(ترجمه)

رژیم باجوا – عمران در خیانت علیه کشمیر اشغالی، پا از تمام حدود فراتر گذاشته‌است. این رژیم انکارگر با تضمین این تجزیۀ دوجانبه، از آزادسازی کشمیر اشغالی با بسیج نیروهای مسلح مشتاق و توانای پاکستان ممانعت و علناً قضیۀ کشمیر را برای همیشه دفن کرده‌است. جنرال باجوا ملاقاتی را برای این هدف نفرت‌انگیز با رهبری سیاسی دموکراتیک ترتیب داد تا گیلگیت – بالتیستان را به پنجمین استان/ولایت پاکستان، و خط کنترل را عملاً به مرز دائمی پاکستان و هند تبدیل کند، و بر ادعای ظالمانه مودی در مورد کشمیر اشغالی که بخش جدایی‌ناپذیر از هند است صحت بگذارد. پیش از این ابتکار خیانت‌کارانه نیز وضع قانونی جداگانه‌ای به گیلگیت – بالتیستان و کشمیر آزاد داده‌شد، و این واضحاً این پیام را می‌رساند که تمام کشمیر - از جمله کشمیر اشغالی – زخمی باز در کنار پاکستان است، و تا زمانی‌که تمام کشمیر به بدنش بازگردانده نشود، هرگز بسته نخواهد شد. ایجاد گیلگیت – بالتیستان به عنوان استان/ولایت پنجم، چیزی کم‌تر از هدیه‌ای از جانب رژیم باجوا – عمران به دستور امریکا نیست که به مودی تحویل داده‌است.

رژیم باجوا – عمران با این کار آشکارا از دستورات الله سبحانه وتعالی و رسول‌اش صلی الله علیه و سلم برای مبارزه با کسانی‌که سرزمین‌های مسلمانان را اشغال می‌کنند و آن‌ها را اخراج می‌کنند، سرپیچی می‌کند. این رژیم با این کار بی‌رحمانه، پیوند قدرت‌مند برادری اسلامی را که برای دهه‌ها مسلمانان پاکستان را به مبارزه با هند بر سر کشمیر واداشته‌است، پایمال می‌کند؛ پیوندی‌که باعث شده‌است فرزندان‌شان را در این جهاد قربانی کنند و برای برافراشتن پرچم اسلام بر سریناگار به دعا بپردازند. در واقع، از زمانی‌که مودی کشمیر اشغالی را در ۵ آگست/اوت ۲۰۱۹ م به زور ضمیمه کرد، این رژیم مدام مسلمانان را فریب می‌دهد. این رژیم از همان ابتدا به دستور واشنگتن با دولت هندو همکاری کرد و موضوع کشمیر را به خاک سپرد تا هند بتواند نیروهای خود را برای حضور در چین دوباره جابه‌جا کند. اکنون پس از تبدیل شدن گیلگیت – بالتیستان به استان/ولایت پنجم، همه می‌دانند که خیانت این حکام رو به تکمیل شدن است. جز کسانی‌که چشمان‌شان را بسته اند.

ای مسلمانان نیروهای مسلح پاکستان! رژیم باجوا – عمران آشکارا هرگونه حمایت مسلحانه از مسلمانان کشمیر را به عنوان اقدامی خصومت‌گرانه و تروریستی اعلام کرده، و آن‌ها را وادار کرده‌است تا خودشان را به‌شکل فجیحی تسلیم دشمنان کنند. تجاوز مودی در ۵ آگست/اوت ۲۰۱۹ م  فرصتی طلایی بود که الله سبحانه وتعالی فراهم کرد تا هر فرماندۀ نظامی مخلص پوز نیروهای خسته و بی‌روحیۀ هندو را بشکند. حتی اکنون نیز یک فرصت طلایی وجود دارد، چراکه کشمیر اشغالی خواهان آزادی است. واضح است که امریکا تمایلی به مبارزه در جنگ‌های پُرهزینه در اوراسیا ندارد؛ دولت‌های کافر درحال رقابت با یکدیگر اند و دولت هندو با شدیدترین بحران اقتصادی تاریخ خود مواجه است.

