(ترجمه)

خودستایی‌های رژیم بجوا-عمران درمورد بهبود اوضاع اقتصادی، همچون ریختن نمک بر روی زخم‌های مردم پاکستان است. ادعای خیالی مشاور تصویب‌شدۀ صندوق بین‌المللی پول برای نخست وزیر که گفت هر کیلوگرام گوجه‌فرنگی در بازار به قیمت ۱۷ روپیه در دسترس است، مسخرۀ عام شده‌است، چون در همان روز گوجه‌فرنگی به قیمت ۳۰۰ روپیه به فروش می‌رسید. اساساً، این دموکراسی است که با مردم هیچ‌گونه ارتباطی ندارد و فقط جهت تأمین منافع قدرت‌مندان به‌کار می‌رود. دموکراسی بهبود اقتصادی را نه تأمین نیازهای اساسی هر یک از اعضای جامعه، مانند: غذا، پوشاک و سرپناه، بلکه دستیابی به اهداف بزرگ اقتصادی که صندوق بین‌المللی پول تعیین کرده‌است می‌داند. حتی اگر این اهداف با سرقت جیب‌های مردم عام و یا هم وضع مالیات سنگین بر آنان تأمین شود، درحالی‌که تفریح‌های مالیاتی عظیمی را برای شرکت‌ها و مؤسسات مالی استعمارگر فراهم و خزائن‌شان را از طریق پرداخت‌های مالیاتی کمرشکن پر می‌کند.

طی پانزده ماه گذشته، رژیم بجوا – عمران اهداف صندوق بین‌المللی پول را، مبنی بر کاهش کسر تجاری برای ایجاد ذخایر ارزی خارجی، به‌طور چشم‌گیری دنبال کرده‌است. با این‌حال، دلیل اصلی این مشکل، وابستگی شدید واحد پول‌مان به دلار و پذیرش دلار آمریکایی به عنوان ارز تجارت بین‌المللی است. افزایش میزان واردات نسبت به صادرات برای مدت طولانی سبب تخلیۀ ذخایر ارزی خارجی کشور می‌شود. راه علاج صندوق بین‌المللی پول به مرضی‌که با قرار دادن دالر منحیث پشتوانۀ تجارت بین‌المللی ایجاد کرده‌است، عبارت از فشردن اقتصاد کشورها با اعمال تعرفه بر واردات اساسی، اعطای قرضه‌های سودی بیشتر، اصرار بر خصوصی‌سازی جریان‌های اصلی درآمد برای خزانۀ دولت، و بازسازی اقتصاد از حالت مصرف‌کننده به سوی یک اقتصاد مبتنی بر صادرات برای کسب دلار می‌باشد. بناءً صندوق بین‌المللی پول به‌صورت مؤثری با حاکمیت دولت‌های مقصودش کنار می‌آید، طوری‌که وابستگی اقتصادی از نوع الگوی مصرفی را، که سبب تحکیم سلطه‌گری اقتصادی جهانی تعدادی از دولت‌های استعمارگر می‌شود، بر عده‌ای از دولت‌ها تحمیل می‌کند.

کسر تجاری در اسلام منجر به بحران نمی‌شود، چون ارز اسلامی برپایۀ طلا و نقره، و نه اسعار کاغذی داخلی و خارجی، است. خلافت باید کسر تجاری را با کاهش انتقال طلا و نقره به خارج از دولت مهار کند، چون طلا و نقره، برعکس اسعار کاغذی در نظام کفری فعلی، نمی‌تواند به‌سادگی چاپ شود. بناءً خلافت، به‌عوض ایجاد یک صنعت صادراتی شکننده، بر تولید محصولات مورد ضرورت داخلی تمرکز می‌کند. بنابرین، اسلام یک اقتصاد باثبات و مستقل را می‌سازد که زیر نفوذ و ثأثیرات خارجی قرار نخواهد داشت.

