(ترجمه)

بعد از تشکیل حکومت یهود و گذشت آن از اکثریت قانونی در "کنست(پارلمان یهود)" و بدست آوردن 63 کرسی از 120 کرسی، مطبوعات اعلام نمودند که این حکومت از ائتلاف دو حزب دینی متشدد و سه حزب راست‌گرایی افراطی که در انتخابات 14 منصب از مناصب کلیدی را باهم بدست آوردند، بوجود آمده است. بنابراین، رهبران احزاب یعنی "بتسلئیل سموتریش از حزب صهیونی دینی"، "ایتمار بن غفیر از حزب عوتسما یهودی نیروی یهودیت" و "عافی ماعوز از حزب نوعام در تشکیل ائتلاف حکومت" دخیل هستند.

حزب "لیکود" 15 منصب وزارتی را بدست آورده که از جمله­ی آن‌ها وزارت داخله، وزارت خارجه و وزارت تعلیم و تربیه است. در عین حال حرکت "شاس دینی حردی" پنج مقام و زارتی را از آن خود نموده است؛ چنانچه رهبرشان، حاخام آرئیه درعی دو وزارت داخله و صحت عامه را سرپرستی خواهد نمود. در مقابل حرکت متشدد (نیروی یهودیت) سه مقام وزارتی را که در رأس آن‌ها وزارت امن قرار دارد که رهبرشان "ایتمار بن غفیر" آن را اشغال خواهد نمود، بدست آورده است. سه مقام وزارتی نیز به حزب صهیونیت دینی تعلق گرفته است که از مهم‌ترین آن‌ها وزارت مالیه/دارایی است که رهبرشان بتسلئیل سموتریش آن را اشغال خواهد کرد.

هم‌چنین برخی از تعدیلات در برخی از قوانین و  برخی از صلاحیت­های جدید برای برخی از وزیران در کیان یهود جریان یافته که سروصدا­های بزرگی در خیابان‌های اسرائیل و ارتش آن راه انداخته است؛ از جمله این مسئله است که رادیو ارتش در 29/12/2023م بیان نمود: این‌که توافق ائتلافی میان حزب لیکود و حرکت نیروی یهودیت بیانگر اینست که نیروهای مرزبانی به گونه­ی کامل باید از وزیر امنیت وطنی "ابن غفیر" دستور بگیرند. این رادیو افزوده است: این امر برای ابن غفیر اجازه می­دهد تا نیروی امنیتی تشکیل دهد که کاملاً تابع او باشند و برای آموزه‌هایش سر فرود آورند.

از نقطه نظرهای دیگر باعث نگرانی برخی از احزاب مشارک مانند حزب نوعام راست‌گرایی متشدد شده است که مخالف هم‌جنس‌گرایی بوده و عرب‌ستیز هستند. انتظار می­رود رهبر حزب "عافی ما عوز" که یکی از کرسی­های "کنست" را بدست دارد، نائب وزیر در دفتر نخست‌وزیر و مسئول هیئت هویت قومی یهود باشد؛ نهادی‌که تازه تشکیل شده و بر محتوای خارج از برنامه­های عادی در مدارس دولت یهود(اسرائیل) نظارت دارد. این امر بر او اجازه می­دهد تا بر نهادهای غیر رسمی که وظیفه خویش را با تدریس در مکاتب اسرائیل انجام می­دهند، سیطره داشته باشد.

