(ترجمه)

خبر

در 4 مارچ 2020 ارتش آمریكا اعلام كرد كه چند روز پس از امضای توافق‌نامه صلح تاریخی با گروهی از مسلمانان، حمله هوایی را علیه نیروهای طالبان انجام داده است. "فرمانده سونی لیگت" نمایندۀ ارتش آمريكا در تویتی گفت: «این "حمله دفاعی" برای مقابله با حمله به نیروهای دولتی در افغانستان بود.» این نخستین حمله آمریکا به نیروهای طالبان در 11 روز بود که دو طرف توافق کردند تا خشونت را در دوره پایانی به امضای توافق صلح در پایان هفته گذشته کاهش دهند. (منبع: DW)

تبصره

امریکا هرگز شریک قابل اعتماد نبوده است. پس اینست دوران ترامپ: از توافق هسته‌ای با ایران با وجود مخالفت شدید اتحادیۀ اروپا، چین و روسیه که برای حفظ توافق وجود داشت، کناره‌گیری کرد. با این حال ترامپ می‌خواهد رفتار منطقه‌ای ایران و برنامۀ هستۀ ایران را در یک معامله پیوند دهد که فایده اصلی به دولت یهودی می‌رسد؛ نه آمریکا.

هم‌چنین امریکا از پیمان سلاح‌های هسته‌ای میان‌برد با روسیه جدا شد و اظهار داشت كه مسکو پیمان را زیر پا گذاشته است. دلیل اصلی خروج آمریکا تولید نسل جدید سلاح‌های هسته‌ای هوشمند برای مقابله با تسلط نظامی چین است. اما در مورد آینده سیاره زمین، آمریکا با عقب‌نشینی از توافق‌نامه پاریس چندین دهه مواضع مناسب آب و هوا را نقض کرده است؛ تا جایی‌که ترامپ معتقد است که تغییر آب و هوا فقط یک فریب است و تغییر آن یک خرافت بیش نیست.

همان طوری‌که انتظار می‌رفت، امریکا توافق خود را با طالبان نقض خواهد کرد و بسیاری از ناظران حدس می‌زنند که این توافق دوام نخواهد داشت و نیروهای آمریکایی پس از سال 2021 در این کشور خواهند ماند.

با توجه به مطالب فوق باید پرسید: چه چیزی طالبان را وادار کرد تا با کشوری‌که سابقۀ طولانی در مورد شکستن توافق‌نامه‌ها دارد، معامله برقرار کنند؟ به ویژه طالبان، قوی‌ترین حزب در معادله بوده که بارها به آمریکایی‌ها خسارات و ضربات سختی وارد ساخته‌اند. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَكُمْ وَلَن يَتِرَكُمْ أَعْمَالَكُمْ﴾

 [محمد: ٣٥]

ترجمه: پس سستى نورزيد و درحالى‌كه شما چيره ايد، به صلح فرا نخوانيد و الله با شماست و اعمال‌تان را در حقّ شما ضايع نخواهد كرد.

به نظر می‌رسد که رهبری پاکستان قوی‌ترین شریک طالبان است؛ زیرا این جنبش را وادار کرده است تا شرایط تحقیرآمیز را بپذیرند و کمکی برای مبارزات انتخاباتی ترامپ قرار گیرند. عمران‌خان آشکارا ادعا می‌کند که قهرمان اسلام است، اما در واقع عمران‌خان طالبان را فریب داده و پیروزی‌های‌شان را در میدان جنگ قربانی مبارزات انتخاباتی ترامپ نمود. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاء تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءكُم مِّنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِيَّاكُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ﴾

[ممتحنه: ١]

ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده‌اید! دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگیرید! شما نسبت به آنان اظهار محبّت می‌کنید، در حالی که آنها به آنچه از حقّ برای شما آمده کافر شده‌اند و رسول اللّه و شما را به خاطر ایمان به الله که پروردگار همه شماست از شهر و دیارتان بیرون می‌رانند.

هر فرد عادی پاکستان می‌تواند درک کند که آمریکا دوست مردم پاکستان نه؛ بلکه دشمن‌شان است و دشمنی است که دولت و مردم پاکستان را از پشت خنجر می‌زند و این دشمن درحال یک شکست فاجعه‌بار در افغانستان است. با این حال رهبری غیرنظامی و نظامی پاکستان این واقعیت را نادیده گرفتند و تصمیم گرفتند تا یک‌بار  دیگر زنده‌گی دوباره به امریکا ببخشند.

