(ترجمه)

از ابی هریرة روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«إن الله تعالی یقول: یا إبن آدم تفرغ لعبادتی أملأ صدرک غنی وأسد فقرک وإلا تفعل ملأت یدیک شغلا ولم أسد فقرک» (ترمذی)

ترجمه: الله (سبحانه وتعالی) می‌فرماید: ای فرزند آدم به عبادت من بپرداز، سینۀ تو را از بی‌نیازی پر می‎کنم و فقرت را بر طرف می‎نمایم، و اگر چنین عملی را انجام ندادی، تو را مشغول کار دنیا نموده و فقر را بر سرت می‌آورم.

این فرمودۀ رسول الله صلی الله علیه وسلم «إن الله یقول یا إبن آدم تفرغ لعبادتی» به این معنی است که خود را از امور دنیایی برای طاعت من فارغ بساز. منظور از «أملأ صدرک» این است که الله سبحانه وتعالی قلبت را سرشار می‎گرداند. «غنی» به معنای بی‌نیازی قلب می‎باشد. «وأسد فقرک» این مفهوم را افاده می‎کند که خود را از امور دنیایی برای عبادت من فارغ کن تا حاجاتت را برآورده کرده و تو را از مخلوقات بی‌نیاز کنم. «إلا تفعل ملأت یدیک شغلا ولم أسد فقرک» به این معنی است اگر خود را برای عبادت من فارغ نکردی و مشغول به دیگر کارها شدی، فقر را از تو بر طرف نمی‎کنم؛ چراکه مخلوقات در ذات خود فقیر هستند و بر فقرت می‎افزایند.

جای تعجت است برای کسی‌که بخاطر بدست آوردن و کثرت مال، خود را برای عبادت الله سبحانه وتعالی فارغ نمی‎کند. امروزه مردم عبادت را فقط به شکل عادت انجام می‎دهند، نه بخاطر ادا نمودن ارکان پنج‌گانۀ اسلام. این فرمودۀ الله سبحانه وتعالی بر این دلیل کافی است:

﴿قُلْ إِنَّ صَلاَتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِين﴾ [انعام: 162]

ترجمه: بگو: نماز، عبادت، زیستن و مردن من از آن الله (سبحانه وتعالی) است که پروردگار جهانیان است.

آگاه باش! آنانی‌که ترجیح می‌دهند به جای عبادت پروردگار خودشان را به کسب مال دنیا مشغول کنند، با این کارشان- العیاذ بالله- به الله سبحانه وتعالی و امر وی دشمنی می‎کنند. آیا ثروت و فقر در اختیار الله دانا و قادر نیست؟ آیا رزق به عهده الله رازق و کریم نیست؟ پس چگونه می‌توانیم بپذیریم که خودمان را  به چیزی مشغول نماییم که الله متعال آن را به عهده گرفته و آنچه را که به ما دستور داده به انجام آن بپردازیم، رها می‌کنیم. همانا به ما دستور داده که به پرستش پروردگار بپردازیم و کار کردن برای اظهار و اقامه دین الله در رأس آن قرار دارد.  و من الله التوفیق!

مترجم: حسن سلحشور