برعلاوه، چون مفکورۀ توزیع سرمایه در دیموکراسی جایی ندارد، بناءً محصول ناخالص داخلی رژیم تنها سبب تمرکز ثروت در دست یک عدۀ معدود می‌شود؛ چنان‌که از گزارش اخیر آکسفام پیداست، ۲۶ میلیاردر از ۵۰ درصد کل فقرای جهان ثروت‌مندتر اند. در مقابل، توزیع ثروت در اسلام برای تأمین پاکیزگی، زمنیۀ درمان ارزان، تعلیم و آموزش رایگان و امنیت باثبات، به‌عنوان معیارهای اجتماعی و نه رویاهای فریبنده، انجام می‌شود. در حقیقت، این برای قدرت‌مندان بهترین فرصت است تا نصرت را به‌منظور تأسیس مجدد خلافت به‌طریقۀ رسول الله صلی الله علیه و سلم به حزب‌التحریر بدهند تا سرانجام احیای واقعی اقتصادی رخ دهد، همان‌گونه که در طول سیزده قرن گذشته، یعنی دوران حاکمیت قوانین الله سبحانه و تعالی، وجود داشت. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ﴾

(الملک: ۱۴)

ترجمه: آیا آن کسی‌که موجودات را آفریده از حال آن‌ها آگاه نیست؟! درحالی‌که او (از اسرار دقیق) باخبر و آگاه است!

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر – ولایه پاکستان

مترجم: مرصاد مرصوص

(ترجمه)

روز چهار شنبه، تاریخ 30 اکتوبر 2019م مهدی محمد المشد، رئیس عالی شورای‌سیاسی در سخنرانی اش جنگ علیه فساد را اعلام کرد. از چندین روز گذشته بدین سو، رسانه‌ها این خبر را موضوع داغ و محوری در رسانه‌ها قرار داده است. آیا واقعاً  مهدی با این شعارش جدی است؟ آیا او غالب خواهد شد؟ در واقع این‌ها کسانی اند که از سعاده برای فریب پیروان‌شان رهسپار شده اند و ادعا دارند که به مجرد رسیدن به صنعا دولتی را تاسیس خواهند کرد که توسط اسلام رهبری شود و سپس با نوع حکومت‌داری "دولت ملت" عوض کنند. این‌ها کسانی اند که شعار تنزیل نرخ‌های اقتصادی را برای مردم دادند که در نتیجه، تعداد زیاد مزدوران دولتی بسیندوا بر اساس اوامر بانک‌جهانی پول، قیمت نفت را از 4000 ریال الی 7000 تا 30000 ریال رساندند و به زودی از برنامه‌های دیگری بانک‌جهانی پول نیز مستفید خواهند شد.

در واقع آن‌ها با سازمان ملل‌ هم‌فکر و هم‌دست شده در تمام جرایم و فساد که جهان را بدان مبتلا ساخته شریک گردیده اند. از همه بد‌تر این که برای سال‌های متمادی مردم را از حقوق معیشت زنده‌گی محروم کرده اند تا صرفاً خود شان زنده‌گی کنند. آن‌ها وعده‌های را که از عمران الی صنعا کرده بودند، قبل از عملی‌کردن آن، با جاسوسی شبانه‌روزی مردم و داشتن روابط با سازمان خون‌خوار CIA به منظور جنگ علیه تروریزم، شکستند. پس آیا کسی‌که مرتکب تمام این جرایم شده است، می‌تواند علیه فساد بجنگد؟ در حقیقت؛ هدف و انگیزۀ شعار آن‌ها مغلوب ساختن حریف‌های سیاسی و کسب حمایت بیش‌تر پیروان شان است؛ همان‌طوری‌که در گذشته با وجود موجودیت فساد‌گسترده در کشور، مشکل بود که حتی یک مورد فساد را علیه سلف آن‌ها ثابت ساخت. ای مسحت! اگر واقعاً در مبارزه علیه فساد صادق هستی؛ پس مفسدین اصلی مانند: محمد علی‌الهوثی و ابو علی‌الحکیم که همۀ مردم از بی‌عدالتی و جنایت آن‌ها واقف است را جزا بده. اما افسوس که  یک یمنی با جرم بسیار کوچک مجازات می‌شود ولی آن‌ها بدون ذکر جرم، تبرئه می‌گردد. از سوی دیگر "هادی" و پیروانش در جرم و جنایت کم‌تر از شما نیست؛ زیرا هردو در فساد مساویانه عمل می‌کنید.

