(ترجمه)

خبر

حیدرالعبادی نخست وزیر عراق پیروزی خود بر گروه دولت اسلامی(داعش) را در شهر موصل رسماً اعلام نمود آنهم بعد از جنگی که حدود نه ماه در موصل به طول انجامیده و منجر به خسارات مالی هنگفت و قتل هزارها شهروند و آواره گی بالاتر از ۹۲۰ هزار تن گردید. هیأتی در ائتلاف بین المللی به رهبری امریکا که حامی هوایی و زمینی نیروهای عراق می باشد، گفته است: «جنگ های داخل این شهر در نوعیت خود شدیدتر از جنگ جهانی دوم بوده و این جنگ خسارات سنگینی را در موصل به جا گذاشت. ایالات متحده امریکا تعداد بناهای ویران شده این جنگ را ۵۰۰۰ ساختمان تخمین زده و گفته اضافه تر از آن ۴۹۰ ساختمان در شهر قدیمی تخریب گردیده است. به اساس گزارش ایالات متحده امریکا، شهروندانی که از این شهر آواره گردیدند شدیداً نیاز به سرپناه و مراقبت های صحی و آب آشامیدنی دارند. سطح آسیب های روانی در میان این شهروندان به بلندترین سطحش در جهان رسیده است. (منبع: بی بی سی عربی)

تبصره

حیدرالعبادی طوری سخن گفته و رسانه ها آن را پوشش می دهند که گویا این موضوع دست آورد و فتح بزرگ برای آن است. اما بگذارید که بعضی از موضوعات مرتبط به این قضیه را با شما در میان بگذارم؛ آن چه را که نخست وزیر عراق کشوری که بیشتر از یک دهه است تحت اشغال بوده و ابزار جنگی امریکا در منطقه است، برای خود پیروزی دانسته هیچ شکی در این نیست که او و مالکی که قبل از او این سرزمین و مردم را ترک کرده بود موصل را در تحت قبضه گروه دولت اسلامی قرارداد و شکی نیست که مالکی شهر موصل را با انباری از سلاح ها به دلیل برنامه ای که از سوی بادارش امریکا طرح ریزی گردیده بود، به دست گروه داعش سپرد و شهر را ترک نمود. پس چگونه ادعای پیروزی کرده و می گویید با نیروی خود تان بر دشمن(گروه دولت اسلامی) پیروزی یافته اید؟ آیا  سریال گروه شرم آور داعش که شما آن را به وجود آوردید پایان یافته است؟ پیروزیی که تو و بادارانت به آن دل خوش می کنید پیروزی  نبوده، بلکه در حقیقت شکستی است که شما نمی بینید، تو و بادارانت بر هیچ کس پیروز نشده اید شما همه آبادی را از بین برده و مردم را تکه و پارچه نموده و به آتش کشیدید، پس چگونه ادعا می کنید که قهرمان آزادی این سرزمین هستید درحالی که این شهر بر ساکنین اش ویران گردیده است؟ تن پاره پاره و اجساد مسلمانان این سرزمین را فرش زمین گردانیده، دود بمباردمان های طیارات شما آسمان زیبای عراق را با آلوده گی پنهان نموده است. از کدام پیروزی سخن می زنید یا عقل خود را از دست داده شکست خود را مایه غرور و فخرخویش می دانید؟!

ای عبادی! لحظه اطراف خود و زمین زیرپایت را ببین، لحظه فریاد داغ دیده گانی را که با از دست دادن عزیزان شان در سوگ و ماتم نشسته اند، را بشنو! آنگاه می دانی که تو، باداران و دستیاران شان بر این سرزمین مقدس چی جنایت و ظلمی کرده اید.

جنگ شهر موصل در عراق بیشتر از نه ماه به طول انجامیده که در جریان آن تمام خط قرمزها(به اصطلاح قوانین حقوق بشری از سوی حکام عراق و هم پیمانانش) شکسته شد و با استفاده از وسایل محاربوی زمین و هوا خراب گردید.

 پس پرسش این جاست، ای عبادی! آن هایی که با ایشان می جنگید کجا شدند؟ آیا آن ها موجودات تخیلی و ارواح بی جانی بودند یا گروهی از جنیات که از چشم تان ناگهان پنهان شدند؟

رسانه های کینه توز شما نتوانست که یکی از اسیران جنگ از گروه دولت اسلامی را نشان دهد و ما در جریان این جنگ جز اجساد مسلمانان که توسط بمباردمان های طیارات و گلوله های شما بر زمین فرش شده اند، دیگری چیزی ندیدیم. کجایند هزارها تنی که مدعی هستید از دولت اسلامی با ایشان می جنگیدید؟ هزارها نه صدها، صدها نه حد اقل دها کجا اند؟ یا این که شما با خود و فرزندان تان در خانه های تان می جنگیدید و آن چه که ادعا می کنید بافت و تکه ای از داستان های تخیلی شما است که جز شما دیگری نمی تواند چنین داستان بسراید؟  خبری که این قدر بزرگ نمائی می شود و شما را بسان قهرمان جلوه می دهد شهادتی برعلیه شما است که ننگی دیگری برصفحات تاریک زندگی تان اضافه می سازد.

