چهارشنبه, ۲۵ جمادی الاول ۱۴۴۶هـ| ۲۰۲۴/۱۱/۲۷م
ساعت: مدینه منوره
Menu
القائمة الرئيسية
القائمة الرئيسية

  •   مطابق  
آیا این حقیقت دارد که هیچ داروی برای اکثریت بیماری‌ها به‌شمول «ویروس کرونا» وجود ندارد؟!
بسم الله الرحمن الرحيم

آیا این حقیقت دارد که هیچ داروی برای اکثریت بیماری‌ها به‌شمول «ویروس کرونا» وجود ندارد؟!

(ترجمه)

در مقالۀ قبلی خود نوشته بودم که: تمام نظام‌های بین‌المللی ناکامی خود را در مبارزه با کوچک‌ترین مخلوق روی زمین اقرار نموده و بشر را در مواجهه با مرگ رها کرده‌اند؛ درحالی‌که این یک امر خیلی ناخوشایند به حساب می‌آید. هرچند از لحاظ علمی، پزشکی و اسلامی تثبیت شده که در رابطه به هر بیماری، درمان یا معالجه‌ی وجود دارد. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«لِكُلِّ دَاءٍ دَوَاءٌ فَإِذَا أُصِيبَ دَوَاءُ الدَّاءِ بَرَأَ بِإِذْنِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ»

[رواه مسلم]

ترجمه: برای هر بیماری، دارویی است و هرگاه دارو به بیماری تطبیق (و تجویز) شود، به اذن الله عزوجل، بهبود می‌یابد.

 روش‌های (Methods) فاسد علمی و پزشکی‌یی‌که توسط نهادهای بهداشتی/صحی در جهان مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ منحصراً مبتنی بر مفاد مادی بوده و براساس آن کنترل می‌شوند؛ بناءً هیچ‌گونه دارویی درمانی وجود نداشته و نخواهد داشت که به مردم امکان بهبودی را بدون اختلالات (Complications) فراهم آورد. ‏ادویه‌جات/داروهایی‌که جهت درمان بیماری‌ها توسط این‌چنین مووسسات ساخته می‌شوند، مصرف آن‌ها سبب عوارض جانبی می‌شوند؛ به‌طور مثال: دارو برای مرض شکر (دیابت) و فشارخون (BP)، که مصرف آن سبب عوارض جانبی شده که بعضاً شدیدتر از علایم (Symptoms) خود بیماری می‌باشند؛ به‌گونه‌ای‌که بیمار مکلف می‌شود تا پول‌اش را صرف خرید داروهای با هزینۀ بیش‌تر نماید. بناءً، همین امر در واقع از بیماران مشتریان دایمی می‌سازد و با بیماران برخورد انسانی صورت نمی‌گیرد؛ بلکه مانند «شياطين عذاب» برخورد صورت می‌گیرد.

