خواهد کرد؛ همانگونه که آنان را لعنت کرد.

ابوداود و ترمذی از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت نموده اند که سول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«أفْضَلُ الجِهَادِ كَلِمَةُ عَدْلٍ عِنْدَ سُلْطَانٍ جَائرٍ»

ترجمه: بهترین جهاد گفتن سخن انصاف نزد سلطان جابر است.

نسائی از ابی عبدالله طارق بن شهاب بجلی احمسی رضی الله عنه نقل نموده که مردی در حالی‌که پای خود را در رکاب کرده بود، از رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم پرسید: کدام جهاد بهتر است؟ پیامبر فرمودند: «كَلِمَةُ حَقٍّ عِنْدَ سُلْطَانٍ جَائرٍ»؛ گفتن شخن حق نزد سلطان جابر.

2- پاره یی درباره‌ی نصرت مظلوم

-قال الله تعالى:

﴿وَإِنِ اسْتَنْصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ﴾ [انفال: 72]

ترجمه: اگر از شما در باره‌ی دین یاری خواستند یاری نمودن شان برشما لازم می‌‌گردد.

-بخاری در صحیح خود از عبدالله بن عمر رضی‌الله عنه روایت نموده که رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم فرمودند:

«المُسْلِمُ أَخُو المُسْلِمِ لاَ يَظْلِمُهُ وَلاَ يُسْلِمُهُ... وَمَنْ فَرَّجَ عَنْ مُسْلِمٍ كُرْبَةً، فَرَّجَ اللَّهُ عَنْهُ كُرْبَةً مِنْ كُرُبَاتِ يَوْمِ القِيَامَةِ»؛ مسلمان برادر مسلمان هست نه اورا تنها می‌گذارد و نه به دشمن تسلیمش می‌کند... وکسی از کسی اندوهی را دور کند، الله (سبحانه و تعالی) از وی اندوهی از اندوه‌های روز قیامت را دور خواهد نمود. هم‌چنان وی از انس روایت نموده است او می‌گوید رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم فرمودند: «انْصُرْ أَخَاكَ ظَالِمًا أَوْ مَظْلُومًا»؛ به برادرت چه ظالم باشد و چه مظلوم یاری نما! گفتند: یارسول الله، نصرت مظلوم که واضح است، ولی ظالم را چگونه نصرت کرد؟ فرمود: مانع ظلم‌اش شو! و نیز از براء بن عازب رضی‌الله عنهما روایت نموده که وی می‌گوید: «أَمَرَنَا النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم بِسَبْعٍ، ... وَنَصْرَ المَظْلُومِ»؛ مارا رسول الله صلی الله علیه وسلم به هفت امور امرنمود که از جمله یاری به مظلوم است.

3- باز پیرامون طلب نصره از اهل قدرت برای تأسیس دولت اسلامی در صورت عدم وجودآن، که از آن جمله:

ابن هشام در سیرت از ابن اسحاق نقل قول می‌کند که «رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم در موسم‌های حج که به قبایل عرب فرامی‌رسید، نزد آنان می‌رفت و آنان را به به سوی الله دعوت می‌نمو‌د و به آنان خبر می‌داد که وی نبی مرسل است و از ایشان درخواست می‌کرد که او را تصدیق و حمایت کنند تا رسالت خود را به ایشان برساند.» پایان.

ابوالفتح فتح الدین در عیون الأثرنقل قول می‌کند: «وقاسم بن ثابت از علی بن ابی طالب راجع به خروج او و ابوبکر با رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم یاد کرده... پس ابوبکر گفت: ازکدام قبیله اید؟ گفتند: از شیبان بن ثعلبه. ابوبکر به رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم متوجه شده گفت: پدر و مادرم فدایت باد، اینان متنفذین قوم خود اند و در میان‌شان مفروق بن عمرو، هانئ بن قبیصة، مثنی بن حارث و نعمان بن شریک است... ابوبکر گفت: حتماً شنیده باشید که او رسول‌الله است. پس او این‌جاست. مفروق گفت: ما خبر شدیم که وی ادعای آن‌را دارد، پس ای برادر قریشی، به چه چیزی دعوت می‌دهی؟ پس رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم  پیش آمد و گفت: «أَدْعُو إِلَى شَهَادَةِ أَنْ لا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ وَأَنِّي رَسُولُ اللَّهِ، وَأَنْ تُؤْوُنِي وَتَنْصُرُونِي»؛ به این دعوت می‌دهم که گواهی دهید جز الله واحد ولاشریک معبودی نیست و من رسول الله هستم و این‌که مرا جا دهید و نصرت کنید. هانئ لب سخن گشوده خواست که مثنی بن حارث با ایشان هم‌سخن شود؛ بناءً گفت: این مثنی بن حارث، بزرگ و جنگ‌جوی ما است. مثنی گفت: ای برادر قریشی، سخنانت را شنیدیم... ولی ما با یمامه و سمامه دوپیمانی داریم، پیامبر صلی‌الله علیه وسلم گفت: این دو پیمان را توضیح دهید. گفت: نهرهای کسری و آب‌های عرب... و ما با کسری پیمانی بستیم و او هم از ما تعهد گرفت که ما نه امری جدیدی ایجاد کنیم و نه به شخصی‌که امری جدیدی ایجاد می‌کند، پناه دهیم؛ پس اگر مایل هستی در متعلق آب‌های عرب تو را پناه و نصرت دهیم، این کار را خواهیم کرد. رسول‌الله فرمودند: شما صادقانه گفتید و پاسخ بد ندادید و دین الله را کسی نصرت کرده می‌تواند که صلاحیت همه‌جانبه داشته باشد...»  پایان.

به این ترتیب رسول‌الله صلی‌الله عیه وسلم از قبایل قدرت‌مند طلب نصرت می‌نمود تا باشد به اسلام گرویده و او صلی‌الله علیه وسلم را یاری نمایند تا در میان شان حکم الله را نافذ نماید؛ پس آنان رد کرند تا این‌که الله خواست... بنابراین رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم مصعب را به مدینه فرستاد، انصار دعوت را پذیرفتند و در بیعت عقبۀ دوم با رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم بیعت نمودند که به تعقیب آن رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم به مدینه هجرت نمود و آن‌جا دولت را تأسیس نمود...

ابن هشام در سیرت می‌گوید: «ابن اسحاق گفت: سپس مصعب بن عمیر به مکه برگشت، تعدادی از مسلمانان انصار با زائرین حج از قوم شان که هنوز در شرک بودند، به حج رفتند تا این‌که به مکه رسیدند، روزهای وسطی ایام تشریق را برای ملاقات بارسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم در عقبه وعده سپردند، زمانی‌که الله در تقدیر آنان تکریم خود، نصرت پیامبرش، اعزاز اسلام و اذلال شرک و اهل شرک را رقم زده بود... او می‌گوید: ما به‌جستجوی رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم برآمدیم... می‌گوید: داخل مسجد شدیم که عباس دران‌جابود و رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم همرای او بودند، بعد عرض سلام نزدشان نشستیم.... کعب می‌گوید: سپس به حج رفتیم و با رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم به منظور عقبه روزهای وسطی ایام تشریق را تعیین نمودیم. وی می‌گوید: هنگامی‌که از مراسم حج فارغ شدیم، شبی‌که با رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم وعده سپرده بودیم، فرارسید... می‌گوید: آن‌شب با قوم در خیمه‌های خود خوابیدیم تا این‌که یک برسه از شب گذشت، از خیمه‌ها جهت وعده‌گاه رسول‌الله بیرون شدیم، مانند قطا آهسته و پنهانی بیرون می‌رفتیم، تا این‌که شعب نزدیک عقبه تجمع نمودیم که هفتاد و سه مرد بویم و دو زن همراه مان از زنان مان بودند: نسیبة بنت کعب یعنی ام عمارة یکی از بانوان بنی مازن بن الحارث، و اسماء بنت عمرو بن عدی بن نابی یکی از بانوان بنی سلمه مشهوربه ام منیع بود... می‌گوید: رسول ‌الله به‌سخن آغاز نموده و تلاوت قرآن نمود، به سوی الله دعوت داد و به اسلام تشویق کرد و سپس فرمود: باشما بیعت می‌کنم، مشروط بر این‌که در برابر هرآن‌چه که از زنان و اولادتان دفاع می‌کنید، از من نیز دفاع خواهید کرد. وی می‌گوید: براء بن معرور از دست مبارک ایشان گرفت و گفت: بلی، سوگند به او ذاتی‌که تو را نبی برحق فرستاده است، از تو دفاع خواهیم کرد، همان‌گونه که از رازهای خود دفاع می‌کنیم. پس ای رسول الله با ما بیعت‌کن! قسم به الله ما اهل حلقه و جنگ‌جو هستیم، این‌را از بزرگان خود نسل به نسل آموخته ایم...! باز رسول‌الله گفت: من از شما و شما از من اید. با کسی جنگیدید، می‌جنگم و با کسی صلح نمودید صلح می‌کنم.... گفتند یا رسول‌الله اگر ما به این وفا کنیم، پاداش مان چه خواهد بود؟ گفت: بهشت. گفتند: دستت را باز کن، دستش را باز کزد و با وی بیعت نمودند. می‌گوید: باز رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم فرمودند: بروید به خیمه‌ها تان! می‌گوید: پس عباس بن عبادة بن نضلة به وی گفت: سوگند به ذاتی‌که تو را به حق فرستاده است؛ اگر خواسته باشی فردا با اهل خود باشمشیرها به تو خواهیم پیوست! می‌گوید: رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم فرمودند: هنوز به آن مامورنشده ایم، ولیکن برگردید به خیمه‌های خویش...»

بیهقی در دلائل النبوة نقل نموده می‌گوید «حسن بن محمد بن اسحاق از ابن زبیر محمد بن مسلم به ما خبر داد که به وی جابر بن عبدالله انصاری نقل نموده ... که ما شعب عقبة را وعده دادیم؛ پس یک‌نفر و دو نفر جمع شدیم تا این‌که نزد ایشان همه‌گی جمع شدیم و گفتیم: یا رسول‌الله به چه چیز با تو بیعت کنیم، گفت با من بیعت کنید بر شنیدن و اطاعت نمودن در حالت نشاط و سستی، و بر مصرف نمودن در حالت فراخی و تنگدستی، به امربه معروف و نهی از منکر، بر این‌که برای الله سخن می‌گویید و از ملامت ملامت‌گری نخواهید ترسید و بر این‌که مرا نصرت خواهید کرد. زمانی‌که نزدتان به یثرب آمدم از من دفاع می‌کنید در برابر هر آن‌چه که ازآن همسران اولاد و اولاد خویش را دفاع می‌کنید و پاداش شما بهشت است... پس به سوی وی برخاستیم، یک یک مرد با وی بیعت می‌کردیم که از ما شرط خود را می‌گرفت و در عوض به ما بهشت را وعده می‌داد...» پایان

همه این دلائل و دلائل دیگر مشابه، حرکت را واجب می‌گرداند. بی تفاوت ماندن تنها در حالت فتنه می‌‌باشد؛ در صورتی‌که انسان حق و باطل را نمی شناسد‌؛ هنگامی حق را شناخت واجب است که حق بگوید، امر به معروف و نهی از منکر کند، از مظلوم پشتیبانی نماید و به منظور تأسیس دولت اسلامی "خلافة راشدة" به طریقه‌ی شرعی از اهل قوت طلب نصرت کند. این عمل در نبود خلافت واجب بوده و بی‌تفاوتی ازان گناهی است بزرگ. اگر مسلمانان به خصوص صالحین نسبت به نصرت حق آشکار و معلوم بی‌تفاوت بمانند و در خانه‌های خود آسوده بنشینند، همانا فساد برپا خواهد شد، بغاوت‌گران و باطل‌پرستان سر از گریبان کشیده و بر گردن‌های بنده‌گان سوار خواهند شد.