بار الها! این موصل است که بر سر مردم ویران شده و میلیون ها نفر آواره گردیده اند، هزارها نفر به قتل رسیدند و متأسفانه قسمی که جمهوری خواهان می خواستند عراق ویران شده با دستان فرزندان-ناخلف- خود و نیروهای کافر غربی ویران گردیده به قبل از تاریخ برگشته است.

ای حکام فاسق عراق! خوش حال نباشید این خوشحالی تان دلشکستی گی و اندوه بزرگی در روز قیامت برای تان خواهد شد. شما و باداران کاخ نشین تان در کاخ سفید اهل عراق را در فلوجه عذاب داده زمین را بالای شان ویران نمودید، بدانید که اهل عراق دوباره نهضتی را علیه شما به راه خواهند انداخته و خار گلوی شما خواهند گردید. اهل موصل به زودی نهضتی را به راه خواهند انداخت دوباره خنجر برنده در کمر شما خواهند شد. از بین این امت شریف و حق پرور، در سخت ترین و سیاه ترین دوران ها مردانی واقعی به دنیا می آید؛ پس انتظار چیره شدن بر خود و کسانی که منهج شما را تعقیب می نمایند داشته باشید. حقیقتاً اسلام دارای فکر و حاملینی می باشد که شب و روز در تلاش اند تا شما را در زباله دان تاریخ اندازد و ما با شما در رقابت هستیم تا الله سبحانه وتعالی بین ما و شما قضاوت نماید.

نویسنده: د. ماهر صالح – امريكا

(ترجمه)

خبر

اردوغان رئیس جمهور ترکیه در محفلی که به مناسبت مستقر ساختن کشتی جنگی در بحر در "کینالیا در تزولا" و تشریح امور مربوط به ملی سازی صنعت دفاعی نظامی سخنرانی می کرد گفت: «ساختن ناو هواپیمابر دیگر برای ما یک رویایی دور از دسترس نیست.» (منبع: اسبوتنیک ۳جولای ۲۰۱۷)

تبصره

ساختن کشتی جنگی برای جمهوری ترکیه یک رؤیای قریب به محال است، زیرا سیاست خارجی ترکیه استوار بر نشر ایدیولوژی متکی بر جهاد نیست بلکه سیاستی است که بر ایدیولوژی سرمایه داری وارداتی فاسد متکی بر دفاع شخصی و جواب رد به کارهای مردم محلی و دشمنان خارجی فرضی استوار است. ازین رو هیچگاهی تأسیس کارخانه اسلحه ثقیل جنگی، برای نشر این ایدیولوژی در قلب رهبران ترکی خطور نمی کند. چنان چه وارد ساختن وسایل فاسد شده جنگی از کفار بخاطر پوسیده شدن آن ها در انبارها، جهت حمایت سرزمین ها از دشمنان واقعی نمی باشد، بلکه بخاطر محافظت از مرزهای "سایکس-پیکو" از تهاجمات فرضی، از جانب دشمنان تخیلی و فرضی، که کفار آن ها را در افکار مردم جهان ایجاد و اختراع نموده اند می باشد.

معاملات اسلحه که بین سعودی، قطر و امریکا ایجاد گردید، انتشار ایدیولوژی و حمل آن برای مردم جهان نبود، بلکه برای دفاع از چوکی ها و خود شان در برابر دشمن فرضی صورت گرفت که امریکا برای آنان ترسیم نموده است که همانا ایران می باشد؛ و به عبارت درست تر این معامله برای دفاع از مصلحت های شخصی و آرزوهای شان در منطقه انجام یافت.

از این روست که رهبران ترکی مانند رهبران عربی انگیزۀ ایجاد کارخانۀ ساخت سلاح های ثقیله و انگیزه ای که متمثل به بردوش کشیدن ایدیولوژی جهانی اسلام باشد را از دست دادند. این فقدان و این نیازمندی رهبران جهان اسلام را بر آن داشته است تا از تأسیس کارخانۀ اسلحۀ ثقیله ناامید شوند و فقط مجبور به اطاعت از رهبران خویش بوده و در گرو آن ها باشند.