مسلمانان افغانستان و پاکستان هرگز صلح نخواهند یافت تا زمانی‌که در برابر رهبرانی‌که به صراحت به الله و پیامبرش خیانت می‌کنند؛ سکوت کنند. تنها راه حل برای این مخمصه تأسیس خلافت راشده بر منهج نبوت است. الله متعال می‌فرماید:

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ﴾

 {انفال: ٢٤}

ترجمه: ای مؤمنان! هنگامی‌که الله و پیامبرش شما را به چیزی فراخواندند که حیات‌بخش شماست، اجابت کنید!

نویسنده: عبدالمجید بهاتی

مترجم: احمد صابر "خالد"

(ترجمه)

در حوزۀ سیاسی دو اصطلاح وجود دارد که درک آن‌ها رابطۀ عمیقی به درک آنچه دارد که امروزه بر مسلمانان سرازیر شده است. باید دانست که این دو اصطلاح عبارت از رأی عام و عرف عام می‌باشند.

رأی عام به فضاگیر شدن و به مقبولیت یافتن عمومی یک فکر در جامعه به وجود می‌آید. این فکر مبنی بر قناعت پذیرفته شده و بدون این‌که به کدام عکس العملی مواجه شود، مخالفت برخی را در پی دارد. مانند دیگاهی‌که در خصوص حکم غذا دادن در خانۀ عزادار به کسانی‌که در عزاداری‌ها شرکت می‌کنند، در اردن تبدیل به رأی عام شده و مقبولیت گسترده‌ای را پیدا کرده است؛ در حالی‌که همواره کسانی ‌را می‌یابیم که در برابر این رأی عام به مخالفت می‌پردازند.

اما عرف عام عبارت از ثبات یک مفکوره و یا یک عمل‌کردی در جامعه می‌باشد که به مخالفت در برابر آن اجازه داده نشده و مخالف آن به عکس العمل شدید مواجه شده و مورد حمله قرار می‌گیرد؛ مانند دود کردن در خانه‌های عزاداری در دهۀ هفتاد، که هیچ کس جرئت مخالفت با این عادت را نداشت؛ زیرا آن عرف عام جامعه بود. هم‌چنان برهنه طواف نمودن مردم مکه در اطراف کعبه در زمان جاهلیت؛ علی رغم این‌که یک عمل‌کرد قبیح و منافی فطرت بود، بازهم عقل عموم را گول زده و جایگاه خویش را به عنوان یک عرف عام طاغوتی تثبیت کرده بود. همان‌طو قوم لوط که در پاسخ به پیامبرشان در میان یکدیگر چنین می‌گفتند:

﴿أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِّن قَرْيَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ)

ترجمه: لوط و پیروان لوط را از شهر و دیارخود بیرون کنید؛ آنان مردمانی پاکدامن و بیزار از ناپاکی‌ها هستند!

 درحالی‌که پاکدامنی یک عمل نیکو و عکس آن یک عمل قبیح می‌باشد. این عرف عام فاسد آن جامعه بود که پاکدامنی را به دلیل مخالفتی‌که با آن داشت، به عمل قبیح نزد آن قوم تبدیل نموده بود. می‌بایست که در خصوص این حديث رسول الله ﷺ، اندکی تعمق نمود: 

«يَا مَعْشَرَ الْمُهَاجِرِينَ، خَمْسٌ إِذَا ابْتُلِيتُمْ بِهِنَّ وَأَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ تُدْرِكُوهُنَّ؛ لَمْ تَظْهَرْ الْفَاحِشَةُ فِي قَوْمٍ قَطُّ حَتَّى يُعْلِنُوا بِهَا إِلَّا فَشَا فِيهِمْ الطَّاعُونُ وَالْأَوْجَاعُ الَّتِي لَمْ تَكُنْ مَضَتْ فِي أَسْلَافِهِمْ الَّذِينَ مَضَوْا، وَلَمْ يَنْقُصُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ إِلَّا أُخِذُوا بِالسِّنِينَ وَشِدَّةِ الْمَئُونَةِ وَجَوْرِ السُّلْطَانِ عَلَيْهِمْ، وَلَمْ يَمْنَعُوا زَكَاةَ أَمْوَالِهِمْ إِلَّا مُنِعُوا الْقَطْرَ مِنْ السَّمَاءِ وَلَوْلَا الْبَهَائِمُ لَمْ يُمْطَرُوا، وَلَمْ يَنْقُضُوا عَهْدَ اللَّهِ وَعَهْدَ رَسُولِهِ إِلَّا سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ عَدُوًّا مِنْ غَيْرِهِمْ فَأَخَذُوا بَعْضَ مَا فِي أَيْدِيهِمْ، وَمَا لَمْ تَحْكُمْ أَئِمَّتُهُمْ بِكِتَابِ اللَّهِ وَيَتَخَيَّرُوا مِمَّا أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَّا جَعَلَ اللَّهُ بَأْسَهُمْ بَيْنَهُمْ»