طوری‌که در فوق توضیح دادیم، نصوص شرعی بی‌تفاوتی در چنین حالت را نه تنها این‌که رد می‌کند؛ بلکه نصرت حق را واجب می‌گرداند.

این بود معنای حدیث شریفی‌که راجع به آن سوال نمودی، یعنی آن به‌حالت فتنه حمل می‌شود؛ حالتی‌که حق از باطل جدا معلوم نگردد...

ای سوال کننده‌ی محترم! این به سخن ذیل ما چی ربطی دارد: «ما به لشکرهای مسلمانان رو می‌آوریم: آیا از شما مردی رشیدی نسیت که به خیانت حکام نسبت به الله و رسول و مؤمنان نه بگوید؟ آیا از شما مردی رشیدی نیست که به دین و آبروی خود غیرت نموده، در برابر دشمنان الله استاده‌گی نماید، ریسمان‌شان را قطع و قدرت‌شان را درهم بشکند...؟ آیا از شما مردی رشیدی نیست که بر سراین نامردان نقطه‌ی پایان بگذارد و سیرت انصار را اعاده نماید؛ پس ما را به برای اقامه‌ی حکم اسلام یعنی خلافة راشدة نصرت نماید؟...» انتهى، حيث‌الحق فيها واضح و روشن است و آن دعوت است، برای نصرت دین الله و تأسیس حکم الله و قطع نمودن ریشه‌ی کفار و نه گفتن به آنانی‌که به الله و رسولش و مسلمان خیانت می‌کنند... بنابر این این دعوت به فتنه نیست و نه مشارکت در فتنه است، بلکه دعوت حق آشکار است که در آن دو نفر را اختلافی نیست و دو نیزه را تصادمی نیست.

پس در کجا با حدیث رسول‌الله در تناقض است...! ایا دعوت دادن مسلمانان به عمل به کتاب‌الله و سنت رسول‌الله، ممانعت ظالمان و کافران و لبیک گفتن به نصرت دین با حدیث رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم در تناقض بوده می‌تواند؟!

الله بر تو رحم کند! در این امر فکر کن...! الله همه‌ی مارا به عزت اسلام و مسلمین توفیق عنایت فرماید!

برادرتان عطاء بن خلیل ابورشته

تر جمه: محمد مسلم

ادامه مطلب...

حزب‌التحریر، حریف توانا در جنگ فکری رساله‌ای تحت عنوان "نقض مفکورۀ سرمایه‌داری غربی" منتشر می‌نماید

علی‌رغم این‌که دولت اسلامی صد سال است توسط کفار غربی در رأس آن انگلیس سقوط نموده است، علی‌رغم این‌که اسلام در هیچ مرکزی از مراکز حکومتی و تصمیم‌گیری درجهان وجود ندارد، برای غرب و سیاسیون آن میدان نیز خالی می‌باشد؛ لذا به راحتی سرنوشت اقوام و ملت‌ها را به بازی می‌گیرند. بلی، غرب از جنگ علیه اسلام و مسلمین هرگز دست برنخواهد داشت، هرگز پرتاب تیرهایش را به سمت عقیدۀ امت و شریعت آن متوقف نخواهد کرد، هیچ‌گاه غرب از غارت و بلعیدن دارائی‌ها و داشته‌های امت سیر نخواهد شد و همواره در تلاش تحمیل اقتدار و سلطۀ خویش بالای قضایا و امور جهان می‌باشد. غرب و سیاسیون غربی مردم را وادار ساخته اند تا در سایۀ نظام سرمایه‌داریی حریص و طماع، در یک حالت سردرگمی و بیهودگی زندگی شان را سپری نمایند. آن‌ها به هیچ چیزی اهمیت نمی‌دهند، جز به پُر ساختن جیب‌های اهل قدرت و سلطه، در حالی‌که مردم از فقر، خواری و نیازمندی رنج می‌برند. علی‌رغم این‌ دوری تحمیل شدۀ اسلام از صحنۀ حاکمیت، بازهم اسلام خواب را از چشمان غرب ربوده، اقتدار آن را به نابودی تهدید نموده و همواره مشکل بزرگ غرب می‌باشد؛ چون عقیدۀ اسلامی در نهادینه شدنش، هر باورمندِ بخود را وادار می‌سازد که هرگونه ذلت و فروتنی در برابرغیر الله سبحانه وتعالی را دور اندازد. عقیدۀ اسلامی برای باورمند بخود، عزت و قدرتی عطاء می‌کند که به هرگونه خواری، منت و اهانتی، راضی نمی‌شود. همین عقیدۀ اسلامی می‌باشد که اسلام را تنها ایدیولوژیی قرار می‌دهد که حاملین آن در یک جنگ دائمی و مستمر با تمدن غرب قرار دارند تا این‌که اسلام بر تمام ادیان و ایدیولوژی‌ها از جمله سرمایه‌داری چیره شود.

اما می‌بینیم که بسیاری از حرکت‌های اسلامی از رِنگ مبارزه با غرب، تمدن و فرهنگ آن بیرون شده اند، بلکه حتی می‌بینیم که برخی از حرکت‌های اسلامی در دروازه‌های غرب ایستاده و برای حل مشکلات امت، سؤال‌گری می‌نمایند، فراموش نموده اند که غرب همان دشنی می‌باشد که با دسایس‌اش امت را به شکست مواجه ساخته و دولت آن را سرنگون نموده است، دشمنی را فراموش نموده اند که همواره علیه امت دسیسه‌چینی نموده، خود مستقیم و یا از طریق حمایت از دیکتاتورها در سزمین‌های اسلامی، امت را قتل عام و فرزندانش را متواری می‌سازد؛ اما برخی از حرکت‌های اسلامی از غرب می‌خواهند که قضیۀ فلسطین و دیگر قضایای مسلمانان را در برما، کشمیر، ترکستان شرقی(ایغور)، مصر، سوریه، یمن و لیبیا، چاره کنند، با آن‌که می‌دانند این غرب است که اصل مرض و اساس بلاء می‌باشد. این‌ها را چه شده است؟ به قضایا چه گونه می‌نگرند؟ معیار در قضاوت شان چیست؟!

در کنار این عقب‌نشینی‌ها و بیرون شدن‌های حرکت‌های اسلامی از میدان مقابلۀ فکری و جنگ تمدنی همراه غرب، یک بار دیگر نمایان گردید که حزب‌التحریر همان راهنماء و رهبری می‌باشد که پیروانش را به سرمنزل مقصود می‌رساند. یک بار دیگر نمایان گردید که حزب‌التحریر همان صخره‌ای می‌باشد که آرزوهای غرب برای نفوذ و سیطره بالای اسلام و مسلمین، در برخورد با آن در هم می‌شکند.

حزبال‌تحریر کتاب جدید و مهمی را تحت عنوان "نقض مفکورۀ استعماری غربی" ارائه نموده است، با ممیزاتی چون دقت، فراگیری و عمیق بودن آن؛ چیزی‌که ما در مؤلفات دیگرِ  حزب‌التحریرهم شاهد آن می‌باشیم، با آن‌که این کتاب موضوع جدیدی را به ثقافت حزب اضافه ننموده است، بیشتر از مطالب آن در کتب ثقافتی دیگر حزب آمده است، از جمله در کتاب "نظام اسلام" در بحث رهبری فکری، در مقدمۀ کتاب "نظام اقتصادی" در ارتباط به نقد نظام اقتصادی سرمایه‌داری، در رسالۀ "دیموکراسی نظام کفری است" در ارتباط به نقد دیموکراسی، در کتاب "نظام اجتماعی در اسلام" در بیان دیدگاه درست اسلامی در مورد ارتباط زن و مرد و بیان فساد دیدگاه غرب در مورد این رابطه. اما می‌توان گفت که این‌کتاب تمام این گل‌های پراکنده را در یک باغچه جمع‌آوری نموده است، تا برای خوانندۀ محترم آن، در روی یک سطح موضوع نمایان گردیده و بتواند بیهوده‌گی و فرسوده‌گی مفکورۀ غربی را  در اصول و فروع و هم در عقیدۀ و نظام آن، درک نماید تا برای خوانندۀ آن، عظمت اسلام روشن شده و برای آن تناقض واضح و آشکار اسلام نمایان گردد، تا امت راه درست بیداری را دریافته و بداند که جز در آغوش اسلام پناهگاهی دیگری نداشته و همانا اسلام تنها ایدیولوژی درست می‌باشد.

این کتاب به پرده‌بردای از فضاحت‌های سکولارستی توجه نموده است؛ مفکوره‌ای که پرچم آن وسایل بازی برخی از متوهمین غرب زده در سرزمین‌های مان قرار گرفته و در مورد مفکوره‌ای بجبج می‌کنند که زادۀ یک دیگرگونی مشخص تاریخی می‌باشد؛ مفکور‌ه‌ای که از آن ساختارهای فکری مشخصی تولید شده است که با مفکورۀ جدای دین از زندگی هم‌خوانی دار -که در مجموع این مفکوره عکس العملی در برابر ظلم و ستم طولانی مدتی‌ می‌باشد- که بر اروپا در قرون وسطی حاکم بود؛ ظلمی‌که مفکورۀ حل وسط -که جوهر و اساس سکولاریستی می‌باشد- از رحیم آن متولد شد. این محصول وضعیت تاریخی مشخصی می‌باشد که هیچ ربطی به امت اسلامی و تاریخ آن ندارد و از اسلام به عنوان یک ایدیولوژی فراگیر، بسیار فاصله دارد؛ زیرا اسلام حتی یک روز هم اقتدار ظالمانه علیه مردم نبوده است. اسلام هیچ‌گاه بر این دید نبوده که به وسیلۀ محاکم تفتیش، همان‌گونه که در قرون وسطی در غرب بود، کسی را به کفر، زندیق بودن و ارتداد متهم و مورد مجازات قرار دهد.

بدون شک، حزب‌التحریر در جنگ فکری -که غرب علیه افکار اسلامی راه‌اندازی نموده است- یک مدافع قوی می‌باشد. حزب‌التحریر متعرض سکولارها بوده، انحرافات فکری شان را برجسته ساخته و از وضعیت شان پرده برمی‌دارد. سکولارها به دنبال جدایی دین از دولت بوده، می‌خواهند که از دین فقط مراسم اعیاد و مناسبت‌های دیگر دینی باقی بماند و بس؛ چیزی‌که به عینه نفاق آشکار می‌باشد. اگر مسیحیت چنین چیزی را بپذیرد و پیروانش فریب آن را بخورد، جای شگفت ندارد؛ اما اسلام چنین چیزی را نپذیرفته و فرزندان راستین امت نیز چنین فریبی را نخواهند خورد. همان‌گونه که مجاز نیست یک فردی‌که به الله و رسولش ایمان دارد، از دینش فاصله گرفته و در افعال و اعمال خویش از متمسک شدن به احکام شرعی آزاد باشد. برای یک دولتی‌که ادعا می‌کند دولت اسلامی می‌باشد، مجاز نیست که دین را از خود جداساخته و در آن حاکم و نمایندگان پارلمان، بدون هیچ وابسته‌گی به اوامیر و نواهی الله سبحانه وتعالی، هرچه می‌خواهد انجام دهند. اسلام ایدولوژی، یعنی عقیدۀ عقلی می‌باشد که نظام از آن برگرفته می‌شود و هرگز جدایی آن از زندگی، دولت و سیاست ممکن نمی‌باشد.