اظهاراتی از زبان تعدادی از وزراء و ارکان این حکومت بروز کرده است؛ از جمله اظهارات وزیر امنیت، إیتمار بن غفیر در 25/1/2023م، است که در آن گفت: وی در مقابل "بنیامین نتنیاهو" که برای پادشاه اردن محافظت از وضعیت جاری در مسجد الاقصی در قدس اشغالی را تعهد نموده است، به تهاجم در مسجد الاقصی ادامه خواهد داد.» این اتفاق زمانی رخ داد که سفیر اردن در 17/1/2023م، از زیارت مسجد الاقصی بازداشته شد. "ابن غفیر" در سخنانی در رادیوی یهود در 25/1/2023م گفت: با کمال احترامی‌که به پادشاه اردن دارد(اسرائیل) یک کشور مستقل است. به کوه "الهیکل" ( مسجد الاقصی) بلند شدم و این کار را ادامه می دهم. وی اظهار داشته که در رویارویی با تروریزم قاطع هست و گفته که می­خواهد محدودیت‌های شلیک را کمتر کند تا افسران پولیس بتوانند بر مظاهره کنندگان که سنگ پرتاب می­کنند، شلیک کنند.

سوال اینجاست که این حکومت زیر فشارهای داخلی و خارجی تا کجا می­تواند پیش برود؟ آیا این اختلاف سیاسی میان راستگرایان داخلی و سیاست بین‌المللی ادامه خواهد یافت؟ و قبل از پرداختن به جواب این سوال می‌گوییم:

اول: ناظر بر طبیعت تشکیل حکومت فعلی درمی­یابد که این حکومت مخلوطی از متناقضات بوده و نتیجه­ی حتمی برای قانون  دولت یهود است که تنافر و تناقض سیاسی میان احزاب یهودی یعنی احزاب نهایت راست و نهایت چپ قابل مشاهده می‌باشد. در قانون یهود نخست‌وزیر از میان لیستی انتخاب می­شود که نخست بطور قطعی بتواند از 3.25% گذشته باشد و آن حزب تعداد بزرگی از کرسی­های "کنست" (پارلمان اسرائیل) را که بیشتر از نصف 120 کرسی است، بدست آورده باشد. نخست‌وزیر بشکل مستقیم مانند بسیاری از کشورهایی‌که خودش را دموکراتیک می­خوانند، انتخاب نمی­شود. درنتیجه نخست‌وزیر در دولت یهود(اسرائیل) به عنوان بلندپایه‌ترین منصب سیاسی مرهون تشکیل حکومت و احزاب تشکیل دهنده­ی این حکومت می­شود. بنابراین، نزول این آمار به یک بارگی حداقل به معنی سقوط حکومت با رئیس آنست که تشکیل حکومت جدید با انتخابات جدید را به دنبال دارد.

دوم: این‌که کیان یهود در مجموع در سیاست اقتصادی و امنیتی خود یک تشکل ضعیف است و نمی­­تواند در سطح یک حکومت حقیقی ارتقایابد؛ پس در حقیقت در تمام ارزش­های خود وابسته به غرب، به ویژه امریکا است؛ اگر غرب و حراست بری و بحری نظام­های عملیاتی  آن نبود، اسرائیل یک روز هم توان باقی ماندن را نداشت.

با استفاده از مواردی‌که تذکر دادیم، به پرسش قبلی پاسخ می­دهیم. حقیقت اینست که این حکومت بر متناقضات سیاسی استوار است. بیشتر حکومت مصحلتی است که برای مواجهه با احکام قضایی علیه "حاخام درعی" رهبر حرکت "الشاس الدینی الحردیه" که بزودی وزارت داخله و صحت را بدست خواهد گرفت و نخست‌وزیر کنونی، بنیامین نتنیاهو به میان آمده است؛ کسانی‌که متهم به فساد مالی، رشوه، اختلاس، فرار مالیاتی بوده و حاخام درعی در سال 2022م به این امر اقرار نمود. به ویژه بنیامین نتنیاهو با شرکت بیزک و روز نامه­های عبری که کوشش کردند او را از اتهام رشوه مالی تبرئه کنند، متهم به فساد مالی است. این امر حکومت کنونی را مرهون احزاب دینی که در آن سهم دارند و مرهون نگاه سیاسی آن مخصوصاً در مورد سرزمین­های اشغالی در فلسطین و بطور اخص مسجدالاقصی  شریف ساخته است. این حکومت در میان دو مرز قرار دارد که از هیچ کدام آن‌ها گذشته نمی­تواند.