ای مسحت، عبدالمالک الهوثی، احمد حمید، محمد علی‌الهوثی، ابو علی‌الحکیم و برای آخرین بادار شما، رک و پوست‌کنده می‌گوییم که؛ مفسدین‌اصلی شما هستید، اما احساس نمی‌کنید، زیرا شما یک دیگر را در فساد یاری می‌رسانید.

الله سبحانه‌و‌تعالی می‌فرماید:

﴿وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَٰكِن لَّا يَشْعُرُونَ﴾

[بقره:11-12]

ترجمه: و هنگامی که به آنان گفته شود (در زمین فساد نکنید) می‌گویند: ما فقط اصلاح‌کننده‌ایم. آگاه باشید، این‌ها همان مفسدانند؛ ولی نمی‌فهمند.
ای هوثی‌ها! اصلاح چیزی‌ست که از توان شما خارج است؛ زیرا تنها تاسیس دولتی‌که با اسلام رهبری گردد، می‌تواند صلح بیاورد. تنها دولت خلافت که حزب‌التحریر برای احیای آن تلاش می‌ورزد؛ می‌تواند با حاکمیت اسلام، کفار استعمار‌گر را نابود کرده و دست مفسدین را از فساد قطع کند. فرق نمی‌کند که تاسیس این دولت‌مقتدر چقدر طول خواهد کشد؛ اما این مفکوره، امت‌اسلامی را آماده می‌سازد تا از چنین دولت، با آغوش باز استقبال کند. بدون شک که تحت حاکمیت دولت‌اسلامی؛ قوی و ضعیف، سیاه و سفید همه یکسان خواهند بود. همان‌طوری‌که خلیفۀ مسلمانان علی بن ابی طالب رضی الله عنه با یک یهودی به خاطر قضیۀ زره، نزد قاضی یک‌سان بودند که در نتیجه حکم قاضی به نفع یهودی صادر گردید و زره به یهودی داده شد.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه یمن

مترجم: عبدالله صالحی

(ترجمه)

ای مسلمانان سرزمین عقبه بن نافع! شما همه‌ساله، سال‌روز میلاد رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم را به‌عنوان بخشی از امت‌اش با ابراز شادی و افتخار تجلیل می‌کنید. حال‌آن‌که امروزه کسانی‌که سیاست را به‌پیش می‌برند، اکثر احکام اسلام معلق نگه‌داشته‌اند و از تطبیق‌شان سرباز می‌زنند، چنان‌که می‌گویند: "تونس یک دولت مدنی است و قرآن نباید هیچ دخلی در قانون‌گذاری داشته باشد".

﴿كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ إِن يَقُولُونَ إِلَّا كَذِباً﴾

[کهف: ۵]

ترجمه: سخن بزرگی از دهان‌شان خارج می‌شود! آن‌ها فقط دروغ می‌گویند.

آن‌ها می‌گویند تونس یک کشور دموکراتیک سکولار است و سیکولریزم را دین مقدس‌شان می‌دانند. هم‌چنین، آنان تسلط استعمارگران كافر را بر خویشتن پذیرفته‌اند و می‌گویند: "ما باید دوستان غربی‌مان را نیز در کنار خود داشته باشیم تا به ما كمک كنند." بنابراین، آن‌ها قانون اساسی ذلت‌باری را ساختند تا خودشان را با آن مصروف کنند، درحالی‌که آن‌ها را در گرداب قرضه‌های مرگ‌بار فروبرده و در نتیجه کشور را غرق کرده‌است؛ بناءً  همه مات و سردرگم به‌دنبال راهی برای خروج استند.

ای مسلمانان سرزمین عقبه بن نافع! وضعیت کنونی‌مان شبیه شعری‌ است که می‌گوید: هم‌چون شتری‌که در صحرا به دلیل عطش زیاد هلاک می‌شود؛ درحالی‌که بر پشت خود آب حمل می‌کند.