از عدی بن حاتم روایت است که می‌گفت: من از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم که سورۀ "براءة" را تلاوت می‌نمود، همین‌که به این آیه: ﴿اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ... ﴾؛ اینان دانشمندان  وراهبان خود را بجز الله سبحانه وتعالی به پروردیگاری گرفته اند... رسیدند، از ایشان پرسیدم که ای رسول الله صلی الله علیه وسلم آن‌ها که برای راهبان و اربابان خویش نماز نمی‌خواندند! رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«صَدَقْتَ وَلَكِنْ كَانُوا يُحِلُّونَ لَهُمْ مَا حَرَّمَ اللهُ فَيَسْتَحِلُّونَهُ وَيُحَرِّمُونَ مَا أَحَلَّ اللهُ لَهُمْ فَيُحَرِّمُونَهُ»

ترجمه: راست می‌گویی، اما آنان برای شان آن‌چه را که الله حرام قرارداده بود، حلال قرار می‌دادند و ایشان نیز آن را حلال می‌شماردند، و آن‌چه را که الله برای شان حلال قرار داده بود، آنان برای شان حرام قرار می‌دادند و ایشان نیز آن را حرام می‌شماردند.

از این‌جهت حزب‌التحریر تنها به درگیری‌های سیاسی با حکام کنونی برای نابودی آنان، سرنگونی نظام‌های شان و برپایی نظام اسلام مشغول نیست؛ بلکه در عین حال در عمق درگیری‌های فکری باغرب، ایدیولوژی سرمایه‌داری آن و مهره‌ها فرومایه و سکولارهای مزدور آن در سرزمین‌های مان قرار دارد. حزب‌التحریر در میان امت و با امت، تلاش می‌کند که دورۀ حکومت‌های جبری پایان یابد؛ دوره‌ای که اسلام در آن حاکم نبوده، حلقه(دستگیره) حاکمیت در هم شکسته، دین از زندگی و دولت جدا و سکولاریستی به گونۀ مطلق و کامل بالای سرزمین‌های اسلامی حاکم می‌باشد؛ در دوره‌ای که سگ‌های سکولاریستی همواره اذهان امت را گاز می‌گیرند تا این مفکورۀ غربی را در عقیدۀ امت و در میراث و تاریخ کهن آن بگنجانند. اما کار از دست این گروه (سکولاریست‌ها) گذشته، همین‌که متوجه شدند که تلاش‌های نزدیک به یک قرن‌شان به باد می‌رود، شکست خویش را به چشم دیدند. آن‌ها از هجوم و چالش فکری حزب‌التحریر و جونان آن علیه افکار غربی، از پرده‌برداری‌های جوانان حزب‌التحریر از روی گندهای افکار غربی، غافل گیرشدند. آن‌ها برای بازگشت اسلام به حکومت، یک‌جا شدن ماده با روح، پیشبرد زندگی بر مبنی احکام الله سبحانه وتعالی و همان‌طور برای بازگشت دوبارۀ خلافت بر منهج نبوت، اصرار طولانی و مستمر امت را انتظار نداشتند.

در پایان: توصیه می‌نمایند که بزرگواران اهل مطالعه از مطالعۀ این کتاب غافل ‌نمانند؛ زیرا این کتاب یک سرمایۀ فکری بی‌نظیر می‌باشد؛ سرمایه‌ای که در هیج جای دیگر یافت نخواهد شد. از الله علی العظیم خواهانیم که فهم و دانش ما را در مصلحت دین و دنیای مان قرار داده و بر آن بیفزاید و ما را از لشکریانی قرار بدهد که برای نصرت دینش در تلاش اند! به حق که او سبحانه وتعالی "ولی" این خواسته بوده و بر تحقق آن قادر و توانا می‌باشد.

نویسنده: استاد حامد عبدالعزیز

برگرفته از جریدۀ الرایه-شماره 363

مترجم: علی مطمئن

ادامه مطلب...

معامله نظامی با فرانسه‌ی صلیبی، خیانت در حق الله‌سبحانه‌و‌تعالی، رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم و مؤمنین است

حزب التحریر-ولایه بنگله‌دیش با انزجار کامل، اقدام خبیثانه‌ شیخ حسینه برای امضای معامله همکاری(دوجانبه‌ای) دفاعی با فرانسه استعمارگر صلیبی که سابقه طولانی در خصومت علیه اسلام و مسلمانان دارد را به شدید‌ترین الفاظ محکوم می‌نماید. فرانسه نه تنها نقش بزرگی در سقوط و انهدام خلافت عثمانی به همراه بریتانیا/انگلیس در سال 1924م داشت، بلکه هم‌چنین تا امروز با حمایت نمودن غلامان حلقه‌به‌گوش‌ خود نفوذ استعماری خود را در الجزایر و سایر بلاد/سرزمین‌های اسلامی در آفریقا تأمین و حفظ نموده است. کسی‌که ادعای حاکمیت بالای مسلمانان را دارد، چگونه می‌تواند از امانوئل ماکرون خبیث خواهان همکاری دوجانبه باشد، علی‌رغم آن‌که کاملاً آگاهی و یقین دارد که کاریکاتورهای زشت شارلی ابدو در ساختمان‌های دولتی در فرانسه پخش می‌‌شد تا به محبوب ما رسول الله صلی الله علیه وسلم اهانت کنند! ایمان یک مسلمان چقدر می‌تواند فاسد شود که او  یک صلیبی را به دوستی برگزیند؛ حال آن‌که می‌داند این صلیبی مسلمانان را از نماز خواندن در خیابان‌ها منع می‌کند. چندین مدارس/مکاتب خصوصی اسلامی و صدها مساجد را در سراسر فرانسه مسدود نموده است؟! یقیناً این معامله پرده از آن راز می‌گشاید که تقارب و وفاداری(الولاء) حسینه خاص برای کافران استعمارگر است و نفرت و انکار(البراء) او خاص برای مؤمنان و اسلام است.

از آنجایی‌که بنگله‌دیش به طور فزاینده‌ای در حال تبدیل شدن به مرکز هماهنگ کننده رقابت ژئوپلیتیکی بین قدرت‌های مختلف است، معامله دفاعی با فرانسه منافع انگلیس استعمارگر را از طریق سوق دادن غلام‌اش یعنی دولت حسینه به سمت اتحادیه اروپا تا او را از نفوذ امریکا دور نگه دارد، تأمین خواهد کرد. این سیاست دیرینه انگلیس برای دور نگهداشتن غلامان حلقه‌به‌گوش خود از نفوذ امریکا توسط جلب حمایت سایر کشورهای قدرتمند است. به همین ترتیب در میانمار، خونتای نظامی خود را به سمت چین سوق داد و در گذشته معمر قذافی در لیبی و صدام در عراق را به سوی جماهیر شوروی سوق داد(البته، زمانی‌که این کشورهای واقعاً به کمک نیاز داشتند، بدون چون و چرا آن‌ها را به حال خود واگذار کرد). ‏بنابراین، حسینه حتی یک دولت‌مرد واقعی نیست که بتواند بر ضد استعمارگران کافر برای رهایی کشورش از چنگال آنان، مانورهای سیاسی و نظامی را اتخاذ نماید. در عوض، او صرف یک غلام حلقه‌به‌گوش استعماری است که فقط برای منافع ناچیر خود کشور را به بسترگرم خواست‌های استعماری مبدل می‌کند.

ای افسران مخلص در ارتش! این امت شریف شاهد حاکمان مثل سلطان عبدالحميد ثانی بود که فرانسه را با تهدید بر اعلان جهاد علیه‌ آن مجبور کرد تا نمایشی را که به مقصد توهین محبوب ما رسول الله صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم بود، توقف دهد. این در حالی‌ست که نظام دموکراسی سکولار حاکمانی چون حسینه را برای ما هدیه  داده که با کسی هم‌دست می‌شود که به پیامبر اکرم صلی الله‌علیه‌وسلم اهانت کرده و نیز از جمله‌ی سرسخت‌ترین دشمنان اسلام به حساب می‌آید. بنابراین، هنگامی‌که حکمرانانی خائن ما از شما می‌خواهند که خادمان مطیع دشمنان ما (اسلام) باشید، در واقع این گناه کبیره است که سکوت اختیار می‌کنید و هیچ حرکتی نمی‌کنید؛ مخصوصاً وقتی قدرت واقعی را در دست دارید. پس، خویشتن را از هم‌چو حاکمان خفت‌آور سکولار  رهایی بخشیده و با نصرت دادن به حزب‌التحریر؛ حزب صادق و مخلص به سوی اعادۀ خلافت راشدۀ ثانی بشارت داده شده بر منهج نبوت بشتابید! خلافت قریب الوقوع شکوه و اقتدار از دست رفته شما را احیا خواهد کرد تا بار دیگر فرانسه برای نجات خودش از ذلت و تحقیر در برابر شما سر تعظیم فرود خواهد آورد. تاریخ گواه این حقیقت است که چگونه خلیفه ما سلیمان قانونی از قدرت نظامی خود برای نجات فرانسیس اول پادشاه فرانسه که در نبرد "پاویا (Pavia)" در سال 1525م، توسط رومیان اسیر شد، استفاده کرد. اجداد ماکرون جنایت‌کار ناسپاس از خلافت کمک خواستند تا خود را از ذلت و تحقیر نجات دهند و زمان آن به زودی فرا خواهد رسید که فرانسه دوباره به زانو در خواهد آمد و از ما طلب رحمت خواهد کرد. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاء بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ﴾ [مائده: 51]

ترجمه: ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید، یهود و نصاری را به دوستی نگیرید؛ چون بعضی آن‌ها دوستان بعضی دیگر اند؛ اگر کسی از میان شما با آن‌ها دوست باشد، پس از آن‌ها خواهد بود. حقیقتاً الله(سبحانه‌وتعالی) مردم ظالم را هدایت نمی‌کند.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه بنگله‌دیش

مترجم: داکتر زکریا

ادامه مطلب...

کجاست‌ خلیفه‌ای که افواج مسلح پاکستان را برای خاتمه بخشیدن جنایات مودی ظالم علیه مسلمانان کشمیر انسجام بخشد؟! Featured

  • نشر شده در پاکستان

پس از آن‌که نیروهای اشغالگر دولت هندو پنج کشمیری را در حین یک مواجه/درگیری ساختگی/قلابی پلیس/بازرس به شهادت رساند، خانواده‌های شهدا برای تحویل گرفتن اجساد آن‌ها در خیابان‌ها دست به اعتراض/راهپیمایی زدند. ‏این درحالی‌ست که دولت هندو تحت سیاست سرکوبگرایانه‌اش از سال 2020م، نیروهای اشغال‌گر اجساد آنان را در مکانی نامعلوم دفن کردند. ‏آنان به این ترتیب خانواده‌های شهدا را از حق دیدن مرده‌گان شان برای آخرین بار محروم کردند تا اطمینان حاصل کنند از این‌که مبادا به شکل مناسب تدفین شوند. ‏گذشته از  این، ویدیویی از دختر عاجز و یتیم کشمیری، که از ته دل می‌گریست، مسلمانان شریف پاکستان را عمیقاً تکان داد. اما برعکس، دولت قصی القلب باجوا-عمران که در حال حاضر برای بقای خود سخت مبارزه می‌کند، محکومیت معمولی خود را در مقابل این حادثه ابراز نموده و بار مسئولیت‌اش را بر دوش به اصطلاح جامعه‌بین‌المللی گذاشت. با این‌حال، ندا زدن برای کمک و تحرک از جانب جامعه‌بین‌المللی چیزی کمتر از یک روی‌گرانی کامل مبنی بر اتخاذ اقدامات لازم برای کشمیری‌ها نیست. افزون بر این، این امتناع ورزیدن حکومت باجوا-عمران از راه‌اندازی یک پاسخ نظامی است که مودی را به تشدید ظلم علیه مسلمانان در کشمیر اشغالی و فراتر از آن شجاعت بخشیده است.