در این مقاله، می‌خواهم تأکید روی روش‌ (میتودولوژی) طبی/پزشکی نمایم که توسط پزشکان امروزی در برخورد با بیماران دنبال می‌شود؛ این روش به‌عوض این‌که بر بیمار سودمند باشد و به کاهش دردش تمام شود، در اصل مبنی بر منافع مادی‌ -آن‌ها و نهادها- استوار است. پزشکان مؤظف‌اند تا در «پروتکل‌های درمانی (treatment protocols)» برمبنای قوانین و دستورالعمل‌های دولت رفتار نمایند. به‌همین ترتیب، دولت‌ها، وزارت‌های بهداشت/صحت و شرکتی‌های بیمۀ صحی/بهداشتی باید بر بالای «لابی‌ها (لایحه‌گذاری)»های سرمایه‌گذاران کپیتلیست (سرمایه‌دار) در بخش صحی  تحمیل شوند. به‌عنوان مثال، داکتر/پزشک به اندازی کافی برای راهنمایی کردن بیمار دیابتی (شکری) در مورد اتخاذ یک رژیم غذایی مفید یا تغذیه متعادل متوسل نشده، در عوض، داکتران به آگاهی‌دهی قوانین‌‌شان در خصوص درمان یک بیماری می‌پردازند‌. همه‌گی می‌دانند که دیابت نوع 2(NIDDM) با سویه بلند قند در خون ارتباط دارد. ‏عقل سلیم می‌گوید که خودداری از مصرف بوره/شکر و کاهش استفاده‌ غذایی کاربوهایدراتی؛ مانند: برنج، نان گندم... به بیمار توانایی می‌بخشد تا سویه شکر را در خون کنترل نموده و بدین‌گونه -حجرات- لوزالمعده/پانقرانس (Pancreas) دوباره ترمیم شود. رژیم غذایی کم کاربوهایدرات و بدون قند (Sugar-free) که معروف به رژیم «کتوژنیک (Keto)» است؛ ثابت شده که به خاطر تداوی/درمان دیابت نوع2 (NIDDM) موفق بوده است. هرچند -از سوی مووسسات صحی- نقش مؤثر مواد یا ترکیبات طبیعی در نارمل‌ نگه‌داشتن سویه قند در خون؛ هم‌چنین نقش زردچوبه، برگ زیتون و سیر برای بیماران قلبی ذکر نمی‌شود. باوجودی‌که پزشکان/داکتران از این واقعیت‌ها آگاهی کامل دارند؛ ولی موارد فوق را من‌حیث تکیه‌گاه تداوی/درمانی یا حتی برای تحقیقات درمانی‌شان قرار نمی‌دهند. (منبع: https://www.youtube.com/watch?v=Eanu7OnUPx0)

سکتور صحت به سودآورترین سکتورها/بخش‌ها در جهان مبدل شده است. ‏شرکت‌های داروی و دارو‌سازی، شرکت‌های بیمه صحی/بهداشتی و بیمارستان‌ها/شفاخانه‌ها از جمله ثروت‌مندترین نهادها محسوب می‌شوند و سرمایه‌گذاری در این سکتورها مصون‌تر از دیگر سکتورها محسوب می‌شود. ‏بناءً، افراد صاحب‌قدر، عزت و ثروت‌مند در جامعه، سرمایه‌گذاران همین سکتور و پزشکان/داکتران می‌باشند. وجۀ مشترک میان کارگران و سرمایه‌گذاران در این سکتور‌ها عبارت‌ از حرص، طمع مال و غفلت از فایده رساندن به بیمار می‌باشد؛ به جز آن کسانی‌که الله سبحانه و تعالی بر بالای‌شان رحمت نموده و این‌گونه افراد اندک هستند، لاحول ولا قوة إلا بالله! در عوض -این همه فساد- آنان باید بیماران را با موثرترین و کم‌هزینه‌ترین طریقه معالجه می‌نمودند!

خوب، برای این‌که انتقاد در مورد این بخش/سکتور ناعادلانه به نظر نرسد، من دو مثال واضح را ارائه می‌کنم، هردوی‌شان عطف به دو ماده ‌(ترکیبات) داروی می‌نماید که به خاطر درمان اکثریت بیماری‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ حال‌آن‌که ارزان و به آسانی قابل دسترس هستند:

اول- کلورین دی‌اکساید (Chlorine dioxide) (https://en.m.wikipedia.org/wiki/Sodium_chlorite)