مرز اول همان مرز سیاسی است که مطابق وضعیت کنونی بین‌المللی، مخصوصاً وضعیت امریکا در نظر گرفته می­شود که مصروف به قضایای متعدد و حساس‌تری از قضیه­ی فلسطین است. در رأس آن‌ها مسئله­ی جنگ اوکراین قرار دارد. پس برای امریکا در شرایط کنونی فرصتی برای تأمل کردن، جنگ در منطقه، و راه‌حل دادن نیست. این بدلیل مصروفیت بین‌المللی امریکا به امور مهم‌تر در مسیر مصالح آن است؛ پس نگاه امریکا فعلاً نگاه به تأخیر انداختن است؛ نه از سرگرفتن مذاکره و پیشکش راه‌حل.

مرز دوم: نوع نگاه احزاب یهودی و برنامه­های سیاسی آن‌ها و آنچه که از فشارهای داخلی از سوی حامیان و رأی‌دهندگان تحمل می­کنند، هست. به عنوان مثال: ابن غفیر علی رغم مشوره­ و اصرار نتنیاهو مبنی بر به تأخیر انداختن زیارت مسجد الاقصی از تاریخ 5/1/2023م نتوانست زیارتش را به تأخیر اندازد. زمانی‌که می­خواست زیارتش را بتأخیر اندازد، گروه­های دینی حامی او سخت بر او هجوم آورده  و او را متهم به دروغ  و خیانت سیاسی کردند؛ آنچه که او را وادار کرد تا زیارت شکلی و سریعی را انجام دهد.

درین جا امر سیاسی دیگر داخلی نیز هست که متعلق به چپ‌گرایان و ارتش است. با این‌که ارتش در سیاست مداخله نمی‌کند؛ اما اظهارات ابن غفیر در مورد ارتش و دعوتش برای مسلط شدن بر امنیت داخلی، فرمان‌برداری نیروهای مرزبانی بگونه­ی کامل و مطلق از صلاحیت­های او، امکانات تشکیل یک نیروی امنیتی تابع خودش و تسلیم بودن در برابر آموزه‌های او... این امور و مداخلات دیگر ابن غفیر، فرمانده ارتش را واداشت تا مداخله نموده و تهدید کند که از اموامر وزیر امنیت داخلی اطاعت نمی­کند. تظاهرات متعددی در تل ابیب رخ داد که طیف‌های متعددی را از داخل تشکل یهود، احزاب، گروه‌های حقوقی و قانونی باخود داشت که خشم و مخالفت خویش را نسبت به حکومت کنونی، تشکیلات و سیاست­های تأثیرگذارش بردولت، چه از حیث داخلی و چه از حیث خارجی ابراز داشتند. این حرکت در حال افزایش و رشد است و جامعه­ی یهود را بگونه­ی عمومی تهدید به تفرق می­کند.

شب شنبه 27/1/2023م، بیش 120هزار نفر مظاهره نموده و قوانین جدید و احزابی‌ را که به دموکراسی بودن دولت احترام قایل نیستند نکوهش کردند؛ بویژه قانون هم‌جنس‌گرایان و قوانین آزادی زن. این حادثه واکنش­های زیاد خارجی و داخلی بدنبال داشته است که منجر به پراکندگی داخلی در جامعه­ی یهودی که در اصل تقسیم شده است، می­گردد؛ بعنوان مثال:

1. از حیث دیپلوماسی: بیش از 100 سفیر و دیپلومات متقاعد در وزارت خارجه نگرانی شان را نسبت به این‌که ممکن است سیاست حکومت به رهبری نتانیاهو روابط خارجی "تل ابیب" را متضرر کند، ابراز داشتند.