(رواه ابن ماجه فی سننه)

ترجمه: ای گروه مهاجرین، پنج چیز است که ممکن بدان مبتلا شوید و به الله (سبحانه وتعالی) پناه می‌برم؛ از این‌که این موارد را دریابید: هیچگاه فحشاء و هرزگی در جامعه‌ای شایع و علنی نمی‌گردد؛ مگر این‌که طاعون و مصیبت‌هایی‌که هیچ یک از اقوام قبلی آن را تجربه نکرده‌اند، در میان آن‌ها شایع می‌گردد. هر گاه قومی کم فروشی کنند و در ترازو و وزن خیانت نمایند، الله (سبحانه وتعالی) آن‌ها را به دشواری‌ها گرفتار و سال‌های سخت (و خشکی) را عاید آن‌ها می‌کند و حاکم ظالمی را بر آنان مسلط می‌گرداند. هرگاه قومی زکات اموال خود را پرداخت نکنند، الله (سبحانه وتعالی)باران (رحمت) خود را از آن‌ها دریغ می‌دارد و اگر حیوانات نباشند، قطره‌ای باران بر آنان فرو نمی‌فرستد. هر آن قومی‌که پیمان الهی و رسول وی را بشکنند و عهدشکنی نمایند، الله (سبحانه وتعالی) بی‌تردید دشمنی بیگانه را بر آنان مسلط می‌کند که از آنچه دارا هستند، از آن‌ها بگیرد (و اموال آنان را به غارت برد). هر قوم یا جامعه‌ای‌که سران آنان تحت فرامین  الله (سبحانه وتعالی) و قرآن او حکم نکنند، الله (سبحانه وتعالی) آنان را به جنگ‌های داخلی گرفتار می‌کند.

 جملۀ «حَتَّى يُعْلِنُوا بِهَا... تا شایع و علنی گردد...» به این معنی است که فحشاء تبدیل به عرف عام می‌شود که بر جامعه حاکم و عمل‌کرد مردم را تحت تأثیر خود قرار دهد. در این صورت که پیامد و تقدیم این عرف عام سرازیر شدن عذاب‌ها، مجازات‌ها‌ بیماری‌ها و مصیبت‌ها را باخود همراه دارد. بنابر این، درست‌ترین کار در اصلاح این چنین جوامع، ازبین بردن عرف‌های فاسد حاکم در آن‌ها و تغییر آن‌ها می‌باشد. اما معمولاً کسی‌که اقدام به ازبین بردن و تغییر این عرف‌های فاسد می‌نماید، حتماً با عکس العمل‌های خشین این جوامع مواجه می‌شود. لیکن نباید ترس از عکس العمل جامعه مانع قیام در برابر این عرف‌های فاسد شود؛ زیرا دعوت تمام پیامبران برای ازبین بردن عرف‌های فاسد حاکم در جامعه‌ای بوده که برای تغییر آن فرستاده شده بودند؛ عرف‌هایی‌که آن‌ها از پدران خود به ارث برده بودند. رسول الله ﷺ قریش را به این فرموده الله سبحانه وتعالی مورد خطاب قرار می‌دهد:

﴿إنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَهَا وَارِدُونَ﴾

ترجمه: شما و چیزهایی‌که جز الله می‌پرستید، آتش‌گیره و هیزم دوزخ خواهید بود؛ شما حتماً وارد آن می‌گردید!

