(ترجمه)

مقامات الجزایری و مراکشی هنوز هم با سرنوشت کسانی که از ظلم سفاک شام و مزدور امریکا(بشار اسد) به هر سو پراگنده و سراسیمه فرار کرده اند بازی می کنند. امریکا که جنایات پدر او(حافظ اسد) را قبل از او پوشانید، حال به حمایت او پرداخته است؛ حتی اگر این حمایت به قتل عام مردم بی گناه توسط وحشیانه ترین حملات بالای آن ها ختم شود و یا هم باعث بی جا شدن هزارها تن از غیر نظامیان گردد. امریکا در این کشور حالتی را مسلط ساخته که در آن کسانی که از غلامی بشار اسد و بادارش امریکا سر باز زنند باید به دشت ها و دریاها بگریزند؛ آن هم اگر به این کار برایش مهلت داده شود.

اما رهبران بلاد اسلامی؛ مانند: ترکیه، لبنان، اردن و سرزمین های خلیج همه و همه اصلیت شان را نشان داده و از همکاری با این مهاجرین مظلوم ابا ورزیده و آن ها را به حال خودشان رها کردند. از این جمله، رهبران کشورهای الجزایر و مراکش به اتهام وارد نمودن به یک دیگر پرداخته و هردو از پذیرفتن بار مسوولیت در قبال ده ها مهاجری که شامل مردان، زنان و کودکانی می باشند که در سرحد میان مراکش و الجزیره در منطقه فجیج بی سرپناه مانده اند ابا ورزیدند، سرحدی که در جنوب شرق مراکش قرارا دارد از سال ۱۹۹۴م بدینسو مسدود است.

این جای شرم بس بزرگ به این رهبران است. این کار آنان در مغایرت مستقیم با فرامین الله سبحانه وتعالی قرار دارند که همواره مسلمانان را امت واحد خطاب می نماید. شریعت مسلمانان را به کمک یکدیگر امر نموده و طبق این نظام هیچ مسلمانی در هیچ بلادی از بلاد اسلامی بیگانه نیست. اسلام بر ضد عناصر مزدور و خوش خدمت به غرب مبارزه می کند، اما این رهبران این مهاجرین درد دیده را با نیروهای امنیتی شان سرکوب کرده و تحت نام ورود غیرقانونی از مرز، آن ها را از سرزمین های اسلامی می رانند.

ورود این مهاجرین مظلوم به این کشورها تنها مطابق موافقت نامه سایکس-پیکو غیر قانونی است، ورنه این ها برادران هم فکر و هم دین اند که با هم مشترکات زیادی دارند. موافقت نامه سایکس-پیکو که از طرف کفار بالای مسلمانان تحمیل شد، مسلمانان را در سرزمین های اسلامی خودشان با یکدیگر و سرزمین شان بیگانه ساخت؛ در حالی که رهبران این سرزمین ها دارایی های این سرزمین ها را به خدمت کمپنی های غربی قرارا داده، فضای این بلاد را برای هواپیماهای صلیبی های نوین به خاطر عملیات های خبیثانه ی شان علیه مسلمانان باز کرده و برای بیزهای نظامی شان در زمین و فضای این سرزمین زمینه سازی می کنند که آن ها هم با استفاد این فرصت ها مردم این سرزمین را بخاطر منافع خود از افغانستان تا مراکش زیر نام های مختلف به خاک و خون می کشانند. رسول اکرم صلی الله علیه وسلم در حدیث صحیح می فرمایند:

«المُسْلِمُ أَخُو المُسْلِمِ لاَ يَظْلِمُهُ وَلاَ يُسْلِمُهُ، وَمَنْ كَانَ فِي حَاجَةِ أَخِيهِ كَانَ اللَّهُ فِي حَاجَتِهِ، وَمَنْ فَرَّجَ عَنْ مُسْلِمٍ كُرْبَةً، فَرَّجَ اللَّهُ عَنْهُ كُرْبَةً مِنْ كُرُبَاتِ يَوْمِ القِيَامَةِ، وَمَنْ سَتَرَ مُسْلِمًا سَتَرَهُ اللَّهُ يَوْمَ القِيَامَةِ.»

ترجمه: مسلمان برادر مسلمان است، بر او ظم روا نمی دارد و به او خیانت نمی کند. کسی که سختیی را از برادر مسلمان خود کم کند، الله سبحانه وتعالی سختیی از سختی های روز قیامت را از او کم می کند و کسی که عیب مسلمانی را بپوشاند، الله سبحانه وتعالی عیبی از عیب های او را در روز قیامت می پوشاند.