ای نیروهای افواج مسلح پاکستان! الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿يٰـاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا مَا لَـكُمْ اِذَا قِيْلَ لَـكُمُ انْفِرُوْا فِىْ سَبِيْلِ اللّٰهِ اثَّاقَلْـتُمْ اِلَى الْاَرْضِ ۗ اَرَضِيْتُمْ بِالْحَيٰوةِ الدُّنْيَا مِنَ الْاٰخِرَةِ ۚ فَمَا مَتَاعُ الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا فِى الْاٰخِرَةِ اِلَّا قَلِيْلٌ﴾ [توبه: 38]

ترجمه: ای مؤمنان! چرا هنگامی‌که به شما گفته می‌شود: (برای جهاد) در راه الله حرکت کنید، سستی می‌کنید و دل به دنیا می‌دهید؟ آیا به زندگی این جهان به جای زندگی آن جهان خوشنودید؟ (و فانی را بر باقی ترجیح می‌دهید؟ آیا سزد که چنین کنید؟) تمتّع و کالای این جهان در برابر تمتّع و کالای آن جهان، چیز کمی بیش نیست.

فلهذا، خواهران و دختران ما تحت ظلم و ستم راجا داهیر امروزی قرار دارند. این خواهران ما برای بزرگوارانی چون محمد بن قاسم، غوري و عبدلی امروزی فریان می‌زنند. الله سبحانه‌و‌تعالی بر شما واجب گردانیده پس از آن‌که خط کنترل را با قدوم عسکری‌تان زیری‌پا گذاشتید، از گردن مودی بگیرید. اگر شما تا هنوز در انتظار رهبری سیاسی و نظامی فعلی هستید تا بر شما دستور جهاد را بدهد، پس بدانید که این‌ خائنان تااکنون در لشکر مودی و بایدن هستند. این‌ حکمرانان جز تسهیل‌کنندگان اجیر پست‌فطرت کولبوشان، دوستان مودی و پیروان بایدن، چیزی دیگری نیستند.‌ ‏مسلمانان کشمیر اشغال‌شده دیگر تاب تحمل غفلت وظیفوی تان را در راه الله سبحانه‌و‌تعالی ندارد. دیگر ‏هیچ مجال بیشتری برای به تأخیر انداختن در تنفیذ امر الله سبحانه وتعالی نیست. ‏پس حرکت کنید و هر موانع را با قدوم نصرت‌دهنده‌تان زیری پای بگذارید. آزادی سازی سرینگر را با تکبیرات الله اکبر اعلان کنید، سپس سربازان بزدل و نامرد هندو را بخاطری اهانت‌شان بر محرمات مسلمین به مجازات و کیفر بکشانید!

یقیناً، هندوهای بزدل آماده فرار با سربازان‌شان که از ترس و افسرده‌گی دست به خود‌کشی می‌زنند، هستند. آنان پس از مواجهه با مقاومت شدید و قوی غیرنظامیان مسلمان کشمیر اشغالی، به تاکتیک‌های شدید متوسل شده اند. پس اگر این نیروهای اشغالگر با "سپاه اکس کور دہم(X Corps)"، فرماندهی نیروهای استراتژیک فوج، کماندوهای اس‌اس‌جی(SSG) و نیروی هوایی شاهین شما روبرو شوند، چه خواهند کرد؟ بناءً شما به تنهایی قادر به دفن استکبار دولت هندو در خاکی هستید که با خون شهدا آبیاری شده است. بدون‌شک، نصرت یا شهادت بهترین پاداشی‌ست که در انتظار شماست. ‏به یاد داشته باشید اگر شما حرکت(جهاد) نکنید، سپس فریاد و گریه‌های دختر یتیم کشمیری در روز حساب(آخرت) از شما محاسبه خواهد کرد. ‏ما را از شر طرف‌داران غربی، طرف‌داران فوج هندی و رهبرای سیاسی رهایی بخشید. فلهذا برای تأسیس مجدد خلافت راشده ثانی بر منهج نبوت، نصرت‌ تان را عطاء نمایید. وجیبه شرعی تان را برای تعیین و بیعت با خلیفه که سپر و محافظ امت خواهد بود، به اتمام برسانید. این خلیفه است که غل و زنجیرهای بیمار، پیر و ضعیف نظم جهانی امریکایی را درهم خواهد شکست و شیران امت را بخاطر جهاد برای آزادسازی سرزمین‌های اشغال شده از بند رها خواهد کرد.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه پاکستان

مترجم: داکتر زکریا

ادامه مطلب...

آیا در این عصر ممکن است مسلمانان خلافت را تأسیس کنند؟

  • نشر شده در سیاسی

-       جهان شاهد جنگ سخت و بی‌سابقه علیه سرزمین‌های اسلامی تحت عنوان "مبارزه با تروریزم" است که تمام دولت‌های جهان بدون استثناء در آن مشارکت دارند و به همین وسیله سرمایه‌های سرزمین‌های شان را غارت و تمام ارزش‌های‌شان را نابود می‌سازند.

-       شاهد جنگ‌های نیابتی است که توسط مزدوران و رهبران جیره‌خوار ارتش اداره می‌شود که چیزی غیر از منافع استعمار نمی‌شناسند.

استبداد، ظلم و ستم، گرسنگی و فقر وجود دارد و مردم را کسانی رهبری می‌کند که هرگاه صحبت نماید دروغ می‌گوید، هرگاه وعده کند، خلاف می‌نماید، هرگاه  عهد و پیمان ببندد خیانت می‌کند و هرگاه دشمنی نماید، به فجور رو می‌آورد.

-       چنانکه جهان شاهد حاکمیت دولت‌های بزرگ بر نظام سیاسی و اقتصادی مردم است که در میان شان کشمکش شدیدی برای کسب نفوذ و منافع وجود دارد.

تحت فشار واقعیت موجود یک سؤال ایجاد می‌شود که آیا در این عصر ممکن است مسلمانان خلافت را تأسیس کنند؟

آنچه موضوع را سخت‌تر می‌گرداند، این‌که خلافت یک دولت عادی نیست، بلکه به عنوان یک بدیل تمدنی است که وجود سرمایه‌داری را تهدید می‌کند و مبارزه با آن را یک مبارزۀ تمدنی می‌گرداند؛ مبارزۀ موجودیتی‌که جای قبولیت طرف مقابل نیست و مبارزه‌ای که جز با نابودی موجودیت طرف مقابل تمام نمی‌شود؛ زیرا مبارزه‌ی عقیدتی و ایدیولوژیک است.

-       اما آیا در واقعیت کنونی ممکن است خلافت تأسیس شود یا خیر؟

پیش از پاسخ، می‌خواهم یادآور شوم که ما مسلمان هستیم و برای تأسیس خلافت در همه حال مکلف می‌باشیم. ما به الله واحدی ایمان داریم که نصرت به دست اوست؛ تمام امور به اوتعالی بر می‌گردد و هرگاه چیزی را اراده کند، فقط خطاب به آن می‌گوید: شو! و آن هم می‌شود. پس بر ما لازم است تا به او توکل کرده و عمل کنیم و الله متعال برای ما نصرت و تمکین را وعده فرموده است. الله متعال می‌فرماید:

﴿وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَیسْتَخْلِفَنَّهُم فِی الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَیمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضَى لَهُمْ وَلَیبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یعْبُدُونَنِی لَا یشْرِكُونَ بِی شَیئاً وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ﴾ [سورۀ نور، آیۀ 55]

‏ ترجمه : الله به كسانی از شما كه ایمان آورده‌اند و كارهای شایسته انجام داده‌اند، وعده می‌دهد كه آنان را قطعاً جایگزین(پیشینیان، و وارث فرماندهی و حكومت ایشان) در زمین خواهد كرد(تا آن را پس از ظلم ظالمان، در پرتو عدل و داد خود آبادان گردانند) همان گونه كه پیشینیان(دادگر و مؤمن ملّت‌های گذشته) را جایگزین(طاغیان و یاغیان ستمگر) قبل از خود(در ادوار و اعصار دور و دراز تاریخ) كرده است(و حكومت و قدرت را بدانان بخشیده است). هم‌چنین آئین(اسلام نام) ایشان را كه برای آنان می‌پسندد، حتماً(در زمین) پابرجا و برقرار خواهد ساخت، و نیز خوف و هراس آنان را به امنیت و آرامش مبدّل می‌سازد(آن چنان كه بدون دغدغه و دلهره از دیگران، تنها) مرا می‌پرستند و چیزی را انبازم نمی‌گردانند. بعد از این(وعده راستین) كسانی‌كه كافر شوند، آنان كاملاً بیرون شوندگان(از دائره ایمان و اسلام) بشمارند(و متمرّدان و مرتدّان حقیقی می‌باشند).‏

سپس از دید آگاهی نسبت به واقعیت جهانی، نیازهای حاکمیت و دولت‌داری و آمادگی اسباب مورد نیاز برای هرکاری، در جایگاه نخست قوت‌های مادی و واقعیت‌‌های جهانی مد نظر قرار دارد. باید دانست که هدف بس بزرگ، دشمن نیز کلان و حیله و مکر کفار هم ناتمام است.

-       برای پاسخ به این سوال باید مسایل ذیل مورد بررسی قرار گیرد:

1-       موقف جهانی: هرگاه به موقف جهانی نظر اندازیم، تک‌روی و تسلط امریکا بر تصامیم جهانی و نظارت او را بر سازمان‌های بین‌المللی تحت این شعار که "هرکه با امریکا نیست، پس ضد امریکا است" در خواهیم یافت و این خصومت با دولت‌های جهان و تقدیم مصلحت امریکا بر منافع آن‌هاست که سبب کشمکش و رأی‌زنی در نابود کردن روابط جهانی شده است تا جایی‌که هرکدام علیه دیگری حیله و مکر می‌کند و این حالت یک کشمکش جهانی را برای کسب نفوذ ایجاد کرده و این کشمکش در تمام نقاط جهان دیده می‌شود.

چنانکه در میان امریکا و چین و در میان امریکا و هم‌پیمانانش در پیمان ناتو کشمکش را می‌بینیم، به همین قسم روابط میان امریکا و روسیه چنان نابسامان و آشفته است که به حالت دشمنی رسیده است و در میان اروپا و روسیه دشمنی سخت دیده می‌شود.

از جانب دیگر، اخراج امریکا به عنوان رهبریت پیمان ناتو از افغانستان، اثراتی بسیار واضحی بر دولت‌های شامل پیمان ناتو و دیدگاه‌شان در مورد آیندۀ این پیمان و بدیل اروپائی آن گذاشته است که این خود دلالت بر پارچه‌پارچه شدن این پیمان می‌کند.

هم‌پیمان شدن امریکا، انگلیس و استرالیا و معاملۀ کشتی‌های جنگی زیردریایی که فرانسه آن را به عنوان ضربۀ نیزه بر پشت خود می‌شمارد و به زودی بر رابطه میان دولت‌های اتحادیۀ اروپا و بر رابطۀ آن با امریکا و خصوصاً رابطۀ فرانسه با انگلیس اثر خواهد گذاشت. چنانکه کشکمش جهانی را بر مناطق تحت نفوذ می‌بینیم که در جنگ‌های نیابتی و انقلاب‌های نظامی مجسم می‌شود.

این است موقف جهانی با آنچه از سر و صداها و نابسامانی‌ها و تعارض منافع و دشمنیِ که میان هم‌پیمانان وجود دارد.