رسو الله ﷺ  عبادت بت‌ها را -که عرف عام قریش بود- این‌گونه مورد حمله قرار می‌دهد؛ همان‌طور زنده به گور ساختن دختران،  ترازو زدن و سود را، کاری‌که برادران دیگر رسول الله صلی الله علیه وسلم از پیامبران الله سبحانه وتعالی انجام داده اند. مسلمانان باید بدانند که این عمل از بهترین اعمالی است که باید به انجام آن بپردازند؛ بدون درنظرداشت این‌که مورد پذیرش مردم قرار می‌گیرد یا خیر. برای تأکید بیشتر بر این، می‌بایست این فرمودۀ رسول رسول الله ﷺ را نیز یادآور شد:

«إِنَّ النَّاسَ إِذَا رَأَوا الظَّالِمَ فَلَمْ يَأْخُذُوا عَلَى يَدَيْهِ أَوْشَكَ أَنْ يَعُمَّهُمُ اللَّه بِعِقَابٍ مِنْهُ»

(رواه أَبُو داود والترمذی والنسائی بأسانيد صحيحه)

ترجمه: مردم آنگاه كه ظالم را ببينند و او را باز ندارند، انتظار مى‏رود كه الله (سبحانه وتعالی) همه را به عذاب خود گرفتار سازد.

ما اکنون در یادبود ماه رجب قرار داریم؛ ماهی‌که در آن خلافت سرنگون و در نتیجه عرف‎ها و شیوه‌های فاسد زندگی غربی جامعۀ اسلامی را مبتلاء ساخت. لازم است که همواره مسلمانان را انگیزه داده و یادآورشد که سکوت‌شان بر مصیبت نبود حاکمیت شریعت الله سبحانه وتعالی یک فاجعه و گناه بی‌نهایت بزرگ می‌باشد و این‌که منفعت، این معیار ظالمانه، مقیاس واقعی برای تعیین ارزش مشروعیت دولت‌ها نیست؛ بلکه اقدام به مبنای فرامین الله سبحانه وتعالی و تطبیق شریعت‌اش آن چیزی است که به یک دولت مشروعیت می‌بخشد.  

نویسنده: احمد العلی–ولايه الأردن

مترجم: علی مطمئن

(ترجمه)

خبر

ادریس لکرینی در "خلیج امارات" می‌گوید: «معلوم است که جهان پس از وحشت کرونا با تغیرات بزرگی مواجه خواهد شد که منجر به تکان خوردن پایه‌های نظام کنونی جهان می‌شود تا فرصت بزرگی برای تأسیس نظام جهانی جدید ایجاد نماید.» محمد عاکف جمال نیز چنین می‌گوید: «نظامی‌که ما اکنون در چهارچوکات فکری، سیاسی، اقتصادی و اداری آن زندگی مان را سپری می‌کنیم، کم و کان به نظر می‎رسد، در معرض امتحانات جدی قرار گرفته که با قدرت زیاد پایه و اساس‌اش را به تکان در آورده و آن را در بین بحران‌های اقتصادی جهانی، آلودگی محیطی -که خطرات‌اش تمام ساحات محلی و منطقوی را در مخاطره قرار داده- میان گیرودارهای سیاسی -که بیم از تحول درگیری‌های محلی، به منطقوی و بین المللی می‌دهد- و بین امراض مسری‌که قدرت‌های بسیاری در مقابله با آن عاجز مانده اند، در نوسان قرار داده است.» (منبع: بی بی سی)

تبصره

همین مانده که سنگ و چوب نیز؛ مخصوصاً در زمان وقوع مصیبت‌های خورد یا بزرک به صدا در آمده و فریادکنان خطاب به بشریت و در قدم اول به امت اسلامی بگوید: آیا تحمل مصیبت‌های‌ سرازیر شده از سوی این نظم جهانی کنونی که هزارها هزار بار شما را در آتش خود سوختانده، دیگر بس نیست؟ آیا زمان تطبیق نظام ربانی که بی‌گمان شما را از مصیبت‌های دنیا و عذاب آخرت نجات می‌دهد، فرا نرسیده است؟!

نظام جهانی کاملاً به شکست خویش در مبارزه با کوچک‌ترین مخلوق روی زمین اعتراف نموده، بشریت را در بالین مرگ تنها گذاشته و خود در گمراهی خویش به سردرگمی به سرمی‌برد. در حالی‌که قطعاً برای این بیماری هم از لحاظ علمی، طبی و شرعی معالجه‌ای وجود دارد. رسول رحمت صلی الله علیه وسلم می‌فرماید:

«لكل داء دواء فإذا أصيب دواء الداء برأ بإذن الله عز وجل»

(رواه مسلم)

ترجمه: برای هر بیماری دواء است؛ همین‌که دوای آن فرا رسد، بیمار آن به اجازه الله (سبحانه وتعالی) شفایاب خواهد شد.