شما امروز تولد رسول الله صلی الله علیه وسلم را به یاد آورده‌اید، اما آیا عجیب نیست که تنها یک مسلمان از امت محمد صلی‌الله‌علیه‌وسلم راه حل و راه نجات از این وضعیت رقت‌بار را جستجو می‌کند؟! آیا رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم ما را به‌سوی راه الله سبحانه‌وتعالی و روش زندگی مطابق احکام اسلام رهنمایی نکرده‌است؟ آیا او جزئیات نظام سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را یکجا با طریقۀ تنفیذ آن در زندگی برای‌مان نشان نداده‌است؟ آیا بسیار عجیب نیست که در سرزمین‌های اسلامی که اکثریت ساکنان‌شان مسلمان اسنتد، پیامبرشان را دوست دارند و میلادش را جشن می‌گیرند، اما احکام اسلام را در زندگی و به‌منظور مدیریت دولت‌شان تطبیق نمی‌کنند؟!

ای مسلمانانی که رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم را دوست دارید! درحالی‌که شما تولد پیامبر گرامی را تجلیل می‌کنید، ما در حزب‌التحریر – ولایه تونس شما را یادآوری می‌کنیم که ۱۲ ربیع‌الاول نه‌تنها روز تولد رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم، بلکه روز مهاجرت وی به مدینه برای تأسیس و رهبری اولین دولت اسلامی نیز بود. هم‌چنین، خلیفه رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم نیز در همین روز انتصاب شد؛ روزی‌که رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم درگذشتند، اصحاب وی جمع شدند و به اتفاق آراء در مورد انتصاب رهبر جدید برای دولت اسلامی اجماع کردند. آن‌ها علی‌رغم سنگینی مصیبت مرگ رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم، تمرکز خود را از دست ندادند و هیچ یک از آن‌ها نپرسید که "راه حل چیست؟ " و یا "راه نجات کدام است؟" با این وجود، آن‌ها احکام و تکالیف خود را به خوبی می‌شناختند و جهت پایبندی به بزرگ‌ترین فرض دین، یعنی استمرار دولتی‌که توسط رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم تأسیس شده‌بود، با سرعت تلاش کردند.

پس منتظر چی استید؟! چرا درحالی‌که راه‌حل کاملاً واضح و بدون ابهام است، سردرگم استید؟! انتظار چه معجزه‌ای را دارید تا ما و سرزمین‌مان را از شر دموکراسی و حقارت‌اش نجات دهد و از استکبار و جنایات استعمارگران رهایی بخشد؟! آیا زمان آن نیست که مسلمانانی که خود را متعلق به امت رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم می‌دانند، عزم خود را راسخ و شهامت خود را افزایش دهند، طوری‌که برای ریشه‌کن کردن خائنین، متحد شوند و استعمارگران را از پای درآورند تا با خلیفۀ رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم بیعت کنند و سرانجام، فرمان‌روایی از آن اسلام باشد؛ از سرزمین‌های اسلامی محافظت کنند و سپاه مسلمانان در  پشت سر او بجنگند تا بتوانند دوباره مسجد‌الاقصی را فتح و آزاد کنند و همۀ سرزمین‌های مسلمانان را، همانند گذشته، باهم یکجا کنند. سپس، برای نجات بشریت از شر نظام سرمایه‌داری و جنایات استعمارگران و مظاهر آن‌ها، مانند: سازمان ملل، صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی و کسانی‌که این جنایات را به پیش می‌برند، اقدام کنند.

بدانید که تأسیس خلافت اسلامی از جانب الله سبحانه‌وتعالی، نه بر انبیاء، بل بر گردن بندگان مؤمن او فرض است؛ موضوعی پیروزی‌بخشی‌که الله سبحانه‌وتعالی نه تنها آن‌ را در آخرت، بلکه در زندگی دنیا نیز اعطاء خواهد کرد. الله سبحانه‌وتعالی می‌فرماید:

﴿إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ﴾

[غافر: ۵۱]

ترجمه: ما به یقین به پیامبران خود و کسانی را که ایمان آورده‌اند، در زندگی دنیا و (در آخرت)، روزی که گواهان به پا می‌خیزند، نصرت می‌دهیم.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر - ولایه تونس

مترجم: مرصاد مرصوص

(ترجمه)

خبر:

در 12 اگست 2019م رادیوی آزادی به نقل از وزارت خارجه ازبکستان گزارش داد که به تاریخ 8 اگست 2019م جلسه‌ای در وزارت خارجه ازبکستان با نمایندگان دفترسیاسی طالبان در دوحه به سرپرستی رهبرشان، ملا برادر آخند برگزار شد.