پس چرا اکنون کشمیر اشغالی را به مودی تسلیم کنیم؟ کافی است، کافی! شما باید این رهبری خیانت‌کار را تصاحب، و آن‌ها را به زباله‌دان تاریخ پرت کنید، زیرا این‌گونه نصرت را برای احیای خلافت بر منهج نبوت فراهم می‌کنید. همین حالا حرکت کنید تا خودتان را از خشم الله سبحانه وتعالی برهانید چود شما اهل قدرت استید و کاملاً توان از بین بردن این رژیم خائن را دارید. بیعت خود را به خلیفه‌ای اعطا کنید که شما را در جهاد برای آزادی کشمیر اشغالی و مسجد الاقصی رهبری خواهد کرد و به دنبال خوشی الله سبحانه وتعالی و تأمین موفقیت‌تان در دنیا و آخرت است. الله سبحانه وتعالی می‌‌فرماید:

﴿وَاقْتُلُوهُمْ حَیثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَیثُ أَخْرَجُوكُمْ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ﴾ (البقره: ۱۹۱)

ترجمه: و آن‌ها را هر کجا یافتید، به قتل برسانید؛ و از آن‌جا که شما را بیرون کردند [مکه‌]، آن‌ها را بیرون کنید؛ و فتنه  از کشتار هم بدتر است.

 دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر – ولایه پاکستان

مترجم: صالح مصلح

(ترجمه)

پرسش

السلام‌علیکم‌ورحمت‌الله‌وبرکاته!

 در کتاب شحصیه اسلامی، جزء سوم، صفحۀ 82 چنین آمده است:

1- حدیث متواتر آن است که به طور قطعی از نبی کریم صلی‌الله‌علیه‌وسلم ثابت شده، افادۀ علم یقین را می‌دهد و در تمامی موارد واجب‌العمل می‌باشد؛ چه سنت قولی، فعلی و یا هم سکوتی باشد. از جملۀ احادیث قولی متواتر این قول رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم می‌باشد:

«مَن كَذَب عليّ متعمداً فليتبوأ مقعده من النار»

ترجمه: شخصی عمداً به من  دروغی را نسبت دهد، باید جای خویش را از آتش انتخاب نماید.

ازجملۀ سنت فعلی متواتر، نمازهای پنج‌گانه و تعداد رکعات نمازها و هم‌چنین آن‌چه که دربارۀ کیفیت نماز، روزه و حج  وارد شده است، می‌باشد.

سوالم پیرامون «سنت فعلی متواتر» است که چه تعریف دارد؟ آیا عبارت از تواتر اخبارِ عملی است که رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم انجامش داده است؟ و یا تواتر اعمالی است که مردم از زمان او صلی‌الله‌علیه‌وسلم تا امروز طبقه بعد از طبقه انجام داده‌اند؟

بعضی محققین آن‌چه را که «تواتر عمل» یا «تواتر توارث» می‌نامند را بخشی از اقسام تواتر شمرده‌اند. چنان‌که شیخ شبیر احمد عثمانی در مقدمۀ کتاب خود «فتح الملهم» صفحۀ 18 نگاشته است: "و قسم سوم: تواترعمل و تواتر توارث می‌باشد، آن عبارت از عمل‌کرد تعدادی زیادی از عاملین در هر قرن است، ازعهد صاحب شریعت تا زمان ما، به‌گونه‌ای‌که از دید عرف و عادت توافق ایشان بر دروغ یا غلط غیرممکن به نظر برسد؛ به‌طورمثال: مسواک در وضوء که سنت است و اعتقاد سنت بودنش فرض است؛ چون به تواتر عملی ثابت بوده و انکار از آن کفراست... و نمازهای پنج‌گانه نیز از همین قبیل است؛ زیرا بدون اختلاف مومنی یا کافری و بدون شک احدی، رسول الله این نمازه را به اصحاب در اوقات معینۀ روز و شب اداء کرده است و آنانی‌که از دین او صلی‌الله‌علیه‌وسلم پیروی نمودند، درهرجایی‌که بودند به همین منوال هرروز ادا نمودند، تا امروز کسی شک ندارد که ساکنین سند چنان می‌خوانند؛ چنان‌چه که ساکنین اندلس می‌خوانند و طوری‌که یمنی‌ها می‌خوانند مردم ارمنستان نیز می‌خوانند."

پس آیا تواتر عمل و تواتر توارث و آن‌چه که «سنت فعلیه متواتره» می‌گوییم، نام یک چیزاست؟ یا دوچیز جدااند؟ پس اگر دوچیز متفاوت بوده باشند؛ درآن‌صورت آیا آن‌چه را که تواتر عمل می‌نامند، بپذیریم یا رد کنیم؟

بعض محققین اصحاب حدیث؛ مانند: ابن حجر، نووی، سیوطی وغیره حدیثِ قابل قبول را به «صحیح لذاته و صحیح لغیره» و «حسن لذاته و حسن لغیره» تقسیم نموده‌اند. درحالی‌که در کتاب شخصیه اسلامی، جزء اول و سوم وارد شده است که ما به «صحیح» و «حسن» اکتفا نمودیم. آیا این اختلاف تنها در اصطلاح بوده؛ ولی در معنی و مسمی اتفاق است و یا در معنی نیز اختلاف وجود دارد؟ الله به شما برکت دهد!