2. چند ساعت قبل از ادای سوگند توسط حکومت راست‌گرای جدید، بیش از 300 حاخام یهودی در امریکا نامه­ای امضاء کردند که هشدار می­داد: ممکن است این حکومت سبب زیانی شود که در روابط گروه با یهود خارج از اسرائیل جبران ناپذیر باشد. امضاء کنندگان برخی از سیاست‌های اداره­ی جدید را نفرین بر مبانی دیمکراسی توصیف کردند. حکومت را به نقشه‌کشی برای برهم زدن حقوق زنان، هم‌جنس‌گرایان زن و مرد و ازدواجات تمایلات جنسی و دیگر باشان جنسی از یهود و نقشه‌کشی برای کرانه­ی باختری اشغالی متهم نمودند که محکمه یهود را تابع پارلمان می­گرداند.

3.  روز نامه­ی "هارتس" عبری چپ‌گرا ائتلاف جدید حکومت را به ریاست نتنیاهو به زیاده‌روی در نژادپرستی، همچنس.بازی هراسی و بیشترین تئوکراسی در تاریخ یهود توصیف نمود. ممکن است تقسیمات داخلی از این هم بیشتر شود، حقوق اقلیات محدود ترشده و در گیری میان فلسطینی­ها و یهود را بشکل گسترده‌تر دامن زند.

4. آنتونی بلنکن، وزیر امور خارجه امریکا تصریح نمود که بعد از تشکیل حکومت جدید امریکا با هرنوع اعمالی که رابطه میان دو کشور را برهم زند، بدون درنگ مقابله خواهد کرد. به عنوان مثال؛ از گسترش شهرک‌سازی و تحرک بسوی انضمام کرانه باختری رود اردن نام برد.

5. شبکه عبری زبان بیان کرد که نماینده‌هایی از احزاب مختلف در کنست (پارلمان یهود) نامه به نتنیاهو فرستادند و از او خواستند تا بندهای قانونی که جایگاه زن را هدف قرار می­دهد، از معاهدات حکومتی لغو کند. بطور خاص به بندی اشاره نمود که میان حزب لیکود و حرکت "یهدوت هتواره" متشدد دینی توافق شد، مبنی بر این‌که باید میان زنان و مردان در فعالیت‌هایی‌که مؤسسات رسمی برگذار می­کنند، جدا شود. نامه­ی نمایندگان به بند توافق با حرکت "شاس" نیز اشاره داشت که برای محاکم توراتی فرصت دخالت در قضایای مدنی می‌داد که ربطی به قضایای احوال شخصی نیز نداشتند. این امر بخاطر ترس از این است که حاخام­های که قضات محاکم توراتی هستند، احکامی صادر کنند که جنبه ضد زن داشته باشد. در ادامه رئیس محکمه­ی عالی قاضی "دورون بینیش" حکومت جدید را مورد حمله قرار داد. با اشاره به این مطلب که دولت یهود با حالتی که در پیش گرفته است، به سوی مرحله تاریک روان است. "بینش" در رادیو ارتش به این اشاره نمود که حکومت جدید با زنان دشمنی می­کند و برای عدم مساوات تلاش می­کند.

6. رهبران احزاب مخالف در رأس آن‌ها رئیس حزب اردوگاه و طنی و و زیر امنیت سابق، بینی غاتس در 10/1/2023م رئیس حکومت، بنیامین نتنیاهو را متهم کردند که تشکل یهود را بسوی جنگ خودی خطرناک هدایت می­کند. زمانی‌که نقشه­ی وزیر قضاء، یاریف لیفین که حکومت آن را زیر بنا قرار داده و احزاب ائتلاف آن را کمک می­کند، جریان یابد که تغییرات اساسی در داخل دستگاه قضاء را به هدف برهم زدن صلاحیت‌های محکمه­ی علیا در ضمن داشته و کنست را آخرین منبر برای تصدیق تمام قوانین و قرار دادهایی‌که حکومت آن‌ها را پیشکش نموده و هدف تحقق آن‌ها را دارد قرار می­دهد، اوضاع خطرناک‌تر خواهد شد.