ای مردمان ما در الجزایر و مراکش! پدیده ای که شما را به انجام وظیفه ی دینی تان وا می دارد، خود در ذاتش وظیفه ی دینی است. شریعت از شما می خواهد تا از برادران تان حمایت کرده و به آن ها سرپناه شوید. شریعت هم چنان از شما و تمام مسلمانان جهان می خواهد تا رهبران مزدور و خوش خدمت به استعمار را از میان خود نابود کرده و امت را به پیکر واحد تبدیل کنید و با اوامر الله سبحانه وتعالی زنده گی نمایید. این حدیث صحیح گهربار پیامبر بزرگوار اسلام صلی الله علیه وسلم را در زنده گی تان عملی کنید که می فرماید:

«المؤمن للمؤمن كالبنيان المرصوص؛ يشد بعضه بعضا.»

ترجمه: مسلمانان همانند خشت های مستحکمی اند که همه یک دیوار را می سازند.

اگر این رهبران به سرکشی و نشوز خود از اوامر الله سبحانه وتعالی ادامه داده و به مزدوری خود به غرب و استعمار ادامه دهند، شریعت بالای تان امر می کند که آن ها را نابود کرده و به امامی(خلیفه) بیعت کنید که شریعت الهی را در داخل قلمرو اسلام تطبیق نموده و خار چشمی برای استعمارگران خارجی باشد که با استعمار و هژمونی می خواهند دارایی ها و سرزمین های ما را در قبضه خود داشته باشند. از ابوبکر رضی الله تعالی عنه روایت است که گفت: از رسول الله صلی الله علیه و سلم شنیدم که می فرمود:

«إِنَّ النَّاسَ إِذَا رَأَوْا الظَّالِمَ فَلَمْ يَأْخُذُوا عَلَى يَدَيْهِ أَوْشَكَ أَنْ يَعُمَّهُمُ اللَّه بِعِقَابٍ مِنْهُ.»

ترجمه: اگر مردمی ظالمی را می بینند و او را از ظلمش باز نمی دارند، الله سبحانه وتعالی به زودی بالای آن ها عذابی نازل می نماید.

این وجیبه ی دینی بالای هر مسلمان است که رهبران ظالم را متوقف کرده و سخن حق را برای شان گفته و آن ها را مجبور به تطبیق حکم الله سبحانه وتعالی سازد و با کسانی که برای تطبیق احکام الهی از طریق خلافت بر منهج نبوت مبارزه می کنند، بپیوندد و از این طریق خلافت بر منهچ نبوت را اعاده نمایند.

داکتر عثمان بخاش

ریيس دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

(ترجمه)

به تاریخ ۲۸ رجب ۱۳۴۲هـ.ق مطابق به سوم مارچ ۱۹۲۴م، کفار استعمارگر به رهبری انگلیس و با حمایت عرب ها و ترک های خاین موفق به منهدم ساختن دولت خلافت اسلامی گردیدند. استعمار و مصطفی کمال فرزند خوانده کفار اعلام نمود که امت مسلمه کاملاً از نابودی دولت خلافت اسلامی بی اطلاع بود؛ و امت مسلمه از عدم دولت خلافت از فجایع بی شمار رنج می بردند وبزرگ ترین فجایع که امت را رنج می داد عدم حاکمیت قانون الله سبحانه وتعالی در روی زمین بود که عوض نظام الهی، نظام دموکراسی(کفری) جایگزین گردید. استعمار در ابتدا آن را در کشور ما تحمیل نموده و سپس با استفاده از فرزندان امت مسلمه، حامیان و نگهبانان را بخاطری تامین و حفظ منافع خود تربیت نمودند و حتی آن هایی که برای حاکمیت نظام الله سبحانه وتعالی دعوت می کنند برای آن ها دعا می کردند و می جنگیدند.

دومین فجایع این بود که کفار استعمارگر در سرزمین های اسلامی مقیم شدند و منابع امت را غارت نموده و نیز کشورهای شان را پارچه پارچه ساختند. استعمار نماینده های شان را بخاطری تامین منافع شان در آن جا گماشته بودند و هرنوع ظلم و شکنجه را بالای فرزندان امت مسلمه تمرین می نمودند، و در عوض یک پرچم اسلامی، پرچم های متعدد را ایجاد نمودند. استعمار یک برادر را از برادران اش بیگانه ساخته و سرحدات و نیز پرچم ها و شعارهای متفاوت را ایجاد نمودند، در حالی که امت مسلمه در مقابل همه موانع متحد و یک پارچه بودند!