پاسخ

وعلیکم‌السلام‌ورحمت‌الله‌وبرکاته!

سنت متواتره؛ چه قول باشد یا فعل یا تقریر قول و یا تقریر فعل، تنها درصورتی متواتر محسوب می‌شود که به تواتر از رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم نقل شده باشد.

اما قول به این‌که: "گویا اعمال  درآن‌صورت نیز به سنت فعلی متواتر تبدیل می‌شود که جمعی در دورۀ رسول الله و جمعی در دورۀ تابعین وتبع تابعین به آن اقدام کرده باشند؛ اگرچه از عمل و یا تقریر رسول الله به شکل متواتر ثابت هم نباشد" قول نادرستی است؛ بناءً متواتر همان است که به تواتر ثابت گردد که رسول الله آن را انجام داده است و یا انجام‌اش را مورد تائید قرار داده است.

آن‌چه که اصحاب این نظریه می‌گویند، از جملۀ امور فرضی است. دلیل آن‌ها این است که مثال‌های‌که آورده‌اند؛ از قبیل: نمازهای پنج‌گانه، نمازهای پنج‌گانه از رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم به تواتر ثابت است و دربارۀ مسواک از رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم احادیث صحیح  وارد شده است، حکم به تواتر این احادیث متکی به سند آن می‌باشد؛ پس اگر به نقل تواتر ثابت شد، متواتر است و اگر در سند به شکل آحاد نقل شده باشد، دیگر متواتر شده نمی‌تواند؛ یعنی در روایت، سند آن از رسول الله مدار اعتبار است.

پس این قول ایشان که نمازهای پنج‌گانه در ایالت سند، اندلس، یمن و ارمنستان بدون کدام اختلاف، پنج وقت خوانده می‌شود؛ اگر از رسول الله به تواتر ثابت نمی‌شد، به هیچ‌صورت نمازهای متذکره را متواتر نمی‌گرداند. چیزی‌که این نمازها را متواتر گردانیده است، ثبوت نقل آن از رسول الله به شکل تواتر است.

خلاصه این‌که معیار اعتماد، تواتر سند است؛ پس اگر نقل متواتر بود، اعتماد کرده می‌شود؛ اگر نقل متواتر نبود، سندش دیده می‌شود و نظر به آن شناخته می‌شود. طوری‌که گفتم، سخن آن‌ها یک ادعای فرضی است؛ چون مثال واحدی را آورده نمی‌توانند که تنها از عمل مسلمانان ثابت باشد و از عمل رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم ثابت نباشد.

اما صحیح لذاته، صحیح لغیره، حسن لذاته و حسن لغیره... مسأله‌ای قابل تحقیق است، موضوع را به اختصار و بدون تعرض به برخی جوانبِ اختلاف، چنین توضیح خواهم داد.

حدیث صحیح عبارت از حدیثی است که راوی عادل و دارای ضبط تام از رسول الله نقل نموده باشد و سندش متصل بوده و معلل و شاذ نباشد. این را حدیث صحیح  یا حدیث صحیح لذاته گویند. مراتب حدیث صحیح با تفاوت اوصاف‌اش فرق می‌کند؛ از همین‌جاست که صحیح البخاری مقدم شناخته شده و باز مسلم و سپس شروط این دو کتاب.

 بنابراین؛ اگر تمامی شروط  حدیث صحیح موجود باشد؛  ولی ضبط پنهان مانده باشد، آن را حسن لذاته گفته می‌شود و اگر طرق صحت حدیث حسن زیاد بوده باشد، قوت صحت حدیث حسن زیاد می‌شود که درآن‌صورت صحیح لغیره گفته می‌شود. اگر سند، شروط صحیح و حسن را تکمیل نکرد آن را حدیث ضعیف می‌گویند. هنگامی‌که با روایات دیگری از لحاظ نفس معنی ضعیف می‌باشند تقویت شد؛ درآن‌صورت حسن لغیره است.