کلورین دی‌اکساید (Cl02) به‌عنوان «استریل‌کننده/تعقیم‌کننده (sterilizer)» استفاده می‌شود، ماده‌ی‌ست که «باکتری‌ها (bacteria)»، «قارچ‌ها (Fungus)» و «انگل‌ها/پارازیت (Parasites)» را از بین می‌برد. کلورین دی‌اکساید یک ماده «ضدعفونی و تعقیم‌کننده (disinfectant and sterilizer)» است که معمولاً قبل از عملیات/عمل به خاطر تعقیم سامان‌آلات جراحی مورد استفاده قرار می‌گیرد. هم‌چنین در تولید داروها به‌عنوان یک استریل/تعقیم‌کنندۀ قوی در تولید و بسته‌بندی مواد غذایی و گوشت مورد استفاده قرار می‌گیرد. ‏این ماده عوامل بیماری‌زا/پتوجن‌های‌که باعث امراض انتانی/عفونی می‌شود را از بین می‌برد. نوت: «استریل/تعقیم‌‌نمودنز(sterilization)» فرایندی است که مایکروارگانیسم‌ها و عوامل انتقال‌دهندۀ آن‌ها از جمله قارچ، باکتری و ویروس را از سطح اجسام از بین می‌برد.

این مادۀ کیمیاوی/شیمیایی یکی از دسته‌های «داور‌های اکسید‌کننده (Oxidizing Agents)» به شمار می‌رود که  مرکبات را در داخل دیوار حجروی اکسیده (oxidize) می‌کند، همین امر باعث کشته شدن میکروب‌‌های بیمارزا می‌شود. خاصیت این ماده به هرحالت ممکن که باشد هیچ تاثیری بر سلول/حجرات نارمل بدن سالم نمی‌گذارد؛ طوری‌که مالیکول‌هایش بسیار زود شکسته نمی‌شود. علاوه‌براین، آن‌ها بیش‌تر از میکروب‌ها توانایی مقاومت در برابر اکسیداسیون را دارا هستند. از سوی دیگر، سلول/حجرات نارمل بدن خاصیت محافظت، خاصیت باز‌سازی (regeneration) و ترمیم را نیز دارند. 

این ماده‌، محلول در آب است و همین امر باعث می‌شود که در مدت زمانی کوتاه؛ یعنی از نیم‌ساعت الی 2 ساعت، در بدن باقی بماند. البته خاصیت متذکره مربوط به مقدار استعمال دارو/دوز (Dosage) می‌باشد. ‏پس از ختم دورۀ زمانی‌اش، این ماده در بدن بی‌تاثیر می‌شود. ‏فلهذا، این دارو در موجودیت بیماری‌های علاج‌ناپذیر (terminal Diseases)؛ به‌طول مثال: بعضی انواع سرطان‌‌ها، باید روزانه به دورۀ زمانی خاص چندین مرتبه گرفته شود.

این ماده با غلظت مورد نیاز، اکثریت انواع ویروس‌ها؛ مانند: آنفلوانزا و ویروس کرونا را از بین می‌برد، بإذن الله. امراض/بیماری‌ها بإذن الله درمان خواهد شد، مشروط براین‌که این دارو قبل از ظهور علایم بیماری مصرف شود. ‏هرچند، اگر این دارو بعد از ظهور علایم مصرف شود، دراین‌صورت بدن قبل از این‌که منحصراً بر حذف ویروس توجه کند، معمولاً زمان بیش‌تری نیاز خواهد داشت تا آسیب‌ها/تخریبات ناشی از ویروس را ترمیم و بهبود ببخشد.

این‌ ماده، طبق کاربرد باید بلافاصله تهیه شود؛ زیرا در دمای اتاق به حالت گاز است؛ درحالی‌که محلول آن پس از آماده‌سازی تبخیر شده و توسط نور قابل تجزیه می‌باشد. به عنوان یک اکسید کننده (Oxidizer)، این ماده نباید همراه یا پس از مصرف آنتی اکسیدان‌ها؛ مانند: ویتامین سی (Vit C) به مصرف برسد؛ زیرا آنتی اکسیدان‌ها فعالیت‌ این ماده را در بدن خنثی می‌سازد. نوت: اکسید ‌کردن به معنای سمی کردن است و آنتی اکسیدان به معنای سم‌زدایی می‌باشد. 