این همه برای کفار کافی نبود و آن ها توسط ضربات خنجر زهرآلودشان پیکر واحد امت مسلمه را جریحه دار نمودند. آن ها  پس از فروپاشی دولت خلافت اسلامی در سرزمین اسرا و معراج، فرصت را برای یهود مساعد ساختند و آن ها را حمایت، حفاظت و با نماینده هایی که از سرحدات شان حفاظت می نمود(کسانی که علاقه مندی خود را برای شان نشان داد) محاصره نمودند، آن ها حتی امت را در شکست های پی در پی و جنگ های فکری رهبری نمودند. در انتهای خیانت شان، آن ها از یهودیان که پست ترین مخلوق روی زمین بودند، یک نیروی شکست ناپذیر ساخت که این یک تحقیر پس از تحقیر است! سپس مصیبت ها و فجایع دامن گیر امت مسلمه بود و آن ها محل نزاع و هیزم جنگ در میان کشورهای استعمارگران شدند، لذا نه تنها خون شان ریخته شد و نه تنها آبروی شان نقض شد، بلکه ثروت شان نیز سرقت گردید.

امت مسلمه در هرگوشه و کنار کشورهای شان شاهد یک فلسطین دیگر بودند و این  یک زخم و خون ریزی کمتر از فلسطین، کشمیر، برما، بوسنیا، هرزگوین، کوزوو، افغانستان، پاتانی(تایلند)، عراق، چچین، کریمیه، قفقاز، شرق ترکستان، سودان، سومالیا و سایر کشورهای اسلامی آغشته به خون نبود. فروپاشی خلافت اسلامی توسط بهترین همدم برجسته(حنظله رحمه الله) شرح گردیده و نوشته شده است. وی می نویسد: «آیا من با اشتیاق برای تاسیس خلافت اسلامی توسط آن ها برگشته ام؟ اگر اشتیاق آن ها برای اسلام کاهش پیدا کند، آیا خوبی نصیب آن ها خواهد شد؟ و آن ها هیچ چیزی جز حقارت، نصیب نخواهند شد.»

ای مسلمانان! وضعیت شما پس از نابودی خلافت اسلامی رسوایی، تحقیر، کشتار و ویرانی بوده است. جایی که امت مسلمه در آن زنده گی می کنند. آن ها پست و حقیر شمرده می شوند و یگانه چیزی که امروز ارزش ندارد، ریختاندن خون و آبروی امت مسلمه است. حالا امریکا می تواند سرزمین های اسلامی را محل برای آزمایش سلاح های شان دریابند. امت مسلمه در سراسر جهان به دلیل نبود سپر که از آن ها دفاع می نماید، روزانه خون شان ریختانده می شود.

پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید:

«الإمام جُنة يقاتل من ورائه ويُتقى به»

ترجمه: امام سپری است که از عقب او جنگ کرده می شود و درحالت سختی توسط آن محافظت می شوید.

این وضعیت شما پس از نابودی خلافت اسلامی است. وضعیت شما در حاکمیت دولت خلافت اسلامی چگونه بود؟

شما فرمانروا و مردم باشکوه روی زمین بودید، بخاطری که شما پیروان رسول الله صلی الله علیه وسلم، اولاده خلفای صالح و فاتحانی که شرق و غرب را فتح نمودند، هستید. عرب و عجم دین شان را در آغوش گرفته و با دستان شان تخت های شاهی ظالمان و ستم گران را به دستور خلیفه(جانشین پیامبر صلی الله علیه وسلم) سرنگون ساختند. چنان که رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید:

«لا تخونوا ولا تَغُلُّوا، ولا تَغدِروا ولا تُمَثِّلوا، ولا تقتلوا طفلاً صغيرًا، ولا شيخًا كبيرًا، ولا امرأة، ولا تَعقِروا نخلاً ولا تحرقوه، ولا تقطعوا شجرة مُثمِرة، ولا تذبحوا شاةً ولا بقرة ولا بعيرًا إلا لمأكلة، وسوف تمرون بأقوام قد فرَّغوا أنفسَهم في الصوامع، فدَعُوهم وما فرَّغوا أنفسهم له.»

ترجمه: خیانت نمی کنند و از حدود تجاوز نمی کنند، اجساد مردگان را پارچه پارچه نمی کنند، اطفال، افراد بزرگ سال و زنان را نمی کشند، درختان خرما و میوه جات را قطع نمی کنند، گوسفندان، گاو و شترها را ذبح نمی کنند، مگر این که شما ضرورت داشید تا از آن بخورید. شما با افرادی که خود را وقف صومعه کردند و از همه چیز دست بریدند روبرو می شوید، اجازه دهید تا آن ها خود را به آن وقف نماید.