2-       ایدیولوژی سرمایه‌داری حاکم در جهان: جدایی دین از زندگی، منفعت را معیار اعمال قرار دادن، آزادی‌های بی‌قید و بند، آزاد شدن از تمام ارزش‌ها، نشر و پخش الحاد، تحلل و موارد شاذ و بی‌اساس سبب ایجاد جوامعی لجام گسیخته‌ای گردیده که امراض خطرناک اجتماعی از جمله قومی و نژادی، جریانات راست‌گرای افراطی و گروه‌های جنایت پیشۀ سازمان‌دهی شده و مخدرات را به وجود آورده است. جوامع را پارچه‌پارچه ساخته، پیوند و ارتباط آن را مفقود نموده و جوامعی بی‌ارزش و ضعیفی گردانیده که توانایی مواجهه با بحران‌ها و چالش‌ها را ندارد.

ایدیولوژی سرمایه‌داری منفعت‌طلب با چوکات سیاسی دموکراسی و ازدواجیت معاییر آن و توجیه کردن وسیله به خاطر هدف، سبب ایجاد کشمکش‌های داخل جامعه و بین دولت‌ها گردیده است و ارزش‌های اخلاقی، انسانی و روحی ویران‌گری را به وجود آورده که ایشان را در لجنزاری از آلودگی‌های گندیده و متعفن غرق ساخته است. اساس فاسد این ایدیولوژی که اقتصاد خود را بر آن بنا نموده (ندرت نسبی) سبب ایجاد بحران‌ها شده و راه‌حل‌های عجیب و زشتی را به وجود آورده است و محصول آن سرمایه‌داران حریص و احتکارهای کشنده می‌باشد.

خلاصۀ سخن این‌که ایدیولوژی سرمایه‌داری مخزن شر و بدی‌ها و فاجعۀ وحشت‌بار برای مردم بوده و هرجا که قدم گذاشته نابودی، ویرانی و فساد را به وجود آورده و فقر، گرسنگی و بردگی را نشر و پخش نموده است. بحران‌های را به وجود آورده که نظم سرمایه‌داری را به طوفان مواجه ساخته و عجز آن را از حل مشکلات اقتصادی و امراض اجتماعی مودجودش آشکار نموده و دولتی را نخواهی یافت، مگر این‌که بار سنگین قرض‌ها دوش آن را خم ساخته و امراض مختلف در آن منتشر گردیده است.

قطعاً آزادی، دموکراسی، سکولاریزم و جهانی‌سازی -که به عنوان راه‎حل نمایانده می‌شود- خودش اصل مرض و اساس بلا می‌باشد.

3-       حالت امت اسلامی: آن‌کس که به حال امت ببیند در می‌یابد:

-       بیداری اسلامی در تمام سرزمین‌های اسلامی و بلند رفتن سطح آگاهی امت که توسط حادثات مختلف ساخته شده است.

-       دشمنی با استعمارگر و ابزار آن.

-       انقلاب‎های صورت گرفته در سرزمین‌های اسلامی -که خواهان تغییر حقیقی بوده- حکام را ضعیف ساخته و آرامش را از آنان سلب نموده و نفوذ استعمار را در پرتگاه هلاکت قرار داده است.

-       خواهد دید که دیدگاه عمومی، قوی و مردمی برای فعالیت جهت تأسیس خلافت در تمام سرزمین‌های اسلامی و آرزوی زندگی در سایۀ خلافت و تحکیم شریعت مورد تأیید قرار دارد.

-       حزب ایدیولوژیکی خواهد دید که بازگشت ازسرگیری زندگی اسلامی را هدف قرار داده، با شعارهای فراخ و فریبنده متوقف نمی‌شود، برنامۀ اسلامی جامع و مفصلی را ترتیب داده، قانون و نظام‌های تفصیلی دارد که زندگی را با دقیق‌ترین تفصیلات داخلی و خارجی آن نظم می‌بخشد، قضایای مسلمانان را از هر کجا که باشند، برگزیده و اسلام جهانی را برای شان حمل نمود که به مرزها‌، رنگ‌ها و نژادها معترف و باورمند نیست و پیروانش را همانند رهبران و مردان صاحب دولت تربیت نموده و آنان را با ثقافت اسلام مسلح ساخته است، برای شان قدرت عجیبی در فهم سیاست و ادرۀ دولت با اقتدار و مدیریت عقیدتی و ایدیولوژیک ایجاد نموده است. چنان‌که تمام کفار و اجیرانش را به ترس و وحشت انداخته و آنان را با این دعوت‌گران در یک جنگی بدون نرمش و مدارا وارد ساخته است.

خلاصۀ سخن:

-       ما در زمان کشمکش جهانی میان دولت‌های استعماری -که برای کسب منافع با هم خصومت شدید دارند- زندگی می‌کنیم.

-       ما در زمان سقوط ایدیولوژی سرمایه‌داری و عجز آن از حل مشکلات و سقوط ارزش‌ها و دولت‌های آن زندگی می‌کنیم.

-       ما در زمان سقوط راه‌حل نظامی برای سیطره بر مردم سرزمین‌ها زندگی می‌کنیم.

-       جوامع غربی و در رأس آن امریکا را به عنوان دولت اول می‌بینیم که خودش در حال تجزیه و پراکنده شدن است و هیچ رابطۀ میان عناصر و ارزش‌های آن وجود ندارد، نژاد پرستی کشنده به صورت خطرناک در میان شان منتشر شده، جوامع شان بدون روابط و دوستی ضعیف گردیده و از اسباب زندگی چنان محروم اند که برای مسلمانان سابقه نداشته است.

-       حکام بی‌ریشه‌ای را می‌بینیم که تخت و تاج‌شان رو به انهدام است و تکیه‌گاه شان هم‌چو عصایی گردیده که کرم آن را پوسانده باشد.

-       در مقابل آن اسلام را در حال صعود می‌بینیم که مالک توانائی‌ها و قدرت‌هایی است که برای کفار سابقه نداشته، اگر در سایۀ خلافت راشده و رهبری مخلص و با اهلیت قرار گیرد.

-       فرصت طلایی را می‌بینیم که برای مسلمانان می‌گوید، این زمان شماست که بر شما سایه انداخته است؛ پس با تمام توان و شجاعت تلاش کنید، دشمن خود را در تنگنا قرار دهید و خلافت خود را تأسیس نمائید. شرف و عزت به انتظار شماست و شما صاحب آن هستید.

-       به خالق و مدبر کائنات ایمان داریم، کلید تمام امور به دست اوست، نصرت کنندۀ دوستان و خوار کنندۀ دشمنانش می‌باشد، وعده نموده و وعده‌اش حق است، حکم نموده و حکم او جدا کنندۀ حق و باطل است.

از الله سبحانه وتعالی می‌طلبیم تا دل مسلمانان را به طور عموم و اهل قدرت را به طور خصوص شرح نماید تا دین‌شان را نصرت دهند و خلافت‌شان را تأسیس نمایند، دستان‌شان را به دستان برادران‌شان در حزب التحریر بگذارند تا الله سبحانه وتعالی ما و ایشان را با شرافت گرداند و نصرت خود را بر دستان ما و ایشان جاری سازد و در نتیجه به عزت دنیا و کرامت آخرت کامیاب گردیم.

نویسنده: شیخ سعید رضوان أبو عواد (أبو عماد)

مترجم: احمد صادق امین

ادامه مطلب...

بیت‌المقدس در دوراهی: کوچ اجباری و وفاداری

تعدادی از جمع۷۰ باشندۀ فلسطینی، که نیمی از آنان اطفال استند، در خطر کوچ اجباری از مجاورت طور بیت‌المقدس قرار دارند؛ طوری‌که منتظر اند ببینند محکمه/دادگاه دولت یهود(اسراییل) مبنی بر سرنوشت ساختمان‌های مسکونی‌شان چه تصمیمی صادر می‌کند؛ ساختمان‌هایی‌که پیش از تخریب‌شان اطلاع یافته بودند که برای ترک آن‌ها یک هفته وقت دارند. آن‌ها یا باید ۲۰۰ هزار شیکل (معادل ۶۴۴۰۰ دلار) را با یک بازپرداخت ممکن بپردازند و تا آخر ماه وقت دارند تا خودشان ساختمان‌ها را تخریب کنند، و یا هم دولت به ارزش دو میلیون شیکل (معادل ۶۴۴ هزار دلار) عملیۀ تخریب را انجام می‌دهد. این ساختمان پنج طبقه‌یی در مجاورت الطور، که بنام جبل الزیتون(کوه زیتون) نیز یاد می‌شود، واقع گردیده و مانند سایر منازل منطقه از زمان ساخت‌اش در ۲۰۱۲م بدون هیچ مجوزی، ۷۰ ساکن از ۱۰ فامیل را اسکان داده‌است. این ساکنان مکرراً برای دریافت جواز درخواست دادند و به‌خاطر ویران‌سازی خانه‌های‌شان، نزدیک به نه سال در کشمکش‌های محکمه/دادگاه به‌سر بردند، اما هر مرتبه به بهانه‌های متفاوت با جواب‌های رد مقامات اشغال‌گر مواجه می‌شدند.

ساخت‌وسازهای بدون جواز در طور و دیگر مجاورت‌های بیت‌المقدس نه به‌خاطر خواست مردم برای دریافت جواز، بلکه به‌خاطر رد صدور جواز ساختمان توسط مقامات اشغال‌گر در این همسایه‌گی و دیگر بخش‌های شرق بیت‌المقدس اشغالی می‌باشد. این بخش از پلان محدودکنندۀ حکومت به سبب افزایش سرسام‌آور نفوس در این مجاورت برای غیرممکن‌سازی کسب مجوز برای فلسطینی‌ها، مانع پیشرفت خانه‌سازی، زیربناها و معیشت ‌می‌شود. به‌علاوه، این دولت اشغال‌گر به بهانۀ بی‌جوازی در آن مجاورت‌ها و سراسر مناطق بیت‌المقدس برنامه کوچ اجباری و تخریب خانه‌ها را در چهارچوب تخلیه این سرزمین مقدس از مردم‌اش پیاده می‌کند. محاکم/دادگاه‌های اشغال‌گر به دولت‌شان برای اجرای این طرح‌ها پوشش قانونی می‌دهند. در مقایسه با ۴۲ فیصد اختصاص داده‌شده برای مهاجرین، مردم فلسطین تنها در  ۱۲ فیصد بخش شرقی بیت‌المقدس اجازه ساخت‌وساز دارند. تعدادی از ماستر پلان‌ها و پروژه‌های پیشنهادی، کنترول کامل بیت‌المقدس را می‌طلبد. ساخت گذرگاه بیت‌المقدس، که اصطلاحاً جادۀ امریکا نامیده می‌شد، یکی از طرح‌هایی بود که شرق و غرب را احاطه می‌کرد و فاز سوم آن شامل تونلی زیر کوه‌های زیتون می‌باشد که از آن بنام مجاورت الطور ذکر شده‌بود.

اطفال و زنانی‌که در این مجاورت می‌زیستند و خانه‌های‌شان در این مناطق قرار داشت، اکثراَ از این سیاست‌ها متاثر شده‌اند. به‌دلیل تهدیدات مداوم دولت یهود مبنی بر تخریب خانه‌های‌شان و دستور تخلیۀ خانه‌های آنان به بهانۀ ساخت‌وساز غیرقانونی، زندگی آن‌ها پُر از نگرانی، آشفته‌گی و ترس می‌باشد. آن‌ها نه احساس آرامش دارند و نه در خانه‌های خود زندگی می‌کنند. نظر به این‌که دولت یهود از لحاظ مالی و احساسی بر طبل ذهن و اعصاب‌شان کوبید، به‌طور ناگوار کاملاً زندگی آنان را متأثر کرد.

