(ترجمه)

خبر:

بی‎بی‎سی در گزارش‎های خبری کوتاه خویش، این خبر را به نشر رساند: در تعدادی از کنفرانس‎های علمی که دانشمندان برجسته؛ از جمله برنده‎گان جایزه‎ی نوبل، در یکی از هوتل‎های مجلل لندن، پاریس و یا هم واشنگتن دعوت می‎شوند و در این کنفرانس‎ها، تمام معیارهای یک کنفرانس، نمونه در نظر گرفته شده و در طول روز؛ به ویژه بحث‏های تخصصی علمی و مقالات پژوهشی در سیمینارهای مختلف آن‎ها رد و بدل می‎گردند.

طبق شهادت کارمندان سابق "CIA" که با روزنامه‎ی بریتانیایی "گاردین" مصاحبه داشتند؛ این نوع کنفرانس‎ها که با تبلیغات گسترده‏ی رسانه‎ها همراه است، فقط "نمایش نامه‎ای" است به کارگردانی "CIA" مشخصاً به‎منظور جذب و اغواء کردن دانشمندان هسته‎ای ایران برای پناهنده شدن به ایالات متحده آمریکا، تا به این ترتیب برنامه هسته‎ای ایران تضعیف گردد.

این روزنامه در تحقیق تجسسی طویل می‎نویسد: «بخاطر این که کارمندان" CIA" بتوانند رو در رو با دانشمندان هسته‎ای ایران گفتگو کرده و آن‎ها را به‎کناره‎گیری از نظام تشویق کنند، مبالغ هنگفتی را برای برگزاری این کنفرانس‎های نمایشی در پیرامون جهان، به مصرف می‎رسانند.» این روزنامه به شکل تمسخر آمیز می‎افزاید: «سازمان‎های امنیت ملی داخلی و خارجی آمریکا به شکل مستمر، کارمندان خود را در جلسات آموزشی داخلی، از این کنفرانس‎ها هشدار داده‎اند.»   

اداره‎ی تحقیقات فدرال(FBI)، به‎کارآموزان و دانشمندان امریکایی این سناریو هشدار داده می‎گوید: «یک پژوهشگر با ارایه مقاله پژوهشی خویش، به‎این کنفرانس علمی بین المللی دعوت می‎شود و وقتی به‎کنفرانس راه می‎یابد، از وی نسخه کامپیوتری مقاله‎اش، خواسته می‎شود. به این منظور، به‎وی "فلش-میموری" داده می‎شود و وقتی آن را به کامپیوتر خود وصل می‎کند، در واقع تمام معلومات دستگاه کامپیوتر وی به فلش-میموری انتقال می‎یابد.»

تبصره:

ضرب المثلی داریم که می‎گوید: "هر آن چه بدرخشد، طلا نیست" چنین است، "کنفرانس‎های علمی" که پژوهش‎گران، متخصصین و دانشمندان به‎بهانه‎ی بحث علمی و تبادل افکار، در مجلل‎ترین هوتل‎های سراسر جهان و با هزینه‎های گزافی دعوت می‎شوند. در سایه نظام سرمایه‎داری، تمام این کنفرانس‎ها یا لانه‏ی پیشرفته جاسوسی است و یا هم به شکل غیرمستقیم بازارهایی است، برای سازمان دهنده‎گان آن که مبالغ زیاد سود را در بر دارند و یا هم هر دو مورد.

زمانی‎که شرکت‎های سرمایه‎داری ملیاردها دالر را برای این‎گونه پژوهش‎های علمی به مصرف می‎رسانند، بدون شک که طمع به دست‎آوردن چندین برابر آن را دارند. بنابر این، از این نوع کنفرانس‎های پُر زرق و برق همواره انتظار دست‎یابی به‎مغزهای مبتکر علمی و یا هم ایده‎های جدید می‎رود. شاید بهترین مثال آن، کنفرانس‎های شرکت‎های دوا فروشی باشند که داکتران را دعوت نموده و تمام مصارف سفر، اقامت، ترانسپورت و... شان را نیز متقبل می‎شوند و در بدل حضورشان در کنفرانس‎هایی‎که موضوع آن بحث روی یک‎دسته از دواها می‎باشند؛ ولی در حقیقت ترویج فروش دواهایی است که ملیاردها دالر ارزش دارد.

هر چند موضوع خبر راجع به جذب کردن دانشمندان هسته‎ای ایران از طرف سازمان استخباراتی امریکا است؛ ولی عملاً این برنامه بالای یک تعداد دیگر نیز عملی می‎گردد. شاید هشدار(FBI) از این کنفرانس‎ها و تخطی‎شان متوجه سازمان‎های استخباراتی بین المللی باشد و نه "CIA".

تو پژوهش‎گر مسلمان، اگر دعوت نامه‎ای برای ارایه‎ی مقاله‎ات در کنفرانسی در لندن، واشنگتن و یا غیر آن را دریافت نمودی، خوش نباش، شاید تو نیز مورد هدف قرار گرفته باشی!

نویسنده:‌ حسام الدین مصطفی