7. رهبر حزب یوجد مستقبل،  یائیرلبید از بلوای هشدار داد که براثر اجرای نقشه­ی تلاش علیه دموکراسی بوجود خواهد آمد و گفت: «دولتی‌که همه چیز در آن مجاز باشد و ناگهانی تمام توازنات و موانع از روی قدرت برداشته شود، دولت دموکراسی نیست؛ بلکه دولتی است که مقصد اساسی آن چنگ زدن بر حاکمیت بدون مخالف و منازعه و حتی بدون اجرائاتی که فعالیت ها علیه مصالح شهروندان را دشوار کند. این جنگی است که شروع کردیم و نمی‌دانیم چگونه پایان دهیم.»

8. نخست وزیر اسبق یهود، إیهود باراک" در 9/1/2023م بر وزیر امنیت داخلی، إیتمار بن غفیر و رئیس حکومت، نتنیاهو حمله نموده از مظاهرات وسیع‌تر در تشکیل یهود هشدار داد. آقای باراک، ابن غفیر و نتنیاهو را هشدار داده گفت: «مقابله برای مان واجب شده است. بزودی آن را بشکل گسترده­ی خواهند نوشید.» و گفت: «ابن غفیر وعده می­دهد که پولیس با تاظاهرات مقابله می­کند و نتنیاهو آن را تأیید می­کند و هردو بر ندامت آن خواهند نشست.» وی افزود: «این امر حقیقت این حکومت را نشان می­دهد که رشوه‌گیر، ضعیف و فریب‌کار است که از تعصب کار می­گیرد.»

9. ادامه یافتن اعتراضات در حال رشد در میان یهود که برای سقوط حکومت شعار می­دهند؛ مخالفین می­گویند: اصلاحات پیشنهاد شده می­تواند استقلال قضات را برهم زده و فساد را کمک کند. هم‌چنان باعث سرنگون شدن حقوق اقلیت‌ها می‌شود. علاوه بر این، دستگاه قضاء در کیان یهود را تهدید می­کند. تظاهر کنندگان پلاکارت‌هایی را بلند کردند که ائتلاف را حکومت ننگین توصیف می­کند.

واقعیت سیاسی که یهود فعلاً در آن بسر می‌برد، حکومت را پیش روی مشکلات دشوار داخلی و خارجی متعددی قرار می­دهد. بیم آن می­رود که مخالفت­ها در قبال آن افزایش یابد و شاید منجر به برهم خوردن آن شود؛ مخصوصاً در سایه­ی فشارهای احزاب راستگرایی که 14 کرسی کنست (پارلمان یهود) و 15 منصب وزارتی را در اختیار دارند. با این واقعیت پیچیده یا نتنیاهو  از بحران‌های محیطی متأثر شده، فشارهای داخلی و مخالفت را کاهش داده، در نهایت حکومت خویش را برای متحقق شدن اهداف و مصالح خود بتأخیر می­اندازد، یا این‌که در برابر راستگرایان افراطی سرخم نموده، شهرک‌ها را گسترش داده و مناطق زیادتری از کرانه­ی باختری و مناطق (جنوب) را اشغال می­کند و بر ویرانی­های الاقصی سکوت می­کند؛ آنچه که وضعیت امنیتی در قدس و تمام مناطق فلسطین را منفجر خواهد نمود و در نتیجه حکومت را در مقابل سیاست مبارزه با امریکا و دیدگاه کنونی‌اش در مورد فلسطین قرار می­دهد.

آسان‌ترین کار پیش روی حکومت نتنیاهو برای بیرون شدن از بحران سیاسی که به آن روبرو است، گریز بسمت خارج است؛ یعنی بسوی خارج از بحران‌های داخلی حرکت کردن، با آن‌ها روبرو نشدن و کار برای متحد کردن یهود در مقابل خطرهای خارجی، با فعال کردن بحران­های امنیتی و نظامی، با حملات متکرر در مناطق تحت سلطه  بشکل خونین و  ویرانگر؛ چنانچه قبلاً در شهر جنین رخ داد؛ یا متوجه نمودن حملات بر قطعات غزه... هم‌چنین ادامه­ی اشغال سیاسی و نظامی تا آرام شدن اوضاع داخلی.