بناءً نزد ضعیف، ضعیف است با تقویه ضعیف دیگر و علاوه نمودن ضعیف دیگر حدیث ضعیف حسن نمی‌گردد؛  بلکه هم‌چنان ضعیف باقی می‌ماند. این صنف «حسن لغیره» در قرون اولی در علم حدیث مشهور نبود، نخستین کسی‌که از این اصطلاح سخن گفت، امام بیهقی رحمه الله بود که در چندین جای کتب خود یاد کرده است. طوری‌که برخی مصادر را نقل نمودم. دربارۀ «حسن لغیره»؛ یعنی: تقویه ضعیف با ضعیف از حیث عمل، اختلاف است، تعدادی محدثین قبول دارند و تعدادی دیگری رد نموده و ضعیف را ضعیف شمرده‌اند که همین راجح است؛ طوری‌که اکنون گفتیم. این همان تقسیم احادیث است که ما در کتب خود نگاشتیم؛ چون حدیثی را که «حسن لغیره» می‌نامند، عبارت از حدیثی است که از لحاظ سند ضعیف است. بناءً «حسن لغیره» نوعی جدیدی نمی‌باشد.

برادرتان عطاء بن خلیل ابورشته

مترجم: محمد مسلم

‌خبر:

بعد از سه هفته بن‌بست، مذاکرات بین‌الافغانی در قطر و اوج بی‌پیشینه‌یی خشونت‌ها در جبهات جنگ، زلمی خلیل‌زاد نماینده ویژه‌ی ایالات متحده امریکا در سفری به دوحه در تویترش نوشت که به منطقه می‌رود تا با طرف‌های دخیل در این روند در مورد مذاکرات صلح به رهبری و مالکیت افغان‌ها و چشم‌اندازهای افزایش ارتباط منطقه‌یی، تجارت و توسعه پس از توافق صلح گفتگو کند. خلیل‌زاد می‌افزاید که افغان‌ها و جامعه‌ی جهانی به دقت گفتگوهای صلح را زیر نظر دارند، و انتظار می‌رود که این مذاکرات به سوی تهیه‌یی یک نقشه‌ی راه برای آینده سیاسی افغانستان و آتش‌بس دایمی و همه جانبه منجر شود.

تبصره:

درحالی‌که ‌امریکا از توافقنامه‌یی صلح با طالبان، در افکار عامه‌ی ایالات متحده و جهان به حد کافی استفاده می‌کند، اما سرنوشت مذاکرات بین‌الافغانی را طوری‌که خواسته با بن‌بست مواجه نموده است، تا طبق سنت دیرینه‌ی استعماری‌اش، نخست مشکل را خلق و سپس به‌حیث میانجی خیّر به حل آن بپردازد تا از یک‌سو تسلط بر پروسه و از جانب دیگر احساس نیاز به امریکا در حل مشکلات را حفظ نماید. 

رهبرانِ طرف‌دار صلح در امریکا می‌گویند؛ گروه تروریستی‌یکه ۱۹ سال با نیروهای امریکا و ناتو در جنگ و دشمنی قرار داشت، اکنون به دوست و هم‌پیمان استراتیژیک آن‌ها مبدل گردیده و ظاهراً علیه نیروهای خارجی جنگ خود را متوقف نموده است. هم‌چنان تضمین شده است که هیچ گروه تروریستی نمی‌تواند از خاک افغانستان علیه امریکا و متحدینش استفاده کند. هر دو مورد فوق سبب شده تا برای خروج نیروهای امریکای زمینه مساعد شده و مصارف امریکا در جنگ افغانستان به گونه‌یی بی‌سابقه‌ای کاهش یابد. به همین خاطر نیروهای امریکایی در حال برگشت به خانه‌های خود هستند. به این معنا که ایالات متحده درحال به پایان رسانیدن طولانی‌ترین جنگ تاریخ‌اش می‌باشد.

این درحالیست که امریکا درین جنگ از دیدگاه نظامی آشکارا شکست خورده است، به همین خاطر در تلاش است تا از طریق پروسه‌یی صلح شکست خود را به موفقیت تبدیل نموده و قضیه را طوری جلوه دهد که گویا ریشه‌های جنگ افغانستان در فطرت مردم‌اش بوده است، و امریکا نمی‌تواند سرشت آنان را از جنگجویی به صلح‌خواهی تغییر بدهد. امریکا یک قسمت از اهدافی را که از طریق دولت دست نشانده افغانستان دنبال می‌نمود به آن دست یافته است، و اهداف باقی‌مانده‌ی منطقه‌یی‌اش را از طریق روابط سیاسی، اقتصادی، استخباراتی و دیپلماتیک با نظام آینده در افغانستان دنبال خواهد کرد.