کلورین دی‌اکساید از سودیم کلوراید که غلظت سودیم کلوراید 27٪ است با غلظت 50٪ اسید استیک یا 4٪ غلظت اسید هیدروکلوریک، تهیه می‌شود. پس از آماده‌سازی محلول‌ها، آن‌ها به نسبت مساوی باهم اضافه می‌شوند، ابتدا با ریختن قطره‌های سودیم کلوراید در یک پیالۀ خشک (Dry Cup) و سپس اضافه کردن مقدار معین اسید به داخل آن؛ سپس ‏محلول به مدت یک تا دو دقیقه تکان یا به‌هم‌زده می‌شود؛ پس از آن یک پیالۀ کوچک آب یا عصاره، عاری از آنتی اکسیدان‌ها به محلول اضافه می‌شوند؛ ‏سپس به‌ اسم الله الشافی (شفادهنده)، نوشیده شود.

هرگاه خطر معروض شدن به ویروس باشد، به خاطر محافظت از ویروس کرونا، می‌توانیم 5-10 قطره یک یا دو بار در روز مصرف کنیم. اگر خطر اندک معروض شدن موجود باشد، کافی‌ست تا قبل از ظاهر شدن علایم ابتدایی، نوشیده شود. محلول با همان خاصیت نیز می‌تواند به طور هم‌زمان برای پاک کردن هر نوع سطوح به خاطر استریل/تعقیم کردن آن‌ها استفاده شود.

بر اساس نوع بیماری، دوز/مقدار تجویز آن فرق می‌کند. به عنوان مثال، درصورتی‌که سرطان باشد، مقادیر کمتری به مدت 8-10 ساعت در روز، با سرعت 1-3 قطره از هر دو محلول در هر ساعت تجویز می‌شود. بناءً تا به مدت طولانی در خون باقی می‌مانند تا (بدن ما) از شر تعداد کثیر سلول‌های سرطانی خلاص شود. ‏در این بیماری، ما باید روی رژیم غذایی دقیق و با ارزش غذایی بالا که عاری از قند است تمرکز کنیم، از جمله بوره/قندی‌که به بسیاری از محصولات اضافه می‌شود. ‏برای مطالعه‌ی بیشتر در مورد توانایی این ماده و این‌که چگونه مصرف شود، ویب‌سایت‌های زیادی است که در ذیل می‌توان به یکی از آن اشاره کرد:  (https://www.mmsdrops.com/mms-protocols/protocol-1000-plus)

دوم- دی‌متیل سولفواکسید(DMSO)

این ماده به دلیل دارا بودن خصوصیات درمانی به عنوان «مادۀ معجزه‌آسا» شناخته می‌شود. این ماده ترکیبی «گوگردی آلی (Organic Sulfur)» است و پیش از این تنها به عنوان یک «محلل صنعتی (industrial solvent)»، قبل از کشف خواص دارویی آن در سال 1963م مورد استفاده قرار می‌گرفت. این ماده دارای یک اثر درمانی بسیار قوی برای کاهش درد و هم‌چنین درمان «سوختگی (Burns)»، «آکنه/جوانی‌دانه (Acne)»، «لخته‌شدن خون (Clotting)»، «سکتۀ مغزی (Strokes)»، «کشش عضلانی (Muscle Sprain)» و دیگر بیمارهای شدید، می‌باشد.

برای کسب اطلاعات بیش‌تر در مورد مزایا و کاربردهای این ماده می‌توانید به تحقیقات زیر مراجعه کنید: http://www.alaalsayid.com/ebooks/DMSO_AR.pdf))

این دو ماده؛ فقط دو نمونه‌ای از فساد سیستم پزشکی/طبی در جهان امروزی است. ‏هیچ‌کدام این دارو‌ها به عنوان مواد درمانی به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی‌گیرند؛ اگرچه متخصصان و داکتران/پزشکان از توانایی‌های درمانی آن‌ها آگاه هستند. اگر در مورد "دی‌ام‌س‌او (DMSO)" صحبت کنیم، هنگامی محبوبیت آن گسترش یافت که اکثریت افراد از آن استفاده می‌نمودند، این ماده مقامات بهداشت امریکایی (FDA) را نیز متعجب ساخته که استفاده آن را من‌حیث یک داروی درمانی برای بعضی بیماری‌های خفیف تایید کرد؛ البته یک سال از این تاییدی می‌گذرد.