لیکن به دلیل طریقۀ علمی و طبی فاسد و ناکارایی‌که مراکز صحی در آن روان اند؛ طریقه‌ای‌که تنها منفعت مادی در آن حکم فرما می‌باشد، آن‌ها به دوای شفابخشی‌که مردم را به وسیلۀ آن معالجه نموده و از مبتلایان بیشتر جلوگیری نمایند، نمی‌توانند دست یابند. داروهایی‌که این مراکز برای معالجۀ بیماری‌ها می‌سازند؛ مانند: داروی بیماری شکر، فشار... عوارض جانبی آن‌ها از عوارض بیماری بیشتر و بدتر می‌باشد. آن‌ها بیماران را مجبور می‌سازند تا دواهای بسیاری خریداری نموده و در واقع به مشتریان دائمی برای آن‌ها تبدیل شوند. با کمال بی‌وجدانی تعامل‌شان با بیماران یک تعامل شیطانی است.

پس از این‌که نظام جهانی سرمایه‌داری شکست اقتصادی و ناتوانی خویش را در برابر مشکلات اقتصادی ثابت ساخته است، مخصوصاً در موضوع مشکل توزیع دارائی‌ها که میلیون‌ها فقیر، حتی بیشتر از ساکنین جهان، را به جاه گذاشته و گرسنگی بیشتر از یک ملیارد انسان را به مرگ تهدید می‌کند، اکنون به جایگاهی قرا گرفته که به زودی جهان را وارد مرحلۀ رکود بزرگی نماید که تا کنون تاریخ شاهد آن نبوده است. به تأکید یادآور می‌شوم که اقتصاد آزاد یک واهمه‌ای بیش نیست؛ طور مثال: چه‌گونه یک تاجر موفقی می‌تواند باشد؛ آن کسی‌که ادعای ملکیت ملیاردی را دارد؛ اما از تعطیلی یک سال و یک ماه از کارش عاجز است؟! جز این نیست که چنین تاجری از هیچ موفقیت تجاری برخوردار نیست؛ فقط غُرغُر سنگ آسیاب‌اش شنیده می‌شود؛ اما از آرد آن خبری نیست.

برای هیچ مرد و زن در روی کرۀ زمین کدام امیدی به نظام جهانی باقی نمانده است. برای تمام بشریت، در قدم اول برای امت اسلامی، در صف اول برای علماء، اهل فکر و رأی و برای اردوها، واجب است که این بت را شکسته و برای اعلای کلمه توحید و حاکم ساختن آن در اطراف و اکناف کرۀ زمین از هیچ تلاشی دریغ ننمایند. کسی‌که از این مسیر پای خویش را به عقب کشاند، بی‌گمان گنهکار خواهد بود و گناهش کمتر از گناه بزرگان و علم‌داران کفر نخواهد بود.

﴿فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا كَانُوا خَاطِئِينَ﴾

ترجمه: مسلمًا فرعون و هامان و لشکریان‌شان خطا کار بودند.

نویسنده: بلال مهاجر – ولایه پاکستان

مترجم: علی مطمئن

(ترجمه)

خبر

در ماه رجب امسال (1441هـ/2020م) بیانیه‌ای عالم بزرگوار، شیخ عطاء ابن خلیل ابوالرشته، «امیر حزب التحریر» به مناسبت یادبود از 99همین سالروز سقوط دولت اسلامی؛ یادآوری خاطرۀ دردآور مجرمینی‌که به تاریخ 28 رجب 1342هـ.ق مطابق با 3 مارچ 1924م که بر ملغا ساختن دولت خلافت حکم نمودند، منتشر شد.

تبصره

همه‌ساله خاطره غم‏انگیز و دردآور سقوط دولت خلافت -که در 28 رجب 1342 رخ داده بود- بر ما می‏گذرد و حزب التحریر با تمام نیرو در هر منطقه‌ای از جهان، به خاطر یادبود از سال‌روز سقوط خلافت اسلامی، امت مسلمه را هشدار و تذکر داده و امت را برای بازگشت دولت خلافت فراخوانده است. حزب التحریر اقامه دوبارۀ خلافت اسلامی را بر امت مسلمه فرض دانسته و آن هم چه فرضی (ام الفرائض)! ما این‏جا بر هشدار امت مسلمه که باید در راستای دولت خلافت با تمام نیرو و امکانات تلاش ورزند، ادامه می‏دهیم؛ هرچند در راستای این فرض بزرگ با سختی‏ها و موانعی نیز روبه‌رو ‏شویم. می‏خواهیم بر امت مسلمه و بر تمام اقشار آن، بر گروه‏ها، علماء، فرهنگیان، مردان و زنان تأکید نمائیم:

