(ترجمه)

در اولین ساعات روز 26ام فبروری سال 2019م، نیرو‌های هوایی هند تلاش نمودند تا از سه نقطه بر حریم هوائی پاکستان حمله نمایند. بر اساس گزارش ادارۀ روابط عمومی نیروهای مسلح پاکستان، هوا‌پیما‌های هندو در حین فرار، موفق به پرتاب چند بمب گردیدند و این خبر به سان انتشار آتش در کشتزار پخش گردید. مردم مسلمان پاکستان از این‌که جنگنده‌های هندو به صورت سالم برگشتند، زیاد بر رهبری سیاسی و نظامی پاکستان خشمگین شدند. این فشار به گونه‌ای شدید بود که رهبری سیاسی و نظامی پاکستان اعلان نمود که در زمان مناسب از دشمن‌اش انتقام خواهد گرفت. در روز آینده 27ام فبروری 2019م نیرو‌های هندو بار دیگر تلاش نمودند که از منطقۀ اشغالی کشمیر، حریم هوائی پاکستان را هدف قرار دهند که نیروهای پاکستان دو هواپیما را با خلبان‌هایش سقوط دادند و پارچه‌های یکی از این هواپیماها بر خاک کشمیر تحت کنترول پاکستان افتاد؛ چنانچه خلبانش به دست مردم محل افتاد؛ در حالی‌که خشمگین بودند و این اخبار نیز مانند انتشار آتش در کشتزار در حالی پخش گردید که مسلمانان در پاکستان به جشن و خوشحالی پرداخته بودند.

در حقیقت موقف دفاعی رهبری سیاسی و نظامی پاکستان به عوض این‌که موقف قوی را علیه دولت هندو، که در خلال هفت دهۀ گذشته جنگ وحشیانه‌ای را بخاطر اشغال کشمیر راه‌اندازی نموده است و بر محور این هفت دهه بر قتل، ذلت و غصب‌اش ادامه داده است، اتخاذ نماید و به عوض این‌که قهرمانانی‌که با شجاعت بر نیروهای دولت هندو حمله‌ور شده و حدود 40 تن از نیروهای اشغال‌گر را در جنگ "بالواما" از بین بردند، رهبری سیاسی و نظامی پاکستان با دولت هندو معامله نمود؛ گویا اشغال قانونی؛ اما مقاومت در برابر آن غیرقانونی است. در این کار گویا پاکستان ملامت و آغازگر جنگ بوده و دولت هندو فقط از خاک‌اش دفاع نموده است؛ درحالی‌که برعکس است. هم‌چنین، "مودی" نخست وزیر دولت هندو نیز این موقف ضعیف پاکستان را کمک نموده و منظرۀ وحشت‌ناک هند و کشمیر اشغالی را به طرف گروه مقاومت انداخته و گویا این‌ها جنایتکار هستند.

مسلمانان و جبهه‌ای مقاومت در کشمیر اشغالی، توانائی مقابله با اشغال دولت هندو را دارا اند. در سال‌های 1947-1948م؛ زمانی‌که جنگ فقط با توکل با الله سبحانه وتعالی و بدون هراس از دشمن صورت می‌گرفت، کشمیر آزاد فتح گردید. در بهار سال 1947م خیزش‌ها علیه حاکم دولت هندو در کشمیر شعله‌ور گردید و در جواب به ستمگری دولت هندو و زمانی‌که حمایت پاکستان از کشمیر قطع گردید، آن‌ها به قهرمانانه رزمیدند، نیروهای دولت هندو را عقب زده و در تاریخ سوم اکتوبر 1947م در راولپندی حکومت موقت را تحت نام "آزاد جامو و کشمیر" برپا نمودند و در امنیت کامل بسر می‌بردند؛ اما زمانی‌که سازمان ملل در سال 1949م بخاطر آتش‌بس در میان دولت هندو و پاکستان پادرمیانی کرد، مردم کشمیر تاکنون در ناامنی زنده‌گی می‌کنند.

الحمدللله نیرو‌های مسلح پاکستان توانائی آزادسازی کشمیر اشغال‌شده را داشته و در این راه آمادۀ قربانی نیز هستند؛ اما آن‌ها وابسته به رهبری سیاسی و نظامی ضعیفی اند که به عوض رضایت الله سبحانه وتعالی تلاش دارد، رضایت امریکا را به دست آورند. از این جهت، جای شک نیست که آزادسازی کشمیر معلق در بین دشمنی نیروهای دولت هندو و ضعف رهبری سیاسی و نظامی پاکستان است و این حالت به گونۀ ریشه‌ای به نفع مسلمانان تمام نخواهد شد؛ مگر با تأسیس خلافت اسلامی بر منهج نبوت، که خلیفۀ مسلمانان به فریادهای مسلمانان در کشمیر لبیک خواهد گفت و روز تاریک این امت را روشن خواهد ساخت:

﴿وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ * بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾

[روم: 4-5]

ترجمه: و آن روز است که مسلمانان به نصرت الله(سبحانه وتعالی) خوشحال خواهد شد. الله(سبحانه وتعالی) هرکس را که بخواهد، پیروز می‌گرداند و او غالب و مهربان است.

نویسنده: شهزاد" شیخ"

برای دفترمطبوعاتی مرکزی حزب التحریر