از سوی دیگر اقتصاد ترکیه اقتصاد متکی بر صنعت نظامی نیست؛ بلکه بر عکس اقتصاد متکی بر تولید است-می توان گفت تولید وابسته- زیرا انجام این تولید بوسیلۀ وسایل صنعتی صورت می گیرد که بدست شرکت های اجنبی و یا از طرف آن ها ساخته شده است؛ در اصطلاح اقتصادی از چنین موردی بنام وابستگی اقتصادی یاد می کنند. این وابسته گی اقتصادی، درعین زمان راه را فراروی وابسته گی سیاسی نیز باز می کند. بدون شک جهان اسلام امروزه سرتاسر غرق در وابسته گی فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و نظامی می باشد. چرب زبانی های اردوغان در مورد ساخت کشتی جنگی همانند بلبل زبانی اش در مورد استقلالیت است این جز نیرنگ و فریب چیزی دیگری نیست، حجم کارش در زمینۀ واقعیت همین است وبس.

چنان چه واضح است جهاد راهی بسوی بهشت است و طریقۀ شرعی برای بدوش کشیدن دعوت اسلامی و بلندی قلعه اسلام می باشد؛ هدف جهاد فتح سرزمین ها و نشر اسلام است. تمسک و مقید بودن به اسباب جهاد نیز ضروری می باشد؛ از جملۀ اسباب "جهاد" همانا تولید انواع مختلف اسلحه؛ از قبیل: اسلحۀ ثقیله، خفیفه، کمیاوی و هستوی توسط دولت برای جهاد می باشد. الله سبحانه وتعالی در کتاب کریم خویش فرموده است:

﴿وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآَخَرِينَ مِنْ دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ﴾

[انفال: ۶۰]

ترجمه: در حد توان خویش در برابر آنان نیروی جنگی و اسپ های جنگی آماده کنید، تا بوسیلۀ آن ها دشمنان الله و دشمنان خود و کسان دیگری که شما آن ها را نمی شناسید فقط الله می شناسد را بترسانید.

تنها سلاحی در جنگ کار آمد است که ساختۀ کارخانه های محلی باشد، نه سلاحی که از دشمنان خریداری می شود. زمانی که سلاح از دشمنان خریداری شود، در نتیجه شروع حمله و عدم آن بدست دشمن باقی می ماند؛ این ممکن نیست بر دولتی اعلام جنگ کنیم که از آن سلاح خریداری نموده ایم.

به سخن اردوغان "ناو هواپیمابر دیگر برای مان رؤیایی دور از دست رس نیست" باز می گردیم، شاید مقصد اردوغان این است که دیگر رؤیایی دور از دست رس نیست، اما برای همیشه رؤیا باقی خواهد ماند. به عبارت واضح تر خواب "کشتی هواپیمابر" تا اکنون پنج میلیون سال از ما دور بود، فعلاً به اندازه یک میلیون سال به ما نزدیک شده است!

علاوه بر این، وقت ساخت کشتی جنگی که اردوغان می گوید: «دیگر نسبت به ما رؤیایی دور از دست رس نیست.» زمانی انجام می شود که ابزار فنی و وسایل صنعتی لازمی برای ساخت آن از کشورهای بیگانه وارد شود، صرف کار بست بندی و ترکیب آن در ترکیه انجام شود، طبیعتاً این امر زمانی متحقق می شود که ترکیه توان توافق با آن کشورهای اجنبی را پیدا کند. حتی تمام وسایل و ابزار تکنولوژیکی و صنعتی کشتی جنگی که امروزه در بحر مستقر شده است، از کشورها یا شرکت های بیگانه وارد گردیده اند. پس بدون این وسایل و ابزار کشتی جنگی، انبوه آهنی بیش نیست، نه برایش وظیفه یی است و نه هم امکان استفاده در جنگ را دارد. پس بنابر شرایط امروزی کدام واقعیتی در سخنان اردوغان دیده نمی شود؛ بلکه ساخت کشتی جنگی هنوز یک رؤیایی بعید است.

تنها یک راه دور از خیال به این مأمول وجود دارد و آن را به واقعیت تبدیل می کند که همانا برپا ساختن دولت خلافت راشده بر منهج نبوت می باشد. زیرا که خلافت سیاست های جنگی خاص خود را در زمینه خواهد داشت.    

نویسنده: إرجان تكين باش

نوشته شده برای رادیو دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

(ترجمه)

﴿وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَر﴾

[مؤمنون: ۷۱]

ترجمه: مردان و زنان مومن، برخی دوستان و ياوران برخی ديگر اند؛ هم ديگر را به كار نيك می ‌خوانند و از كار بد باز می دارند.