در خاتمه می­گوییم: بدون شک طبیعت حوادث جاری در حکومت یهود و درگیری سیاسی آینده حقایقی را برای مان یاد آور می­شود که از جمله:

1. آنچه در درون حکومت کنونی یهود جریان دارد، ما را به یاد قول الله سبحانه وتعالی می اندازد:

﴿لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاءِ جُدُرٍ بَأْسُهُم بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّىٰ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُونَ﴾ [حشر: ١٤]

ترجمه:جز در قریه‌های دیوار کشیده و از پشت دیوار­ها جمعی باشما نمی‌جنگند. ترس در میان شان شدید است. آن‌ها را متحد می پنداری؛ در حالی‌که دل­های­شان پراکنده است؛ زیرا آن‌ها قومی بی­خرد هستند.

پس این احزاب را جز دشمن مشترک که اسلام است متحد نمی­سازد. آن‌ها متناقض جداجدا تقسیم شده به شرقی و غربی، به فقیر و سرمایه‌دار، بادار و برده -از حیث طبقات سیاسی و رسیدن به سیاست- به متدیینین افراطی و چپ‌گرایان افراطی که عبارت از یافت­شدگان، مخلوط‌هایی می‌باشند ‌که فاقد رنگ، اسم و دین مشترک هستند.

2. رئیس حکومت یهود تلاش می­کند جنگ را بسوی خارج از دایره­ی حکومت اختلافی هدایت کند. تلاش می­کند تا امور را از دایره­ی پیگرد قضایی بر فساد سابق او و برخی از وزرایش دور نگهدارد. این امر او را مجبور می­کند تا به بیرون کشاندن بحران به خارج، از طریق آفرینش بحران برای فلسطینی­ها پناه ببرد و این طوری‌که نام گذاشتند، همان زیان کمتر در درگیری است یا این‌که به حملات محدود، حساب شده و سریع به غزه انتقالش دهد. وضعیت مصر المحطه را در برنامه­ی دیدار وزیر خارجه­ی امریکا از منطقه نیز همین موضوع تفسیر می­کند؛ به گونه­ای که جانبین را تحت فشار قرار داد تا برای آرامش اوضاع بدون تأمل اقدام کنند.

3. طبیعت حوادث، سرعت آن‌ها و فساد یهود، حکام فلسطین را در موقعیت دشواری در قبال مردم فلسطین و حکومت یهود قرار می­دهد. زمانی‌که ارتش برای بدست آوردن تمام مناطق تحت سلطه و فعالیت‌های مشخص علیه برخی از افراد نظامی و سیاسی اقدام کند، کار از این هم دشوارتر می­شود.

4. حوادث جاری در الاقصی و اطراف آن حس انتقام‌جویی امت اسلامی را از حاکمان شان بر می‌انگیزد و وادارشان می­کند تا موانع میان شان و میان نصرت مردم فلسطین را بردارند؛ مخصوصاً برای این امر با عامل محبت به اسلام، محبت الاقصی و نفرت از یهود تشویق می­شوند.

پس از الله متعال می‌خواهیم این حوادث شروع خیری برای امت اسلامی باشد و فساد یهود سبب شود تا امت به دینش زیر رهبری واحد دولت خلافت واحد بگونه­ی کامل باز گردند؛ چنانچه در زمان فساد صلیبی‌ها و قیام اولاد زنگی و ایوبی‌ها اتفاق افتاد! با آزادی تمام مناطق و بندگان! آمین یا رب العالمین!

برگرفته از شماره: 441-442 مجله الوعی

نویسنده: حمد طیب-بیت المقدس

مترجم: حبیب اسلامی