آن ها خوبی و عدالت را به محض ورود اسلام به آن جا، گسترش می دادند. هنگامی که شما خلیفه داشتید، مجلل ترین مردم بودید و در جهان مسلط بودید و خلیفه مقابل امت مسلمه پاسخگو بود. زمانی که امپراطوری روم پیمان خود را با امت مسلمه از بین برد، هارون رشید گفت:

«من هارون أمير المؤمنين إلى نكفور كلب الروم، الجواب ما تراه دون ما تسمعه.»

ترجمه: از هارون امیر المومنین به نیکیفاروس سگ رومیان، پاسخ چیزی است که آن را خواهید دید نه این که آن را می شنوید.

زمانی دولت خلافت اسلامی ابرقدرت و حاکم روی زمین بود، شما نیز مردم با جلال و شکوه مند روی زمین بودید، و در زمان حاکمیت این دولت فریاد یک زن سبب می شد تا یک ارتش قوی-در زمان معتصم، خلیفه عباسی- در حمایت از وی بسیج شوند. زمانی که شما دولت خلافت اسلامی داشتید، یکی از ابرقدرت جهان و مردم با جلال روی زمین بودید و نیز شما سپر چون محمد فاتح داشتید؛ کسی که مورد ستایش پیامبر صلی الله علیه وسلم و اهل بیت پیامبر صلی الله علیه وسلم در فتح قسطنطنیه، قرار گرفته بود.

«نعم الأمير أميرها ونعم الجيش جيشها.»

ترجمه: بهترین امیر(فرمانده) آن است و بهترین ارتش آن است.

شما ابرقدرت جهان و مردم مقتدر روی زمین بودید، زمانی که صفحات تاریخ توسط خلفا نوشته می شد؛ خلفا به دستور الله سبحانه وتعالی حکم می نمودند و شما را بر اساس کتاب الله سبحانه وتعالی در فتح میدان نبرد و جهاد رهبری می کردند. آن ها تاریخ شما را با صفحات پر شده از دست آوردهای مختلف در رهبری و امور، علم و تمدن روشن نمودند و سرزمین های اسلامی را یک سرزمین علما، رهبران و یک سرزمین عدالت و نیکی تحت دولت خلافت اسلامی، مبدل گردانیدند.

زمانی که اروپا در قرون تاریک به سر می برد، مردم اروپا که فرزندان یک دین بودند، یکدیگر شان را می کشتند. آن ها هیچ راه فرار، پناه گاه، امنیت و رفاه را سراغ ننمودند تا امرار حیات نمایند، مگر در بین مسلمانان و تحت حاکمیت نظام اسلامی!  

ای امت مسلمه! این هم گذشته شما است که دیری نمی گذرد و اسلام توسط نیاکان شما حمل می گردید و آن ها به واسطه چنگ زدن به اسلام پیروز گردیدند و از شما انتظار دارند تا شما هم صادقانه آن را حمل نمایید. الله سبحانه وتعالی وعده پیروزی را برای شما داده است، در صورتی که شما به اسلام چنگ بزنید.

الله سبحانه وتعالی میفرماید:

(إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ)

]غافر: ۵۱[

ما قطعاً پيامبران خود را و مؤمنان را در زنده گی دنيا و در آن روزی كه گواهان بپا می خيزند ياری می دهيم و دستگيری می كنيم.‏

بنابراین، بیایید برای ازسرگیری راه زنده گی اسلامی  و تاسیس خلافت اسلامی به طریقه رسول الله صلی الله علیه وسلم با حزب التحریر کار کنید و دولت راستین را که امت را به حقیقت هدایت نموده که در آن هیچ حاکمیت بجز قانون الله سبحانه وتعالی وجود ندارد، تاسیس نمایید. اقتدار امت مسلمه در آن است که با رضایت خویش با خلیفه که توسط کتاب الله سبحانه وتعالی وسنت پیامبر صلی الله علیه و سلم   و فادار باشد نه با ظلم و ستم گر.

الله سبحانه وتعالی میفرماید:

(هَـذَا بَيَانٌ لِّلنَّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ)

[آلعمران: ۱۳۸]

ترجمه: اين روشنگری است برای مردمان، و مايه رهنمود و پندپذيری برای پرهيزگاران است.‏

حزب التحریر-ولایه اردن