ملابرادر قدردانی صمیمانه‌ای خود را از رهبری ازبکستان به دلیل علاقه‌مندی مداوم آن‌ها به افغانستان ابراز نموده تأکید کرد که به لطف تلاش‌های ازبکستان بحران افغانستان بار دیگر در کانون توجه جامعۀ جهانی قرار گرفته است. رییس دفتر سیاسی طالبان  پیشنهاد برگزاری دور بعدی گفتگوهای بین الافغانی در شهر سمرقند را تأیید نمود.

تبصره:

در دو دهۀ گذشته مسلمانان افغانستان در نتیجۀ حملۀ امریکا به همکاری حاکمان فاسد مسلمانان در منطقه با تجربۀ جنگ جدید روبرو شده‌اند با وجود اعلان پایان جنگ و آغاز گفتگوهای صلح از طرف استعمارگر کافر و یا از سوی نمایندگان مجاهدین با طالبان، مردم هم‌چنان از عواقب جنگ رنج برده و از گرفتاری‌های‌شان در حیرت اند.

استعمارگران نتوانستند روح مجاهدین افغانستان را بشکنند و نمی‌توانند مسلمانان را وادار به ترک دین‌شان کنند، اما از طرف دیگر استعمارگران توانستند بخاطری دور کردن حاکیمت شریعت از زندگی مسلمانان  قوانین حکومت را بر اساس سکولاریزم قرار دهند و سر انجام طالبان را با ایده‌ی همزیستی مسالمت‌آمیز با استعمارگران کافر به مذاکرات صلح کشاندند و این وضعیت در حقیقت توضیح می‌دهد که مسلمانان افغانستان درک خود را از اسلام در زمینه اخلاق ، غذا، پوشاک و برخی از مسائل نظام اجتماعی و اقتصادی خلاصه کرده‌اند، آن‌ها فراموش کرده‌اند که اسلام فقط شعایر تعبدی نیست؛ بلکه  نظام زندگی جامعه و دولت است. و این واقعیت است که اسلام نشان دهنده‌ای یک دولت اسلامی به رهبری یک خلیفه است چنانچه بیش از 13قرن چنین بود.

مسلمانان نه تنها در افغانستان بلکه در سراسر جهان تحت قوانین جدایی دین از دنیا، زندگی می‌کنند و راه حل مشکلات را در زمینه‌های سیاست، دولت، نظام اجتماعی و اقتصادی ، آموزش وسایر امور، به استعمارگران کافر و حاکمان فاسد وا گذاشته اند؛ بنا براین ما می‌بینیم که چگونه مسلمانان افغانستان به دولت مزدور سکولار که  توسط استعمارگر کافر شکل گرفته اجازه می‌دهند، دولتی که در خدمت منافع امریکا قراردارد. عین موقف از مسلمانان ازبکستان نیز مشاهده می‌کنیم،  جایی‌که مردم از مدت‌ها قبل مسلمان بودند؛ اما امروز فقط به مناسک، پوشاک، اخلاق، غذا و امور عبادی دین راضی هستند و امور حکومت‌داری رابه ستمگران واگذشته اند.