بیش از سه هفته از افتتاحیه مراسم مذاکرات بین‌الافغانی در دوحه می‎‌گذرد، اما گروه‌های تماس هر دو هیأت بیش از ده بار با هم دیدار داشته‌اند، ولی تا اکنون هر دو طرف حتی روی تدوین طرزالعمل پیش‌برد مذاکرات به نتیجه‌ای محسوس دست نیافته‌اند. درحالی‌که جبهات جنگ میان دولت افغانستان و طالبان در سراسر این سرزمین به گونه‌یی بی‌پیشینه گرم شده است.

امریکا از پیش‌برد پروسه‌یی صلح‌یکه تنها قیمت آن خون افغان‌ها است، از یک‌سو از مردم مسلمان و مجاهد افغانستان در بدل تقریباً دو دهه جهاد علیه اشغال این سرزمین انتقام می‌گیرد، و از سوی دیگر می‌خواهد نشان دهد که صلح موضوع داخلی خود افغان‌ها است؛ از نگاه امریکا این افغان‌ها اند که در سرشت و فطرت خود جنگ‌جو هستند. از این‌رو قصد دارد تا تصویر نادرست را به افکار عامه‌ای امریکا و جهانیان ارایه نماید. درحالی‌که مانند اظهارات خلیل‌زاد که در فوق از آن تذکر به عمل آمد و اظهارات «مایک پمپئو» وزیر امور خارجه که در مراسم افتتاح مذاکرات بین‌الافغانی گفت: روابط و همکاری‌های آینده‌ی امریکا با افغانستان مشروط به نوع نظام سیاسی می‌باشد که از طریق مذاکرات فعلی میان افغان‌ها به وجود می‌آید. این نوع اظهارات نشان دهنده‌یی مداخله مستقیم امریکا در پروسه‌یی صلح افغانستان می‌باشد. اما مداخله‌ی امریکا درین حد محدود نبوده، بلکه بمباردمانی که اکنون در جبهات جنگ به نام نیروهای دولتی ادامه دارد و مردم ملکی همواره در آن قربانی می‌شوند توسط اهداف، تمویل و دستور مستقیم نیروهای امریکا صورت می‌گیرد.

این درحالیست که همه می‌دانند یک طرف اصلی جنگ (دولت افغانستان) توسط خود امریکا به میان آمده است. چنانچه آن را مستقیماً تمویل و رهبری می‌کند. تمام حرکات مدنی و سیکولار دیگر را نیز در زیر چتر همین نظام منسجم ساخته تا برای تحقق ارزش‌های غربی درین سرزمین اسلامی، خصوصاً در جریان گفتگوهای بین‌الافغانی صدا بلند کنند، و برای یک نظام لیبرال و کثرت‌گرا که در آن حقوق تمام اقلیت‌ها مانند؛ همجنس باز، افراد مرتد شده و حامی امریکا تضمین شده باشد، و لو زیر نام دولتی در آینده باشد که در پیشوند و پسوند نام و قوانین آن نیز اسلام درج شده باشد.

بناً برای تمام جهت‌های مسلمان دخیل در قضیه حتمی‌ است تا چهره اصلی امریکا را درست درک کرده و پلان‌های خبیثانه‌اش را توسط وحدت شان بر اساس اسلام به ناکامی روبرو سازند. گفتگوهای صلح را فوراً متوقف نموده، جبهات جنگ را در برابر یکدیگر ترک کرده و علیه اشغال‌گران در یک صف مرصوص به جهاد بپردازند. به این معنا که جبهه‌ی جنگ، جهاد و دفاع را چنان گرم و داغ نگهدارند تا امریکای مکار در طولانی‌ترین جنگ تاریخ خود به زانو درآمده و شکست خود را علناً بپذیرد که دیگر نتواند بحران‌های داخلی و جهانی را همزمان مدیریت کند، تا این‌که منجر به شکست جهانی و تجزیه‌ای داخلی آن گردد. در چنین شرایط زمینه ظهور دولت خلافت راشده که آرزوی هر مسلمان است نیز در یکی از سرزمین‌های اسلامی ممکن خواهد شد.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ [٨:٢٤]

ترجمه: ای مؤمنان! فرمان الله را بپذیرید، و دستور پیغمبر او را قبول کنید هنگامی که شما را به چیزی دعوت کند که به شما زندگی (مادی و معنوی و دنیوی و اخروی) می‌بخشد!

سیف الله مستنیر

رییس دفتر مطبوعاتی حزب التحریر – ولایه افغانستان