این اتفاقات زیر چشم و گوش ریاکاران بی‌جرئتی به‌وقوع می‌پیوندد که برای فلسطین، مقدسات‌اش و مردم‌اش تظاهر به گریه می‌کنند. نخست از همه، مقامات بی‌شرم فلسطینی که هنوز در برابر برنامه‌های مسکونی استعماری بیچاره‌ و خوش‌خدمت مانده اند؛ مقاماتی‌که کورکورانه اطاعت می‌کنند و در مقابل فریادهای زنان و کودکانی‌که صریحاً با تهدیدات دائمی مواجه اند و هیچ پوشش و حایلی برای محافظت و پناه گرفتن ندارند، کر می‌باشند؛ حال آن‌که شب و روز دربارۀ بیت‌المقدس و دفاع از آن فریادهای پوچ‌شان را به رخ می‌کشند؛ درحالی‌که این مقامات بازوی بدخواه اشغال علیه بیت‌المقدس، فلسطین و مردم آن می‌باشند.

بناءً ای مردم فلسطین و مالکین آن منازل!

بدانید که شما نه توسط اقدامات سازمان ملل محافظت می‌شوید و نه توسط محاکم/دادگاه‌های بین‌المللی؛ نه توسط سازمان‌های حقوقی بشری و نه توسط رویبیضات، کسی‌که با خیانت و شکست موافق است.  بدانید که هیچ‌چیزی از شما محافظت نخواهد کرد، مگر دولتی‌که توسط اسلام حاکمیت شود و کفار و تمام دسیسه‌کاران‌شان را جدا کند. این روز به اذن الله سبحانه وتعالی به زودی فراخواهد رسید و مهم نیست چی‌قدر بی‌عدالتی و ذلت رخ داده‌است. بنابراین برای پیروزی از جانب الله سبحانه وتعالی بیش‌تر از حد معمول اخلاص داشته باشید.

﴿وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِندِ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ [آل عمران: ۱۲۶]

ترجمه: وگرنه، پیروزی تنها از جانب الله عزیز حکیم است!

بخش زنان دفتر مرکزی مطبوعاتی حزب التحریر

مترجم: راشد مسلم

ادامه مطلب...

ای صاحبان قدرت واقعی؛ به طلب نصرت حزب التحریر لبیک گویید!

  • نشر شده در سیاسی

ای مسلمانان! سرزمین‌های اسلامی به میدان نمایشی، برای سرگرمی کفار استعمار گر تبدیل شده است. استعمارگران برای این‌که نشان دهند کدام یک از آنان، به اسلام و اهل آن صدمۀ بزرگ‌تری وارد می‌سازد، در این میدان با یکدیگر به مسابقه می‌پردازند. سپس هریک مهره‌ای را از فرزندان مسلمانان یافته و بر دست و پای مهره‌های شان، بسان حیوانات غیر ذوالعقول، چداربسته و بر سرشان افسار می‌اندازند؛ این درحالی‌ست که به راستی این دسته از فرزندان امت، از عقل بهره‌ای ندارند.

ای مسلمانان! جای هیچ شگفتی نیست که دشمنان اسلام برای تضعیف سرزمین‌های اسلامی و بندگان الله سبحانه وتعالی، باهم به رقابت بپردازند، بلکه جای شگفتی و اندوه این‌جاست که این رقابت به وسیلۀ مزدورانی انجام شود که هزینۀ مزدوری شان را از جیب اسلام و مسلمانان می‌گیرند. جای شگفتی و اندوه این‌جاست که مسلمانان با وجودی‌که خود می‌بینند و می‌شنوند، در برابر چنین وضعیتی سکوت اختیار می‌نمایند! فقط از نارسائی زندگی، از فقر و کمبود خورد و نوش، شکایت می‌کنند! گویا فراموش کردند که الله سبحانه وتعالی چنین می‌فرماید:

﴿وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْكًا وَنَحْشُرُهُ یوْمَ الْقِیامَةِ أَعْمَى(24) قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی أَعْمَى وَقَدْ كُنْتُ بَصِیرًا(25) قَالَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آیاتُنَا فَنَسِیتَهَا وَكَذَلِكَ الْیوْمَ تُنْسَى [سورۀ طه، آیه 24-26]

ترجمه: و هركس ازکتاب من روی بگرداند، در حقیقت زندگى تنگ [و سختى] خواهد داشت و روز رستاخیز او را نابینا محشور مى‌كنیم، مى‏‌گوید پروردگارا چرا مرا نابینا محشور كردى، با آنكه بینا بودم، مى‏‌فرماید همان طور كه نشانه‏‌هاى ما بر تو آمد و آن را به فراموشى سپردى، امروز همان گونه فراموش مى ‏شوى!

ای اهل سلطه و قدرت! آیا در میان شما مرد رشیدی نیست که به این نداء لبیک گوید؟! بدانید که برای هیچ بهانه‌جوی و عذری نمانده است! آیا خود شاهد نیستید که امریکا و انگلیس در سرزمین‌های اسلامی جولان زده و به هرطرف یورش می‌برند؟ آیا مهره‌های‌شان در میان تان زندگی نمی‌کنند، بلکه حتی فرماندهانی اند که شما را به سمت ذلت و خواری فرماندهی می‌کنند؟ آیا با وجود چنین حالتی عذرجوی می‌کنید تا در پیش روی چنین فرماندهانی ایستادگی نکرده باشید؟! در حالی‌که این کفار استعمارگر:

﴿لَا یرْقُبُونَ فِی مُؤْمِنٍ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ [سوره توبه، آیه 10]

ترجمه: درباره هیچ فرد باایمانی رعایت خویشاوندی و پیمان را نمی‌كنند و ایشان تجاوزپیشه‌اند.

﴿هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى یؤْفَكُونَ [سوره منافقون، آیه 4]

ترجمه: آنان دشمنان شما اند و از ایشان برحذر باشید، الله یشان بكُشد! چگونه و منحرف می‌گردند؟!

ای مسلمانان! نباید در برابر هیچ یک از حکام سرزمین‌های اسلامی، که کفار استعمارگر را ولی خود گرفتند، سرخم نمایید! بدانید که این‌ها حکام فاسق و ستمکاراند؛ چنانکه الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِیاءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ [سوره هود، آیه 113]

ترجمه: و به کسانی‌که ستم می‌کنند، تكیه مكنید(كه اگر چنین كنید) آتش دوزخ شما را فرو می‌گیرد، و (بدانید كه) جز الله دوستان و سرپرستانی ندارید و پس یاری نمی‌گردید و (بر دشمنان) پیروز گردانده نمی‌شوید!

ای اهل سلطه و قدرت! چه چیزی شما را واداشته است که از خود کدام تحرکی نشان نمی‌دهید؟! چگونه ممکن است که قدرت، نصرت و عزت از شما استقبال ننماید، درحالی‌که شما این ستمگران، دشمنان الله سبحانه وتعالی و رسولش صلی الله علیه وسلم را از میان برمی‌دارید؟! چرا عزت اسلام نصیب تان نگردد؟! بیاد آورید انصار را که در روز عقبۀ دوم به نصرت دین الله سبحانه وتعالی و بندگان و حاملین دعوت‌اش شتافتند! حزب التحریر برای برپای حاکمیت الله سبحانه وتعالی و از میان برداشتن حکام طاغوتی و ستمگری‌که بالای سرزمین‌های اسلام و بر دوش امت، برای مصلحت کفار استعمارگر حکومت می‌کنند، از شما می‌خواهد که آن را نصرت دهید.

 ای اهل سلطۀ و قدرت! برای برپای حاکمیت الله سبحانه وتعالی و از بین بردن حاکمیت طاغوت، به سوی نصرت الله سبحانه وتعالی و رسولش صلی الله علیه وسلم بشتابید تا این‌که در دنیا و آخرت پیروزی شامل حال تان گردد! بدانید که این همانا پیروزی بزرگ است. ای اهل سلطه و قدرت! بشتابید و سعد ابن معاذ رضی‌الله عنه، کسی را بیاد بیاورید که عرش الله رحمن، از روی  بزرگ‌داشت، به ایمان وی و نصرتی‌که دین الله سبحانه وتعالی را داده بود، در رحلت‌اش به لرزه در آمد. امام بخاری رحمه الله از جابر رضی الله عنه روایت می‌کند که وی گفت: من از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم که چنین می‌فرمود:

»اهْتَزَّ العَرْشُ لِمَوتِ سَعْدِ بْنِ مُعَاذٍ«

ترجمه: عرش الله سبحانه وتعالی در رحلت سعد ابن معاذ به لرزه درآمد.

حزب التحریر شما را به نصرت خویش طلبیده و از شما می‌خواهد که از دشمنان الله سبحانه وتعالی نترسیده و این فرمودۀ الله قوی و عزیز و این وعدۀ حق الله سبحانه وتعالی را  بیاد آورید:

﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ ینْصُرْكُمْ وَیثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ [سوره محمد، آیه  7]

ترجمه: ای مؤمنان! اگر(دین) الله را یاری كنید، الله شما را یاری می‌كند(و بر دشمنانتان پیروز می‌گرداند) و گام‌های‌تان را استوار می‌دارد.‏

﴿یغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَیدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَسَاكِنَ طَیبَةً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ(12) وَأُخْرَى تُحِبُّونَهَا نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَفَتْحٌ قَرِیبٌ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ[سوره صف آیه  12-13]

ترجمه: الله به مردان و زنان مؤمن بهشت را وعده داده است كه در زیر(كاخ‌ها و درخت‌های) آن جویبارها روان است و جاویدانه در آن می‌مانند و مسكن‌های پاكی را در بهشت جاویدان بدانان وعده داده است. از همه مهم‌تر الله خوشنودی خود را بدیشان وعده داده است كه خوشنودی الله بالاتر از هر چیز است. پیروزی بزرگ همین است.  گذشته از این نعمت‌ها، نعمت دیگری دارید كه پیروزی خدادادی و فتح نزدیكی است و به مؤمنان مژده بده.‏

ای مسلمانان، ای اهل سلطه و قدرت! حزب التحریر از شما نصرت می‌خواهد، به سوی نصرت‌اش به شتابید! و با شما، برطاغوت عزت یافته و غالب خواهد شد؛ پس یاری‌اش نمایید!

﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اسْتَجِیبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا یحْییكُمْ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یحُولُ بَینَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَیهِ تُحْشَرُونَ [سوره انفال، آیه 24]

ترجمه: ‏ای مؤمنان! فرمان الله را بپذیرید و دستور پیامبر او را قبول كنید، هنگامی‌كه شما را به چیزی دعوت كند كه به شما زندگی بخشد، و بدانید كه الله میان انسان و دل او جدائی می‌اندازد و بدانید كه همگان در پیشگاه الله گرد آورده می‌شوید.

﴿قُلْ أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّوا فَإِنَّمَا عَلَیهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَیكُم مَّا حُمِّلْتُمْ وَإِن تُطِیعُوهُ تَهْتَدُوا وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ (54) وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَیسْتَخْلِفَنَّهُم فِی الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَیمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضَى لَهُمْ وَلَیبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یعْبُدُونَنِی لَا یشْرِكُونَ بِی شَیئاً وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ [سوره نور، آیه 54-55]

ترجمه: ‏بگو: از الله و از پیامبر اطاعت كنید. اگر سرپیچی كردید و روی‌گردان شدید، بر او انجام چیزی واجب است كه بر دوش وی نهاده شده است و بر شما هم انجام چیزی واجب است كه بر دوش شما نهاده شده است، امّا اگر از او اطاعت كنید، هدایت خواهید یافت. بر پیامبر چیزی جز ابلاغ روشن و تبلیغ آشكار نیست.‏ الله به كسانی از شما كه ایمان آورده‌اند و كارهای شایسته انجام داده‌اند، وعده می‌دهد كه آنان را قطعاً در زمین خلیفه و جایگزین خواهد داد، همان گونه كه پیشینیان را جایگزین قبل از خود كرده است. هم‌چنین آئین ایشان را كه برای آنان می‌پسندد، حتماً پابرجا و برقرار خواهد ساخت و نیز خوف و هراس آنان را به امنیت و آرامش مبدّل می‌سازد،  مرا می‌پرستند و چیزی را انبازم نمی‌گردانند. بعد از این كسانی‌كه كافر شوند، آنان فاسقان اند.‏

برگرفته از جریدۀ الرایه-شماره 363

مترجم: علی مطمئن

ادامه مطلب...