این دو ماده برای اکثریت بیماری‌ها درمان خوب محسوب می‌شود؛ درحالی‌که بسیار ارزان و قابل دسترس‌اند. بااین‌حال، پزشکان و مووسسات پزشکی به دلیل کنترل سرمایه‌گذاران کپیتلست (سرمایه‌دار) در بخش بهداشت، قادر به تأیید آن‌ها به عنوان مادۀ درمانی نیستند. زیرا استفاده آن‌ها در تضاد با منافع سکتور داروسازی قرار خواهد گرفت که این سکتورها تلاش برای تولید داروهای مضر و بی‌کیفیت می‌نمایند و این امر باعث می‌شود پول بیماران را بیش‌تر دزدی کنند.

بسیاری از مردم به واقعیت فساد سیستم جهانی بهداشت پی برده‌اند و مردم به «داروی جایگزین» متوسل می‌شوند. این پاسخ صحیح است، حتی اگر به صورت خودبه‌خودی نیز اتفاق بیفتد؛ زیرا این داروی برای درمان واقعی است که با تقویت سیستم ایمنی بدن، نه تنها علایم بیماری را درمان می‌کند؛ بلکه به عامل اصلی بیماری نیز می‌پردازد؛ همان‌طوری‌که طب متعارف/استندرد غربی انجام می‌دهد. اگر غرب از علم پزشکان عصر اسلامی پیروی می‌کردند، با توجه به نظریه‌های درمان، رشد و پیش‌رفت آن‌ها، اکنون از ضعیف‌ترین آفرینش الله سبحانه و تعالی؛ مانند: ویروس کرونا متزلزل نمی‌شدند. بااین‌حال، غرب کتاب‌های: ابن سینا، رازی، فارابی و بسیاری دیگر را مطالعه می‌کنند؛ اما فقط از آن‌ها تا جایی‌که به سود سرمایه‌گذاران حریص در بخش بهداشت باشند، می‌گیرند و بس.

فلهذا، هزاران دلیل برای بیداری و قیام بشریت علیه تمدن غربی وجود دارد و آن‌چه ما را بیدار می‌سازد، توجه به علوم فاسد و تجربی‌اش به‌شمول علوم پزشکی، می‌باشد. این منظومۀ فاسد توسط دولت‌های بشری و با تلاش احزاب‌ اصلاح نخواهد شد؛ بلکه یگانه راه‌حل‌اش تغییر این نظام توسط تأسیس مجدد خلافت راشدۀ ثانی بر منهج نبوت می‌باشد. ‏دولت خلافت، بدون درخواست کدام امتیاز یا تشکری، فقط به خاطر رضای الله سبحانه و تعالی، از رعیت‌اش (شهروندان‌اش) مراقبت می‌کند. ‏دولت خلافت، از علم و تکنولوژی -که بشریت برای خدمت‌ نمودن به بشریت آن را به دست آورده است- بدون انحصار مالکیت معنوی، کالا و دارو، کار خواهد گرفت. به دعوت‌گران چنین خلافتی، بگذارید که فعالیت کنند.

  ‏

نوشته شده برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

بلال مهاجر - پاکستان

مترجم: داکتر زکریا

 

#أقيموا_الخلافة

#ReturnTheKhilafah

#YenidenHilafet

#كورونا

#Covid19

ابراز نظر نمایید

back to top

سرزمین های اسلامی

سرزمین های اسلامی

کشورهای غربی

سائر لینک ها

بخش های از صفحه