ملاقات نمایندگان طالبان با وزارت خارجه ازبکستان نشان می‌دهد که مجاهدین طالبان ذات واقعی اوضاع منطقه و جهان را به کلی درک نمی‌کنند، چگونه می‌توانیم گفتگوهای مجاهدین طالبان با وزارت خارجۀ ازبکستان را توجیح کنیم؟ آیا مجاهدین طالبان فراموش کرده‌اند که رژیم کمونستِ ملحدِ اتحاد جماهیر شوروی از طریق ازبکستان به افغانستان حمله کرد؟ آیا مجاهدین طالبان فراموش کرده‌اند که امریکا از طریق ازبکستان به افغانستان حمله کرد؟ آیا مجاهدین طالبان نمی‌توانند ببینند که حاکم ظالم وستمگر ازبکستان نه تنها در افغانستان بلکه در خود ازبکستان نیز مبارزه علنی علیه اسلام و مسلمانان را به پیش می‌برد؟

 حکومت سکولار ازبکستان همانند حکومت سکولار افغانستان وابسته است، برای درک این موضوع شما نیاز به یک چشم انداز دراید که کل جهان را در بر بگیرد. پس خواهید دید که اوقعیت‌ها و اوضاع هر کشور چگونه است، اگر امروز صحنۀ سیاسی جهان را نگاه کنیم خواهیم دید که امریکا جهان را رهبری می‌کند. به دنبال آن انگلیس، فرانسه و آلمان و هم‌چنین روسیه، چین و شماری دیگر از کشورها مستقل نیز وجود دارد که سایر کشورها کاملاً وابسته به آن‌ها هستند و یا در مدار آن‌ها می‌چرخند.

 دولت سکولار افغانستان توسط امریکای استعمارگر ایجاد شده و نطام ستمگر ازبکستان وابسته به روسیه بوده وبه آن متکی می‌باشد.  هیچ یک از آن‌ها سیاست مستقل را دنبال نمی‌کند؛ بلکه فرمانروایان خویش یعنی کفار استعمارگر را پیروی می‌کنند، پس این‌که آیا ما می‌توانیم با بردگان استعمارگران کافر صحبت نماییم؟

امروز در سطح جهان ما یک کشور را نمی‌بینیم که پرچم اسلام را بر افراشته و آن را به سراسر جهان منتقل کند همانند پیامبر محبوب ما و اصحاب وی و خلفاء تاسقوط خلافت در سال 1924 میلادی. برای بالا بردن پرچم اسلام و رساندن آن به جهانیان، مسلمانان باید بر اساس عقیدۀ اسلامی از یک منظر خاصی به جهان نگاه کنند، پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است:

«أُمِرْتُ أَنْ أُقَاتِلَ النَّاسَ حَتَّى يَقُولُوا لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فَمَنْ قَالَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فَقَدْ عَصَمَ مِنِّي مَالَهُ وَنَفْسَهُ إِلَّا بِحَقِّ»

(صحيح مسلم)

ترجمه: من مأمور شده تا با مردم بجنگم، تا این‌که لا إله إلا الله بگویند، پس هرکه لا إله إلا الله گفت؛ جان و مال‌اش را از من حفاظت کرده است، مگر به حق.

برای حل مشکل مسلمانان افغانستان، مجاهدین طالبان باید از حزب سیاسی اسلامی، «حزب التحریر» که برای ایجاد دولت خلافت راشده کار می‌کند، مشوره و کمک بخواهند نه از دولت‌های دست نشانده سکولار که در خدمت استعمارگران کافر هستند.

حزب التحریر برنامه  زندگی، جامعه و دولت را مبتنی بر قرآن و سنت تدوین کرده، و  برای رسیدن به هدف خود  راه پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم را دنبال می‌کند. به حزب التحریر بپیوندید و برای تأسیس دومین خلافت راشده بر منهج نبوت کار و فعالیت کنید و دولت‌های سکولار ازبکستان و افغانستان را در خدمت استعمارگران کافر بگذارید. الله متعال در قرآن کریم می‌فرماید:

﴿وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْراً أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالاً مُّبِيناً﴾

[احزاب: 36]

ترجمه: هیچ مرد مومن و زن مومنی، در کاری که خدا و پیامبرش داوری کرده باشند، اختیاری از خود در آن ندارند. وهرکس همم از دستور خدا و پیامبرس سرپیچی کند، گرفتار گمراهی کاملا آشکاری می‌گردد.

مترجم: محمد زبیر سباوون