امریکا و اروپا دستان‌شان را پیش چشم حکام نظامی و غیرنظامی به خون مردم سودان آلوده می‌کنند

  • نشر شده در سیاسی

امروز ۲۵ اکتوبر ۲۰۲۱م مردم سودان در برابر جنبش‌های برخاسته از ارتش، که منجر به دستگیری برخی وزرا، علاوه بر تعدادی از شرکت‌کنندگان دولت انتقالی غیرنظامی و سپس دستگیری شخص نخست‌ وزیر حمدوک شد، قیام کردند... پس از آن، البرهان در یک سخنرانی تلویزیونی، حالت اضطرار، لغو شورای حاکمیت، کابینه انتقالی و معافیت مجریان ایالت‌ها و سپس معاونان وزارت‌خانه‌ها را اعلام کرد و مجریان کُل را برای ادارۀ امور وزارت‌خانه‌ها فرا خواند... وی اعلام کرد که قانون اساسی را لغو نمی‌کند، بلکه بیشتر مواد کلیدی‌اش را همان‌طور که در سخنرانی خود بیان کرده‌بود، لغو می‌کند و می‌خواهد مسیر انقلاب را اصلاح کند و نه این‌که دست از انقلاب بردارد!

ای مسلمانان! سرزمین‌های امت مسلمه تبدیل به صحنۀ رقابت کفار استعمارگری شده‌است که برای اسلام و پیروانش بسیار کشنده‌تر اند، سپس از فرزندان مسلمانی‌‌که دستان‌شان را به حمایت از آنان بلند می‌کنند، برای خود مزدور می‌یابند؛ انگار که آنان هیچ نمی‌فهمند. امریکا و غلامانش در رهبری ارتش، ازجمله البرهان و دست‌یارانش، و اروپا، به ویژه انگلیس، در وزارت حمدوک و برادرانش، به‌منظور تسلط یافتن بر سودان و مردم‌اش و در مکیدن ثروت این سرزمین و محاصرۀ جغرافیا و منابع‌اش در حال مبارزه اند. منظور ما بی‌اعتنایی مردم نیست، بلکه منظورمان بصیرت کسانی مانند برهان و حمدوک است که بر گردن‌های خود کنترول دارند، بدون این‌که در پیشگاه الله سبحانه وتعالی، در برابر رسول الله صلی الله و سلم  و نیز بنده‌گانش شرمنده باشند، بلکه شتاب به سوی آن‌چه در زندگی دنیا و آخرت راه رسوایی آنان را هموار می‌کند و آن بزرگ‌ترین ننگ است.

دو طرف چاله‌هایی حفر می‌کنند تا یکدیگر را در آن بیندازند. هر دو جناح در آگوست/اوت ۲۰۱۹ م بر سر سند قانون اساسی به مدت ۳۹ ماه توافق کردند تا برهان و دستیارانش به مدت ۲۱ ماه حکومت کنند، سپس حمدوک و همراهان‌اش برای ۱۸ ماه آینده حکومت را ادامه دهند و سپس امور برعهدۀ غیرنظامیان قرار خواهد گرفت. با این حال، پس از توافق جوبا در ۳ اکتوبر ۲۰۲۱م این قوانین اصلاح شد تا به این سند قانون اساسی حدود ۵۳ ماه دیگر نیز اعتبار دهد. بنابراین غیرنظامیان از نومبر ۲۰۲۱م شروع به حکومت خواهند کرد و معلوم بود که ارتش این اجازه را نخواهد داد و سپس آن را مختل کنید. آن‌ها در نومبر سال جاری حکومت را به غیرنظامیان نخواهند سپرد و این موضوع برای هر فرد آگاهی‌که از همه‌چیز به ارزش واقعیت‌اش باخبر باشد، ناشناخته نیست. پیش از این در ۲ سپتمبر ۲۰۱۹م در خصوص توافقنامۀ قانون اساسی پاسخی داده بودیم که در آن گفتیم:

«دولت سودان بر اساس سند قانون اساسی تقریباً از دو تیم با قدرت‌های مختلف و وفاداری‌های خارجی متضاد تشکیل شده‌است و این امر در کار آن‌ها در حل مشکلات مردم و امنیت جان آن‌ها منعکس خواهد شد و هر یک نگران خدمت به جهتی می‌باشند که از آن پیروی می‌کند. سپس یکی از آن‌ها منتظر است که دیگری مزدوران داخلی و خارجی‌اش را از دست دهد... معلوم است که تأسیس چنین شوراهایی در سودان فقط در رابطه با دوره‌های انتقالی و بحران‌ها ایجاد شده‌است... تا ارتش بتواند امور مملکت را ترتیب دهد، شورا را منحل و از بین افسران ارتش رئیس جمهور کشور را تحمیل کند.» سپس اضافه کردیم: «آن‌چنان که انتظار می‌رفت، امریکا و انگلیس بی‌سروصدا نخواهند ماند. منافع‌شان و ابزارهای محلی‌که دنبال می‌کنند، متفاوت است. بنابراین هر دو طرف برای انقطاع حرکات طرف مقابل تلاش می‌ورزند! با پیگیری وقایع جاری، بررسی موضوعات مرتبط با آن‌ها و بررسی اظهارات خارجی و داخلی، به ویژه مقامات امریکایی و اروپایی، می‌توان به ابزار احتمالی هر دو طرف برای آزار و اذیت حریف مقابل و سپس کنار گذاشتن او از قدرت پی برد.»

این همان اتفاقی است که رخ داد. بنابراین ارتش به مسائلی دامن زد که در مورد وضعیت اضطراری کشور و بدبختی، دردسر و رنج بیشتر مردم سودان در خدمت اربابان کافر استعمارگرشان، راه را برای آن‌چه امروز برهان اعلام کرد هموار می‌کند.

ای مسلمانان! رقابت دشمنان اسلام برای تضعیف سرزمین و مردم عجیب نیست، اما متأسفانه قسمت عجیب‌اش این است که این کار توسط اجیرانی انجام می‌شود که خود را وابسته به اسلام و مسلمین می‌خوانند، و مسلمانان درحالی سکوت را اختیار کرده‌اند که اعمال‌شان را دیده و گفتارشان را نیز می‌شنوند! آنگاه از سختی زندگی و تنگی خوردنی و آشامیدنی شکایت می‌کنند گویا که این کلام او سبحانه وتعالی را نمی‌دانند:

﴿وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى (124) قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَقَدْ كُنْتُ بَصِيراً (125) قَالَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَكَذَلِكَ الْيَوْمَ تُنْسَى﴾ (توبه: ۱۲۴ – ۱۲۶)

ترجمه: و هرکس از یاد من روی گردان شود، زندگی (سخت و) تنگی خواهد داشت؛ و روز قیامت، او را نابینا محشور می‌کنیم. می‌گوید: پروردگارا! چرا نابینا محشورم کردی؟! من که بینا بودم. می‌فرماید: آن گونه که آیات من برای تو آمد، و تو آن‌ها را فراموش کردی؛ امروز نیز تو فراموش خواهی شد.

ای اهل قدرت پاسداران! آیا در میان شما مردی عاقل نیست؟! هیچ بهانه‌ای برای عذرخواهی وجود ندارد. آیا فکر نمی‌کنید امریکا و انگلیس در سرزمین‌تان این‌جا و آن‌جا گشت می‌زنند، و اجیران‌شان مردانی هستند که در میان خودتان زندگی می‌کنند؛ همان رهبرانی‌که شما را به ذلت و خواری کشیده‌اند و با این حال برای ایستادن در مقابل‌شان بهانه می‌آورید.

﴿لَا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلّاً وَلَا ذِمَّةً وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ﴾ (توبه: ۱۰)

ترجمه: (نه تنها درباره شما،) دربارۀ هیچ فرد باایمانی رعایت خویشاوندی و پیمان را نمی‌کنند و آن‌ها همان تجاوز کارانند!

﴿هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ(منافقون: ۴)

ترجمه: آن‌ها دشمنان واقعی تو هستند، پس از آنان بر حذر باش! الله (سبحانه وتعالی) آنان را بکشد، چگونه از حق منحرف می‌شوند؟!

و برای آن‌عده از حکام سرزمین‌های امت مسلمه که به کفار وفادار اند، جایز نیست که به آن‌ها وابسته شوند، درغیر این‌صورت آنان ظالم و فاسد اند.

﴿وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ﴾ (هود: ۱۱۳)

ترجمه: و بر ظالمان تکیه نزنید، که موجب می‌شود آتش شما را فرا گیرد؛ و در آن حال، هیچ ولیّ و سرپرستی جز الله (سبحانه وتعالی) نخواهید داشت و یاری نمی‌شوید!

چگونه نمی‌توانید حرکت کنید؟! چگونه عزت‌‌تان شما را به قوت و پیروزی وادار نمی‌کند تا آن ظالمان و دشمنان الله سبحانه وتعالی و پیامبرش را از بین ببرید؟! چگونه عزت اسلام شما را  حرکت نمی‌دهد تا انصاری را در روز دوم عقبه یاد کنید که از دین الله سبحانه وتعالی و بنده‌گانش و حاملان دعوت‌اش حمایت کردند؟!

حزب‌التحریر شما را به حمایت از خود برای تأسیس حکومت الله سبحانه وتعالی و از بین بردن ظالمانی دعوت می‌کند که سرزمین و مردم را به نفع کفار استعمارگر کنترل می‌کنند. ای اهل قوت و قدرت! به یاری الله سبحانه وتعالی و رسولش بیایید این حکومت ظالم (طاغوت) را از بین ببرید و حکومت الله سبحانه وتعالی را برپا کنید تا در هردو جهان عزت‌مند شوید و این همان پیروزی بزرگ است! ای اهل قوت و قدرت! سعد بن معاذی را به یاد آورید که مرگ‌اش عرش الرحمن را به افتخار ایمان و حمایت‌اش از دین الله سبحانه وتعالی لرزاند. چنان‌که بخاری از جابر رضی الله عنه روایت کرده‌است که از پیامبر صلی الله علیه و سلم شنیدم که فرمودند:

«...اهْتَزَّ العَرْشُ لِمَوتِ سَعْدِ بْنِ مُعَاذٍ»

ترجمه: عرش الله (سبحانه وتعالی) از اثر مرگ سعد بن معاذ به لرزه درآمد.

حزب‌التحریر شما را به حمایت از خود دعوت می‌کند؛ پس از دشمنان الله سبحانه وتعالی نترسید و این فرمودۀ الله سبحانه وتعالی را بیاد داشته باشد که:

﴿إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ(محمد: ۷)

ترجمه: ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! اگر (آیین) الله (سبحانه وتعالی) را یاری کنید، شما را یاری می‌کند و گام‌های‌تان را استوار می‌دارد.

﴿يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَيُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ * وَأُخْرَى تُحِبُّونَهَا نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَفَتْحٌ قَرِيبٌ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ(صف: ۱۲)

ترجمه: (اگر چنین کنید) گناهان‌تان را می‌بخشد و شما را در باغ‌هایی از بهشت داخل می‌کند که نهرها از زیر درختان‌اش جاری است و در مسکن‌هایی پاکیزه در بهشت جاویدان جای می‌دهد، و این پیروزی عظیم است!