همانا کار نمودن جهت وحدت امت مسلمه تحت حاکمیت واحد که تنها حکم الله را تطبیق نماید، فرضی است که عامل آن مستحق ثواب و تارک آن مرتکب جرم می‏باشد. بروید در قرآن و سنت، اجماع صحابه و حتی در اقوال علمای گذشته تحقیق و جستجو کنید؛ مطمئناً چیزی جز فرضیت این امر نمی‏یابید. این فرض هرگز با کار کردن فردی نتیجه‌بخش نبوده؛ بلکه کارکرد گروهی و حزبی را می‏طلبد که دارای رهبری با ظرفیت، مخلصانه، با برنامه علمی و بنا یافته بر عقیدۀ امت مسلمه باشد. این گروه در پیش چشمانِ تان بوده و آن حزب التحریر می‏باشد که مدت 67 سال است که فعالیت دارد.

حزب التحریر هیچ‏گاه خلافت را برای خود نمی‏خواهد؛ بلکه برای امت مسلمه در پی این امر تلاش می‏ورزد. این حزب به مثابه احزاب دیگر نیست که تنها به خاطر مفاد حزبی خود تلاش نماید؛ بلکه بر این تلاش دارد تا دولتی را برای امت مسلمه برپا نماید. فرزندان پرهیزگار این امت‌اند که مردان و رهبران آینده این دولت خواهند بود؛ نه تنها شباب حزب التحریر، بلکه شباب حزب التحریر نیز پارۀ از این امت بزرگ است. دولت خلافت هر روز با ضربه‌های از طرف برنامه‏های کفار، همکاران و سفسطه‏سرایان شان -که از فرزندان همین امت اند- برخورد و  مقابله می‏کنند. این مبارزۀ حق و باطل از حالا نه؛ بلکه از هنگامی‌که الله سبحانه وتعالی زمین و آن‏چه بر آن است، خلق نموده ادامه دارد. سنت و روش اهل باطل با حق چنین است! پس شما ای فرزندان امت مسلمه! در صف این کفار نایستید.

فرزندان ناآگاه این امت که با فکر خلافت مبارزه می‏کنند، نسبت به آن عده از فرزندان آگاه که خواهان زنده‏گی در سایۀ دولت خلافت می‏باشند، بسیار کم‌اند. پس کسانی‌که در مقابل خلافت به مبارزه برخاسته، حکام مزدور و هواداران‌شان، علمای سوء و درباری، رهبران امنیتی و استخباراتی که با افکار غربی و کفری تغذیه شده و عده از سران رسانه‌ها هستند. دهقانان، صنعت‏کاران، داکتران، انجینیران، سربازان و مربی‏یان و مسئولین، همه از مجرمِ سفاک "مصطفی کمال اتا ترک" نفرت دارند و نسبت به کسانی‌که بر سبب ظلم حکام بر قوت این نظام می‌فزایند، به مراتب بیشتراند. پس همۀ این‏ها همراه با اسلام و دولت‌شان هستند و به زودی یکی از عجایب را از آن‏ها در امر تأیید و گردآمدن در محور دولت خلافت که به اذن الله برپا خواهد شد، خواهند دید.

در آخر: به ارادۀ الله سبحانه وتعالی دولت خلافت را دوباره به عنوان رحمتی برای جهانیان بر می‏گردانیم؛ چرا که این وعدۀ الله سبحانه وتعالی و بشارت رسول الله صلی الله علیه و سلم است. پس کار نمودن به خاطر اعادۀ آن و بیعت با خلیفه راشده که به همین زودی به اراده الله سبحانه وتعالی خواهد آمد، مصداق همین قول پیامبر صلی الله علیه وسلم و حدیثی‌که از امام احمد در مسند خود از نعمان بن بشیر روایت نموده که پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمودند: «قال: ثم تکون الخلافة علی منهاج النبوة» یعنی: سپس خلافت بر منهج نبوت می‏آید.

پروردگارا! ابو یاسین، عطاء بن خلیل ابو الرشته، عالم جلیل القدر و امیرمان را بر قیادت و رهبری حزب التحریر توفیق بده و امت مسلمه را نیز توفیق اقامه دولت خلافت ثانی بر منهج نبوت ارزانی فرما! پرورگارا! بر امیرمان اهل نصرتی از متقیان و فرمانبرانی چون سعد بن معاذ آماده نما! آمین ثم آمین!

نویسنده: استاذ عبدالهادی حيدر

مترجم: عبدالقدیر "مخلص"