در این آیه الله سبحانه وتعالی دو صفات مهم مسلمانان را بیان کرده است: یکم: مردان و زنان مومن نگهبان، دوست و متحد با یکدیگر هستند. دوم: به اساس ضرورت و محافظت، آن ها باید یکدیگر خود را امر به معروف و نهی از منکر کنند.

امر به معروف و نهی از منکر کار سیاسی بوده و این کار با دولت صورت می گیرد. اگر دولت و یا حاکم مفسد باشد؛ پس جامعه نیز مبتلا به فساد می گردد؛ زیرا دولت ساختار جامعه را شکل داده و ارتباطات آن را تنظیم می کند. هر نوع کج روی در دولت، خود سبب فساد، عناد و باعث عدم توازن در جامعه می شود. امر به معروف و نهی از کارهای بد و محاسبه حکام، مسوولیت های حیاتی ما و فرضی از فرایض بالای امت اسلامی است. این موضوع در حدیث ذیل واضح گردیده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید:

«إن الله عز وجل لا يعذب العامة بعمل الخاصة، حتى يروا المنكر بين ظهرانيهم وهم قادرون على أن ينكروه، فإذا فعلوا ذلك عذب الله الخاصة والعامة.»

(رواه بخاری)

ترجمه: الله سبحانه وتعالی هرگز عموم را به خاطر عمل گروه خاص مجازات نمى‏ كند؛ مگر آن زمانی كه منكرات در ميان آن ها آشكار گردد و توانايى بر انكار آن را داشته باشند، در عين حال سكوت كنند؛ در اين هنگام الله سبحانه وتعالی آن گروه خاص و همه مردم و اجتماع را مجازات خواهد کرد.

بدون شک مانع شدن از منکراتی که عام شده، ضرورت به کار سیاسی و دسته جمعی داشته و این کار یکی از احکام شرعی است. حفاظت و دفاع از حقوق مسلمانان عملکرد سیاسی می خواهد که این تنها با تأسیس دوباره خلافت اسلامی به اساس منهج پیامبر صلی الله علیه وسلم صورت گرفته می تواند.

احادیثی زیادی از رسول الله صلی الله علیه وسلم است که نشان دهنده ی راه نجات حاکمان از طریق نظارت بر اعمال آن ها می باشد. اعمال حکام که مخالف شریعت اسلامی بروز می نماید، نباید چشم ها کور و گوش ها کر قرار داده شوند. آن هایی که از حاکمان خود به خاطر اعمال بدشان آگاه نیستند، در حقیقت غافل از منکرات بوده و مستوجب عذاب خواهند شد. چنان چه الله سبحانه وتعالی می فرماید:

﴿أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ حُكْمًا لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ﴾

[مائده: ۵۰]

ترجمه: آيا(آن فاسقان از پذيرش حكم الله سبحانه وتعالی بر طبق آن چه او نازل كرده است، سرپيچی می كنند و) جويای حكم جاهليّت(ناشی از هوا و هوس) هستند؟ آيا چه كسی برای افراد با ایمان بهتر از الله سبحانه وتعالی حكم می كند؟‏‏

به اساس این آیه، تذکر الله سبحانه وتعالی بسیار شدید می باشد و ما باید به وی سبحانه وتعالی پناه ببریم. ما باید به الله سبحانه وتعالی سر تسلیم خم کنیم نه به نظام های بشری؛ مانند: دموکراسی، سرمایه داری، سوسیالیزم و دیگر نظام های غیر اسلامی. پس چطور می توانیم که بنده مخلص به الله سبحانه وتعالی باشیم؟ آیا درست است که ما اوامر الله سبحانه وتعالی و پیامبرش صلی الله علیه وسلم را در مورد سیاست و حکمرانی فراموش کنیم؟ هرگز نه؛ بلکه این فرض از جانب الله سبحانه وتعالی است که کار سیاسی برای امر به معروف و نهی از منکر و برپایی خلافت اسلامی صورت گیرد.

الله سبحانه وتعالی  می خواهد این دین باید تسلط داشته باشد و از ما می خواهد که دولت اسلامی در این دنیا تجدید گردد. خلافت بود که روم و فارس را از بین برد و آمدن خلافت بر منهج پیامبر صلی الله علیه وسلم که در احادیث از آن خبر داده شده است، تمام قدرت های بزرگ دنیا را فتح خواهد کرد.

نویسنده: زهرا ملک

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

(حصاد شهر 2017/06م)