ای مسلمانان! ای مردم اهل قوت و قدرت! حزب‌التحریر حمایت شما را می‌طلبد. بنابرین عزتی‌ست بر شما و باید این عزت را استجابت کنید!

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (انفال: ۲۴)

ترجمه: ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! دعوت الله (سبحانه وتعالی) و رسول الله (صلی الله علیه وسلم) را اجابت کنید، هنگامی‌که شما را به سوی چیزی می‌خواند که شما را حیات می‌بخشد! و بدانید الله (سبحانه وتعالی) میان انسان و قلب‌اش حایل می‌شود، و همۀ شما (در قیامت) نزد وی گردآوری می‌شوید!

حزب‌التحریر

مترجم: راشد مسلم

ادامه مطلب...

﴿أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْماً لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ﴾

  • نشر شده در سوریه

از زمان آغاز انقلاب‌مقدس شام علیه رژیم مزدور و جنایت‌کار، توطئه‌ کشور‌های دسیسه‌جو و تلاش آن‌‌ها برای نابودی انقلاب و مخلصین امت، توقف نکرده است. تنها به این دلیل که این کشور‌‌ها درک نمودند که مسلمانان، بزرگ‌ترین تهدید به رژیم مزدور و جنایت‌کار آن‌‌ها ‌‌می‌باشد که در حقیقت به منافع آن‌‌ها کار کرده و پلان‌های شوم آن‌‌ها را تطبیق ‌‌می‌نمایند.

علیه انقلابیون دیگر عرب نیز اقدامات جدی صورت گرفت، وقتی‌که آن‌‌ها این شعار "رهبر ما همیشه، حضرت محمد صلی الله علیه ‌‌و‌سلم است" را سر دادند. فرزندان انقلابیون به زنده‌گی تحت سایۀ عدالت اسلام امید‌وار شدند و به همین هدف، آمادۀ بزرگ‌ترین قربانی شدند، یعنی جان‌های خود را از دست دادند. مهم‌ترین و یگانه خواست آن‌‌ها سرنگونی رژیم جنایت‌کار و تأسیس حاکمیت اسلامی بود.

برای محار انقلاب؛ کفار غربی و مزدوران شان حیاتی‌ترین نقشه و دسیسه را طرح و هرکدام نقش خود را بازی کردند. آن‌‌ها انقلاب را وارد دام پول کثیف‌سیاسی نمودند. سپس تصمیم انقلابیون را تغییر، رهبران سیاسی و نظامی خود‌ساخته را ایجاد و بالای انقلابیون که هر کاری از آن‌‌ها خواسته ‌‌می‌شد، انجام ‌‌می‌دادند، مسلط گردید. در نتیجه انقلاب از هم پاشید و مردم متفرق گردیدند و برای تطبیق پلان‌های دشمن، مزدوران داخلی غرب نقش خود را به خوبی ایفا نمودند. بنابر آن؛ فضای انقلاب منحرف گردید، اهداف، شعار و خواست ثابت آن‌‌ها ناپدید شد. ازین بیش‌‌‌تر نمی‌شنویم که کسی در مورد سرنگونی این رژیم سخن گوید و نه نیاز حاکمیت اسلام مورد بحث است. با تطبیق راه‌حل سیاسی امریکا، بحث در مورد مرحله انتقالی و کمیتۀ مربوط به ‌‌‌قانون‌اساسی آغاز گردید. بدون شک هدف آن خاموش نمودن شعله انقلابی‌ست که تا هنوز قلب‌های مخلصین امت را با وجود شدت دسائس و زیان بزرگ بر امت، به تپش ‌‌می‌اندازد.

دولت‌های دسیسه‌گر به رهبری امریکا فکر ‌‌می‌نمایند که جنگ میان آن‌‌ها و فرزندان مخلص انقلاب شام مبارزۀ حیاتی و سرنوشت‌ساز است. هدف آن‌‌ها دور نگهداشتن اسلام از صحنه تطبیق و حتی ریشه‌کن نمودن مفکوره برگشت آن ‌‌می‌باشد، زیرا دارای عقیده سیکولریزم اند؛ یعنی "جدائی دین از دولت و از زنده‌گی".

به همین دلیل بر دولت سیکولر و ‌‌‌قانون‌اساسی ساختۀ‌بشر تأکید بیش‌‌‌تر ‌‌می‌نمایند. برای رسیدن به این هدف؛ امریکا اعضای کمیتۀ ‌‌‌قانون‌اساسی را انتخاب نمود و این کمیته با نماینده‌های رژیم خون‌خوار و نماینده‌های مخالف سیکولریزم با وجود اختلافات زیاد، تشکیل شده بود. ایجاد کمیتۀ ‌‌‌قانون‌اساسی تنها به این هدف بود تا ‌‌‌قانون‌اساسی ساختۀ‌بشر را اصلاح نمایند، همان قانونیکه ‌توسط قصاب دمشق بالای ما تطبیق ‌‌می‌گردید. گویی این که شهادت انقلابیون و تحمل سخت‌‌‌ترین شرایط زنده‌گی تنها به خاطر اصلاحات ‌‌‌قانون‌اساسی بوده که اگر امریکا مهربان گردد، قصاب جدید را جاگزین قصاب سابق نماید تا این قوانین را بالای ما تطبیق کند!!

ای مؤمنین حقیقی در انقلاب شام! هدف انقلاب، اصلاحات ‌‌‌قانون‌اساسی نبود تا از حاکمیت غیر نظام الله سبحانه ‌‌‌و‌تعالی تحت حاکمیت نظام که مخالف وحی و احکام الله سبحانه ‌‌‌و‌تعالی است، زنده‌گی نمائیم و از زیر سلطۀ خائن، تحت سلطۀ خائن دیگر استقرار یابیم؛ بلکه، هدف انقلاب مبارزه علیه نظام کفری و ظالم بود تا از ظلم و بد‌بختیِ آن به سوی نظام عادل برگردیم. بیائید نظام خالق علیم و حکیم را تطبیق نمائیم که تنها در آن پیروزی و رستگاری دنیا و آخرت نهفته است.

ما "برادران شما در حزب‌التحریر-ولایه سوریه" قانون‌اساسی اسلامی را به شما تقدیم ‌‌می‌کنیم که از عقیده اسلامی سرچشمه ‌‌گرفته است. تمام ماده‌های آن مبنی بر مصادر شرعی بر اساس اجتهاد شرعیِ درست، اخذ شده تا این‌که برای همۀ ما، میان ما و الله سبحانه ‌‌‌و‌تعالی، میان ما و امت و مردم ما حجت قرار گیرد تا برای تطبیق آن کار نمائیم. ما بالای همه در هر موقف که باشند و هر ظرفیت که داشته باشند و بالای فرزندان و برادارن مخلص امت صدا ‌‌می‌زنیم تا مسؤلیت خویش را در برابر الله سبحانه ‌‌‌و‌تعالی و امت اداء نمایند. پس بیائید و برای حاکمیت دوبارۀ نظام الله سبحانه ‌‌‌و‌تعالی با ما تلاش کنید و تمام نظام‌‌ها و قوانین ساختۀ‌بشر را رَد نمائید که انسان را بردۀ انسان و قوانین خالق بشر را از صحنۀ تطبیق دور ساخته است.

ای مؤمنین سرزمین شام! تفاوت میان اشخاص که تنها به شکل عام شعار اسلامی را سر ‌‌می‌دهند و اشخاصی‌که اسلام را به حیث نظام و شیوۀ زنده‌گی حمل ‌‌می‌نمایند، در این است که دستۀ دوم دارای برنامۀ درست، با تفصیل و طریقۀ درست شرعی می‌باشند که باید از آن پیروی گردد تا این برنامۀ کامل یعنی نظام اسلام حاکم و تطبیق شود. تنها با داشتن چنین برنامۀ کامل و جامع ‌‌می‌توان میان اشخاص که شعار‌های عام و پر زرق و برق را سر ‌‌می‌دهند که به زودی برخلاف چیزی که ‌‌می‌گویند عمل خواهند کرد و میان اشخاص که با قوت به این ایدیولوژی چنگ ‌‌می‌زنند و باوجود شرایط سخت و فتنه‌های بزرگ آن را رها نمی‌کنند، فرق نمود.

لهذا بر اساس مفاهیم محکم‌شرعی و برنامۀ کامل و جامع ‌‌می‌توانیم با بصیرت، اشخاصی‌که از این مسیر دور یا منحرف شده اند را محاسبه و دوباره بر مسیر درست بیاوریم. اما اگر از شکست ‌‌می‌هراسیم، پس روابط تنها به شکل فردی، اطاعت کور‌کورانه و مسیر نیز تصادفی خواهد بود طوری‌که با رهبران انقلاب خود، در ده سال گذشته چنین بودیم.

ای مؤمنین سرزمین شام! امروز برای شما ‌‌‌قانون‌اساسی دولت خلافت را پیشکش ‌‌می‌نمائیم تا این‌که تطبیق نظام‌‌ها، قوانین حکومت‌داری با ارگان‌های آن در ذهن‌‌ها و افکار مجسم گردد که در آن سیادت یا حاکمیت "قانون‌گذاری" حق شریعت و تطبیق آن مسئولیت امت است.

دولت خلافت، دولت عادل است که احکام اسلام را تطبیق ‌‌می‌نماید. دولت خلافت، دولت استبدادی، جنایت‌کار و خائن نیست که با قوانین ساختۀ‌بشر مبنی بر هوا و هوس بالای مردم هر نوع شرارت را انجام دهد.

ای مؤمنین سرزمین شام! مسئولیت کار برای حاکمیت دوبارۀ شریعت الله سبحانه ‌‌‌و‌تعالی بالای همۀ ما‌ست. تنها در صورتِ ‌‌می‌توانیم این تکلیف را ادأ نمائیم که طرح‌های دشمن را به خصوص ‌‌‌قانون‌اساسی ساختۀ‌بشر را که ‌‌می‌خواهند بالای ما تحمیل نمایند، را به کلی رد نمائیم. باید به یاد داشته باشیم که آزادی و عزت ما تنها با تطبیق نظام الله سبحانه ‌‌‌و‌تعالی و اظهار دین، تحت سایۀ خلافت راشده بر منهج پیامبر صلی الله علیه ‌‌و‌سلم امکان‌پذیر است. بدون شک که آن تأسیس خواهد شد؛ زیرا آن وعدۀ الله سبحانه ‌‌‌و‌تعالی و مژدۀ پیامبر صلی الله علیه ‌‌و‌سلم می‌باشد. لهذا دعوت حاکمیت دوباره اسلام را استجابت کرده و با ما یک جا شوید تا دست به دست هم برای این هدف تلاش نمائیم. الله سبحانه ‌‌‌و‌تعالی ‌‌می‌فرماید:

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُون﴾  ]انفال:24[

ترجمه: ای اهل ایمان! هنگامی‌که الله و پیامبرش شما را به حقایقی‌که به شما(حیات معنوی و زندگی واقعی می‌بخشد) دعوت می‌کند، اجابت کنید و بدانید که الله میان آدمی و دلش حایل و مانع می‌شود (تا حق را باطل و باطل را حق مپندارد) و مسلماً همه شما به سوی او حشر خواهید شد.

حزب‌التحریر-ولایه سوریه

مترجم: عبدالله صالحی

ادامه مطلب...
Subscribe to this RSS feed

سرزمین های اسلامی

سرزمین های اسلامی

کشورهای غربی

سائر لینک ها

بخش های از صفحه